Can East Asia Emulate European Economic Integration?
I. Overview
After a financial crisis broke out in Thailand in July, 1997 and started speeding
to other East Asian countries, Japan proposed creation of an Asian monetary fund (AMF)
as a framework for promoting financial cooperation and policy coordination in the region.
A regional monetary fund, it was argued, would provide a means of defence, in addition
to the IMF lending facilities, against future financial crises in East Asia. Although the
proposal received a positive response from a number of East Asian countries, it was
shelved at the objection of the U.S., EU, and the IMF. The AMF idea was revived again
when the finance ministers of ASEAN states plus China, Japan, and South Korea
(ASEAN+3) agreed on May 6 2000 in Chiang Mai, Thailand to establish a system of
swap arrangements within the ASEAN+3 countries in what is known as the Chiang Mai
Initiative (CMI).
Since then deputy financial ministers of the ASEAN+3 have negotiated the
details of the initiative to produce a basic framework of the ASEAN Swap Arrangement
(ASA) and Bilateral Swap Arrangements (BSAs) and Repo agreement among the thirteen
countries. The framework was approved at the meeting of the deputies on November 7,
2000 in Beijing. A progress report on the CMI was then reported to the summit meeting
of the thirteen countries two weeks later.
The CMI swap arrangements are designed to provide liquidity support for the
member countries that experience short-run balance of payment deficits in order to
prevent an extreme crisis or systemic failure in a country and subsequent regional
contagion as occurred in the recent East Asian financial crisis.
Emergency support facilities such as the CMI, similar in nature to other regional
and international “lender of last resort” facilities, are primarily for systemic purposes and
as such would likely be used very infrequently. Since the intent of the CMI is to be
proactive, there is a need to define a mutually agreed framework for inter country
cooperation amongst the ASEAN and ASEAN+3, that can quickly and effectively
implement emergency assistance at required levels when a need arises. Moreover, a
2
group approach would ensure that any conditionality associated with the financial
assistance would be consistent across countries.
II. The Chiang Mai Initiative (CMI)
The CMI has two components:
(i) an expanded ASEAN swap arrangement; and
(ii) a network of bilateral swap and repurchase arrangements among the thirteen
countries.
In 1977, five ASEAN countries -- Indonesia, Malaysia, Philippines, Singapore,
and Thailand -- agreed to establish an ASEAN swap arrangement (ASA) – a short-term
liquidity support facility for the participating countries suffering balance of payment
difficulties. In May, 2000, the ASA was expanded to include the five new member
countries under the CMI and the total amount of the facility was raised to US$ 1 billion
from the initial amount of US$ 200 million.
The currencies available under the ASA are the U.S. dollar, yen, and euro. The
euro, yen and Euro LIBOR interest rates are used as the base rate for swap transactions.
Each member is allowed to draw from the facility a maximum of twice its committed
amount for a period not exceeding six months, subject to an extension for another period
not exceeding six months.
The BSA is a facility for short-term liquidity assistance in the form of swaps of
U.S. dollars with the domestic currencies of participating countries. The maximum
amount of drawing under each of the BSAs is to be determined by bilateral negotiations.
However, it is expected that disbursements to a member in need of liquidity assistance
will be made in a concerted manner through consultation among the swap providing
countries. One of these swap-providing countries will then serve as the coordinator for
the consulting process. The BSA agreement allows an automatic disbursement up to 10
percent of the maximum amount of drawing. However, countries drawing from the
facility more than the 10 percent are required to accept an IMF program for
3
macroeconomic and structural adjustments. In this sense, the BSA is complementary to
the IMF’s financial assistance.
A number of the participating countries have expressed their reservation on the
linkage of the BSA with the IMF conditionality and have proposed to increase gradually
the 10 percent automatic draw down and also abolish the IMF linkage after a period of
transition. For instance, Malaysia advocates complete independence of the CMI from
the IMF. Severance of the IMF linkage requires creation of a regional surveillance
mechanism for the CMI. At the fifth ASEAN finance ministers’ meeting in April 2001 in
Kuala Lumpur, however, there was consensus that the BSA should remain
complementary and supplementary to IMF facilities until a regional surveillance system
is brought into existence. The ASEAN ministers also agreed that “the terms and
modalities of the BSA should take into account the different economic fundamentals,
specific circumstances, and financing needs of individual countries”. This agreement
implies that the contracting parties of the BSA could deviate from the basic framework
on setting terms and conditions of the swap agreements.
