Definition and etiologyAcute myocar

Definition and etiology

Acute myocardial infarction (MI) remains a leading cause of morbidity and mortality worldwide. Myocardial infarction occurs when myocardial ischemia, a diminished blood supply to the heart, exceeds a critical threshold and overwhelms myocardial cellular repair mechanisms designed to maintain normal operating function and homeostasis. Ischemia at this critical threshold level for an extended period results in irreversible myocardial cell damage or death.

Critical myocardial ischemia can occur as a result of increased myocardial metabolic demand, decreased delivery of oxygen and nutrients to the myocardium via the coronary circulation, or both. An interruption in the supply of myocardial oxygen and nutrients occurs when a thrombus is superimposed on an ulcerated or unstable atherosclerotic plaque and results in coronary occlusion.1 A high-grade (>75%) fixed coronary artery stenosis caused by atherosclerosis or a dynamic stenosis associated with coronary vasospasm can also limit the supply of oxygen and nutrients and precipitate an MI. Conditions associated with increased myocardial metabolic demand include extremes of physical exertion, severe hypertension (including forms of hypertrophic obstructive cardiomyopathy), and severe aortic valve stenosis. Other cardiac valvular pathologies and low cardiac output states associated with a decreased mean aortic pressure, which is the prime component of coronary perfusion pressure, can also precipitate MI.

Myocardial infarction can be subcategorized on the basis of anatomic, morphologic, and diagnostic clinical information. From an anatomic or morphologic standpoint, the two types of MI are transmural and nontransmural. A transmural MI is characterized by ischemic necrosis of the full thickness of the affected muscle segment(s), extending from the endocardium through the myocardium to the epicardium. A nontransmural MI is defined as an area of ischemic necrosis that does not extend through the full thickness of myocardial wall segment(s). In a nontransmural MI, the area of ischemic necrosis is limited to the endocardium or to the endocardium and myocardium. It is the endocardial and subendocardial zones of the myocardial wall segment that are the least perfused regions of the heart and the most vulnerable to conditions of ischemia. An older subclassification of MI, based on clinical diagnostic criteria, is determined by the presence or absence of Q waves on an electrocardiogram (ECG). However, the presence or absence of Q waves does not distinguish a transmural from a nontransmural MI as determined by pathology.2

A consensus statement was published to give a universal definition of the term myocardial infarction. The authors stated that MI should be used when there is evidence of myocardial necrosis in a clinical setting consistent with MI. Myocardial infarction was then classified by the clinical scenario into various subtypes. Type 1 is a spontaneous MI related to ischemia from a primary coronary event (e.g., plaque rupture, thrombotic occlusion). Type 2 is secondary to ischemia from a supply-and-demand mismatch. Type 3 is an MI resulting in sudden cardiac death. Type 4a is an MI associated with percutaneous coronary intervention, and 4b is associated with in-stent thrombosis. Type 5 is an MI associated with coronary artery bypass surgery.3

A more common clinical diagnostic classification scheme is also based on electrocardiographic findings as a means of distinguishing between two types of MI, one that is marked by ST elevation (STEMI) and one that is not (NSTEMI). Management practice guidelines often distinguish between STEMI and non-STEMI, as do many of the studies on which recommendations are based. The distinction between STEMI and NSTEMI also does not distinguish a transmural from a nontransmural MI. The presence of Q waves or ST-segment elevation is associated with higher early mortality and morbidity; however, the absence of these two findings does not confer better long-term mortality and morbidity.4

