The small monkey carefully complete

The small monkey carefully completed the last piece of the one-hundred-piece

puzzle. When all the pieces of the puzzle were put together, they made a copy of
Sunflowers, a picture by the famous painter, Van Gogh.
'Well done, Max!' said a young woman in a white coat. 'It only took you twenty minutes this time — that's much better than the last time you tried it. Have a bite of lovely banana.'
The woman reached for the fruit from a bowl close by and gave it to the monkey. Max ate it happily. The woman's name was Gina Capaldi and she was twenty-six years old. She was studying for a Ph.D. at a university in Rome. She was hoping to become a Doctor of Science. Her ideas had already caused much excitement. Now her work was almost finished. Great things were expected of her.
As Gina prepared the monkey's next drug, Max played with his Rubik cube. The Rubik cube was one of Max's favourite puzzles. He enjoyed turning around the sides of the cube in his hands so that each of the six sides was a different colour. Gina looked over at him and was pleased. He was getting better every day.
Max completed the Rubik cube in five minutes.
Mr Dimitri sat behind a big desk in a large office in a huge building in New York. On the front of his desk was a sign in gold letters which read: Mr Theodore Dimitri. On his door there was a much bigger sign which read: President of the Centre for Science and Business Development (CSBD).
Mr Dimitri was middle-aged and wore a large dark-grey suit. He smoked a thick expensive cigar. The smoke from his cigar filled the room.
Today he was going to see his most promising new scientists. They were all studying for Ph.D.s so that they could become Doctors of Science. They had to give him their new ideas if they wanted money from the CSBD. Mr Dimitri did this every year. If he liked their work, CSBD would give them lots of money to develop it. That was the way to make money in the future.
And Mr Dimitri was good at making money. But if he didn't like the work of these scientists, or if he didn't like them, he didn't have to give them a cent. 'After all,' Mr Dimitri thought, 'Business is business.'
Miss Epstein, his secretary, came into his office. 'Miss Capaldi to see you, Mr Dimitri, sir,' she said.
'Send her in, Miss Epstein,' said Mr Dimitri in a voice which was cold and business-like.
Gina Capaldi stood in her best suit and shoes in front of the big desk. She wanted to look her best before Mr Dimitri. In her bag was all the information needed about her work. She felt ready.
'Do sit down, Miss Capaldi. I've heard so many good things about you,' said Mr Dimitri in a voice that now sounded friendly and welcoming.
'Thank you, Mr Dimitri,' said Gina. She sat down in front of the big desk. Then Miss Epstein seemed to appear out of nowhere with coffee and biscuits. She put them on the desk and was gone again.
'Allow me,' said Mr Dimitri, as he put his cigar down for a moment and poured the coffee.
Gina took her coffee and left the biscuits. She didn't feel like eating. She was nervous. Mr Dimitri smiled at her with teeth that were large and white. Perfect teeth. His cigar found its way back to his mouth. The smoke rose up.
'Tell me, Gina . . . may I call you Gina?' he asked. 'Of course, Mr Dimitri,' she answered.
Mr Dimitri continued. 'Tell me about your latest work; I've heard very

interesting things about it, but I would like you to explain it clearly to a simple man such as myself.'
Gina knew that Theodore Dimitri was far from being
simple. You don't get to be the head of CSBD, the biggest organisation of its kind, if you aren't very clever. She knew his decision could change her life.
Gina began: 'I've discovered a drug which raises intelligence.'
'Hold on, Gina!' said Mr pimitri. 'You mean to say you've found a way of making people smarter?'
'Yes,' Gina answered. 'And without any harmful side effects as far as I can tell . 'As far as you can tell?' Mr Dimitri said, his eyebrows raised.
'I mean,' said Gina, 'the work has not been used on people - I've only worked on animals. Especially Max.'
'Max?' asked Mr Dimitri.
'Sorry - Max is a monkey,' Gina explained.
'A monkey . . .' said Mr Dimitri but his voice sounded less friendly than it had before.
Gina knew she had to persuade him somehow. 'Max has done really well - it's quite amazing. He now has the intelligence of an eight-year-old human child. He can do many things . . .'
'You want money for a performing monkey?' said Mr Dimitri. He sounded a little annoyed. 'I can go to any cheap show to see smart monkeys doing tricks. And I don't have to pay a lot of money for it, either.'
'Mr Dimitri,' Gina said as she reached for her bag, 'I have a video of Max. I think you should see it before you make any decisions.'