Participating countries are able to draw from the BSA for a period of 90 days.
The first drawing may be renewed seven times. The interest rate applicable to the
drawing is the LIBOR plus a premium of 150 basis points for the first and first renewal
drawings. Thereafter, the premium is increased by an additional 50 basis point for every
two renewal, but not exceeding 300 basis points.
The Repo agreement is also established to provide short-term liquidity to a
participating member through the sale and buyback of appropriate securities. Basic
features of Repo agreements are to be finalized through bilateral negotiations between
the contracting parties. Securities of the Repo agreement are U.S. Treasury notes or bills
with the remaining life of not more than 5 years and government securities of the
counterparty country of the Repo.
The period of the Repo agreement is one week, but could be extended on the
termination value date by agreement between the contracting parties. The minimum
amount for each repo transaction requested is five percent of the total amount of the
Repo agreement. In each Repo transaction, the buyer will be given a margin of 102
4
percent for U.S. Treasury notes or bills and 105 percent for government securities of the
counterparty country.
III. Negotiations for the BSAs and Surveillance System
III-1 Progress
Since the ASEAN+3 summit meeting in November, 2000, Japan, China, and
Korea have been negotiating BSAs with each other and with the ASEAN. Japan has
been most active: it has concluded its negotiations with both Thailand and Philippines to
establish a BSA amounting to US$3 billion respectively. Japan and Malaysia have
agreed to add US$1 billion more to the initial amount of US$2.5 billion of the existing
BSA between the two countries. With Korea, Japan has contracted a bilateral swap of
US$2 billion. Korea has been negotiating with both China and Thailand for similar
arrangements. China and Thailand are expected to conclude a BSA on the order of
US$4 billion.
Among the ASEAN states, Singapore and Brunei have shown little enthusiasm
from the beginning for the CMI, largely because they believe the BSAs with their
neighboring countries will be one-way arrangements in which they will be asked to
provide a large amount of liquidity in case of a crisis affecting the ASEAN region.
However, Japan has made progress in bringing Singapore into the system by proposing a
BSA that uses local currencies rather than the U.S. dollar. In fact, Japan has proposed a
similar local-currency BSA with China which is equivalent to US$3 billion.
Indonesia has not shown any strong interest in negotiating BSA arrangements
with other participating countries, because of its preoccupation with domestic economic
issues and managing its huge foreign debts, not to mention of escalating political
instability. Recently, Indonesian has indicated its intention to negotiate a BSA with
5
Japan, though it does not appear to place a high priority on contracting additional BSAs
with other members of the CMI.
At present, the total amount of BSAs covering all 13 countries is estimated to be
around US$20 billion. The maximum amount of money any individual country can
draw varies a great deal. In the case of Thailand, the maximum is about US$ 6 to 7
billion, 10 percent of which can be drawn automatically (US$ six hundred to seven
hundred million).
Given such a relatively small amount of liquidity available through the CMI,
doubts have been raised as to whether the BSA system could serve as a credible and
effective system of defence against speculative attacks in the future. Participants of
international financial markets are not likely to be impressed with the amount of liquidity
available and hence ignore the CMI, unless the ASEAN+3 are prepared to increase the
number of BSAs and expand the swap amount of each BSA.
III-2 Monitoring and Surveillance
From the inception of the CMI, some of the member countries have opposed the
idea of linking the CMI with the IMF program. Other members, in particular Japan and
China, have argued for the importance of forging a cooperative relation with the IMF at
an early stage of the CMI development to make it more credible. They have succeeded
in persuading Malaysia and other opposing members to accept the linkage of the BSAs
with the IMF conditionality as a temporary arrangement until a formal surveillance
mechanism is put in place. Malaysia agreed to the IMF linkage with the condition of
establishing a study group to examine the types of the monitoring and surveillance
system the CMI would require to function as an independent regional financial
arrangement.
