Chapter 1. Mr. Sherlock HolmesMr. S

Chapter 1. Mr. Sherlock Holmes

Mr. Sherlock Holmes, who was usually very late in the mornings, save upon those not infrequent occasions when he was up all night, was seated at the breakfast table. I stood upon the hearth-rug and picked up the stick which our visitor had left behind him the night before. It was a fine, thick piece of wood, bulbous-headed, of the sort which is known as a "Penang lawyer." Just under the head was a broad silver band nearly an inch across. "To James Mortimer, M.R.C.S., from his friends of the C.C.H.," was engraved upon it, with the date "1884." It was just such a stick as the old-fashioned family practitioner used to carry—dignified, solid, and reassuring.
"Well, Watson, what do you make of it?"
Holmes was sitting with his back to me, and I had given him no sign of my occupation.
"How did you know what I was doing? I believe you have eyes in the back of your head."
"I have, at least, a well-polished, silver-plated coffee-pot in front of me," said he. "But, tell me, Watson, what do you make of our visitor's stick? Since we have been so unfortunate as to miss him and have no notion of his errand, this accidental souvenir becomes of importance. Let me hear you reconstruct the man by an examination of it."
"I think," said I, following as far as I could the methods of my companion, "that Dr. Mortimer is a successful, elderly medical man, well-esteemed since those who know him give him this mark of their appreciation."
"Good!" said Holmes. "Excellent!"
"I think also that the probability is in favour of his being a country practitioner who does a great deal of his visiting on foot."
"Why so?"
"Because this stick, though originally a very handsome one has been so knocked about that I can hardly imagine a town practitioner carrying it. The thick-iron ferrule is worn down, so it is evident that he has done a great amount of walking with it."
"Perfectly sound!" said Holmes.
"And then again, there is the 'friends of the C.C.H.' I should guess that to be the Something Hunt, the local hunt to whose members he has possibly given some surgical assistance, and which has made him a small presentation in return."
"Really, Watson, you excel yourself," said Holmes, pushing back his chair and lighting a cigarette. "I am bound to say that in all the accounts which you have been so good as to give of my own small achievements you have habitually underrated your own abilities. It may be that you are not yourself luminous, but you are a conductor of light. Some people without possessing genius have a remarkable power of stimulating it. I confess, my dear fellow, that I am very much in your debt."
He had never said as much before, and I must admit that his words gave me keen pleasure, for I had often been piqued by his indifference to my admiration and to the attempts which I had made to give publicity to his methods. I was proud, too, to think that I had so far mastered his system as to apply it in a way which earned his approval. He now took the stick from my hands and examined it for a few minutes with his naked eyes. Then with an expression of interest he laid down his cigarette, and carrying the cane to the window, he looked over it again with a convex lens.
"Interesting, though elementary," said he as he returned to his favourite corner of the settee. "There are certainly one or two indications upon the stick. It gives us the basis for several deductions."
"Has anything escaped me?" I asked with some self-importance. "I trust that there is nothing of consequence which I have overlooked?"
"I am afraid, my dear Watson, that most of your conclusions were erroneous. When I said that you stimulated me I meant, to be frank, that in noting your fallacies I was occasionally guided towards the truth. Not that you are entirely wrong in this instance. The man is certainly a country practitioner. And he walks a good deal."
"Then I was right."
"To that extent."
"But that was all."
"No, no, my dear Watson, not all—by no means all. I would suggest, for example, that a presentation to a doctor is more likely to come from a hospital than from a hunt, and that when the initials 'C.C.' are placed before that hospital the words 'Charing Cross' very naturally suggest themselves."
"You may be right."
"The probability lies in that direction. And if we take this as a working hypothesis we have a fresh basis from which to start our construction of this unknown visitor."
"Well, then, supposing that 'C.C.H.' does stand for 'Charing Cross Hospital,' what further inferences may we draw?"
"Do none suggest themselves? You know my methods. Apply them!"
"I can only think of the obvious conclusion that the man has practised in town before going to the country."
"I think that we might venture a little farther than this. Look at it in this light. On what occasion would it be most probable that such a presentation would be made? When would his friends unite to give him a pledge of their good will? Obviously at the moment when Dr. Mortimer withdrew from the service of the hospital in order to start a practice for himself. We know there has been a presentation. We believe there has been a change from a town hospital to a country practice. Is it, then, stretching our inference too far to say that the presentation was on the occasion of the change?"
"It certainly seems probable."
"Now, you will observe that he could not have been on the staff of the hospital, since only a man well-established in a London practice could hold such a position, and such a one would not drift into the country. What was he, then? If he was in the hospital and yet not on the staff he could only have been a house-surgeon or a house-physician—little more than a senior student. And he left five years ago—the date is on the stick. So your grave, middle-aged family practitioner vanishes into thin air, my dear Watson, and there emerges a young fellow under thirty, amiable, unambitious, absent-minded, and the possessor of a favourite dog, which I should describe roughly as being larger than a terrier and smaller than a mastiff."
I laughed incredulously as Sherlock Holmes leaned back in his settee and blew little wavering rings of smoke up to the ceiling.
"As to the latter part, I have no means of checking you," said I, "but at least it is not difficult to find out a few particulars about the man's age and professional career." From my small medical shelf I took down the Medical Directory and turned up the name. There were several Mortimers, but only one who could be our visitor. I read his record aloud.
"Mortimer, James, M.R.C.S., 1882, Grimpen, Dartmoor, Devon.
House-surgeon, from 1882 to 1884, at Charing Cross Hospital.
Winner of the Jackson prize for Comparative Pathology,
with essay entitled 'Is Disease a Reversion?' Corresponding
member of the Swedish Pathological Society. Author of
'Some Freaks of Atavism' (Lancet 1882). 'Do We Progress?'