'Oh, you do?' His voice was lower - not a good sign.
'Yes,' said Gina. 'If you would allow me. I'm sure you'll be as excited as I am once you've seen it.' Gina did not want to give up without a fight. Her future depended on Mr Dimitri's decision.
'Let's see what you've got,' he said in his low voice.
The video showed Max three years earlier, before Gina had begun to work on him when he was still a normal monkey. Then, three months after her work had begun, Max was seen drawing simple pictures with a pencil. After a year he was spelling out simple words. After two years he could add and take away simple numbers. After three years he could read, write and do basic mathematics. He also understood everything Gina said to him. Max had come to see Gina as his mother and he loved her. The video finished with Max putting his arms around Gina while Gin» laughed.
'That's one smart monkey. Can you make him any smarter?' Mr Dimitri asked. Gina knew he was interested. She was pleased.
'Max can be as intelligent as we want to make him, Mf Dimitri,' she said, trying not to show her pleasure in whac she had achieved.
'Yes,' he said. 'But could that monkey be made to be as smart as a man?'(Or a woman, thought Gina)
'As I said, Mr Dimitri,' said Gina, 'we can make him as intelligent as we want to.' 'You mean,' asked Mr Dimitri, 'that that monkey could get to be smarter than I
am?'
T suppose it is possible — there's no reason why not, as far as I can tell.
Although, of course, Max is a long way from that just now,' Gina said. 'But you're working on it, right?' Mr Dimitri asked.

'Well, er. . . yes.' Gina was less confident now.
'And what if you worked on a human being - could you make them smarter?' he asked.
Gina answered: 'I think so, Mr Dimitri.'
Mr Dimitri narrowed his eyes. 'You only think so?'
'Well,' said Gina, 'the brains of a monkey and a man are built in much the same way, so I'm almost certain.'
'Almost certain. Hmm . . .' Mr Dimitri looked out of the window, down at the streets of the busy city far below them. His cigar smoke rose lazily to the ceiling.
Gina's hopes of money and success - and her Ph.D. — depended largely on the decision Mr Dimitri would make.
'Tell me, Miss Capaldi . . .' said Mr Dimitri.
Gina noticed he had stopped using her first name. This looked bad.
'. . . have you ever taken this stuff yourself to increase your own intelligence?' Widi that, he turned to look out of the window again.
'Of course not, Mr Dimitri,' Gina said to the back of his head. 'But if you think I should . . .'
'NO!'
Mr Dimitri had turned suddenly from the window as he said this. The speed of his action surprised her because he was such a large man. His eyes were wide and looked angry. Gina was scared.
'Miss Capaldi,' Mr Dimitri said, lowering his voice, 'your work has been very good. In fact, it has been excellent and you have my congratulations. Unfortunately, I must ask you to stop what you are doing. At "once.'
Gina's mouth suddenly felt very dry and she felt the hairs on her head rise up. 'But Mr Dimitri,' she said, 'I've done so much ... all my work, my Ph.D!'
'Who is going to believe you if they wonder for one moment if you took some of this stuff yourself?' Mr Dimitri's voice softened. 'They would say that anybody could get a Ph.D. with your wonder drug to help them. And they'd be right.'
'But I never . . . I mean ... I wouldn't dream of doing such a thing!' said Gina.
She tried not to show the disappointment she felt.
'Wouldn't you?' said Mr Dimitri. 'There are many people that would take this stuff. And many that would think that you had, too.'
Gina looked alarmed, but said nothing.
'Yes,' he continued, 'it's a sad fact but a true one. Many people would think that you had taken your own drug to make yourself smarter. They would see you as being no different to those athletes who take stuff they're not supposed to take. It might make them do better but it's not honest, is it, Miss Capaldi? And it's no different for CSBD - we do not want people to think that we are anything other than a completely honest organisation. If they ever thought we had anything to do with such behaviour they would never trust us again!'
'But I promise you . . . my work has all been done honestly,' said Gina. 'I never took anything!'
'But,' said Mr Dimitri as he looked straight at Gina's eyes, 'you would if I asked you to, wouldn't you?'
Gina knew it was true, so she said nothing and looked at the floor.
Mr Dimitri turned his great weight towards her and put his hand on her shoulder. 'I understand how much you want to succeed, Miss Capaldi. Don't worry. . . I'm

The small monkey carefully completed the last piece of the one-hundred-piece
 
puzzle. When all the pieces of the puzzle were put together, they made a copy of
Sunflowers, a picture by the famous painter, Van Gogh.
