adults, some of whom were smokers,

adults, some of whom were smokers, which suggests that HPA
axis function may differ across the lifespan (Seeman et al.,
2001; Kudielka et al., 2004). However, it is unclear whether a
similar disparity in HPA responsivity exists between young and
middle-aged adults and if this may affect response to naltrexone.
In addition, while the HPA axis is dysregulated in chronic
smokers compared to nonsmokers, it is unknown whether
different durations of smoking have an effect on HPA axis
responsivity.
Severalmechanismsmay be posited to explain the observed
sex differences in HPA axis response to opioid antagonism in
the present study. First, women may have greater m- and kopioid
receptor sensitivity as compared to men (Gear et al.,
1996a,b, 1999, 2003; Sarton et al., 2000; Zacny, 2001; Fillingim
and Gear, 2004). While the underlying neurobiological
mechanism of increased k-opioid receptor sensitivity in
women is still unclear, recent imaging studies suggest sex
differences in m-receptor concentration, binding affinity,
and distribution in various brain areas, including the hypothalamus
(Smith et al., 1998, 2006; Zubieta et al., 2002). Second,
within women, there may be differential HPA axis responsivity
associated with menstrual cycle-related changes in circulating
sex hormone levels. Pre-clinical studies have demonstrated
that estradiol injections increase levels of m-receptors and
circulating b-endorphins (Hammer and Bridges, 1987;Hammer
et al., 1993; Zhou and Hammer, 1995; Quinones-Jenab et al.,
1997). During periods of high estrogen concentration, i.e., late
follicular and the mid-luteal phases, m-opioid activity in
women may be similar to men (Smith et al., 2006), but during
periods of lowestrogen levels, women exhibit lower activity in
comparison to men (Zubieta et al., 2002; LeResche et al.,
2003; Smith et al., 2006). Therefore, estrogen-mediated
changes in endogenous opioid activity may impact hormonal
responses to an acute dose of naltrexone bymediatingHPA axis
disinhibition. Heightened basalm-opioid levels associated with
a high estrogen menstrual phase may result in greater bendorphin
mediated inhibition of the hypothalamus. This
increase inm-opioid activity would result in direct competition
for binding sites between endogenous m-opioids, like b-endorphin,
and naltrexone, ultimately decreasing hormonal
response to drug administration. In contrast, lower endogenous
m-opioid activity, as seen during low estrogen menstrual
phase or after menopause, may allow a low dose of naltrexone
to readily disinhibit the HPA axis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ใหญ่บางคนมีผู้สูบบุหรี่ซึ่งแสดงให้เห็นว่าการทำงาน hpa
แกนอาจแตกต่างกันในอายุการใช้งาน (Seeman et al,,
2001.. kudielka et al, 2004) แต่ก็ยังไม่ชัดเจนว่า
ความต่างที่คล้ายกันใน hpa responsivity อยู่ระหว่างเด็กและผู้ใหญ่
วัยกลางคนและหากเรื่องนี้อาจส่งผลกระทบต่อการตอบสนองต่อ naltrexone.
นอกจากนี้ในขณะที่แกน hpa เป็น dysregulated ในเรื้อรัง
ผู้สูบบุหรี่เมื่อเทียบกับการสูบบุหรี่ก็ไม่เป็นที่รู้จักไม่ว่าจะเป็นระยะเวลาที่แตกต่างกัน
ของการสูบบุหรี่มีผลต่อ hpa แกน responsivity
.