(Journal of Psychology, March, 1883). Medical Officer
for the parishes of Grimpen, Thorsley, and High Barrow."
"No mention of that local hunt, Watson," said Holmes with a mischievous smile, "but a country doctor, as you very astutely observed. I think that I am fairly justified in my inferences. As to the adjectives, I said, if I remember right, amiable, unambitious, and absent-minded. It is my experience that it is only an amiable man in this world who receives testimonials, only an unambitious one who abandons a London career for the country, and only an absent-minded one who leaves his stick and not his visiting-card after waiting an hour in your room."
"And the dog?"
"Has been in the habit of carrying this stick behind his master. Being a heavy stick the dog has held it tightly by the middle, and the marks of his teeth are very plainly visible. The dog's jaw, as shown in the space between these marks, is too broad in my opinion for a terrier and not broad enough for a mastiff. It may have been—yes, by Jove, it is a curly-haired spaniel."
He had risen and paced the room as he spoke. Now he halted in the recess of the window. There was such a ring of conviction in his voice that I glanced up in surprise.
"My dear fellow, how can you possibly be so sure of that?"
"For the very simple reason that I see the dog himself on our very door-step, and there is the ring of its owner. Don't move, I beg you, Watson. He is a professional brother of yours, and your presence may be of assistance to me. Now is the dramatic moment of fate, Watson, when you hear a step upon the stair which is walking into your life, and you know not whether for good or ill. What does Dr. James Mortimer, the man of science, ask of Sherlock Holmes, the specialist in crime? Come in!"
The appearance of our visitor was a surprise to me, since I had expected a typical country practitioner. He was a very tall, thin man, with a long nose like a beak, which jutted out between two keen, gray eyes, set closely together and sparkling brightly from behind a pair of gold-rimmed glasses. He was clad in a professional but rather slovenly fashion, for his frock-coat was dingy and his trousers frayed. Though young, his long back was already bowed, and he walked with a forward thrust of his head and a general air of peering benevolence. As he entered his eyes fell upon the stick in Holmes's hand, and he ran towards it with an exclamation of joy. "I am so very glad," said he. "I was not sure whether I had left it here or in the Shipping Office. I would not lose that stick for the world."
"A presentation, I see," said Holmes.
"Yes, sir."
"From Charing Cross Hospital?"
"From one or two friends there on the occasion of my marriage."
"Dear, dear, that's bad!" said Holmes, shaking his head.
Dr. Mortimer blinked through his glasses in mild astonishment. "Why was it bad?"
"Only that you have disarranged our little deductions. Your marriage, you say?"
"Yes, sir. I married, and so left the hospital, and with it all hop