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำจำกัดความและวิชาการเฉียบพลันกล้ามเนื้อหัวใจตาย (MI) ยังคง สาเหตุ morbidity และการตายทั่วโลก กล้ามเนื้อหัวใจตายเหตุขาดเลือด เกิด myocardial ischemia อุปทานลดลงเลือดไปหัวใจ เกินขีดจำกัดที่สำคัญ overwhelms กลไก myocardial ซ่อมโทรศัพท์มือถือที่ออกแบบมาเพื่อรักษาภาวะธำรงดุลและฟังก์ชันการทำงานปกติ ขาดเลือดที่ระดับขีดจำกัดที่สำคัญนี้เป็นระยะเวลานานเกิด myocardial เซลล์ให้เสียหายหรือตายสามารถเกิด myocardial ischemia สำคัญจาก myocardial เผาผลาญขึ้น ส่งลดลงของออกซิเจนและสารอาหารให้ myocardium ผ่านหมุนเวียนหัวใจ หรือทั้งสองอย่าง การหยุดชะงักในการผลิตของออกซิเจน myocardial เกิด thrombus จะวางซ้อนอยู่บนความไม่เสถียร หรือ ulcerated atherosclerotic หินปูนผล occlusion.1 หัวใจคุณภาพสูง (> 75%) เกิดจากการตีบแบบไดนามิกที่เกี่ยวข้องกับ vasospasm หัวใจหรือหลอดเลือดตีบหลอดเลือดหัวใจคงยังสามารถจำกัดจัดหาออกซิเจน และสารอาหารและ precipitate MI. เงื่อนไขเกี่ยวข้องกับ myocardial เผาผลาญขึ้นรวมสุดกำลังที่ต้องใช้จริง ความดันโลหิตสูงอย่างรุนแรง (รวมทั้งรูปแบบของ hypertrophic cardiomyopathy อุปสรรค), และรุนแรงลิ้นเอออร์ตาตีบ Pathologies ลิ้นหัวใจและอเมริกาออกต่ำหัวใจที่เกี่ยวข้องกับการลดลงเฉลี่ยเอออร์ตาความดัน ซึ่งเป็นส่วนประกอบสำคัญของการกำซาบเลือดหัวใจความดัน อื่น ๆ สามารถยัง precipitate MIกล้ามเนื้อหัวใจตายเหตุขาดเลือดสามารถ subcategorized ได้ตาม anatomic, morphologic ข้อมูล และ การวินิจฉัยทางคลินิก จากอัน anatomic หรือ morphologic สองชนิด MI เป็น transmural และ nontransmural สำรอกการตายเฉพาะส่วนของความหนาทั้งหมดของ segment(s) กล้ามเนื้อได้รับผลกระทบ ขยายจาก endocardium myocardium ที่ผ่านไป epicardium เป็นลักษณะการ transmural MI Nontransmural MI ถูกกำหนดเป็นพื้นที่ของการตายเฉพาะส่วนสำรอกที่ขยายไม่ผ่านเต็มความหนาของผนัง myocardial segment(s) ในการ nontransmural MI สำรอกการตายเฉพาะส่วนพื้นที่ถูกจำกัดการ endocardium หรือ endocardium และ myocardium Endocardial และ subendocardial โซนของเซ็กเมนต์ myocardial ผนังที่ภูมิภาค perfused น้อยที่สุดของหัวใจและเสี่ยงที่สุดเงื่อนไขของการขาดเลือด ได้ Subclassification ตัวเก่าของ MI ตามเกณฑ์การวินิจฉัยทางคลินิก ถูกกำหนด โดยการหรือคลื่น Q ในการ electrocardiogram (ECG) อย่างไรก็ตาม สถานะการขาดงานของคลื่น Q ไม่แยกเป็น transmural จาก nontransmural MI pathology.2คำสั่งมติเผยแพร่ให้คำจำกัดความสากลของคำว่าภาวะกล้ามเนื้อหัวใจตายเหตุขาดเลือด ผู้เขียนระบุว่า ควรใช้ MI เมื่อมีหลักฐานการตายเฉพาะส่วน myocardial ในคลินิกตั้งสอดคล้องกับ MI. กล้ามเนื้อหัวใจตายได้แล้วตามสถานการณ์ทางคลินิกเป็นหลาย subtypes ชนิด 1 เป็น MI อยู่ที่เกี่ยวข้องกับการขาดเลือดจากการหลักหัวใจเหตุการณ์ (เช่น หินปูนแตก ไม่ควรมองข้าม thrombotic) ชนิดที่ 2 เป็นรองการขาดเลือดจากอุปทาน และอุปสงค์ที่ไม่ตรงกัน ประเภท 3 เป็น MI เกิดในหัวใจตายฉับพลัน 4a ชนิด MI เกี่ยวข้องกับการแทรกแซงหัวใจ percutaneous และ 4b เป็นเกี่ยวข้องกับ stent ในเลือด ประเภท 5 คือ MI เกี่ยวข้องกับหลอดเลือดหัวใจบายพาส surgery.3แบบจัดประเภทการวินิจฉัยทางคลินิกทั่วไปยังอยู่ electrocardiographic ผลการวิจัยเป็นวิธีการแยกความแตกต่างระหว่างสองชนิด MI ที่ถูกทำเครื่องหมาย โดยเซนต์ยก (STEMI) และหนึ่งที่ไม่ใช่ (NSTEMI) แนวทางปฏิบัติจัดการมักจะแยกแยะระหว่าง STEMI และไม่-STEMI ทำการศึกษาที่แนะนำอยู่มากมาย ความแตกต่างระหว่าง STEMI และ NSTEMI ยังไม่แยกเป็น transmural จาก nontransmural MI ของคลื่น Q หรือเซ็กเมนต์เซนต์ยกจะเกี่ยวข้องกับการตายต้นสูงและ morbidity อย่างไรก็ตาม การขาดงานของการค้นพบเหล่านี้สองไม่ประสาทตายดีระยะยาวและ morbidity.4