severalmechanismsmay จะ posited ที่จะอธิบายถึงความแตกต่างที่สังเกต
เพศใน hpa แกนการตอบสนองต่อการเป็นปรปักษ์กันใน opioid
การศึกษาปัจจุบัน ครั้งแรกที่ผู้หญิงอาจจะมีความไวเมตรและ kopioid
รับมากขึ้นเมื่อเทียบกับผู้ชาย (เกียร์และอัล,
1996a, b, 1999, 2003.. Sarton et al,,2000; Zacny 2001; fillingim
และเกียร์, 2004) ในขณะที่พื้นฐานชีววิทยา
กลไกของความไวรับ K-opioid ที่เพิ่มขึ้นใน
ผู้หญิงยังไม่ชัดเจนจากการศึกษาการถ่ายภาพล่าสุดแสดงให้เห็นความแตกต่างทางเพศในความเข้มข้น
-m รับผูกพันใกล้ชิด,
และการจัดจำหน่ายในพื้นที่ของสมองต่าง ๆ รวมทั้งมลรัฐ
(smith et al, 1998, 2006.. zubieta และคณะ, 2002) สอง
ภายในผู้หญิงอาจจะมีความแตกต่างแกน responsivity hpa
เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงวงจรที่เกี่ยวข้องกับการมีประจำเดือนในการไหลเวียนของระดับฮอร์โมนเพศ
การศึกษาก่อนคลินิกได้แสดงให้เห็นว่าการฉีด
estradiol เพิ่มระดับของผู้รับเมตรและไหลเวียน
b-endorphins (ค้อนและสะพาน 1987. ค้อน
et al, 1993; โจวและค้อน, 1995;. Quinones-jenab et al,,
1997)ในช่วงระยะเวลาของความเข้มข้นสูงสโตรเจนคือปลาย
follicular และขั้นกลาง luteal กิจกรรมเมตร-opioid ใน
ผู้หญิงอาจจะคล้ายกับผู้ชาย (สมิทเอตอัล. 2006) แต่ในช่วงระยะเวลาของ
ระดับ lowestrogen ผู้หญิงแสดง กิจกรรมที่ต่ำกว่าใน
เมื่อเปรียบเทียบกับผู้ชาย (zubieta et al, 2002;.. leresche et al,,
2003. สมิทเอตอัล, 2006) ดังนั้นสโตรเจนพึ่ง
การเปลี่ยนแปลงในกิจกรรม opioid ภายนอกอาจส่งผลกระทบต่อฮอร์โมน
การตอบสนองต่อยาเฉียบพลันของ naltrexone bymediatinghpa แกน
disinhibition มีความคิดริเริ่มระดับ basalm-opioid ที่เกี่ยวข้องกับขั้นตอนการ
ประจำเดือนสโตรเจนสูงอาจส่งผลให้มากขึ้น bendorphin
ยับยั้งสื่อกลางของมลรัฐ กิจกรรม inm-opioid นี้
เพิ่มขึ้นจะส่งผลให้ในการแข่งขันโดยตรง
ผูกพันระหว่างเว็บไซต์ภายนอกเมตร-opioids เช่น b-endorphin,
และ naltrexone ที่สุดลดลงของฮอร์โมน
การตอบสนองต่อยา ในทางตรงกันข้ามภายนอก ม. -opioid กิจกรรมลดลงเท่าที่เห็นในระหว่างที่มีประจำเดือนสโตรเจนต่ำ
ขั้นตอนหรือหลังวัยหมดประจำเดือนอาจจะอนุญาตให้มีปริมาณต่ำของ naltrexone
ไปพร้อม disinhibit แกน hpa

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ใหญ่ บางคนมีผู้สูบบุหรี่ การ HPA นั้น
ฟังก์ชันแกนอาจแตกต่างกันทั้งอายุการใช้ (Seeman et al.,
2001 Kudielka et al., 2004) อย่างไรก็ตาม เป็นที่ชัดเจนว่าการ
disparity คล้ายใน HPA responsivity อยู่ระหว่างหนุ่มสาว และ
ผู้ใหญ่กลาง aged และถ้านี้อาจมีผลต่อการ naltrexone
นอกจากนี้ ในขณะแกน HPA dysregulated ในเรื้อรัง
ผู้สูบบุหรี่เปรียบเทียบกับการสูบบุหรี่ มันเป็นที่รู้จักว่า
ช่วงเวลาต่าง ๆ ของการสูบบุหรี่มีผลกระทบ HPA แกน
responsivity.