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 1 นายเชอร์ล็อกโฮลมส์นายเชอร์ล็อกโฮลมส์ เจ้ามักจะดึกมากใน บันทึกตามโอกาสเหล่านั้นไม่ไม่เมื่อเขาอัพทั้งคืน ได้นั่งที่โต๊ะอาหาร ยืนตามพรมพื้นเตา และรับไม้ที่เยี่ยมชมเราได้ทิ้งเขาคืน ก็ดี หนาชิ้นไม้ bulbous หัว ที่เรียกว่า "ปีนังทนายความ" กว่าหัวมีวงเงินกว้างเกือบนิ้วข้าม "กับ James มอร์ทามเมอร์อาร์ M.R.C.S. จาก C.C.H. เพื่อนของเขา" ถูกฝัง ที่ "1884" มันไม้เพียงเช่นเป็นผู้ประกอบการครอบครัวทั้งที่ใช้ในการปฏิบัติ — เกียรติ แข็ง และแข่งขันต่ออายุ"ดี Watson สิ่งคุณทำเช่นนั้น"โฮลมส์มีนั่งอยู่กับเขาฉัน และฉันมีให้เขาไม่มีเครื่องหมายของอาชีพของฉัน"ไม่ได้คุณรู้สิ่งที่ฉันได้ทำ ผมเชื่อว่า คุณมีตาด้านหลังของหัวของคุณ""ฉันมี น้อย silver-plated ห้องพักสวยงามกาแฟหม้อด้านหน้าของฉัน กล่าวว่า เขา "แต่ บอก Watson อะไรคุณทำให้ของติดของผู้เข้าชมของเรา เนื่องจากเราได้รับโชคร้ายดังนั้นคิดถึงเขา และมีไม่ความคิดของธุรกิจของเขา ของที่ระลึกนี้โดยบังเอิญกลายเป็นความสำคัญ ผมได้ยินคุณสร้างคน โดยการตรวจสอบมัน""ฉันคิดว่า ว่า ต่อไปนี้เป็นที่สามารถวิธีการของเพื่อนของฉัน "ที่ดร.มอร์ทามเมอร์อาร์ได้ประสบความสำเร็จ ผู้สูงอายุแพทย์ชาย ห้องพักนับถือเนื่องจากผู้ที่รู้เขาให้เขานี้เครื่องหมายของความรัก""ดี" กล่าวว่า โฮลมส์ "ดี""ผมคิดว่า ยังว่า น่าจะลงของเขาถูกผู้ประกอบการประเทศที่เขามาเดินมากไม่""ทำไมเพื่อ""เพราะนี้ติด แม้ว่าเดิมหนึ่งหล่อมากได้รับดังนั้นโบว์ลิ่งเกี่ยวกับที่ผมไม่สามารถจินตนาการเมืองผู้ประกอบการแบกมัน ปลอกเหล็กหนาผมลง ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่า เขาทำเงินดีกับมัน"โฮลมส์ชุดกล่าวว่า "ดีที่สุดเสียง""แล้วอีก มี 'เพื่อนของ C.C.H. 'ควรเดาที่จะ สิ่งล่า ล่าเฉพาะสมาชิกซึ่งอาจได้ให้ความช่วยเหลือบางผ่าตัด และที่มีทำให้เขานำเสนอขนาดเล็กกลับ""จริง ๆ วัตสัน คุณ excel ด้วยตนเอง กล่าวว่า โฮลมส์ ผลักดันกลับของเขา และไฟจุดบุหรี่ "ฉันมากับพูดว่า ในบัญชีทั้งหมดซึ่งคุณได้ดีเพื่อให้ของความสำเร็จของตัวเองเล็ก คุณมีนิตย์ underrated ความสามารถของคุณเอง มันอาจจะว่า คุณไม่ใช่ตัวเองลูมินัส แต่คุณจะนำแสง บางคนไม่มีอัจฉริยะมีอำนาจโดดเด่นของกระตุ้นมัน ผมรับสารภาพ เพื่อนรักของฉัน ให้ฉันมากในหนี้ของคุณ"ได้กล่าวว่า ไม่เคยเป็นมากก่อน และบันทึว่า คำพูดของเขาให้ฉันความสุขความกระตือรือร้น สำหรับฉันก็มักจะถูก piqued โดยพระองค์ท่านชื่นชมฉัน และพยายามที่ฉันได้ทำเพื่อให้เผยแพร่วิธีการของเขา ผมภูมิใจ เกินไป คิดว่า ฉันได้จนเข้าใจระบบของเขาไปใช้ในทางที่ได้รับอนุมัติของเขา เขาตอนนี้เอาไม้จากมือของฉัน และตรวจสอบในไม่กี่นาที ด้วยตาเปล่า แล้ว มีค่าน่าสนใจ เขาวางลงก้นของเขา และแบกเท้าไปหน้าต่าง เขาดูมันอีกครั้งกับเลนส์นูน"ที่น่าสนใจ แม้ว่าระดับประถมศึกษา กล่าวว่า เขาเป็นเขากลับไปเขามุมโปรดของเก้าอี้นวม "ได้แน่นอนหนึ่ง หรือสองบ่งชี้ตามติด มันทำให้เราพื้นฐานสำหรับหักหลาย""มีอะไรหนีฉัน" ถามกับ self-importance บาง "ฉันเชื่อถือสิ่งของสัจจะซึ่งผมได้มองข้ามหรือไม่""ฉันกลัว ฉันรักวัตสัน ที่ส่วนใหญ่บทสรุปของคุณมีข้อผิดพลาด เมื่อผมพูดว่า คุณถูกกระตุ้นฉันฉันความหมาย แฟรงค์ ว่า ในสังเกต fallacies ของ ฉันถูกบางครั้งตัวต่อความจริง ไม่ว่า คุณจะไม่ถูกต้องทั้งหมดในอินสแตนซ์นี้ คนเป็นผู้ประกอบการประเทศแน่นอน และเดินการจัดการที่ดี""แล้วฉันถูก""การที่เท่ากัน""แต่ให้""ไม่ ไม่ ฉันรักวัตสัน ไม่ทั้งหมด — ทั้งหมดโดยไม่ จะแนะ เช่น ว่าเสนอไปแพทย์มักจะมาจากโรงพยาบาลมากกว่าจากการล่า และว่า เมื่อย่อ 'C.C.' อยู่ก่อนที่โรงพยาบาล คำ 