would actually decrease with time,

would actually decrease with time, perhaps relating to the anecdotal observation of "hitting the wall" on weight loss diets.
Very low carbohydrate diets, in their early phases, also must supply substantial glucose to the brain from gluconeogenesis. For example, the early phase of the popular Atkins or Protein Power diet restricts dieters to about 20–30 grams of carbohydrate per day, leaving 60–65 grams to be made up from protein-originated gluconeogenesis. One hundred grams of an "average" protein can supply about 57 grams of glucose so 110 grams protein would be needed to provide 60–65 grams glucose. Increased gluconeogenesis has been directly confirmed using tracer studies on day 11 of a very low carbohydrate diet (approx 8 grams/day) [29]. If indeed, 110 grams of endogenous protein is broken down for gluconeogenesis and re-synthesized, the energy cost, at 4–5 kcal/gram could amount to as much as 400–600 kcal/day. This is a sizable metabolic advantage. Of course, the source of protein for gluconeogenesis may be dietary rather than endogenous. Whereas endogenous protein breakdown is likely to evoke energetically costly re-synthesis in an organism in homeostasis, dietary protein may conserve energy. The source of protein for the observed gluconeogenesis [29] remains an open question, but there is no a priori reason to exclude endogenous rather than dietary sources. This is therefore a hypothesis that would need to be tested. The extent to which the protein for gluconeogenesis is supplied by endogenous protein would explain very high-energy costs. It should be noted, however, that even if limited to breakdown of dietary protein sources, there would be some energy cost associated with gluconeogenesis.
Metabolic advantage: does it happen?
Having established that there is no theoretical barrier to metabolic advantage and that there are plausible mechanisms that could account for such an effect, we must ask whether it can be demonstrated experimentally, that is, whether the proposed effects are of sufficient magnitude to be a practical feature of weight reduction strategies, in particular very low carbohydrate diets. If so there will be increased weight loss for the same caloric intake, or metabolic advantage. A recent animal model provides support for greater metabolic inefficiency in rats fed carbohydrate restricted diets compared with higher carbohydrate, leading to excess weight loss [30]. Human data in Table 2 illustrates 10 clinical trials of isocaloric diets with a lower versus higher carbohydrate arm in each trial [31-40]. It can be seen that the lower carbohydrate arm in 9 of 10 studies demonstrates increased weight reduction in comparison with the higher carbohydrate arm. Three of the studies show statistical significance (p < 0.05 or better). Even without statistical significance of individual studies, however, the likelihood that the lower carbohydrate arm would have an advantage in 9 of 10 studies is equivalent to the likelihood of 9 coin toss experiments having excess heads in comparison to excess tails. The 9th binomial coefficient shows this probability to be p < 0.01.