Severalmechanismsmay ได้ posited อธิบายการสังเกต
เพศความแตกต่างในการตอบสนองแกน HPA antagonism opioid ใน
การศึกษาปัจจุบัน ครั้งแรก ผู้หญิงอาจมีมากกว่า m และ kopioid
ตัวรับไวเมื่อเทียบกับผู้ชาย (เกียร์ et al.,
1996a บี 1999, 2003 Sarton et al., 2000 Zacny, 2001 Fillingim
และ เกียร์ 2004) ในขณะที่ต้น neurobiological
กลไกของตัวรับโอปิออยด์ k เพิ่มความไวใน
ผู้หญิงยังไม่ชัดเจน การศึกษาเกี่ยวกับภาพล่าสุดแนะนำเพศ
ความแตกต่างในความเข้มข้น m ตัวรับ การผูกความสัมพันธ์,
และแจกจ่ายในพื้นที่สมองต่าง ๆ รวมถึง hypothalamus
(Smith et al., 1998, 2006 Zubieta และ al., 2002) สอง,
ภายในผู้หญิง อาจมีส่วนที่แตกต่าง responsivity แกน HPA
สัมพันธ์ มีประจำเดือนที่เกี่ยวข้องกับวงจรหมุนเวียน
ระดับฮอร์โมนเพศได้ การศึกษาทางคลินิกก่อนได้แสดง
ว่า estradiol ฉีดเพิ่มระดับ m receptors และ
เอ็นบีดอร์ฟิน (ค้อนและสะพาน 1987 การหมุนเวียนค้อน
et al., 1993 โจวและค้อน 1995 Quinones-Jenab et al.,
1997) ช่วงของความเข้มข้นของฮอร์โมนหญิงสูง เช่น สาย
follicular และ ระยะกลางนใน กิจกรรม m-โอปิออยด์ใน
ผู้หญิงอาจคล้ายกับผู้ชาย (Smith et al., 2006), แต่ในระหว่าง
รอบระดับ lowestrogen ผู้หญิงแสดงกิจกรรมด้านล่างใน
เปรียบเทียบชาย (Zubieta et al., 2002 LeResche et al.,
2003 สมิธและ al., 2006) ดังนั้น ฮอร์โมนหญิง mediated
การเปลี่ยนแปลงในกิจกรรม endogenous opioid อาจผลกระทบของฮอร์โมน
ตอบสนองต่อยาเป็นเฉียบพลันของแกน bymediatingHPA naltrexone
disinhibition Heightened เกี่ยวข้องกับระดับ basalm-โอปิออยด์
ระยะมีประจำเดือนฮอร์โมนหญิงสูงอาจส่งผลให้ bendorphin มากกว่า
mediated ยับยั้ง hypothalamus ได้ นี้
กิจกรรมโอปิออยด์ inm เพิ่มขึ้นจะส่งผลในการแข่งขันโดยตรง
สำหรับผูกอเมริการะหว่าง endogenous m-opioids เช่น b-endorphin,
และ naltrexone สุด ลดฮอร์โมน
ตอบสนองต่อยา ในทางตรงกันข้าม ล่าง endogenous
m-โอปิออยด์กิจกรรม เป็นเห็นในระหว่างมีประจำเดือนฮอร์โมนหญิงต่ำ
ระยะ หรือหลังวัยหมดประจำเดือน ให้ปริมาณต่ำของ naltrexone
ไปพร้อม disinhibit แกน HPA

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ใหญ่บางคนเป็นผู้ที่ไม่สูบบุหรี่ซึ่งชี้ให้เห็นว่าฟังก์ชันแกนเฮกโตปาสคาล
ดังนั้นจึงอาจแตกต่างไปใน( seeman et al .
2001 kudielka et al . 2004 ) แต่ถึงอย่างไรก็ตามยังไม่ชัดเจนว่า
ความเหมือนความเหลื่อมล้ำใน responsivity เฮกโตปาสคาลมีอยู่แล้วระหว่างผู้ใหญ่วัยหนุ่มสาวและ
วัยกลางและหากนี้อาจส่งผลกระทบต่อการตอบสนอง naltrexone .
นอกจากนี้ในขณะที่แกนเฮกโตปาสคาลที่เป็นโรคเรื้อรังใน dysregulated
ผู้ที่ไม่สูบบุหรี่เมื่อเทียบกับการไม่สูบบุหรี่เป็นที่ไม่รู้จัก
ระยะเวลาไม่ว่าจะแตกต่างกันในแบบปลอดบุหรี่มีผลต่อเฮกโตปาสคาล severalmechanismsmay แกน
responsivity .