Most participating countries agree in principle that the
สามารถเลียนแบบการบูรณาการเศรษฐกิจเอเชียตะวันออกยุโรป ?
I . ภาพรวม
หลังจากวิกฤตการณ์ทางการเงินแตกออกในไทยในเดือนกรกฎาคม 1997 และเริ่มเร่ง
ไปยังประเทศอื่น ๆในภูมิภาคเอเชียตะวันออก ญี่ปุ่นเสนอการสร้างกองทุนการเงินเอเชีย ( AMF )
เป็นกรอบในการส่งเสริมความร่วมมือทางการเงิน และการประสานงานในพื้นที่ นโยบาย
กองทุนการเงินในภูมิภาค ก็แย้งว่า จะให้ วิธีการป้องกันนอกจากนี้
ให้ IMF ให้ยืมเครื่องกับวิกฤตการณ์ทางการเงินในอนาคตในภูมิภาคเอเชียตะวันออก แม้ว่า
ข้อเสนอได้รับการตอบสนองในเชิงบวกจากตัวเลขของประเทศในเอเชียตะวันออก คือ
ดองที่คัดค้านจากสหรัฐ อียู และกองทุนการเงินระหว่างประเทศ คิดไรก็ฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง
เมื่อรัฐมนตรีคลังของประเทศอาเซียนบวกจีน ญี่ปุ่น และเกาหลีใต้
( อาเซียน 3 ) ตกลงวันที่ 6 พฤษภาคม 2000 ใน เชียงใหม่ประเทศไทยเพื่อสร้างระบบการเตรียมการแลกเปลี่ยนของ
ภายในอาเซียน 3 ประเทศ ในสิ่งที่เรียกว่าการริเริ่มเชียงใหม่ ( CMI )
.
ตั้งแต่นั้นรองทางการเงินที่รัฐมนตรีของอาเซียนมีการเจรจา 3
รายละเอียดของการสร้างกรอบพื้นฐานของอาเซียนแลกเปลี่ยนจัด
( อาสา ) และการเตรียมการแลกเปลี่ยนทวิภาคี ( bsas ) และสัญญา Repo ระหว่างสิบสาม
ประเทศกรอบได้รับการอนุมัติในการประชุมของเจ้าหน้าที่ในวันที่ 7 พ.ย.
2000 ในปักกิ่ง รายงานความคืบหน้าเกี่ยวกับ CMI แล้วรายงานเพื่อการประชุมสุดยอด
ของ 13 ประเทศ สองสัปดาห์ต่อมา
CMI การเตรียมการแลกเปลี่ยนถูกออกแบบมาเพื่อให้มีสภาพคล่องรองรับ
ประเทศสมาชิกที่มีประสบการณ์ความสมดุลในระยะสั้นของเงินขาดดุลเพื่อ
ป้องกันไม่ให้วิกฤตรุนแรงหรือความล้มเหลวของระบบในประเทศและภูมิภาค เช่น โรคติดต่อ
ตามมาที่เกิดขึ้นในช่วงวิกฤตการเงินเอเชีย .
ฉุกเฉินอุปกรณ์สนับสนุน เช่น มาตรการที่คล้ายกันในธรรมชาติ
ในภูมิภาคอื่น ๆและนานาชาติ " กู้สุดท้าย " สิ่งอํานวยความสะดวก เป็นหลักเพื่อวัตถุประสงค์ทางระบบ
เช่นอาจจะใช้ มากไม่ใคร่เพราะเจตนาของ CMI เป็น
เชิงรุก ต้องมีการกำหนดกรอบความร่วมมือร่วมกัน ระหว่าง ประเทศในอาเซียน และอาเซียน
3 ที่สามารถได้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ
ใช้ความช่วยเหลือฉุกเฉินในระดับที่ต้องการ เมื่อต้องการ นอกจากนี้วิธีการ
2
กลุ่ม จะให้แน่ใจว่า เงื่อนไขที่เกี่ยวข้องกับการเงิน
ใด ๆความช่วยเหลือจะสอดคล้องข้ามประเทศ .
2 ความริเริ่มเชียงใหม่ ( CMI )
CMI ได้สององค์ประกอบ :
( i ) การขยายข้อตกลงอาเซียนสลับ ;
( 2 ) เครือข่ายแลกเปลี่ยนทวิภาคีและข้อตกลงซื้อในประเทศ 13
.