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จะจริงลดเวลา อาจจะเกี่ยวข้องกับการสังเกตเล็ก ๆ ของ "ตีผนัง" ในอาหารลดน้ำหนักอาหารคาร์โบไฮเดรตต่ำมาก ในระยะแรก ๆ ของพวกเขา ยังต้องใส่น้ำตาลกลูโคสพบกับสมองจากการสร้างกลูโคส ตัวอย่าง ระยะเริ่มต้นของอาหาร Atkins หรือพลังงานโปรตีนนิยมจำกัด dieters ไปประมาณ 20-30 กรัมของคาร์โบไฮเดรตต่อวัน ออก 60 – 65 กรัมจะทำขึ้นจากการสร้างกลูโคสโปรตีนมา หนึ่งร้อยกรัมโปรตีน "เฉลี่ย" สามารถจัดหาประมาณ 57 กรัมน้ำตาลกลูโคสเพื่อ 110 กรัมโปรตีนจะต้องให้กลูโคส 60 – 65 กรัม เพิ่มการสร้างกลูโคสได้รับโดยตรงยืนยันใช้ติดตามศึกษาวันที่ 11 ของอาหารคาร์โบไฮเดรตต่ำมาก (ประมาณ 8 กรัม/วัน) [29] ถ้าจริง 110 กรัมโปรตีน endogenous จะแบ่งการสร้างกลูโคส และการ สังเคราะห์ ต้นทุนพลังงาน ที่ 4-5 กิโลแคลอรี่/กรัมได้จำนวนถึง 400-600 กิโลแคลอรี่/วัน นี่คือประโยชน์จากการเผาผลาญที่ยากลำบาก แน่นอน แหล่งที่มาของโปรตีนในการสร้างกลูโคสได้อาหาร มากกว่า endogenous ในขณะที่โปรตีน endogenous แบ่งเป็นแนวโน้มที่เรามอบให้ re สังเคราะห์หรบ ๆ ค่าใช้จ่ายในชีวิตในภาวะธำรงดุล อาหารโปรตีนอาจประหยัดพลังงาน แหล่งที่มาของโปรตีนในการสร้างกลูโคสพบ [29] ยังคง เป็นคำถามเปิด แต่มีไม่ priori เหตุผลแยก endogenous แทนแหล่งอาหาร นี้ได้ดังนั้นสมมติฐานที่ต้องทดสอบ ขอบเขตที่จัด โดย endogenous โปรตีนโปรตีนในการสร้างกลูโคสจะอธิบายค่าใช้จ่ายมาก high-energy ก็ควรจดบันทึก อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจำกัดแบ่งแหล่งอาหารโปรตีน จะมีบางต้นทุนพลังงานที่เกี่ยวข้องกับการสร้างกลูโคสประโยชน์จากการเผาผลาญ: มันไม่เกิดขึ้นหรือไม่มีการจัดตั้งว่า มีอุปสรรคไม่ทฤษฎีเพื่อเผาผลาญประโยชน์ และที่มีกลไกที่เป็นไปได้ที่สามารถบัญชีสำหรับลักษณะพิเศษเช่น เราต้องถามว่า มันสามารถจะแสดง experimentally กล่าวคือ ว่าเสนอผลมีขนาดเพียงพอที่จะ ปฏิบัติคุณลักษณะของกลยุทธ์ลดน้ำหนัก อาหารคาร์โบไฮเดรตต่ำมากโดยเฉพาะการ ถ้า จะมีน้ำหนักเพิ่มขึ้นบริโภคเดียวแคลอริก หรือประโยชน์จากการเผาผลาญ แบบล่าสัตว์ให้การสนับสนุนสำหรับ inefficiency เผาผลาญมากขึ้นในหนูที่ได้รับอาหารคาร์โบไฮเดรตจำกัดเปรียบเทียบกับคาร์โบไฮเดรตสูง นำไปสู่การลดน้ำหนักส่วนเกิน [30] มนุษย์ข้อมูลในตารางที่ 2 แสดงการทดลองทางคลินิก 10 ของอาหาร isocaloric มีต่ำกว่าเมื่อเทียบกับแขนคาร์โบไฮเดรตสูงในการทดลองแต่ละครั้ง [31-40] จะเห็นได้ว่า แขนคาร์โบไฮเดรตต่ำใน 9 ของการศึกษาที่ 10 แสดงให้เห็นถึงการลดน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นเมื่อเปรียบเทียบกับแขนคาร์โบไฮเดรตสูง 3 ศึกษาแสดงนัยสำคัญทางสถิติ (p 0.05 < หรือดีกว่า) แม้ไม่ มีนัยสำคัญทางสถิติของแต่ละการศึกษา อย่างไรก็ตาม ความเป็นไปได้ว่า แขนคาร์โบไฮเดรตต่ำจะได้เปรียบใน 9 ของการศึกษาที่ 10 ได้เท่ากับโอกาสการทดลองโยนเหรียญ 9 มีหัวส่วนเกิน โดยหางส่วนเกิน ค่าสัมประสิทธิ์ทวินาม 9 แสดงค่าเป็น p < 0.01

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จริงจะลดลงตามเวลาที่อาจจะเกี่ยวข้องกับการสังเกตประวัติของ "ชนกำแพง" ในอาหารการสูญเสียน้ำหนัก.