เป็นได้เสนอเพื่ออธิบายความแตกต่างเห็น
ซึ่งจะช่วยในการตอบสนองทางเพศที่แกนเฮกโตปาสคาลเพื่อความเป็นศัตรูกัน opioid
ซึ่งจะช่วยในการศึกษาในปัจจุบันได้ ครั้งแรกผู้หญิงอาจจะมีม.มากกว่าและความไวแสง kopioid
receptor เมื่อเทียบกับคน(อุปกรณ์ et al .
1996 b 19992003 sarton et al .2000 zacny 2001 fillingim
และอุปกรณ์ 2004 ) ในขณะที่กลไก neurobiological
แฝงอยู่ในระดับความไว receptor K - opioid เพิ่มขึ้นใน
ผู้หญิงก็ยังไม่ชัดเจนการศึกษาการถ่าย ภาพ ไม่นานมานี้ชี้ให้เห็นความแตกต่างทางเพศ
ซึ่งจะช่วยในการรวมกลุ่มม. - receptor ความสัมพันธ์กับมีผลผูกพัน
และการจัดจำหน่ายในพื้นที่ต่างๆรวมถึงสมอง hypothalamus
(สมิธ et al . 19982006 zubieta et al . 2002 ) ที่สอง
ภายใน ผู้หญิงอาจมี responsivity แกนเฮกโตปาสคาล
ซึ่งจะช่วยส่วนที่แตกต่างที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงวงจรหมุนเวียนที่เกี่ยวข้องมีประจำเดือนในระดับฮอร์โมนเพศ
Pre - ทางการแพทย์การศึกษาได้แสดงให้เห็นถึง
ที่ estradiol ปริมาณเพิ่มระดับของม. - กระตุ้นเส้นประสาทรับความรู้สึกปวดและ
หมุนเวียน b - endorphins (ค้อนและสะพาน, 1987 ;ค้อน
et al ., 1993 ; Zhou และค้อน, 1995 ; quinones-jenab et al .,
1997 )ในระหว่างช่วงเวลาของฮอร์โมนเอซ - ทโระเจ็นสมาธิ,เช่น,สาย
follicular และช่วงกลาง - luteal ระยะ, M - opioid
ซึ่งจะช่วยในการทำงานของผู้หญิงอาจจะคล้ายกับคน(สมิธ et al ., 2006 )แต่ในระหว่าง
ช่วงของ lowestrogen ระดับ,ผู้หญิงจัดแสดงนิทรรศการกิจกรรมลด
ซึ่งจะช่วยในการเปรียบเทียบกับคน( zubieta et al ., 2002 ; leresche et al .,
2003 ,สมิธ et al ., 2006 ) ดังนั้นฮอร์โมนเอซ - ทโระเจ็นดีงาม
ตามมาตรฐานการเปลี่ยนแปลงในกิจกรรม opioid เองในระยะยาวอาจส่งผลกระทบต่อการตอบกลับด้วยยาเช่นยา
ซึ่งจะช่วยในการกระตุ้นเฉียบพลันของ naltrexone bymediatinghpa แกน
disinhibition ระดับสูงขึ้น basalm - opioid ที่เกี่ยวข้องกับการมีประจำเดือนฮอร์โมนเอซ - ทโระเจ็น
สูงที่อาจส่งผลให้ใน bendorphin มากขึ้น
ซึ่งจะช่วยยับยั้งโดยผ่านสื่อของ hypothalamus ได้ กิจกรรม inm - opioid
ซึ่งจะช่วยเพิ่มขึ้นนี้จะส่งผลให้ในการแข่งขันโดยตรง
สำหรับไซต์มีผลผูกพันระหว่างเองในระยะยาว m - opioids เช่น b - endorphin
และในท้ายที่สุด naltrexone ลดลงการตอบสนองด้วยยาเช่นยา
ซึ่งจะช่วยในการให้ยา. ในทางตรงข้ามกิจกรรม
ซึ่งจะช่วยม. - opioid เองในระยะยาวต่ำกว่าดังที่เห็นในช่วงต่ำมีประจำเดือนฮอร์โมนเอซ - ทโระเจ็น
ช่วงหรือหลังจากการหมดระดูของผู้หญิงอาจทำให้ขนาดต่ำของ naltrexone
ซึ่งจะช่วยในการ disinhibit แกนเฮกโตปาสคาลได้อย่างง่ายดาย