1977 -- 5 ประเทศอาเซียน อินโดนีเซีย , มาเลเซีย , ฟิลิปปินส์ , สิงคโปร์ ,
และประเทศไทย -- ตกลงที่จะจัดตั้งอาเซียนแลกเปลี่ยนจัด ( ASA ) และสภาพคล่องระยะสั้น
สนับสนุนสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับประเทศที่เข้าร่วมทุกข์สมดุลยากะ
พฤษภาคม , 2000 , ASA ถูกขยายเพื่อรวมห้าสมาชิกใหม่
ประเทศภายใต้ CMI และปริมาณรวมของโรงงานที่ถูกยกขึ้นไป US $ 1 พันล้าน จากยอดแรกของพวกเรา
$ 200 ล้านสกุลเงินที่ใช้ได้ภายใต้อาสาเป็น ดอลลาร์ สหรัฐ เยน และยูโร
ยูโร เยน และยูโร อัตราดอกเบี้ย LIBOR จะใช้อัตราฐานสำหรับการทำธุรกรรม swap
สมาชิกแต่ละคนได้รับอนุญาตในการวาดจากสิ่งอำนวยความสะดวกสูงสุดสองมุ่งมั่น
จำนวน เป็นเวลาไม่เกิน 6 เดือน ต้องขยายอีกรอบ
ไม่เกินหกเดือน( เป็นสถานที่สำหรับความช่วยเหลือสภาพคล่องระยะสั้นในรูปแบบของการแลกเปลี่ยนของเงินดอลลาร์กับสกุลเงิน
ภายในประเทศของประเทศที่เข้าร่วม สูงสุด
จํานวนวาดในแต่ละของ bsas ถูกกำหนดโดยการเจรจาทวิภาคี .
แต่คาดว่าการเบิกจ่ายเพื่อสมาชิกต้องการ
ช่วยเหลือสภาพคล่องจะทำในลักษณะร่วมกันผ่านการปรึกษาหารือระหว่างสลับให้
ประเทศ หนึ่งเหล่านี้สลับให้ประเทศ แล้วจะให้บริการเป็นผู้ประสานงาน
กระบวนการปรึกษา ข้อตกลง BSA ช่วยให้การเบิกจ่ายอัตโนมัติถึง 10
เปอร์เซ็นต์ของจำนวนเงินสูงสุดของการวาดภาพ อย่างไรก็ตาม ประเทศวาดภาพจาก
สถานที่มากกว่าร้อยละ 10 จะต้องรับ IMF โปรแกรม
3
เศรษฐศาสตร์มหภาคและโครงสร้างการปรับ ในความรู้สึกนี้ , BSA จะประกอบ
ไอเอ็มเอฟของความช่วยเหลือทางการเงิน จำนวนประเทศที่เข้าร่วมได้แสดงการจองของพวกเขาบน
เชื่อมโยงของ BSA กับกองทุนการเงินระหว่างประเทศ และได้เสนอให้เพิ่มเงื่อนไขค่อยๆ
ร้อยละ 10 โดยอัตโนมัติวาดลงและยกเลิกกองทุนการเงินระหว่างประเทศเชื่อมโยงหลังจากระยะเวลาของ
เปลี่ยน เช่น มาเลเซียสนับสนุนความเป็นอิสระสมบูรณ์ของ CMI จาก
IMF การตัดขาดของไอเอ็มเอฟโดยต้องสร้างกลไกเฝ้าระวัง
ภูมิภาค CMI . ในการประชุมรัฐมนตรีคลังอาเซียน ครั้งที่ 5 ในเดือนเมษายน 2544
กัวลาลัมเปอร์ , อย่างไรก็ตามมีเอกฉันท์ว่าประเทศควรจะอยู่
ผสมผสานและเสริมระหว่างเครื่องจนกว่าระบบเฝ้าระวังระดับภูมิภาค
มาเป็นชาติ รัฐมนตรีอาเซียนยังเห็นพ้องกันว่า " ข้อตกลงและ
modalities ของประเทศควรคำนึงถึงความแตกต่างทางเศรษฐกิจพื้นฐาน
สถานการณ์เฉพาะและความต้องการทางการเงินของประเทศ " ของแต่ละบุคคล ข้อตกลงนี้
หมายความว่าภาคี ( อาจผิดเพี้ยนจาก
กรอบพื้นฐานในการกำหนดข้อตกลงและเงื่อนไขของการแลกเปลี่ยนข้อตกลง
ประเทศที่เข้าร่วมจะสามารถวาดจาก BSA สำหรับระยะเวลา 90 วัน
รูปวาดแรกอาจจะต่ออายุได้ 7 ครั้ง อัตราดอกเบี้ยที่ใช้กับ
รูปวาดเป็น LIBOR บวกพรีเมี่ยม 150 จุดพื้นฐาน ครั้งแรกและ
ต่ออายุก่อนภาพวาด หลังจากนั้น พรีเมี่ยม เพิ่มขึ้นโดยเพิ่ม 50 จุดพื้นฐานสำหรับทุก
สองต่ออายุ แต่ไม่เกิน 300 จุดพื้นฐาน .