'Well done, Max!' said a young woman in a white coat. 'It only took you twenty minutes this time — that's much better than the last time you tried it. Have a bite of lovely banana.'
The woman reached for the fruit from a bowl close by and gave it to the monkey. Max ate it happily. The woman's name was Gina Capaldi and she was twenty-six years old. She was studying for a Ph.D. at a university in Rome. She was hoping to become a Doctor of Science. Her ideas had already caused much excitement. Now her work was almost finished. Great things were expected of her.
As Gina prepared the monkey's next drug, Max played with his Rubik cube. The Rubik cube was one of Max's favourite puzzles. He enjoyed turning around the sides of the cube in his hands so that each of the six sides was a different colour. Gina looked over at him and was pleased. He was getting better every day.
Max completed the Rubik cube in five minutes.
Mr Dimitri sat behind a big desk in a large office in a huge building in New York. On the front of his desk was a sign in gold letters which read: Mr Theodore Dimitri. On his door there was a much bigger sign which read: President of the Centre for Science and Business Development (CSBD).
Mr Dimitri was middle-aged and wore a large dark-grey suit. He smoked a thick expensive cigar. The smoke from his cigar filled the room.
Today he was going to see his most promising new scientists. They were all studying for Ph.D.s so that they could become Doctors of Science. They had to give him their new ideas if they wanted money from the CSBD. Mr Dimitri did this every year. If he liked their work, CSBD would give them lots of money to develop it. That was the way to make money in the future.
And Mr Dimitri was good at making money. But if he didn't like the work of these scientists, or if he didn't like them, he didn't have to give them a cent. 'After all,' Mr Dimitri thought, 'Business is business.'
Miss Epstein, his secretary, came into his office. 'Miss Capaldi to see you, Mr Dimitri, sir,' she said.
'Send her in, Miss Epstein,' said Mr Dimitri in a voice which was cold and business-like.
Gina Capaldi stood in her best suit and shoes in front of the big desk. She wanted to look her best before Mr Dimitri. In her bag was all the information needed about her work. She felt ready.
'Do sit down, Miss Capaldi. I've heard so many good things about you,' said Mr Dimitri in a voice that now sounded friendly and welcoming.
'Thank you, Mr Dimitri,' said Gina. She sat down in front of the big desk. Then Miss Epstein seemed to appear out of nowhere with coffee and biscuits. She put them on the desk and was gone again.
'Allow me,' said Mr Dimitri, as he put his cigar down for a moment and poured the coffee.
Gina took her coffee and left the biscuits. She didn't feel like eating. She was nervous. Mr Dimitri smiled at her with teeth that were large and white. Perfect teeth. His cigar found its way back to his mouth. The smoke rose up.
'Tell me, Gina . . . may I call you Gina?' he asked. 'Of course, Mr Dimitri,' she answered.
Mr Dimitri continued. 'Tell me about your latest work; I've heard very
 
interesting things about it, but I would like you to explain it clearly to a simple man such as myself.'
Gina knew that Theodore Dimitri was far from being
simple. You don't get to be the head of CSBD, the biggest organisation of its kind, if you aren't very clever. She knew his decision could change her life.
Gina began: 'I've discovered a drug which raises intelligence.'
'Hold on, Gina!' said Mr pimitri. 'You mean to say you've found a way of making people smarter?'
'Yes,' Gina answered. 'And without any harmful side effects as far as I can tell . 'As far as you can tell?' Mr Dimitri said, his eyebrows raised.
'I mean,' said Gina, 'the work has not been used on people - I've only worked on animals. Especially Max.'
'Max?' asked Mr Dimitri.
'Sorry - Max is a monkey,' Gina explained.
'A monkey . . .' said Mr Dimitri but his voice sounded less friendly than it had before.
Gina knew she had to persuade him somehow. 'Max has done really well - it's quite amazing. He now has the intelligence of an eight-year-old human child. He can do many things . . .'
'You want money for a performing monkey?' said Mr Dimitri. He sounded a little annoyed. 'I can go to any cheap show to see smart monkeys doing tricks. And I don't have to pay a lot of money for it, either.'
'Mr Dimitri,' Gina said as she reached for her bag, 'I have a video of Max. I think you should see it before you make any decisions.'
'Oh, you do?' His voice was lower - not a good sign.
'Yes,' said Gina. 'If you would allow me. I'm sure you'll be as excited as I am once you've seen it.' Gina did not want to give up without a fight. Her future depended on Mr Dimitri's decision.