'ครอส' มากธรรมชาติแนะนำตัวเอง""คุณได้ถูกต้อง""ความน่าเป็นที่ตั้งอยู่ในทิศทางที่ และถ้าเราใช้นี้เป็นสมมติฐานทำงาน เรามีมูลสดที่จะเริ่มต้นการก่อสร้างของเราเยี่ยมชมนี้ไม่รู้จัก""ดี แล้ว ถ้าว่า 'C.C.H.' ยืน 'โรงพยาบาลข้าม Charing', inferences ใดเพิ่มเติมอาจเราวาดหรือไม่""ทำไม่แนะนำตัวเองหรือไม่ คุณรู้วิธีของฉัน ใช้""ฉันสามารถเพียงคิดสรุปชัดเจนว่าคนได้ปฏิบัติในเมืองก่อนเข้าประเทศ""ผมคิดว่า เราอาจร่วมทุนน้อย farther than นี้ ดูได้ในไฟนี้ ในโอกาสอะไรมันจะสุดน่าเป็นที่จะทำการนำเสนอหรือไม่ เมื่อเพื่อนของเขาจะรวมให้เขาพิสูจน์ของจะดี เห็นได้ชัดในขณะที่เมื่อดร.มอร์ทามเมอร์อาร์ต้องถอนตัวออกจากการบริการของโรงพยาบาลเพื่อเริ่มปฏิบัติตน เรารู้ว่า ได้มีการนำเสนอ เราเชื่อว่า ได้มีการเปลี่ยนแปลงจากโรงพยาบาลเมืองปฏิบัติประเทศ มัน แล้ว ยืดข้อของเราไกลกล่าวว่า งานนำเสนอมีโอกาสเปลี่ยนแปลงหรือไม่""แน่นอนดูเหมือนว่าน่าเป็น""ตอนนี้ คุณจะสังเกตเห็นว่า เขาไม่มีพนักงานของโรงพยาบาล เนื่อง จากเฉพาะคนดีขึ้นในทางปฏิบัติลอนดอนสามารถเก็บเช่นตำแหน่ง เช่นหนึ่งจะดริฟท์ในประเทศ สิ่งเขา แล้ว ถ้าเขามาอยู่ในโรงพยาบาล และยัง ไม่หน้าที่ เขาเพียงมีเฮ้าส์ศัลยแพทย์หรือแพทย์บ้านตัวน้อยนักเรียนอาวุโส และเขาเมื่อห้าปีที่ผ่านมา — วันอยู่ติดกัน ดังนั้น ผู้ประกอบการของครอบครัวของคุณวัยกลางคน จนหายไปในอากาศบาง Watson รักของฉัน และมีขึ้นเพื่อนหนุ่มสามสิบ น่ารัก ๆ สมถะ เคลิ้ม ๆ และ possessor ของสุนัขชื่นชอบ ซึ่งฉันควรวาดเป็นเทร์เรียร์มากกว่า และน้อยกว่า mastiff "ฉันหัวเราะ incredulously เป็นเชอร์ล็อกโฮลมส์ก็เอนหลังเก้าอี้นวมของเขา และได้พัดเล็ก ๆ รี ๆ รอ ๆ แหวนควันขึ้นเพดาน"เป็นส่วนหลัง มีไม่มีวิธีการตรวจสอบคุณ ว่า "แต่น้อย จึงไม่ยากที่จะหาบางอย่างเกี่ยวกับอายุและอาชีพอาชีพของมนุษย์" จากชั้นแพทย์ขนาดเล็กของฉัน ฉันเอาลงไดเรกทอรีทางการแพทย์ และเปิดชื่อ มี Mortimers หลาย แต่เพียงคนเดียวที่สามารถเข้าชมของเรา ผมอ่านประวัติของเขาออกเสียง "มอร์ทามเมอร์อาร์ James, M.R.C.S., 1882, Grimpen, Dartmoor เดวอน บ้านแพทย์ จาก 1882 เพื่อ 1884 โรงพยาบาลข้าม Charing ผู้ชนะรางวัล Jackson สำหรับพยาธิวิทยาเปรียบเทียบ กับเรียงความที่ได้รับ 'เป็นโรคเป็น Reversion ' ที่สอดคล้อง สมาชิกของสังคมทางพยาธิวิทยาสวีเดน ผู้เขียน 'บาง Freaks ของ Atavism' (Lancet 1882) 'ทำเราดำเนินการ' (สมุดรายวันของจิตวิทยา มีนาคม 1883) เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ สำหรับ parishes Grimpen, Thorsley และบาร์ โรสูง""ไม่พูดถึงที่ล่าเฉพาะ วัตสัน กล่าวว่า โฮลมส์ดีซน "แต่ประเทศแพทย์ คุณมาก astutely สังเกต ฉันคิดว่า ฉันกำลังค่อนข้างชิดขอบในของฉัน inferences เป็นคำคุณศัพท์ ฉันกล่าว ถ้าผมจำถูกต้อง น่ารัก ๆ สมถะ และเคลิ้ม ๆ มันเป็นประสบการณ์ของฉันว่า มันเป็นเฉพาะที่จุ๋มคนในโลกนี้ได้รับการรับรอง เพียงหนึ่งการสมถะที่ abandons ลอนดอนทำงานในประเทศ และเท่าเคลิ้ม ๆ คนใบไม้ของเขาและไม่เขาชมบัตรหลังจากรอหนึ่งชั่วโมงในห้อง""และสุนัขหรือไม่""มีนิสัยนี้ติดหลังนายถือครอง ติดหนักสุนัขมีขึ้นมันแน่น โดยตรงกลาง และเครื่องหมายของฟันของเขาจะเห็นมากอุปมา กรามของสุนัข ดังแสดงในช่องว่างระหว่างเครื่องหมายเหล่านี้ ได้ไม่กว้างเพียงพอสำหรับการ mastiff และกว้างเกินไปในความคิดของฉันสำหรับการเทร์เรียร์ อาจได้รับ — ใช่ โดย Jove เป็นสเปเนียลหยัก haired ได้ "เขาได้เพิ่มขึ้น และห้องเรียนที่ศึกษาได้ ตามที่เขาพูด ตอนนี้ เขาหยุดในการย่อมุมของหน้าต่าง มีแหวนดังกล่าวเป็นของความเชื่อมั่นในเสียงของเขาที่ผม glanced ขึ้นในความประหลาดใจ"วิธีของฉัน