ต่ำมากคาร์โบไฮเดรตในขั้นตอนแรกของพวกเขายังต้องใส่น้ำตาลกลูโคสที่สำคัญไปยังสมองจาก gluconeogenesis ยกตัวอย่างเช่นในช่วงแรก ๆ ของแอตกินส์ที่นิยมหรืออาหารโปรตีนพาวเวอร์ จำกัด ลดน้ำหนักประมาณ 20-30 กรัมของคาร์โบไฮเดรตต่อวันออกจาก 60-65 กรัมที่จะทำขึ้นมาจาก gluconeogenesis โปรตีนที่เกิดขึ้น หนึ่งร้อยกรัมของ "ค่าเฉลี่ย" โปรตีนสามารถจัดหาประมาณ 57 กรัมของน้ำตาลกลูโคสเพื่อให้ 110 กรัมโปรตีนจะต้องให้ระดับน้ำตาล 60-65 กรัม เพิ่ม gluconeogenesis ได้รับการยืนยันโดยตรงโดยใช้การศึกษาติดตามในวันที่ 11 ของอาหารคาร์โบไฮเดรตต่ำมาก (ประมาณ 8 กรัม / วัน) [29] ถ้าจริง 110 กรัมของโปรตีนภายนอกถูกทำลายลงสำหรับ gluconeogenesis และอีกสังเคราะห์ต้นทุนพลังงานที่ 4-5 กิโลแคลอรี / กรัมอาจเป็นจำนวนเงินมากที่สุดเท่าที่ 400-600 กิโลแคลอรี / วัน นี้เป็นประโยชน์การเผาผลาญอาหารขนาดใหญ่ แน่นอนว่าแหล่งที่มาของโปรตีนสำหรับ gluconeogenesis อาจจะเป็นอาหารมากกว่าภายนอก ในขณะที่การสลายโปรตีนภายนอกมีแนวโน้มที่จะทำให้เกิดค่าใช้จ่ายในการสังเคราะห์พลังอีกครั้งในชีวิตในสภาวะสมดุลให้โปรตีนอาจอนุรักษ์พลังงาน แหล่งที่มาของโปรตีนสำหรับ gluconeogenesis สังเกต [29] ยังคงเป็นคำถามเปิด แต่ไม่มีเหตุผลเบื้องต้นที่จะไม่รวมภายนอกมากกว่าแหล่งอาหาร นี้จึงเป็นสมมติฐานที่ว่าจะต้องมีการทดสอบ ขอบเขตที่โปรตีนสำหรับ gluconeogenesis จัดจำหน่ายโดยโปรตีนภายนอกจะอธิบายค่าใช้จ่ายพลังงานสูงมาก มันควรจะสังเกตเห็นอย่างไรว่าแม้ว่า จำกัด ให้รายละเอียดของแหล่งที่มาของโปรตีนจะมีค่าใช้จ่ายพลังงานบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับ gluconeogenesis.
ประโยชน์เมตาบอลิ:
มันจะเกิดอะไรขึ้นต้องยอมรับว่าไม่มีอุปสรรคทางทฤษฎีเพื่อประโยชน์ของการเผาผลาญและว่ามีกลไกที่เป็นไปได้ที่อาจบัญชีดังกล่าวมีผลเราต้องถามว่าจะสามารถแสดงให้เห็นถึงการทดลองที่เป็นไม่ว่าจะเป็นผลกระทบที่นำเสนอมีความสำคัญเพียงพอที่จะเป็นคุณลักษณะการปฏิบัติของกลยุทธ์การลดน้ำหนักโดยเฉพาะอย่างยิ่งอาหารคาร์โบไฮเดรตต่ำมาก ถ้าเป็นเช่นนั้นจะมีการเพิ่มขึ้นสำหรับการสูญเสียน้ำหนักแคลอรี่เดียวกันหรือประโยชน์การเผาผลาญอาหาร รูปแบบสัตว์ที่ผ่านมาให้การสนับสนุนสำหรับการขาดประสิทธิภาพการเผาผลาญมากขึ้นในหนูที่เลี้ยงด้วยอาหารที่ จำกัด เมื่อเทียบกับคาร์โบไฮเดรตคาร์โบไฮเดรตสูงที่นำไปสู่การสูญเสียน้ำหนักส่วนเกิน [30] ข้อมูลมนุษยชนในตารางที่ 2 แสดงให้เห็นถึง 10 การทดลองทางคลินิกของอาหารระดับโปรตีนที่มีลดลงเมื่อเทียบกับแขนคาร์โบไฮเดรตที่สูงขึ้นในแต่ละการทดลอง [31-40] จะเห็นได้ว่าแขนของคาร์โบไฮเดรตที่ต่ำกว่าใน 9 จาก 10 การศึกษาแสดงให้เห็นถึงการลดน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับแขนคาร์โบไฮเดรตสูง สามของการศึกษาแสดงให้เห็นนัยสำคัญทางสถิติ (p <0.05 หรือดีกว่า) แม้จะไม่มีนัยสำคัญทางสถิติของการศึกษาของแต่ละบุคคล แต่โอกาสที่แขนคาร์โบไฮเดรตต่ำจะมีความได้เปรียบใน 9 จาก 10 การศึกษาเทียบเท่ากับโอกาสในการทดลอง 9 เหรียญโยนมีหัวส่วนเกินในการเปรียบเทียบกับหางส่วนเกิน ค่าสัมประสิทธิ์ทวินามที่ 9 แสดงให้เห็นถึงความน่าจะเป็นนี้จะเป็น p <0.01

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จะลดลงกับเวลา อาจเกี่ยวข้องกับการสังเกต เรื่องราวของ " ชนกำแพง " ในอาหารการสูญเสียน้ำหนัก .