'Let's see what you've got,' he said in his low voice.
The video showed Max three years earlier, before Gina had begun to work on him when he was still a normal monkey. Then, three months after her work had begun, Max was seen drawing simple pictures with a pencil. After a year he was spelling out simple words. After two years he could add and take away simple numbers. After three years he could read, write and do basic mathematics. He also understood everything Gina said to him. Max had come to see Gina as his mother and he loved her. The video finished with Max putting his arms around Gina while Gin» laughed.
'That's one smart monkey. Can you make him any smarter?' Mr Dimitri asked. Gina knew he was interested. She was pleased.
'Max can be as intelligent as we want to make him, Mf Dimitri,' she said, trying not to show her pleasure in whac she had achieved.
'Yes,' he said. 'But could that monkey be made to be as smart as a man?'(Or a woman, thought Gina)
'As I said, Mr Dimitri,' said Gina, 'we can make him as intelligent as we want to.' 'You mean,' asked Mr Dimitri, 'that that monkey could get to be smarter than I
am?'
T suppose it is possible — there's no reason why not, as far as I can tell.
Although, of course, Max is a long way from that just now,' Gina said. 'But you're working on it, right?' Mr Dimitri asked.
 
'Well, er. . . yes.' Gina was less confident now.
'And what if you worked on a human being - could you make them smarter?' he asked.
Gina answered: 'I think so, Mr Dimitri.'
Mr Dimitri narrowed his eyes. 'You only think so?'
'Well,' said Gina, 'the brains of a monkey and a man are built in much the same way, so I'm almost certain.'
'Almost certain. Hmm . . .' Mr Dimitri looked out of the window, down at the streets of the busy city far below them. His cigar smoke rose lazily to the ceiling.
Gina's hopes of money and success - and her Ph.D. — depended largely on the decision Mr Dimitri would make.
'Tell me, Miss Capaldi . . .' said Mr Dimitri.
Gina noticed he had stopped using her first name. This looked bad.
'. . . have you ever taken this stuff yourself to increase your own intelligence?' Widi that, he turned to look out of the window again.
'Of course not, Mr Dimitri,' Gina said to the back of his head. 'But if you think I should . . .'
'NO!'
Mr Dimitri had turned suddenly from the window as he said this. The speed of his action surprised her because he was such a large man. His eyes were wide and looked angry. Gina was scared.
'Miss Capaldi,' Mr Dimitri said, lowering his voice, 'your work has been very good. In fact, it has been excellent and you have my congratulations. Unfortunately, I must ask you to stop what you are doing. At "once.'
Gina's mouth suddenly felt very dry and she felt the hairs on her head rise up. 'But Mr Dimitri,' she said, 'I've done so much ... all my work, my Ph.D!'
'Who is going to believe you if they wonder for one moment if you took some of this stuff yourself?' Mr Dimitri's voice softened. 'They would say that anybody could get a Ph.D. with your wonder drug to help them. And they'd be right.'
'But I never . . . I mean ... I wouldn't dream of doing such a thing!' said Gina.
She tried not to show the disappointment she felt.
'Wouldn't you?' said Mr Dimitri. 'There are many people that would take this stuff. And many that would think that you had, too.'
Gina looked alarmed, but said nothing.
'Yes,' he continued, 'it's a sad fact but a true one. Many people would think that you had taken your own drug to make yourself smarter. They would see you as being no different to those athletes who take stuff they're not supposed to take. It might make them do better but it's not honest, is it, Miss Capaldi? And it's no different for CSBD - we do not want people to think that we are anything other than a completely honest organisation. If they ever thought we had anything to do with such behaviour they would never trust us again!'
'But I promise you . . . my work has all been done honestly,' said Gina. 'I never took anything!'
'But,' said Mr Dimitri as he looked straight at Gina's eyes, 'you would if I asked you to, wouldn't you?'
Gina knew it was true, so she said nothing and looked at the floor.
