It changed from its water-droplet l

It changed from its water-droplet like form into a string, becoming thinner and thinner but at the same time longer and longer until it looked like a long hair.

Anna could feel these changes, but it was still far from enough, she thought, comparing a hair to these balls, it was still much too large. I can still make it finer.

Even though her mind wanted it, it seemed incredibly hard to change the green flame any further, the light of her flame became dim, like a shivering long and slender light ray.

Perhaps not as a cluster, but instead a series of connections… His Royal Highness had said that between the balls that there is a fixed distance between them, perhaps I have to reshape its shape.

The flame in Anna’s mind fluttered and she could hear a sound like something becoming broken apart. Afterward the flame particles were no longer closely linked but instead were scattered like the stars. The slender green flame on her hand had also disappeared, but in her consciousness, the flame still existed, but it had no longer its initial appearance – in the boundless darkness, most of the stars had perished, the rest of them slowly reunited, one by one they formed a row of swath, until a filament of many stars was formed.

The temperature is equal to activity, she thought.

The moment she formed this thought, the line began to swing, like someone had pinched into a corner of it, it began to gently flicker. The moment it began to swing, the swinging of filament could no longer be stopped, one ripple followed after another.

It seemed as if she was within a world of ripples, there were no longer any clear outlines between objects, around her everything was excitedly rippling and there was no end in sight. The same could be said about magic, she could even feel it. When she extended her finger, pulling at one of the ripples, it was just like her own magic.

But when she opened her eyes, everything was calm. Her green flame had disappeared, and she needed a while until her eyes could adapt to the dark room, the desk, wardrobe, candlestick… their shapes emerged one after another out the shadow. Light blue moonlight fell through the window on the floor, giving everything a light grayish color. Everything seemed to be the same as always, there was no change.

But in her eyes, the world has become completely different. A black filament appeared in the air in front of her. However, Anna naturally knew that she couldn’t really “see” it, that it was only in her own perception.

She took one of the ingots she had always trained with and which laid still on her desk and placed it in front of herself.

The black filament wrapped itself around the ingot in accordance with her will, she then quickly pulled it together. Like a hot knife cutting through butter her filament went through the iron ingot with ease. In Anna’s comprehension, the temperature produced by the filament was several times higher than that of her green flame but was limited to a very narrow range. The iron ingot was quickly cut into two parts, and when she took one of it into her hands she saw that the cutline was very smooth, and she could only feel a little heat when placed her finger against the cutline.

She then erected the iron ingot on her desk, placed her black filament on top of the ingot, and let it spread out until it was a completely flat string, perpendicular to each other.

This was the mathematical knowledge taught by His Highness, using a point as the center, and then use a quill connected to a string and then go one time around the center, they will be able to draw a precise circle. The area of the circle is equal to the length of the string multiplied by itself and multiplied by a fixed constant.

Anna controlled her horizontally spread filament and bended it downwards at the ends at a right angle, letting it penetrate through the ingot until it reached the top of the desk. And then she let it gently rotate around the point at the center – compared with her green flame where she could only adjust the temperature and whole body, the black flame composed of many particles could be turned into any shape and the temperature of each part could be controlled separately.

After one revolution, she had cut out the form of a cylinder.

Because the cutting line was so small, Anna needed to use a great effort to get the cylinder out. Like before where she had cut the ingot in two, the entire wall of the cut-out cylinder was also very smooth. In the moonlight, she could even see the reflection of her own face in it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

It changed from its water-droplet like form into a string, becoming thinner and thinner but at the same time longer and longer until it looked like a long hair.Anna could feel these changes, but it was still far from enough, she thought, comparing a hair to these balls, it was still much too large. I can still make it finer.Even though her mind wanted it, it seemed incredibly hard to change the green flame any further, the light of her flame became dim, like a shivering long and slender light ray.Perhaps not as a cluster, but instead a series of connections… His Royal Highness had said that between the balls that there is a fixed distance between them, perhaps I have to reshape its shape.The flame in Anna’s mind fluttered and she could hear a sound like something becoming broken apart. Afterward the flame particles were no longer closely linked but instead were scattered like the stars. The slender green flame on her hand had also disappeared, but in her consciousness, the flame still existed, but it had no longer its initial appearance – in the boundless darkness, most of the stars had perished, the rest of them slowly reunited, one by one they formed a row of swath, until a filament of many stars was formed.The temperature is equal to activity, she thought.The moment she formed this thought, the line began to swing, like someone had pinched into a corner of it, it began to gently flicker. The moment it began to swing, the swinging of filament could no longer be stopped, one ripple followed after another.เหมือนกับว่า เธอภายในโลกของระลอก ไม่มีโครงร่างที่ชัดเจนใด ๆ ระหว่างวัตถุ รอบเธอทุกอย่างถูกขึ้ง rippling และมีไม่สิ้นสุดในสายตา รุ่นเดียวกันอาจจะกล่าวเกี่ยวกับมายากล เธออาจจะรู้สึก เมื่อเธอยืดลายนิ้วมือของเธอ ดึงที่ระลอกการอย่างใดอย่างหนึ่ง มันเป็นเหมือนเวทมนตร์ของเธอเองแต่เมื่อเธอเปิดตาของเธอ ทุกอย่างก็สงบ เปลวไฟสีเขียวของเธอหาย ไป และเธอจำเป็นขณะจนกว่าดวงตาของเธอสามารถปรับให้เข้ากับห้องมืด โต๊ะ ตู้เสื้อผ้า เชิงเทียน...ทรงเกิดหนึ่งเงา แสงสีฟ้าแสงจันทร์ตกลงผ่านหน้าต่างบนชั้น ให้ทุกอย่างเป็นสีเทาอ่อน ทุกอย่างดูเหมือนจะเหมือนกันเสมอ มีการเปลี่ยนแปลงไม่แต่ในดวงตาของเธอ โลกกลายเป็นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ไส้หลอดดำปรากฏในอากาศด้านหน้าของเธอ อย่างไรก็ตาม แอนนาธรรมชาติรู้ว่า เธอไม่สามารถ "เห็น" มัน ว่า มันเป็นเฉพาะในการรับรู้ของตนเองเธอเอาหลอมเธอเสมอได้ฝึกกับ และที่วางนิ่งบนโต๊ะของเธอ และวางอยู่ด้านหน้าตัวเองอย่างใดอย่างหนึ่งเส้นใยสีดำรอบ ๆ ตัวลิ่มตามจะ เธอแล้วได้อย่างรวดเร็วดึงมันเข้าด้วยกัน เช่นการตัดมีดร้อนผ่านเนย ใยเธอไปผ่านลิ่มเหล็กได้ง่าย ในความเข้าใจของแอนนา อุณหภูมิที่ผลิตจากเส้นใยสูงกว่าของเปลวไฟสีเขียวของเธอหลายครั้ง แต่ถูกจำกัดไปยังช่วงที่แคบมาก แท่งเหล็กถูกตัดเป็นสองส่วนได้อย่างรวดเร็ว และเมื่อเธอเอาของมันไปอยู่ในมือของเธอ เธอเห็นว่า แห่งเยอะมาก และเธอเท่านั้นรู้สึกว่าความร้อนเล็กน้อยเมื่อวางนิ้วของเธอกับแห่งเธอเกร็งลิ่มเหล็กบนโต๊ะของเธอ วางใยของเธอสีดำอยู่ด้านบนลิ่ม และปล่อยให้มันลุกลามจนเรียบสนิทสาย ตั้งฉากกับแต่ละอื่น ๆนี้คือ ความรู้ทางคณิตศาสตร์ที่สอน โดยพระสมเด็จ โดยใช้จุดที่เป็นศูนย์กลาง และจากนั้น ใช้ปากกาที่เชื่อมต่อกับสาย และไปหนึ่งครั้งกลาง พวกเขาจะสามารถวาดวงกลมได้อย่างแม่นยำ พื้นที่ของวงกลมเท่ากับความยาวของสายอักขระการคูณ ด้วยตัวเอง และคูณ ด้วยค่าคงที่ถาวรแอนนาที่ควบคุมเธอแนวเส้นใยกระจาย และ bended มันลงที่ปลายมุมขวา ปล่อยให้มันทะลุลิ่มจนมาถึงยอดของแผนก แล้ว ปล่อยให้มันค่อย ๆ หมุนรอบจุดที่ศูนย์เมื่อเทียบกับเปลวไฟสีเขียวของเธอที่เธอเท่านั้นไม่สามารถปรับอุณหภูมิและร่างกาย เปลวไฟสีดำประกอบด้วยอนุภาคจำนวนมากที่อาจเปิดเป็นรูปร่างต่าง ๆ และสามารถควบคุมอุณหภูมิของแต่ละส่วนแยกต่างหากหลังจากปฏิวัติหนึ่ง เธอได้ตัดออกจากรูปแบบของทรงกระบอกเพราะตัดสายขนาดเล็ก แอนนาต้องใช้ความพยายามที่ดีจะได้รับถัง เช่นก่อนที่เธอได้ตัดลิ่มที่สอง ทั่วทั้งผนังของกระบอกสูบมาเยอะยังมาก ในแสงจันทร์ เธอได้เห็นเงาสะท้อนใบหน้าของเธอเองในนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเปลี่ยนจากน้ำหยดเช่นรูปแบบเป็นสตริงกลายเป็นทินเนอร์และทินเนอร์ แต่ในเวลาเดียวกันอีกต่อไปและอีกต่อไปจนกว่ามันจะดูเหมือนผมยาว