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความหมายและสาเหตุเฉียบพลันกล้ามเนื้อหัวใจตาย (MI) ยังคงเป็นสาเหตุของการเจ็บป่วยและการตายทั่วโลก กล้ามเนื้อหัวใจตายเกิดขึ้นเมื่อขาดเลือดเนื้อหัวใจตายเลือดลดลงไปที่หัวใจเกินเกณฑ์ที่สำคัญและความทุกข์ระทมกลไกการซ่อมแซมกล้ามเนื้อหัวใจโทรศัพท์มือถือที่ออกแบบมาเพื่อรักษาฟังก์ชั่นการทำงานปกติและสภาวะสมดุล การขาดเลือดในระดับเกณฑ์ที่สำคัญสำหรับผลการขยายระยะเวลาในความเสียหายของเซลล์กล้ามเนื้อหัวใจกลับไม่ได้หรือเสียชีวิต. ขาดเลือดของกล้ามเนื้อหัวใจที่สำคัญสามารถเกิดขึ้นเป็นผลมาจากความต้องการที่เพิ่มขึ้นการเผาผลาญของกล้ามเนื้อหัวใจลดลงการจัดส่งของออกซิเจนและสารอาหารไปยังกล้ามเนื้อหัวใจผ่านการไหลเวียนของหลอดเลือดหรือทั้งสองอย่าง หยุดชะงักในการจัดหาออกซิเจนของกล้ามเนื้อหัวใจและสารอาหารที่เกิดขึ้นเมื่อก้อนถูกซ้อนทับบนแผ่น atherosclerotic เป็นแผลหรือไม่เสถียรและผลในหลอดเลือด occlusion.1 เกรด A สูง (> 75%) คงที่หลอดเลือดหัวใจตีบที่เกิดจากหลอดเลือดตีบหรือแบบไดนามิก ที่เกี่ยวข้องกับการ vasospasm หลอดเลือดนอกจากนี้ยังสามารถ จำกัด อุปทานของออกซิเจนและสารอาหารและตะกอน MI เงื่อนไขที่เกี่ยวข้องกับความต้องการของการเผาผลาญของกล้ามเนื้อหัวใจที่เพิ่มขึ้นรวมถึงขั้วของการออกแรงทางกายภาพความดันโลหิตสูงอย่างรุนแรง (รวมถึงรูปแบบของการอุดกั้นทางเดิน hypertrophic cardiomyopathy) และตีบวาล์วตัวของหลอดเลือดอย่างรุนแรง โรคลิ้นหัวใจอื่น ๆ และการส่งออกที่ต่ำรัฐที่เกี่ยวข้องกับการเต้นของหัวใจความดันเลือดลดลงเฉลี่ยซึ่งเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของความดันเลือดไปเลี้ยงหัวใจนอกจากนี้ยังสามารถเกิดการตกตะกอน MI. หัวใจสามารถ subcategorized บนพื้นฐานของกายวิภาครูปร่างและข้อมูลทางคลินิกการวินิจฉัย จากมุมมองโครงสร้างหรือรูปร่างของทั้งสองประเภทมี MI transmural และ nontransmural transmural MI มีเอกลักษณ์เฉพาะด้วยการตายของเนื้อเยื่อขาดเลือดของความหนาเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อส่วนที่ได้รับผลกระทบ (s), ยื่นออกมาจากเยื่อบุโพรงหัวใจผ่านกล้ามเนื้อหัวใจจะ epicardium nontransmural MI ถูกกำหนดให้เป็นพื้นที่ของการขาดเลือดเนื้อร้ายที่ไม่ขยายผ่านความหนาเต็มรูปแบบของส่วนผนังกล้ามเนื้อหัวใจ (s) ใน nontransmural MI พื้นที่ของเนื้อร้ายขาดเลือดจะถูก จำกัด ให้เยื่อบุโพรงหัวใจหรือทางเยื่อบุโพรงหัวใจและกล้ามเนื้อหัวใจ มันเป็นโซน endocardial และ subendocardial ของส่วนผนังกล้ามเนื้อหัวใจที่มีภูมิภาค perfused น้อยของหัวใจและความเสี่ยงมากที่สุดกับสภาพของการขาดเลือด subclassification เก่าของ MI, ขึ้นอยู่กับเกณฑ์การวินิจฉัยทางคลินิกจะถูกกำหนดโดยการมีหรือไม่มีของคลื่น Q บนคลื่นไฟฟ้า (ECG) อย่างไรก็ตามการมีหรือไม่มีคลื่น Q ไม่ได้แยกความแตกต่างจาก transmural nontransmural MI ตามที่กำหนดโดย pathology.2 คำสั่งฉันทามติที่ถูกตีพิมพ์ที่จะให้ความหมายสากลของระยะกล้ามเนื้อหัวใจตาย ผู้เขียนระบุว่า MI ควรจะใช้เมื่อมีหลักฐานของเนื้อร้ายเนื้อหัวใจตายในการตั้งค่าทางคลินิกสอดคล้องกับ MI กล้ามเนื้อหัวใจตายถูกจัดแล้วโดยสถานการณ์ทางคลินิกเข้าชนิดย่อยต่างๆ ชนิดที่ 1 เป็นธรรมชาติ MI ที่เกี่ยวข้องกับการขาดเลือดจากเหตุการณ์หัวใจหลัก (เช่นการแตกหินปูนอุดตันหลอดเลือดดำอุดตัน) ชนิดที่ 2 เป็นเรื่องรองไปจากการขาดเลือดไม่ตรงกันอุปทานและความต้องการ แบบที่ 3 เป็น MI ทำให้เกิดการตายอย่างกะทันหันของหัวใจ 4a ประเภทเป็น MI เกี่ยวข้องกับการแทรกแซงหัวใจลวดและ 4b มีความเกี่ยวข้องกับการเกิดลิ่มเลือดในขดลวด ประเภท 5 เป็น MI เกี่ยวข้องกับทางเบี่ยงหลอดเลือดหัวใจ surgery.3 โครงการจัดหมวดหมู่ร่วมกันมากขึ้นทางคลินิกการวินิจฉัยยังขึ้นอยู่กับผลการวิจัย electrocardiographic เป็นวิธีการแตกต่างระหว่างทั้งสองประเภทของ MI หนึ่งที่มีการทำเครื่องหมายโดยการยกระดับ ST (STEMI) และหนึ่งที่ ไม่ได้ (NSTEMI) แนวทางการจัดการการปฏิบัติมักจะเห็นความแตกต่างระหว่าง STEMI และไม่ใช่ STEMI เช่นเดียวกับหลายการศึกษาที่เป็นไปตามคำแนะนำ ความแตกต่างระหว่าง STEMI และ NSTEMI ยังไม่แยกแยะ transmural การให้จาก nontransmural MI การปรากฏตัวของคลื่น Q หรือสูง ST-ส่วนที่เกี่ยวข้องกับการตายของต้นที่สูงขึ้นและการเจ็บป่วย; แต่กรณีที่ไม่มีผลการวิจัยทั้งสองไม่ได้หารือการเสียชีวิตที่ดีขึ้นในระยะยาวและ morbidity.4