Mr Dimitri turned his great weight towards her and put his hand on her shoulder. 'I understand how much you want to succeed, Miss Capaldi. Don't worry. . . I'm

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

ลิงขนาดเล็กอย่างเสร็จสมบูรณ์ชิ้นสุดท้ายชิ้นหนึ่งร้อย ปริศนา เมื่อใส่ทุกชิ้นของจิ๊กซอว์กัน พวกเขาทำสำเนาทานตะวัน รูปภาพจากจิตรกรที่มีชื่อเสียง ตู้เซฟ'ทำดี สูงสุด ' กล่าวว่า หญิงสาวในเสื้อสีขาว ' แพ้คุณยี่สิบนาทีขณะนี้ — ที่จะดีกว่าครั้งที่คุณพยายาม ได้กัดกล้วยดี 'ผู้หญิงสำหรับผลไม้จากชามข้าง ๆ และให้กับลิง สูงสุดกินได้อย่างมีความสุข Gina Capaldi เป็นชื่อของผู้หญิง และเธออายุยี่สิบหกปี เธอได้เรียนปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยในกรุงโรม เธอหวังที่จะกลายเป็น การแพทย์วิทยาศาสตร์ ความคิดของเธอได้แล้วเกิดความตื่นเต้นมาก ตอนนี้ เธอทำงานได้เกือบเสร็จแล้ว สิ่งคาดหวังของเธอตาม Gina เตรียมยาลิงที่อยู่ถัดไป สูงสุดเล่นกับลูกบาศก์ของรูบิค ลูกบาศก์รูบิคเป็นหนึ่งในปริศนาชื่นชอบสูงสุดของ เขาชอบเปิดขนาดของ cube ในมือของเขาเพื่อให้แต่ละด้าน 6 มีสีแตกต่างกัน Gina มองผ่านเขา และดิฉัน เขาได้เริ่มดีขึ้นทุกวันสูงสุดสมบูรณ์ลูกบาศก์รูบิคในห้านาทีDimitri นายนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ในสำนักงานใหญ่ในการก่อสร้างขนาดใหญ่ในนิวยอร์ก ด้านหน้าของโต๊ะของเขาถูกหมายตัวทองซึ่งอ่าน: Dimitri นายธีโอดอร์ ประตูของเขา มีมากใหญ่กว่าเครื่องที่อ่าน: ประธานศูนย์วิทยาศาสตร์และพัฒนาธุรกิจ (CSBD)นาย Dimitri วัยกลางคน และสวมสูทสีเทาเข้มขนาดใหญ่ เขาควันซิการ์แพงหนา ควันจากซิการ์ของเขากรอกข้อมูลห้องพักวันนี้เขากำลังหานักวิทยาศาสตร์ใหม่ของเขาว่า พวกเขาได้ทั้งหมดเรียน Ph.D.s เพื่อให้พวกเขาอาจกลายเป็นการแพทย์วิทยาศาสตร์การ พวกเขาเพื่อให้เขาความคิดใหม่หากพวกเขาต้องการเงินจาก CSBD Dimitri นายทำอย่างนี้ทุกปี ถ้าเขาชอบงานของพวกเขา CSBD จะมอบเงินเพื่อพัฒนาให้เป็นจำนวนมาก ที่ถูกวิธีจะทำให้เงินในอนาคตและนาย Dimitri ก็ดีที่ทำเงิน แต่ ถ้าเขาไม่ชอบการทำงานของนักวิทยาศาสตร์เหล่านี้ หรือ ถ้าเขาไม่ชอบ ไม่ได้มีเพื่อให้พวกเขามีร้อยละ 'หลังจากที่ทุก Dimitri นายคิดว่า 'ธุรกิจคือ ธุรกิจ'นางสาวสเตียน เลขานุการของเขา มาเป็นสำนักงานของเขา 'คิดถึง Capaldi จะเห็นคุณ นาย Dimitri รัก เธอกล่าว'ส่งเธอ นางสาวสเตียน ว่า Dimitri นายเสียงซึ่งเย็น และธุรกิจเหมือนกันGina Capaldi ยืนในชุดและรองเท้าหน้าโต๊ะขนาดใหญ่สุดของเธอ เธออยากดู ดีก่อน Dimitri นาย ในกระเป๋าของเธอมีข้อมูลทั้งหมดที่จำเป็นเกี่ยวกับการงานของเธอ เธอรู้สึกว่าพร้อม' นั่งลง นางสาว Capaldi ผมเคยได้ยินสิ่งที่ดีมากเกี่ยวกับคุณ กล่าวว่า นาย Dimitri ในเสียงที่ตอนนี้ แต่เพียงแห่งเป็นมิตร และอบอุ่นขอบคุณ นาย Dimitri กล่าวว่า Gina เธอนั่งลงหน้าโต๊ะขนาดใหญ่ จากนั้น นางสาวสเตียนประจักษ์ปรากฏออกของไม่มีที่ไหน มีกาแฟและขนมปัง เธอเหล่านั้นลงบนโต๊ะ และก็หายไปอีก'Allow me,' said Mr Dimitri, as he put his cigar down for a moment and poured the coffee.Gina took her coffee and left the biscuits. She didn't feel like eating. She was nervous. Mr Dimitri smiled at her with teeth that were large and white. Perfect teeth. His cigar found its way back to his mouth. The smoke rose up.'Tell me, Gina . . . may I call you Gina?' he asked. 'Of course, Mr Dimitri,' she answered.Mr Dimitri continued. 