แอนนารู้สึกว่าการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ แต่มันก็ยังห่างไกลจากพอเธอคิดว่าการเปรียบเทียบผมให้ลูกเหล่านี้มันก็ยังมากมีขนาดใหญ่เกินไป ฉันยังคงสามารถทำให้มันปลีกย่อย

แม้ว่าใจของเธออยากให้มันก็ลำบากอย่างไม่น่าเชื่อยากที่จะเปลี่ยนเปลวไฟสีเขียวเพิ่มเติมใด ๆ แสงไฟจากเปลวไฟของเธอกลายเป็นสลัวเหมือนสั่นยาวและเรียวแสง ray

บางทีอาจจะไม่เป็นคลัสเตอร์ แต่ชุดของการเชื่อมต่อ ... สมเด็จของเขาได้กล่าวว่าระหว่างลูกที่มีระยะทางคงที่ระหว่างพวกเขาบางทีฉันมีที่จะช่วยพัฒนารูปร่างของมัน

เปลวไฟในใจของแอนนาเบาโผบินและเธอจะได้ยินเสียงเหมือนสิ่งที่กลายเป็นเสียออกจากกัน ต่อจากนั้นอนุภาคเปลวไฟที่มีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดไม่ แต่แทนที่จะกระจัดกระจายเหมือนดาว เปลวไฟสีเขียวเรียวในมือของเธอก็หายไป แต่ในจิตสำนึกของเธอเปลวไฟที่ยังคงมีอยู่ แต่มันก็ไม่ได้ปรากฏตัวครั้งแรกของ - ในความมืดไร้พรมแดนมากที่สุดของดาวเสียชีวิตส่วนที่เหลือของพวกเขารวมตัวกันอย่างช้า ๆ หนึ่ง โดยหนึ่งในพวกเขากลายแถวของแนวจนเส้นใยดาวจำนวนมากที่ถูกสร้างขึ้น

อุณหภูมิเท่ากับกิจกรรมที่เธอคิดว่า

ช่วงเวลาที่เธอคิดนี้เกิดขึ้นสายที่จะเริ่มต้นที่จะแกว่งเหมือนใครบางคนได้บีบเข้าไปในมุมของมันก็เริ่มที่จะสั่นไหวเบา ๆ ขณะที่มันเริ่มที่จะแกว่งแกว่งของไส้หลอดไม่สามารถจะหยุดหนึ่งระลอกตามมาหลังจากที่อื่น

มันดูราวกับว่าเธอเป็นคนที่อยู่ในโลกของคลื่นที่มีไม่ได้อยู่เค้าร่างที่ชัดเจนใด ๆ ระหว่างวัตถุรอบทุกอย่างของเธอถูกพล่าน rippling และมีไม่สิ้นสุดในสายตา เดียวกันอาจจะกล่าวเกี่ยวกับเวทมนตร์เธออาจจะรู้สึกว่ามัน เมื่อเธอขยายนิ้วของเธอดึงที่หนึ่งของระลอกมันเป็นเช่นเดียวกับเวทมนตร์ของเธอเอง