สัญญา Repo ยังตั้งขึ้นเพื่อให้สภาพคล่องระยะสั้นให้
สมาชิกที่ร่วมผ่านการขายและซื้อคืนหลักทรัพย์ที่เหมาะสม คุณสมบัติพื้นฐานของสัญญา Repo เป็น
สรุปผ่านการเจรจาทวิภาคีระหว่างคู่สัญญา . หลักทรัพย์ของสัญญา Repo เป็นคลังสหรัฐบันทึกหรือตั๋ว
กับชีวิตที่เหลือไม่เกิน 5 ปี และรัฐบาลหลักทรัพย์ของประเทศคู่สัญญาของ Repo
.
ระยะเวลาของสัญญา Repo เป็นหนึ่งสัปดาห์ แต่อาจจะขยายบน
สิ้นสุดค่าวันที่ตามข้อตกลงระหว่างคู่สัญญา . ขั้นต่ำ
เงินสำหรับแต่ละธุรกรรม Repo ให้ห้าเปอร์เซ็นต์ของยอดรวมของ
ข้อตกลงค . ในแต่ละธุรกรรม Repo , ผู้ซื้อจะได้รับขอบ 102
4
% หมายเหตุคลังสหรัฐหรือตั๋วและ 105 เปอร์เซ็นต์ของหลักทรัพย์ของประเทศคู่สัญญา
.
III การเจรจาเพื่อ bsas ระบบเฝ้าระวัง iii-1 ความคืบหน้า
และนับตั้งแต่การประชุมสุดยอดอาเซียน 3 พฤศจิกายน , 2000 , ญี่ปุ่น , จีน และเกาหลี มี bsas
เจรจากับแต่ละอื่น ๆและกับอาเซียน ญี่ปุ่นได้ถูกใช้งานมากที่สุด :
ได้ข้อสรุปของการเจรจากับทั้งประเทศไทยและฟิลิปปินส์
สร้าง BSA เป็น 3 พันล้านเหรียญสหรัฐ ตามลำดับ ญี่ปุ่นและมาเลเซีย
ตกลงที่จะเพิ่ม $ 1 พันล้านมากกว่ายอดเงินเริ่มต้นที่ US $ 25 พันล้านของที่มีอยู่
( ระหว่างสองประเทศ กับเกาหลี ญี่ปุ่น มีสัญญาแลกเปลี่ยนทวิภาคีของ
2 พันล้านบาท เกาหลีใต้ได้เจรจากับทั้งจีนและไทย สำหรับการจัดเรียงที่คล้ายกัน
ประเทศจีนและประเทศไทย คาดว่าจะสรุป BSA ในการสั่งซื้อของ
$ 4 พันล้าน .
ในหมู่ประเทศอาเซียน สิงคโปร์ และบรูไน ได้แสดงความกระตือรือร้นน้อย
จากจุดเริ่มต้นสำหรับ CMI ,ส่วนใหญ่เพราะพวกเขาเชื่อว่า bsas กับประเทศเพื่อนบ้านจะจัด
ทางเดียวที่พวกเขาจะถาม
ให้ปริมาณสภาพคล่องในกรณีของวิกฤตที่ส่งผลต่อภูมิภาคอาเซียน .