'Tell me about your latest work; I've heard very interesting things about it, but I would like you to explain it clearly to a simple man such as myself.'Gina knew that Theodore Dimitri was far from beingsimple. You don't get to be the head of CSBD, the biggest organisation of its kind, if you aren't very clever. She knew his decision could change her life.Gina began: 'I've discovered a drug which raises intelligence.''Hold on, Gina!' said Mr pimitri. 'You mean to say you've found a way of making people smarter?''Yes,' Gina answered. 'And without any harmful side effects as far as I can tell . 'As far as you can tell?' Mr Dimitri said, his eyebrows raised.'I mean,' said Gina, 'the work has not been used on people - I've only worked on animals. Especially Max.''Max?' asked Mr Dimitri.'Sorry - Max is a monkey,' Gina explained.'A monkey . . .' said Mr Dimitri but his voice sounded less friendly than it had before.Gina knew she had to persuade him somehow. 'Max has done really well - it's quite amazing. He now has the intelligence of an eight-year-old human child. He can do many things . . .''You want money for a performing monkey?' said Mr Dimitri. He sounded a little annoyed. 'I can go to any cheap show to see smart monkeys doing tricks. And I don't have to pay a lot of money for it, either.''Mr Dimitri,' Gina said as she reached for her bag, 'I have a video of Max. I think you should see it before you make any decisions.''Oh, you do?' His voice was lower - not a good sign.'Yes,' said Gina. 'If you would allow me. I'm sure you'll be as excited as I am once you've seen it.' Gina did not want to give up without a fight. Her future depended on Mr Dimitri's decision.'Let's see what you've got,' he said in his low voice.The video showed Max three years earlier, before Gina had begun to work on him when he was still a normal monkey. Then, three months after her work had begun, Max was seen drawing simple pictures with a pencil. After a year he was spelling out simple words. After two years he could add and take away simple numbers. After three years he could read, write and do basic mathematics. He also understood everything Gina said to him. Max had come to see Gina as his mother and he loved her. The video finished with Max putting his arms around Gina while Gin» laughed.'That's one smart monkey. Can you make him any smarter?' Mr Dimitri asked. Gina knew he was interested. She was pleased.'Max can be as intelligent as we want to make him, Mf Dimitri,' she said, trying not to show her pleasure in whac she had achieved.'Yes,' he said. 'But could that monkey be made to be as smart as a man?'(Or a woman, thought Gina)'As I said, Mr Dimitri,' said Gina, 'we can make him as intelligent as we want to.' 'You mean,' asked Mr Dimitri, 'that that monkey could get to be smarter than Iam?'T suppose it is possible — there's no reason why not, as far as I can tell.Although, of course, Max is a long way from that just now,' Gina said. 'But you're working on it, right?' Mr Dimitri asked. 'Well, er. . . yes.' Gina was less confident now.'And what if you worked on a human being - could you make them smarter?' he asked.Gina answered: 'I think so, Mr Dimitri.'Mr Dimitri narrowed his eyes. 