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความหมายและสาเหตุของการเกิดโรคกล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลัน

( MI ) ยังคงเป็นสาเหตุการเจ็บป่วยและการตายทั่วโลก กล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลัน เกิดขึ้นเมื่อกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด ลดลงเลือดไปยังหัวใจ เกินกว่าเกณฑ์ที่สำคัญและซ่อมแซมของเซลล์กล้ามเนื้อหัวใจ overwhelms กลไกที่ออกแบบมาเพื่อรักษาปกติใช้ฟังก์ชัน และความสมดุลของร่างกายการขาดเลือดที่สำคัญเกณฑ์ระดับเป็นระยะผลกลับไม่ได้และความเสียหายของเซลล์ หรือกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดตาย

ที่สำคัญสามารถเกิดขึ้นได้เป็นผลจากการเผาผลาญอาหารเพิ่มขึ้นอุปสงค์ลดลงส่งออกซิเจนและสารอาหารไปสู่กล้ามเนื้อผ่านการไหลเวียนของหลอดเลือดหรือทั้งสองอย่างการหยุดชะงักในอุปทานของออกซิเจนและสารอาหารและเกิดขึ้นเมื่อก้อนเลือด คือ เป็นแผล หรือหินปูนซ้อนทับบนภาพ มั่นคง และผลลัพธ์ในหลอดเลือดอุดตัน 1 คุณภาพสูง ( 75% ) คงที่ หลอดเลือดหัวใจตีบ เกิดจากภาวะหลอดเลือดแดงแข็งหรือตีบแบบไดนามิกที่เกี่ยวข้องกับแอ่งระหว่างสมองเล็กกับพอนส์ยังสามารถจำกัดอุปทานของออกซิเจน และสารอาหารที่เป็น มิเงื่อนไขที่เกี่ยวข้องกับการเผาผลาญอาหารเพิ่มขึ้นและความต้องการรวมถึงสุดขั้วของการออกแรงทางกายภาพ , ความดันโลหิตสูงชนิดรุนแรง ( รวมทั้งรูปแบบของฝนหลวง และรุนแรง ลิ้นหัวใจตีบ โรคของลิ้นหัวใจ และผลผลิตต่ำ ๆของรัฐ ที่เกี่ยวข้องกับหลอดเลือดลดลงหมายถึงความดันซึ่งเป็นส่วนประกอบสำคัญของหลอดเลือด ลดความดันสามารถตกตะกอน มิ

