INTRODUCTIONUnilateral neglect is d

INTRODUCTION
Unilateral neglect is defined as a failure to attend, respond,
or orient toward meaningful stimuli provided in the
opposite side of a brain lesion1). Spontaneous recovery of
it is observed in a considerable number of cases within the
next few weeks2, 3); However, some studies indicate that
unilateral neglect can be observed in several months after
stroke4).
In the last two decades, several studies have investigated
specific approaches to the rehabilitation of unilateral
neglect. Classically, constraint-induced movement therapy
and limb activation techniques with repeated movement of
neglect side limbs are reported to be helpful to reduction
of the symptoms of unilateral neglect and improvement of
functional ability. However, unfortunately, these classical
rehabilitative approaches required the patients with stroke to
move their extremities actively5).
In stroke rehabilitation, mental practice has been used
to improve physical function and movement using motor
and visual representation without actually executing any
physical activity so that it can be applied to the patient with
low motor function. Mental practice has been widely used
because of its convenience, cost effectiveness, and safety6).
The imagery of neglect side limb movement is increasing the
awareness of neglect side space and the body’s image of the
neglect side limbs as well as facilitating the ability to learn
motor tasks7). Several studies concluded some evidence
on the effectiveness of the mental practice in reduction of
unilateral neglect8). However, controversies on the most
effective period and methods of treatment phase exist in
previous studies.
The effects of mental practice on patients with unilateral
neglect have been reported extensively, but only few clinical
studies have been carried out which varied in design and
methods in their clinical setting7, 9, 10). Therefore, the this
study was designed to investigate the effects of mental
practice on patients with unilateral neglect based on existing
studies11).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำฝ่ายละเลยถูกกำหนดเป็นความล้มเหลวในการเข้าร่วม ตอบหรือโอเรียนท์ต่อสิ่งเร้าที่มีความหมายในการตรงข้าม lesion1 สมอง) คืนธรรมชาติเป็นที่สังเกตในจำนวนมากของกรณีในการถัดไปไม่กี่ weeks2, 3); อย่างไรก็ตาม บางการศึกษาระบุว่าฝ่ายละเลยจะสังเกตได้จากเวลาหลายเดือนหลังจากstroke4)ในสองทศวรรษที่ มีการตรวจสอบหลายการศึกษาเฉพาะวิธีการฟื้นฟูสมรรถภาพของฝ่ายละเลยการ คลาสสิก ข้อจำกัดที่เกิดจากการเคลื่อนไหวบำบัดและเทคนิคการเปิดใช้งานขา มีการเคลื่อนไหวซ้ำ ๆ ของละเลยด้านแขนขามีรายงานจะเป็นประโยชน์ต่อการลดอาการฝ่ายละเลยและปรับปรุงสามารถทำงาน อย่างไรก็ตาม แต่ นี้คลาสสิกวิธี rehabilitative จำเป็นผู้ป่วยที่ มีโรคหลอดเลือดสมองการย้าย actively5 แขนขาของพวกเขา)ในการฟื้นฟูจังหวะ การใช้ฝึกจิตการปรับปรุงฟังก์ชันทางกายภาพและการเคลื่อนไหวที่ใช้มอเตอร์และแสดงออกโดยไม่ได้ ดำเนินการใด ๆกิจกรรมทางกายภาพเพื่อให้สามารถใช้กับผู้ป่วยงานมอเตอร์ต่ำ ฝึกจิตใจมีการใช้กันอย่างแพร่หลายเนื่องจากความสะดวกในการ ประสิทธิภาพ และ safety6)เพิ่มภาพเคลื่อนไหวขาข้างละเลยการตระหนักถึงความละเลยพื้นที่ด้านข้างและภาพลักษณ์ของร่างกายละเลยด้านแขนขาตลอดจนความสามารถในการเรียนรู้อำนวยความสะดวกtasks7 มอเตอร์) หลายการศึกษาสรุปหลักฐานบางอย่างประสิทธิผลของการฝึกจิตการลดneglect8 ฝ่าย) อย่างไรก็ตาม controversies เป็นส่วนใหญ่ช่วงเวลาและวิธีการขั้นตอนการรักษาที่มีอยู่ในการศึกษาก่อนหน้านี้ผลของการปฏิบัติทางจิตในผู้ป่วยฝ่ายจนได้รับการรายงานแต่เพียงไม่กี่ทางคลินิกอย่างกว้างขวางการดำเนินการศึกษาที่แตกต่างกันในการออกแบบ และวิธีในการคลินิก setting7, 9, 10) ดังนั้น นี้ศึกษาออกแบบมาเพื่อตรวจสอบผลกระทบของจิตใจการฝึกฝนผู้ป่วยละเลยฝ่ายอิงที่มีอยู่studies11)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำละเลยข้างเดียวถูกกำหนดให้เป็นความล้มเหลวที่จะเข้าร่วมตอบสนองหรือตะวันออกต่อสิ่งเร้าที่มีความหมายให้ไว้ในด้านตรงข้ามของlesion1 สมอง) การกู้คืนธรรมชาติของมันเป็นที่สังเกตในจำนวนมากของกรณีภายในweeks2 สามต่อไป 3); อย่างไรก็ตามการศึกษาแสดงให้เห็นว่าบางละเลยฝ่ายเดียวสามารถสังเกตได้ในหลายเดือนหลังจากstroke4). ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมาการศึกษาหลายแห่งมีการตรวจสอบวิธีการที่เฉพาะเจาะจงเพื่อการฟื้นฟูสมรรถภาพของข้างเดียวละเลย คลาสสิก, การรักษาด้วยการเคลื่อนไหวของข้อ จำกัด ที่เกิดขึ้นและขาเทคนิคยืนยันการใช้งานที่มีการเคลื่อนไหวซ้ำของแขนขาด้านข้างจะมีการรายงานการละเลยที่จะเป็นประโยชน์ในการลดอาการของการละเลยฝ่ายเดียวและการปรับปรุงความสามารถในการทำงาน แต่โชคไม่ดีที่เหล่านี้คลาสสิกฟื้นฟูวิธีการที่จำเป็นผู้ป่วยที่มีโรคหลอดเลือดสมองที่จะย้ายขาของพวกเขาactively5). ในการฟื้นฟูจังหวะการปฏิบัติทางจิตที่ถูกนำมาใช้เพื่อปรับปรุงการทำงานทางกายภาพและการเคลื่อนไหวโดยใช้มอเตอร์และการแสดงภาพโดยไม่ต้องดำเนินการใดๆการออกกำลังกายเพื่อที่จะสามารถ นำไปใช้กับผู้ป่วยที่มีการทำงานของมอเตอร์ต่ำ การปฏิบัติทางจิตได้รับการใช้กันอย่างแพร่หลายเนื่องจากความสะดวกสบายของการลดค่าใช้จ่ายและ safety6). ภาพของการเคลื่อนไหวแขนขาด้านการละเลยคือการเพิ่มความตระหนักของพื้นที่ด้านละเลยและภาพลักษณ์ของร่างกายของแขนขาด้านการละเลยเช่นเดียวกับการอำนวยความสะดวกความสามารถในการเรียนรู้มอเตอร์ tasks7) การศึกษาหลายสรุปหลักฐานบางอย่างที่เกี่ยวกับประสิทธิภาพของการปฏิบัติทางจิตในการลดneglect8 ฝ่ายเดียว) แต่การถกเถียงกันในที่สุดช่วงเวลาที่มีประสิทธิภาพและวิธีการขั้นตอนการรักษาที่มีอยู่ในการศึกษาก่อนหน้า. ผลของการปฏิบัติทางจิตในผู้ป่วยที่มีข้างเดียวละเลยได้รับรายงานอย่างกว้างขวางแต่ทางคลินิกเพียงไม่กี่การศึกษาได้รับการดำเนินการที่แตกต่างกันในการออกแบบและวิธีการในการของพวกเขาคลินิก setting7, 9, 10) ดังนั้นนี้การศึกษาได้รับการออกแบบเพื่อศึกษาผลของจิตปฏิบัติเกี่ยวกับผู้ป่วยที่มีการละเลยข้างเดียวอยู่บนพื้นฐานที่มีอยู่studies11)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณทำงานอะไร ที่ไหน