'You only think so?''Well,' said Gina, 'the brains of a monkey and a man are built in much the same way, so I'm almost certain.''Almost certain. Hmm . . .' Mr Dimitri looked out of the window, down at the streets of the busy city far below them. His cigar smoke rose lazily to the ceiling.Gina's hopes of money and success - and her Ph.D. — depended largely on the decision Mr Dimitri would make.'Tell me, Miss Capaldi . . .' said Mr Dimitri.Gina noticed he had stopped using her first name. This looked bad.'. . . have you ever taken this stuff yourself to increase your own intelligence?' Widi that, he turned to look out of the window again.'Of course not, Mr Dimitri,' Gina said to the back of his head. 'But if you think I should . . .''NO!'Mr Dimitri had turned suddenly from the window as he said this. The speed of his action surprised her because he was such a large man. His eyes were wide and looked angry. Gina was scared.'Miss Capaldi,' Mr Dimitri said, lowering his voice, 'your work has been very good. In fact, it has been excellent and you have my congratulations. Unfortunately, I must ask you to stop what you are doing. At "once.'Gina's mouth suddenly felt very dry and she felt the hairs on her head rise up. 'But Mr Dimitri,' she said, 'I've done so much ... all my work, my Ph.D!''Who is going to believe you if they wonder for one moment if you took some of this stuff yourself?' Mr Dimitri's voice softened. 'They would say that anybody could get a Ph.D. with your wonder drug to help them. And they'd be right.''But I never . . . I mean ... I wouldn't dream of doing such a thing!' said Gina.She tried not to show the disappointment she felt.'Wouldn't you?' said Mr Dimitri. 'There are many people that would take this stuff. And many that would think that you had, too.'Gina looked alarmed, but said nothing.'Yes,' he continued, 'it's a sad fact but a true one. Many people would think that you had taken your own drug to make yourself smarter. They would see you as being no different to those athletes who take stuff they're not supposed to take. It might make them do better but it's not honest, is it, Miss Capaldi? And it's no different for CSBD - we do not want people to think that we are anything other than a completely honest organisation. If they ever thought we had anything to do with such behaviour they would never trust us again!''But I promise you . . . my work has all been done honestly,' said Gina. 'I never took anything!''But,' said Mr Dimitri as he looked straight at Gina's eyes, 'you would if I asked you to, wouldn't you?'Gina knew it was true, so she said nothing and looked at the floor.Mr Dimitri turned his great weight towards her and put his hand on her shoulder. 'I understand how much you want to succeed, Miss Capaldi. Don't worry. . . I'm

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