แต่ญี่ปุ่นมีความคืบหน้าในการนำสิงคโปร์เข้าระบบ โดยเสนอ
ประเทศที่ใช้สกุลเงินท้องถิ่นมากกว่า ดอลลาร์สหรัฐ ในความเป็นจริง ญี่ปุ่นได้เสนอ
( สกุลเงินท้องถิ่นคล้ายคลึงกับจีนซึ่งเทียบเท่ากับ $ 3 พันล้าน .
อินโดนีเซียไม่แสดงความสนใจที่แข็งแกร่งในการเจรจาใด ๆ (
กับอื่น ๆประเทศที่เข้าร่วม เพราะมันวุ่นกับปัญหาเศรษฐกิจในประเทศและต่างประเทศขนาดใหญ่
การจัดการหนี้สิน ไม่พูดถึงรุนแรงทางการเมือง
ไร้ เมื่อเร็วๆ นี้อินโดนีเซียได้แสดงความตั้งใจที่จะเจรจากับญี่ปุ่น (
5
, แม้ว่าจะไม่ปรากฏที่จะวางลำดับความสำคัญสูงในสัญญา bsas เพิ่มเติม
กับสมาชิกอื่น ๆของ CMI .
ปัจจุบัน จำนวน bsas ครอบคลุมทั้งหมด 13 ประเทศ คาดว่าจะอยู่ที่ประมาณ US $ 20 พันล้าน
. จำนวนเงินสูงสุดของเงินแต่ละประเทศสามารถ
วาดจะแตกต่างกันมาก ในกรณีของประเทศไทยสูงสุดที่ประมาณ US $ 6
7 พันล้าน ร้อยละ 10 ซึ่งจะวาดโดยอัตโนมัติ ( US $ 7
6 แสนร้อยล้าน ) .
ได้รับเป็นจำนวนเงินที่ค่อนข้างเล็กของสภาพคล่องที่พร้อมใช้งานผ่านทาง CMI ,
สงสัยได้รับการยกว่าเอ จะเป็นระบบที่น่าเชื่อถือและ
ระบบที่มีประสิทธิภาพในการป้องกันการโจมตีเก็งกำไรในอนาคต เข้าร่วม
ตลาดการเงินระหว่างประเทศไม่น่าจะประทับใจกับปริมาณสภาพคล่องที่มีอยู่จึงไม่สนใจและ
CMI นอกจากอาเซียน 3 เตรียมเพิ่ม
จำนวน bsas และขยายการแลกเปลี่ยนยอดเงินของแต่ละการตรวจสอบและเฝ้าระวัง iii-2 BSA .
จากที่มาของ CMI บางประเทศสมาชิกได้คัดค้าน
คิดเชื่อมโยง CMI ด้วยโปรแกรม IMFสมาชิกคนอื่นๆ โดยเฉพาะญี่ปุ่น และจีน ได้โต้เถียงสำหรับ
, ความสำคัญของการปลอมแบบมีส่วนร่วมสัมพันธ์กับ IMF ที่
ในระยะแรกของการพัฒนา CMI ให้น่าเชื่อถือมากขึ้น พวกเขาได้ประสบความสำเร็จในการเกลี้ยกล่อม มาเลเซีย และ อื่น ๆ ฝ่ายตรงข้าม
สมาชิกรับเชื่อมโยงของ bsas
กับ IMF conditionality เป็นการชั่วคราวจนกว่า
เฝ้าระวังอย่างเป็นทางการกลไกที่ถูกวางในสถานที่ มาเลเซียตกลงกับกองทุนการเงินระหว่างประเทศที่เชื่อมโยงกับเงื่อนไขของการจัดตั้งกลุ่มศึกษา
เพื่อตรวจสอบชนิดของการตรวจสอบและการเฝ้าระวัง
ระบบ CMI จะต้องมีการทำงานเป็นอิสระทางการเงินในภูมิภาคจัด
.
ส่วนใหญ่เห็นด้วยในหลักการว่า ประเทศเข้าร่วม
การแปล กรุณารอสักครู่..