กล้ามเนื้อหัวใจตายได้ subcategorized บนพื้นฐานของกายวิภาครูปร่าง , และ , ข้อมูลทางคลินิกการวินิจฉัย จากมุมมองที่เกี่ยวกับโครงสร้างหรือรูปร่าง สองประเภทมิมี transmural และ nontransmural . มิ transmural เป็น characterized โดยขาดเลือดตาย ความหนาเต็มรูปแบบของผลกระทบของกล้ามเนื้อส่วน ( s )ขยายจากเยื่อบุโพรงหัวใจผ่านกล้ามเนื้อที่ไปแล้ว . มิ nontransmural หมายถึงพื้นที่ขาดเลือดตายที่ไม่ขยายผ่านความหนาผนังกล้ามเนื้อหัวใจเต็มส่วน ( s ) ในมิ nontransmural , พื้นที่ของเลือดของจะถูก จำกัด ให้ไหมแก้วหรือเข้าเยื่อบุโพรงหัวใจ และกล้ามเนื้อหัวใจมันเป็น endocardial โซนของกล้ามเนื้อหัวใจผนังส่วนที่เป็นอย่างน้อยหนูภูมิภาคของหัวใจ และภาวะขาดเลือด และเสี่ยงที่สุดของ subendocardial . การ subclassification เก่ามิ ยึดเกณฑ์วินิจฉัยทางคลินิกจะกำหนดโดยการแสดงตนหรือขาดของ Q คลื่นคลื่นไฟฟ้าหัวใจ ( ECG ) บน . อย่างไรก็ตามการแสดงตนหรือขาดของ Q คลื่นไม่แยกแยะ transmural จากมิ nontransmural ตามที่กำหนดโดยพยาธิวิทยา 2

งบเอกฉันท์เผยแพร่การให้นิยามสากลของคำว่า โรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด ผู้เขียนระบุว่า มิควรจะใช้เมื่อมีหลักฐานของโรคเนื้อร้ายในทางคลินิกการสอดคล้องกับมิโรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดได้ตามสถานการณ์ทางคลินิกในชนิดย่อยต่างๆ ประเภทที่ 1 คือ ธรรมชาติ มิเกี่ยวข้องกับการขาดเลือดจากหลอดเลือดหลักเหตุการณ์ ( เช่น โล่แตก ลึกอุดตัน ) ประเภทที่ 2 รองจากภาวะอุปทานและอุปสงค์ที่ไม่ตรงกัน . ประเภทที่ 3 คือ มิส่งผลให้หัวใจวายเฉียบพลัน .ประเภทที่ 4 คือ มีการแทรกแซงการ ที่เกี่ยวข้องกับหลอดเลือดและ 4B เกี่ยวข้องกับในการใส่ขดลวด . ประเภทที่ 5 คือ มิเกี่ยวข้องกับการผ่าตัดบายพาสหลอดเลือดหัวใจ 3

ปกติทางคลินิกการวินิจฉัยจำแนกโครงการตามด้วยใน electrocardiographic ค้นพบ เป็นวิธีการของความแตกต่างระหว่างสองประเภทของมิหนึ่งที่มีการทำเครื่องหมายโดยเซนต์ระดับความสูง ( จำกัด ) และหนึ่งที่ไม่ ( 001 ) แนวปฏิบัติการบริหารมักจะแยกแยะจำกัดและไม่ จำกัด กับหลายของการศึกษาซึ่งเป็นจำนวนตาม ความแตกต่างระหว่างจำกัด 001 และยังไม่ได้แยกแยะ transmural จากมิ nontransmural .การปรากฏตัวของ Q คลื่นหรือเซนต์ ส่วนความสูงจะเกี่ยวข้องกับการตายสูงกว่าก่อนการ อย่างไรก็ตาม การขาดของทั้งสองแบบไม่ได้ปรึกษาอัตราการตายระยะยาวที่ดีกว่าและการเจ็บป่วย 4 .