อาหารคาร์โบไฮเดรตต่ำมากในช่วงต้นๆ ของพวกเขา ยังต้องให้กลูโคสที่เป็นชิ้นเป็นอันสมองจากการสร้างกลูโคส . ตัวอย่างเช่น เฟสแรกของ Atkins อาหารจำกัดพลังงานที่ได้รับความนิยม หรือโปรตีน dieters ประมาณ 20 – 30 กรัมของคาร์โบไฮเดรตต่อวันจาก 60 - 65 กรัม จะถูกสร้างขึ้นจากโปรตีนต้นกำเนิดกลูโคนีโอเจเนซิส . หนึ่งร้อยกรัมของ " เฉลี่ย " โปรตีนสามารถจัดหาประมาณ 57 กรัม กลูโคส โปรตีน 110 กรัม ดังนั้นจะต้องให้ 60 - 65 กรัม กลูโคส กลูโคนีโอเจเนซิสเพิ่มขึ้นได้โดยตรง ยืนยันการติดตามการศึกษาในวันที่ 11 ของอาหารคาร์โบไฮเดรตต่ำมาก ( ประมาณ 8 กรัม / วัน ) [ 29 ] ถ้าแน่นอน110 กรัมของโปรตีนภายในเสียลงกลูโคนีโอเจเนซิสและสังเคราะห์ ต้นทุนพลังงานที่ 4 – 5 กิโลแคลอรี่ / กรัมได้จํานวนมากเท่าที่ 400 – 600 กิโลแคลอรี่ / วัน นี้เป็นขนาดใหญ่เกี่ยวกับประโยชน์ แน่นอน , แหล่งที่มาของโปรตีนสำหรับการสร้างกลูโคสอาจเป็นอาหารมากกว่าภายนอก .ส่วนโปรตีนในการมีแนวโน้มที่จะกระตุ้นการสังเคราะห์จะแพงพลังในสิ่งมีชีวิตในการรักษาสมดุลของร่างกาย อาหารโปรตีนอาจประหยัดพลังงาน แหล่งที่มาของโปรตีนจากกลูโคนีโอเจเนซิส [ 29 ] ยังคงเป็นคำถามที่เปิด แต่ไม่มีเหตุผลที่จะไม่รวมใน priori มากกว่าแหล่งอาหาร นี้จึงเป็นสมมุติฐานที่จะต้องทดสอบขอบเขตการโปรตีนกลูโคนีโอเจเนซิสมา โดยโปรตีนจะอธิบายมากในต้นทุนพลังงานสูง มันควรจะสังเกต อย่างไรก็ตาม แม้ว่า จำกัด ให้รายละเอียดของแหล่งโปรตีน จะมีพลังงานบางอย่างต้นทุนเกี่ยวข้องกับการสร้างกลูโคส .
สลายความได้เปรียบ : มันขึ้น
การสร้างทฤษฎีที่ไม่มีอุปสรรคในการเผาผลาญและประโยชน์ที่เป็นไปได้มีกลไกที่สามารถบัญชีสำหรับผล เราต้องถามว่า มันสามารถแสดงผล นั่นคือ ไม่ว่าผลมีขนาดเพียงพอที่จะเสนอเป็นคุณสมบัติในทางปฏิบัติของกลยุทธ์การลดน้ำหนัก โดยเฉพาะอาหารคาร์โบไฮเดรตต่ำมากถ้าจะมีการเพิ่มน้ำหนักการสูญเสียสำหรับแคลอรี่เดียวกัน หรือประโยชน์ที่เกี่ยวกับการเผาผลาญ รูปแบบสัตว์ล่าสุดที่ให้การสนับสนุนมากขึ้นประสิทธิภาพในการเผาผลาญคาร์โบไฮเดรต เมื่อเทียบกับหนูที่เลี้ยงอาหารจำกัดคาร์โบไฮเดรตสูง ทำให้เกิดการสูญเสียน้ำหนักส่วนเกิน [ 30 ]ข้อมูล ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นถึง 10 คน ในการทดลองทางคลินิกของอาหารที่สูงคาร์โบไฮเดรตต่ำเมื่อเทียบกับวัตถุดิบที่มีแขนในแต่ละการทดลอง [ 31-40 ] จะเห็นได้ว่าลดคาร์โบไฮเดรตแขน 9 10 การศึกษาแสดงให้เห็นถึงการเพิ่มน้ำหนักในการเปรียบเทียบกับคาร์โบไฮเดรตสูงแขน สามของการศึกษาแสดงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 หรือดีกว่า )แม้จะไม่มีสถิติของการศึกษาแต่ละ แต่โอกาสที่ลดคาร์โบไฮเดรต แขนจะได้เปรียบใน 9 ของ 10 การศึกษาเทียบเท่ากับโอกาสของการโยนเหรียญโดยมี 9 หัว ในการเปรียบเทียบกับหางมากเกิน สัมประสิทธิ์ทวินามที่ 9 แสดงความน่าจะเป็นนี้เป็น p < 0.01