แต่เมื่อเธอเปิดตาของเธอทุกอย่างสงบ เปลวไฟสีเขียวของเธอได้หายไปและเธอจำเป็นในขณะที่จนดวงตาของเธอสามารถปรับให้เข้ากับห้องมืด, โต๊ะ, ตู้เสื้อผ้า, เชิงเทียน ... รูปร่างของพวกเขาโผล่ออกมาหลังจากนั้นอีกหนึ่งออกเงา แสงจันทร์แสงสีฟ้าลดลงผ่านหน้าต่างที่อยู่บนพื้นให้ทุกอย่างเป็นสีเทาแสง ทุกอย่างดูเหมือนจะเหมือนกันเช่นเคยไม่มีการเปลี่ยนแปลง

แต่ในสายตาของเธอโลกได้กลายเป็นที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เส้นใยสีดำปรากฏอยู่ในอากาศในด้านหน้าของเธอ แต่แอนนาเป็นธรรมชาติรู้ว่าเธอไม่สามารถจริงๆ "เห็น" มันว่ามันเป็นเพียงในการรับรู้ของเธอเอง

เธอเอาแท่งหนึ่งที่เธอได้รับการฝึกฝนเสมอกับและที่วางไว้ยังคงอยู่บนโต๊ะทำงานของเธอและวางมันลงในหน้าของตัวเอง

เส้นใยสีดำห่อหุ้มรอบตัวเองก้อนโลหะให้เป็นไปตามความประสงค์ของเธอเธอแล้วรีบดึงมันเข้าด้วยกัน เช่นเดียวกับมีดตัดผ่านร้อนเนยใยเธอเดินผ่านแท่งเหล็กที่มีความสะดวก ในความเข้าใจของแอนนาอุณหภูมิที่ผลิตโดยไส้หลอดเป็นหลายครั้งสูงกว่าที่เปลวไฟสีเขียวของเธอ แต่ก็ถูก จำกัด อยู่ในช่วงแคบมาก ลิ่มเหล็กได้อย่างรวดเร็วถูกตัดออกเป็นสองส่วนและเมื่อเธอเอาหนึ่งของมันไปอยู่ในมือของเธอที่เธอเห็นว่า cutline ได้อย่างราบรื่นและเธอจะสามารถรู้สึกความร้อนเล็กน้อยเมื่อวางนิ้วของเธอกับ cutline

จากนั้นเธอก็สร้างลิ่มเหล็กบนโต๊ะทำงานของเธอวางเส้นใยสีดำของเธออยู่ด้านบนของก้อนโลหะและปล่อยให้มันกระจายออกไปจนกว่ามันจะเป็นสตริงแบนสมบูรณ์ตั้งฉากซึ่งกันและกัน

นี่เป็นความรู้ทางคณิตศาสตร์การสอนโดยสมเด็จเขาใช้จุดเป็นศูนย์กลางแล้วใช้ปากกาเชื่อมต่อกับสตริงแล้วไปครั้งหนึ่งรอบศูนย์กลางที่พวกเขาจะสามารถที่จะวาดวงกลมที่แม่นยำ พื้นที่ของวงกลมเท่ากับความยาวของสตริงคูณด้วยตัวเองและคูณด้วยค่าคงที่คงที่

แอนนาเธอควบคุมการแพร่กระจายในแนวนอนไส้และ bended มันลงที่ปลายที่มุมขวาให้มันทะลุลิ่มจนกว่าจะถึงด้านบนของโต๊ะ และแล้วเธอก็ปล่อยให้มันเบา ๆ หมุนรอบจุดที่ศูนย์ - เมื่อเทียบกับเปลวไฟสีเขียวของเธอที่เธอเท่านั้นที่สามารถปรับอุณหภูมิและร่างกายทั้งเปลวไฟสีดำประกอบด้วยอนุภาคจำนวนมากอาจจะกลายเป็นรูปร่างใด ๆ และอุณหภูมิของแต่ละส่วนจะทำได้ ถูกควบคุมแยกต่างหาก

หลังจากการปฏิวัติหนึ่งเธอได้ตัดออกจากรูปแบบของทรงกระบอก

เพราะเส้นตัดเป็นขนาดเล็กเพื่อให้แอนนาจำเป็นต้องใช้ความพยายามที่ดีที่จะได้รับถังออก เหมือนก่อนที่เธอได้ตัดโลหะในสองทั่วทั้งผนังของถังตัดออกก็ยังราบรื่นมาก ในแสงจันทร์เธอยังสามารถเห็นภาพสะท้อนของใบหน้าของเธอเองในนั้น