เพื่อนรักคุณอาจจะเพื่อให้แน่ใจว่า""สำหรับเหตุผลง่าย ๆ ว่า เห็นสุนัขตัวเองบนประตูของเรามากขั้นตอน และมีแหวนของเจ้า อย่าขยับ ขอให้คุณ วัตสัน เขาเป็นพี่ชายมืออาชีพของคุณ และตนอาจจะติดต่อฉัน ขณะนี้ เป็นช่วงเวลาที่ละครของโชคชะตา Watson เมื่อคุณได้ยินเป็นขั้นตอนตามบันไดที่เดินเข้ามาในชีวิตของคุณ และคุณรู้ไม่ว่าสำหรับการดีหรือร้าย สิ่งใดดร. James มอร์ทามเมอร์อาร์ มนุษย์ วิทยาศาสตร์ขอของเชอร์ล็อกโฮลมส์ ผู้เชี่ยวชาญอาชญากรรม มา"ลักษณะที่ปรากฏของผู้เข้าชมของเราได้ประหลาดใจกับผม เนื่องจากผมได้คาดผู้ประกอบการทั่วประเทศ เขาสูงมาก บางคน มีจมูกที่ยาวเช่นจะงอยปากเป็น ที่ jutted ออกระหว่างความกระตือรือร้น สีเทาตา ตั้งค่ากันอย่างใกล้ชิด และประกายสดใสพอคู่ของ rimmed ทองแก้ว เขาถูกห่มในแฟชั่นแบบมืออาชีพ แต่ค่อนข้างลวก ๆ ตรา frock เขาถูก dingy และกางเกงของเขาหลุดขาด แม้หนุ่ม แล้วถูกลงเขายาว และเขาเดินกระตุกไปข้างหน้าของศีรษะของเขาและอากาศทั่วไปของเมตตา peering เขาป้อน ตาตกตามติดมือของโฮลมส์ และเขาวิ่งถอย มีอัศเจรีย์ยินดี "ดีใจมาก กล่าวว่า เขา "ผมไม่แน่ใจว่าฉันได้ทิ้งมันที่นี่ หรือทำ งานการจัดส่ง คงจะไม่เสียติดที่ในโลก""งานนำเสนอ เห็น กล่าวว่า โฮลมส์"ใช่ ที่รักกัน""จาก Charing โรงพยาบาลกาชาด""จากหนึ่ง หรือสองเพื่อนมีโอกาสแต่งงานของฉัน""รัก รัก ที่ไม่ดี" กล่าวว่า โฮลมส์ สั่นศีรษะของเขาดร.มอร์ทามเมอร์อาร์คันนั้นกะพริบผ่านแว่นตาของเขาใน astonishment อ่อน "เหตุมันไม่ดี""เท่าที่คุณได้ disarranged หักน้อยของเรา การแต่งงานของคุณ คุณพูด""ใช่ ที่รัก ผมแต่งงาน และจึง ออกจากโรงพยาบาล และด้วย ทั้งหมดกระโดด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 1 นาย Sherlock Holmes นาย Sherlock Holmes ซึ่งเป็นมักจะดึกมากในตอนเช้าบันทึกเมื่อโอกาสไม่บ่อยนักที่ไม่ได้เหล่านั้นเมื่อเขาเป็นถึงคืนนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารเช้า เรายืนอยู่ที่เตา-พรมและหยิบขึ้นมาติดที่ผู้เข้าชมของเราได้ทิ้งไว้ข้างหลังเขาในคืนก่อน มันเป็นดีชิ้นหนาของไม้โป่งหัวของการจัดเรียงซึ่งเป็นที่รู้จักกันว่า "ทนายความปีนัง." เพียงภายใต้หัวเป็นวงกว้างเกือบเงินนิ้วข้าม "เพื่อเจมส์ Mortimer, แผนงานจากเพื่อนของเขา CCH ที่" ถูกตราตรึงกับมันมีวันที่ "1884" มันเป็นเพียงเช่นติดเป็นสมัยเก่าผู้ประกอบการในครอบครัวใช้ในการดำเนิน-สง่างามที่เป็นของแข็งและมั่นใจ. "ดีวัตสันทำในสิ่งที่คุณทำมันได้หรือไม่" โฮล์มส์นั่งอยู่กับเขากลับไปฉันและฉันได้รับ เขาสัญญาณของการประกอบอาชีพของฉัน. "วิธีที่คุณไม่ทราบว่าสิ่งที่ผมทำอะไรผมเชื่อว่าคุณมีตาในด้านหลังของหัวของคุณ." "ผมมีอย่างน้อยเป็นอย่างดีขัดเงินชุบกาแฟหม้อในด้านหน้า ของผม "เขากล่าวว่า "แต่บอกฉันวัตสันทำในสิ่งที่คุณทำของไม้ผู้เข้าชมของเราหรือไม่เนื่องจากเราได้รับจึงโชคร้ายที่จะคิดถึงเขาและมีความคิดของการทำธุระของเขา, ของที่ระลึกจากอุบัติเหตุนี้จะกลายเป็นความสำคัญ. ให้ฉันได้ยินคุณสร้างคนโดย การตรวจสอบของมัน. "" ผมคิดว่า "บอกว่าผมต่อไปนี้เท่าที่ผมจะทำได้วิธีการของสหายของฉัน" ที่ดร. Mortimer เป็นที่ประสบความสำเร็จทางการแพทย์ผู้สูงอายุคนดีที่นับถือตั้งแต่ผู้ที่รู้ว่าเขาให้เขานี้ เครื่องหมายของความชื่นชมของพวกเขา. "" ดี! " โฮล์มส์กล่าวว่า "ดีเยี่ยม" "ผมคิดว่าน่าจะอยู่ในความโปรดปรานของการเป็นผู้ประกอบการประเทศของเขาที่ไม่จัดการที่ดีของการเยี่ยมชมของเขาด้วยการเดินเท้า." "ทำไมเหรอ?" "เพราะติดนี้ แต่เดิมเป็นหนึ่งหล่อมากได้รับ เพื่อเคาะเกี่ยวกับที่ฉันแทบจะไม่สามารถจินตนาการประกอบการเมืองแบกมัน. โดยปลอกโลหะหนาเหล็กจะใส่ลงดังนั้นจะเห็นว่าเขาได้ทำจำนวนมากที่เดินไปกับมัน. "" เสียงที่สมบูรณ์แบบ " กล่าวว่าโฮล์มส์. "และแล้วอีกครั้งมีความเป็นเพื่อนของ CCH 'ฉันควรจะเดาว่าจะเป็นอะไรบางอย่างที่ล่าล่าท้องถิ่นที่จะมีสมาชิกที่เขาได้รับอาจจะเป็นความช่วยเหลือการผ่าตัดและที่ได้ทำให้เขานำเสนอขนาดเล็กใน กลับมา. "" จริงเหรอวัตสันคุณเก่งตัวเอง "กล่าวว่าโฮล์มส์ผลักดันกลับเก้าอี้ของเขาและแสงบุหรี่ "ผมผูกพันที่จะพูดได้ว่าในทุกบัญชีที่คุณได้รับเพื่อให้ดีที่สุดเท่าที่จะให้ถึงความสำเร็จเล็ก ๆ ของตัวเองที่คุณได้ underrated เป็นปกติวิสัยความสามารถของคุณเอง. อาจเป็นได้ว่าคุณไม่ได้ตัวเองส่องสว่าง แต่คุณตัวนำของแสง . บางคนโดยไม่ต้องมีความสามารถพิเศษมีอำนาจที่โดดเด่นของการกระตุ้นมัน. ฉันสารภาพเพื่อนรักของฉันว่าฉันเป็นอย่างมากในการชำระหนี้ของคุณ. "เขาไม่เคยบอกว่าเป็นมากก่อนและผมต้องยอมรับว่าคำพูดของเขาทำให้ฉันมีความสุขกระตือรือร้นเพราะเรามักจะได้รับการกระตุ้นโดยไม่แยแสของเขาที่จะชื่นชมของฉันและความพยายามที่ฉันได้ทำเพื่อให้การประชาสัมพันธ์เพื่อให้วิธีการของเขา ผมภูมิใจมากเกินไปที่จะคิดว่าฉันได้เพื่อให้ห่างไกลเข้าใจระบบของเขาในฐานะที่จะใช้มันในทางที่ได้รับความเห็นชอบของเขา ตอนนี้เขาเอาติดจากมือของฉันและมันตรวจสอบไม่กี่นาทีได้ด้วยตาเปล่าของเขา จากนั้นมีการแสดงออกของความสนใจที่เขาวางบุหรี่ของเขาและถือไม้เท้าไปที่หน้าต่างเขามองมันอีกครั้งกับเลนส์นูน. "ที่น่าสนใจแม้ว่าประถม" กล่าวว่าเขาในขณะที่เขากลับไปยังมุมที่เขาชื่นชอบของเก้าอี้นวม "มีหนึ่งหรือสองข้อบ่งชี้เมื่อติด. มันทำให้เรามีพื้นฐานสำหรับการหักหลาย." "มีอะไรที่ฉันหนีออกมา?" ผมถามกับตัวเองสำคัญ "ผมเชื่อว่ามีอะไรผลที่ฉันได้มองข้าม?" "ฉันกลัววัตสันที่รักของฉันว่าส่วนใหญ่ของข้อสรุปของคุณมีความผิดพลาด. เมื่อฉันบอกว่าคุณกระตุ้นฉันฉันหมายถึงที่จะตรงไปตรงมาว่าในการสังเกตของคุณ ชักนำผมถูกแนะนำเป็นครั้งคราวไปสู่ความจริง. ไม่ว่าคุณมีทั้งที่ไม่ถูกต้องในกรณีนี้. ชายคนนั้นอย่างแน่นอนผู้ประกอบการของประเทศ. และเขาเดินการจัดการที่ดี. "" จากนั้นผมก็ถูกต้อง. "" ในขอบเขตที่. "" แต่ นั่นคือทั้งหมดที่. "" ไม่ไม่ฉันรักวัตสันไม่ได้ทั้งหมดโดยไม่ได้หมายความว่าทุกคน. ฉันขอแนะนำให้ยกตัวอย่างเช่นที่นำเสนอในการแพทย์มีโอกาสมากขึ้นที่จะมาจากโรงพยาบาลกว่าจากการล่าสัตว์และที่ เมื่อชื่อย่อ 'ซีซี' จะถูกวางไว้ก่อนว่าโรงพยาบาลคำพูดของคิงส์ครอ 'อย่างเป็นธรรมชาติขอแนะนำตัวเอง. "" คุณอาจจะถูกต้อง. "" น่าจะอยู่ในทิศทางที่. และถ้าเราใช้เวลานี้เป็นสมมติฐานการทำงานที่เรามี สดใหม่จากพื้นฐานที่จะเริ่มการก่อสร้างของผู้เข้าชมของเราที่ไม่รู้จักนี้. "" อืมแล้วสมมติว่า CCH 'ไม่ยืนสำหรับ' Charing Cross โรงพยาบาล 'สิ่งที่หาข้อสรุปต่อไปเราอาจวาด? "" ไม่มีใครทำขอแนะนำตัวเอง? คุณจะรู้ว่าวิธีการของฉัน ใช้พวกเขา! "" ฉันสามารถคิดว่าข้อสรุปที่ชัดเจนว่าคนที่มีประสบการณ์ในเมืองก่อนที่จะไปประเทศ. "" ผมคิดว่าเราอาจจะร่วมเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้ไกลกว่านี้ มองไปที่มันในแง่นี้ โอกาสกับสิ่งที่มันจะเป็นน่าจะเป็นที่สุดที่นำเสนอดังกล่าวจะได้รับการทำ? เมื่อเพื่อนของเขาจะรวมตัวกันเพื่อให้เขาจำนำของจะดีของพวกเขาหรือไม่? เห็นได้ชัดว่าในขณะที่เมื่อดร. Mortimer ถอนตัวออกจากการให้บริการของโรงพยาบาลในการสั่งซื้อที่จะเริ่มต้นการปฏิบัติตัวเอง เรารู้ว่าได้มีการนำเสนอ เราเชื่อว่ามีการเปลี่ยนแปลงจากโรงพยาบาลเมืองกับการปฏิบัติของประเทศที่ มันจึงยืดการอนุมานของเรามากเกินไปที่จะบอกว่าการนำเสนอได้ในโอกาสของการเปลี่ยนแปลงหรือไม่ "" แน่นอนมันดูเหมือนว่าน่าจะเป็น. "" ตอนนี้คุณจะสังเกตว่าเขาจะไม่ได้รับพนักงานของโรงพยาบาล ตั้งแต่เพียงคนที่ดีขึ้นในการปฏิบัติลอนดอนสามารถจับตำแหน่งดังกล่าวและเช่นเดียวจะไม่ลอยเข้ามาในประเทศ อะไรคือสิ่งที่เขาแล้ว? ถ้าเขาอยู่ในโรงพยาบาลและยังไม่ได้อยู่ในทีมงานเขาเท่านั้นที่จะได้รับบ้านศัลยแพทย์หรือบ้านแพทย์น้อยกว่านักเรียนอาวุโส และเขาออกจากห้าปีที่แล้วที่อยู่ในวันติด ดังนั้นหลุมฝังศพของผู้ประกอบการในครอบครัววัยกลางคนหายไปในอากาศบางฉันรักวัตสันและมีโผล่ออกมาเป็นเพื่อนสาวที่อายุต่ำกว่าสามสิบน่ารัก, มักน้อย, เหม่อลอยและเจ้าของสุนัขที่ชื่นชอบที่ฉันควรจะอธิบายคร่าว ๆ ว่าเป็น มีขนาดใหญ่กว่าเทอร์เรีและมีขนาดเล็กกว่าสุนัขพันธุ์หนึ่ง. "ฉันหัวเราะอย่างไม่เชื่อว่าเป็นเชอร์ล็อกโฮล์มส์โน้มตัวกลับมาอยู่ในเก้าอี้นวมของเขาและพัดแหวนลังเลเล็กๆ น้อย ๆ ของควันขึ้นไปที่เพดาน." ในฐานะที่เป็นส่วนหลังที่ฉันมีไม่ได้หมายความว่าการตรวจสอบคุณ " บอกว่าผม "แต่อย่างน้อยก็ไม่ยากที่จะหารายละเอียดบางอย่างเกี่ยวกับอายุของมนุษย์และอาชีพ." จากการเก็บรักษาทางการแพทย์ของฉันเล็ก ๆ ผมเอาลงสารบบการแพทย์และเปิดขึ้นชื่อ. มีหลาย Mortimers เป็น แต่เพียง เป็นผู้หนึ่งที่อาจจะมีผู้เข้าชมของเรา. ผมอ่านบันทึกของเขาออกมาดัง ๆ . "Mortimer เจมส์แผนงาน, 1882, Grimpen, ใน Devon. บ้านศัลยแพทย์ 1882-1884 ที่โรงพยาบาลคิงส์ครอ. ผู้ชนะรางวัลแจ็คสันสำหรับพยาธิวิทยาเปรียบเทียบ , มีการเขียนเรียงความหัวข้อ "โรคพลิกกลับหรือไม่? ' สอดคล้องสมาชิกของสังคมสวีเดนพยาธิวิทยา ผู้เขียนของ'ประหลาดบางส่วนของ atavism (Lancet 1882) 'เราไม่คืบหน้า? "(วารสารจิตวิทยามีนาคม1883) เจ้าหน้าที่การแพทย์สำหรับตำบล Grimpen, Thorsley และสูงรถเข็น. "" ไม่มีการกล่าวถึงว่าการล่าสัตว์ในท้องถิ่นวัตสัน "โฮล์มส์ด้วยรอยยิ้มซุกซนกล่าวว่า" แต่แพทย์ประเทศที่คุณสังเกตได้อย่างชาญฉลาดมาก ผมคิดว่าผมเป็นธรรมธรรมในการหาข้อสรุปของฉัน ในฐานะที่เป็นคำคุณศัพท์ที่ฉันกล่าวว่าถ้าผมจำได้ว่าถูกต้องน่ารัก, มักน้อยและเหม่อลอย มันเป็นประสบการณ์ของผมว่ามันเป็นเพียงคนที่น่ารักที่สุดในโลกที่นี้ได้รับการรับรองเพียงหนึ่งมักน้อยที่ทิ้งอาชีพลอนดอนประเทศและมีเพียงหนึ่งเหม่อลอยที่ใบติดของเขาและไม่บัตรการเยี่ยมชมของเขาหลังจากที่รอคอย ชั่วโมงในห้องพักของคุณ. "" และสุนัขได้หรือไม่ "" ได้รับในนิสัยของการดำเนินการติดนี้อยู่เบื้องหลังเจ้านายของเขา เป็นไม้หนักสุนัขได้จัดให้แน่นโดยกลางและรอยฟันของเขาที่มองเห็นได้ชัดถ้อยชัดคำมีมาก ขากรรไกรของสุนัขดังแสดงในช่องว่างระหว่างเครื่องหมายเหล่านี้กว้างเกินไปในความคิดของฉันสำหรับเทอร์เรีและไม่กว้างพอสำหรับสุนัขพันธุ์หนึ่ง มันอาจจะเป็นใช่โดยจูปิเตอร์มันเป็นสแปเนียลผมหยิก. "เขาได้เพิ่มขึ้นและรวดเร็วห้องพักในขณะที่เขาพูด. ตอนนี้เขาหยุดพักผ่อนของหน้าต่าง. มีแหวนของความเชื่อมั่นในเสียงของเขาดังกล่าวเป็น ที่ผมมองในความประหลาดใจ. "เพื่อนรักของฉันวิธีที่คุณอาจจะเป็นอย่างไรเพื่อให้แน่ใจว่า" "สำหรับเหตุผลที่ง่ายมากที่ผมเห็นสุนัขตัวเองในขั้นตอนที่ประตูของเรามากและมีแหวนของเจ้าของ . ห้ามเคลื่อนย้ายผมขอให้คุณวัตสัน เขาเป็นพี่ชายมืออาชีพของคุณและการปรากฏตัวของคุณอาจจะให้ความช่วยเหลือกับผม ตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่น่าทึ่งของโชคชะตาวัตสันเมื่อคุณได้ยินเมื่อขั้นตอนบันไดที่จะเดินเข้ามาในชีวิตของคุณและคุณรู้ว่าไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี ดร. เจมส์อะไร Mortimer คนของวิทยาศาสตร์ถามของ Sherlock Holmes, ผู้เชี่ยวชาญในการกระทำผิดหรือไม่ มาใน "การปรากฏตัวของผู้เข้าชมของเราประหลาดใจให้กับผมตั้งแต่ผมคาดว่าจะมีผู้ประกอบการทั่วประเทศ. เขาเป็นคนที่สูงมากคนบางที่มีจมูกยาวเหมือนจะงอยปากที่ยื่นออกมาระหว่างสองแหลมตาสีเทา ตั้งกันอย่างใกล้ชิดและเป็นประกายสดใสจากด้านหลังแว่นทองขอบ. เขาได้รับการแต่งกายในแบบมืออาชีพ แต่สกปรกสำหรับโค้ตเสื้อของเขาเป็นที่สกปรกและกางเกงขายาวของเขาหลุดลุ่ย. แม้ว่าหนุ่มสาวกลับมาที่ยาวนานของเขาได้รับการโค้งคำนับแล้ว และเขาเดินกับแรงผลักดันไปข้างหน้าของหัวของเขาและอากาศโดยทั่วไปของ peering เมตตากรุณา. ในขณะที่เขาเดินเข้าไปในดวงตาของเขาลดลงเมื่อติดอยู่ในมือของโฮล์มส์และเขาวิ่งไปกับอุทานออกมาด้วยความสุข. "ผมดีใจมาก" กล่าวว่าเขา. "ผมไม่แน่ใจว่าผมได้ทิ้งมันไว้ที่นี่หรือสำนักงานการจัดส่งสินค้า ฉันจะไม่สูญเสียติดว่าสำหรับโลก. "" การนำเสนอที่ฉันเห็น "กล่าวว่าโฮล์มส์." ใช่ครับ. "" จากโรงพยาบาลคิงส์ครอ? "" จากหนึ่งหรือสองเพื่อนที่มีในโอกาสของการแต่งงานของฉัน. " "ที่รักที่รักที่ไม่ดี!" โฮล์มส์กล่าวว่าสั่นศีรษะของเขา. ดร. Mortimer กระพริบตาผ่านแว่นตาของเขาด้วยความประหลาดใจที่ไม่รุนแรง. "ทำไมมันไม่ดี?" "แต่ที่คุณได้ยุ่งเหยิงหักเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเรา การแต่งงานของคุณที่คุณพูด? "" ใช่ครับ ฉันแต่งงานและซ้ายเพื่อให้โรงพยาบาลและการฟ้อนรำกับมันทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 1 คุณ

คุณ Sherlock Holmes เชอร์ล็อก โฮล์มส์ ที่มักจะช้ามากในตอนเช้า ช่วยแผ่นดินไม่ infrequent โอกาสเมื่อเขาทั้งคืน นั่งอยู่บนโต๊ะอาหาร ฉันยืนอยู่บนพรม Hearth หยิบติดที่แขกของเราที่ทิ้งไว้ข้างหลังเขาเมื่อคืนก่อน มันเป็น ดี ชิ้นหนาของไม้บวมเป่งไปที่ไหนของการจัดเรียงซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็น " ปีนังทนายความ " ภายใต้หัวสีเงินวงกว้างเกือบนิ้วข้าม . เจมส์มอติเมอร์ m.r.c.s. จากเพื่อนของซีซีเอช " ที่ถูกสลักไว้บนมัน กับวันที่ " 1884 " มันก็แค่ติดเป็นสมัยเก่าเวชศาสตร์ครอบครัวเคยแบกเกียรติ , ของแข็ง , และมั่นใจ .
" เอ่อ วัตสัน , คุณจะทำอะไรกับมัน ?
โฮล์มส์กำลังนั่งหันหลังให้ฉันและฉันมีให้เขาไม่มีวี่แววของอาชีพของฉัน .
" คุณรู้ได้อย่างไรว่าฉันทำอะไรอยู่ ? ผมเชื่อว่าคุณมีสายตาในด้านหลังของหัวของคุณ "
" ฉันได้ อย่างน้อย ก็ขัด , ชุบเงินชุบหม้อกาแฟตรงหน้าฉัน " กล่าวว่าเขา " แต่บอกฉัน วัตสัน ทำ ของผู้เข้าชมของเราติด ?เนื่องจากเราได้รับโชคร้าย ถ้าคิดถึงเขา และไม่มีความคิดของงานของเขา , ของที่ระลึกจากอุบัติเหตุนี้เป็นสำคัญ ผมได้ยินคุณสร้างมนุษย์โดยการตรวจสอบ " .
" ฉันคิดว่า " บอกว่า ตามเท่าที่ฉันสามารถวิธีการของคู่หูของฉัน " ดอกเตอร์มอร์ติเมอร์เป็นสำเร็จ มนุษย์ทางการแพทย์ผู้สูงอายุดี esteemed ตั้งแต่คนที่รู้จักเขาให้เขานี้เป็นเครื่องหมายของความ "
" ดี " ! กล่าวว่า โฮล์มส์ " ยอดเยี่ยม ! "
" ผมคิดว่าน่าจะเป็นในความโปรดปรานของเขาเป็นประเทศผู้ประกอบการที่ไม่จัดการที่ดีของเท้าของเขาไป "
" ทำไม ? "
" เพราะติดนี้แม้ว่าแต่เดิมหล่อมากหนึ่งถูกเคาะแล้วฉันแทบจะไม่สามารถจินตนาการถึงเมืองผู้ประกอบการแบกมัน ปลอกโลหะเหล็กหนาก็ทรุดลง ดังนั้นจะเห็นได้ว่าเขาได้ทำจำนวนมากเดินกับมัน . "
" เสียงอย่างสมบูรณ์แบบ ! กล่าวว่า โฮล์มส์ .
" แล้วอีกครั้ง , มันเป็น ' เพื่อนของซีซีเอช ' ฉันควรจะคิดว่าจะล่าอะไรล่าท้องถิ่นที่มีสมาชิกเขาจะให้ผ่าตัดช่วยเหลือและทำให้เขานำเสนอขนาดเล็กในคืน "
" จริงๆ วัตสัน คุณเก่งเอง " กล่าวว่า โฮล์มส์ ผลักเก้าอี้ และบุหรี่แสง” ผมต้องบอกว่าในบัญชีทั้งหมดที่คุณได้รับดังนั้นที่ดีเพื่อให้ขนาดเล็กผลงานของฉันเองคุณนิตย์ underrated ความสามารถของคุณเอง