Several studies have indicated that

Several studies have indicated that effective diffusion coefficients of slices apparently vary with the thickness of the samples. Even though the effective diffusion coefficients have been observed to be dependent on the square of the slice thickness, a theoretical explanation to this behavior is not available to date. A theoretical model is formulated herein, in order to correlate effective diffusion coefficient of moisture in the slices with the slice thickness. Experiments are carried out for drying of slices of different thicknesses of banana, cassava and pumpkin in order to evaluate the effective diffusion coefficients. The model is found to describe the variation of the effective diffusion coefficient with slice thickness very satisfactorily. A possibility of the estimation of the axial and radial diffusion coefficients of moisture in the slices is also outlined.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายการศึกษาได้ระบุว่า ค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ที่มีประสิทธิภาพของเห็นได้ชัดว่าแตกต่างกับความหนาของตัวอย่าง ถึงแม้ว่าจะมีการสังเกตค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ที่มีประสิทธิภาพจะขึ้นอยู่กับกำลังสองของความหนาชิ้น คำอธิบายทฤษฎีการทำงานนี้ไม่มีวันที่ แบบจำลองทฤษฎีสูตรนี้ เพื่อความสัมพันธ์สัมประสิทธิ์การแพร่ที่มีประสิทธิภาพของความชื้นในชิ้นหนาชิ้น ทดลองดำเนินการในการอบแห้งของความหนาที่แตกต่างกันของกล้วย มันสำปะหลัง และฟักทองเพื่อประเมินค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ที่มีประสิทธิภาพ พบแบบจำลองเพื่ออธิบายความแปรปรวนของค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ที่มีประสิทธิภาพ มีความหนาชิ้นมากผ่าน นอกจากนี้ยังมีอธิบายความเป็นไปได้ของการประเมินสัมประสิทธิ์การแพร่แกน และรัศมีของความชื้นในชิ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งานวิจัยหลายชิ้นชี้ให้เห็นว่าค่าสัมประสิทธิ์การแพร่กระจายที่มีประสิทธิภาพของชิ้นเห็นได้ชัดว่ามีความหนาแตกต่างกันของกลุ่มตัวอย่างที่ แม้ว่าค่าสัมประสิทธิ์การแพร่กระจายที่มีประสิทธิภาพได้รับการปฏิบัติที่จะขึ้นอยู่กับตารางของความหนาของชิ้นมีคำอธิบายทางทฤษฎีพฤติกรรมนี้ไม่สามารถใช้ได้ถึงวันที่ แบบจำลองทางทฤษฎีเป็นสูตรที่นี้เพื่อที่จะมีความสัมพันธ์ที่มีประสิทธิภาพค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ความชื้นในชิ้นที่มีความหนาชิ้น การทดลองจะดำเนินการสำหรับการอบแห้งของชิ้นของความหนาที่แตกต่างกันของกล้วยมันสำปะหลังและฟักทองเพื่อประเมินค่าสัมประสิทธิ์การแพร่กระจายที่มีประสิทธิภาพ รูปแบบที่พบในการอธิบายการเปลี่ยนแปลงของค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ที่มีประสิทธิภาพที่มีความหนาชิ้นที่น่าพอใจมาก เป็นไปได้ของการประมาณค่าสัมประสิทธิ์การแพร่กระจายตามแนวแกนและรัศมีของความชื้นในชิ้นยังระบุไว้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายการศึกษาพบว่า สัมประสิทธิ์การแพร่ความชื้นรวมของแผ่น เห็นได้ชัดว่าแตกต่างกับความหนาของตัวอย่าง ถึงแม้ว่าสัมประสิทธิ์การแพร่ประสิทธิผลได้รับการตรวจสอบจะขึ้นอยู่กับตารางของชิ้นหนา คำอธิบายเชิงทฤษฎีพฤติกรรมนี้ไม่สามารถใช้ได้ถึงวันที่ รูปแบบทางทฤษฎีเป็นยุทธศาสตร์ในที่นี้เพื่อหาความสัมพันธ์ของสัมประสิทธิ์การแพร่ความชื้นประสิทธิผลในหั่นชิ้นหนา การทดลองจะดำเนินการสำหรับการอบแห้งชิ้นหนาต่าง ๆ ของ กล้วย มันสำปะหลัง และฟักทองเพื่อประเมินสัมประสิทธิ์การแพร่ประสิทธิผล รูปแบบจะพบเพื่ออธิบายการเปลี่ยนแปลงสัมประสิทธิ์การแพร่ของประสิทธิภาพกับชิ้นหนามาก satisfactorilyความเป็นไปได้ในการประมาณค่าของสัมประสิทธิ์การแพร่ในแนวแกนและรัศมีของความชื้นในชิ้นยังระบุ .