ลิงขนาดเล็กอย่างรอบคอบแล้วเสร็จชิ้นสุดท้ายของหนึ่งร้อยชิ้นจิ๊กซอว์ เมื่อชิ้นส่วนทั้งหมดของปริศนาที่ถูกวางด้วยกันพวกเขาทำสำเนาของทานตะวันภาพโดยจิตรกรที่มีชื่อเสียง, แวนโก๊ะ. 'ทำดีแม็กซ์! กล่าวว่าหญิงสาวในเสื้อคลุมสีขาว 'มันเอาคุณยี่สิบนาทีเวลานี้ - ที่ดีกว่าครั้งสุดท้ายที่คุณพยายามมัน มีการกัดของกล้วยที่น่ารัก. ผู้หญิงถึงผลไม้จากชามอันใกล้นี้และมอบมันให้กับลิง แม็กซ์มีความสุขกินมัน ชื่อของผู้หญิงที่เป็นจีน่า Capaldi และเธอก็ยี่สิบหกปี เธอได้รับการศึกษาสำหรับปริญญาเอก ที่มหาวิทยาลัยในกรุงโรม เธอหวังว่าจะกลายเป็นวิทยาศาสตรดุษฎีบัณฑิต ความคิดของเธอได้ก่อให้เกิดความตื่นเต้นมากแล้ว ตอนนี้การทำงานของเธอเสร็จเกือบ สิ่งที่ดีที่ถูกคาดหวังของเธอ. ในฐานะที่เป็นจีน่าเตรียมยาเสพติดของลิงต่อไปแม็กซ์เล่นกับรูบิคคิวบ์ของเขา ลูกบาศก์รูบิคเป็นหนึ่งในปริศนาที่ชื่นชอบของแม็กซ์ เขาสนุกกับการเปลี่ยนรอบด้านของลูกบาศก์ในมือของเขาเพื่อให้แต่ละหกด้านเป็นสีที่แตกต่าง จีน่ามองไปที่เขาและยินดี เขาได้รับดีขึ้นทุกวัน. แม็กซ์เสร็จลูกบาศก์รูบิคในห้านาที. นายดิมิทรีนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ในสำนักงานใหญ่ในอาคารขนาดใหญ่ในนิวยอร์ก ที่ด้านหน้าของโต๊ะทำงานของเขาเป็นสัญญาณในตัวอักษรสีทองอ่าน: นายธีโอดอร์ดิมิทรี ประตูของเขามีป้ายขนาดใหญ่มากอ่าน:. ประธานของศูนย์วิทยาศาสตร์และพัฒนาธุรกิจ (CSBD) นายดิมิทรีเป็นวัยกลางคนและสวมชุดสูทสีเข้มสีเทาขนาดใหญ่ เขาสูบซิการ์ราคาแพงหนา ควันจากซิการ์ของเขาเต็มไปด้วยห้องพัก. วันนี้เขากำลังจะได้เห็นนักวิทยาศาสตร์ใหม่ของเขามีแนวโน้มมากที่สุด พวกเขาได้รับการศึกษาสำหรับทุก Ph.Ds เพื่อให้พวกเขาอาจจะกลายเป็นแพทย์วิทยาศาสตร์ พวกเขาจะต้องให้เขามีความคิดใหม่ของพวกเขาหากพวกเขาต้องการเงินจาก CSBD นายดิมิทรีทำอย่างนี้เป็นประจำทุกปี ถ้าเขาชอบงานของพวกเขา CSBD จะให้พวกเขาเงินจำนวนมากที่จะพัฒนามัน นั่นคือวิธีที่จะทำให้เงินในอนาคต. และนายดิมิทรีเป็นสิ่งที่ดีในการทำเงิน แต่ถ้าเขาไม่ชอบการทำงานของนักวิทยาศาสตร์เหล่านี้หรือถ้าเขาไม่ชอบพวกเขาเขาก็ไม่ต้องให้พวกเขาร้อยละ 'หลังจากที่ทุกนายดิมิทรีคิดว่า' ธุรกิจเป็นธุรกิจ. นางสาวเอพสเตเลขานุการของเขาเข้ามาในห้องทำงานของเขา 'นางสาว Capaldi ที่จะเห็นคุณนายดิมิทรีครับ' เธอกล่าว. 'ส่งเธอในมิสเอพสเตกล่าวว่านายดิมิทรีในเสียงซึ่งเป็นเย็นและธุรกิจเหมือน. จีน่า Capaldi ยืนอยู่ในชุดที่ดีที่สุดของเธอและรองเท้าในด้านหน้า โต๊ะใหญ่ เธออยากจะดูดีที่สุดของเธอก่อนที่นายดิมิทรี ในกระเป๋าของเธอได้รับข้อมูลทั้งหมดที่จำเป็นเกี่ยวกับการทำงานของเธอ เธอรู้สึกพร้อม. 'อย่านั่งลงมิส Capaldi ผมเคยได้ยินสิ่งที่ดีจำนวนมากเกี่ยวกับคุณนายดิมิทรีกล่าวว่าในเสียงที่ตอนนี้ฟังดูเป็นมิตรและอบอุ่นได้. 'ขอขอบคุณคุณนายดิมิทรี' จีน่ากล่าวว่า เธอนั่งลงตรงหน้าโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ จากนั้นนางสาวเอพสเตดูเหมือนจะปรากฏออกมาจากที่ไหนกับกาแฟและขนมปังกรอบ เธอวางไว้บนโต๊ะและก็หายไปอีกครั้ง. 'ให้ผม' กล่าวว่านายดิมิทรีในขณะที่เขาใส่ซิการ์ของเขาลงสักครู่เทกาแฟ. จีน่าเอากาแฟของเธอและบิสกิตที่เหลือ เธอไม่ได้รู้สึกเหมือนการรับประทานอาหาร เธอเป็นประสาท นายดิมิทรียิ้มให้เธอกับฟันที่มีขนาดใหญ่และสีขาว ฟันที่สมบูรณ์แบบ ซิการ์ของเขาหาทางกลับไปที่ปากของเขา ควันลุกขึ้น. 'บอกจีน่า . . อาจที่ผมเรียกคุณจีน่า? เขาถาม. 'แน่นอนนายดิมิทรี "เธอตอบ. นายดิมิทรีอย่างต่อเนื่อง 'บอกฉันเกี่ยวกับผลงานล่าสุดของคุณ ผมเคยได้ยินมากสิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ผมอยากให้คุณอธิบายได้อย่างชัดเจนที่จะเป็นคนเรียบง่ายเช่นตัวเอง. 'จีน่ารู้ว่าธีโอดอร์ดิมิทรีก็ยังห่างไกลจากการเป็นที่เรียบง่าย คุณไม่ได้รับที่จะเป็นหัวของ CSBD ที่องค์กรที่ใหญ่ที่สุดของชนิด, ถ้าคุณไม่ได้ฉลาดมาก เธอรู้ว่าการตัดสินใจของเขาอาจเปลี่ยนชีวิตของเธอ. Gina เริ่ม: '. ฉันได้ค้นพบยาเสพติดที่เพิ่มปัญญา' 'Hold on จีน่า' กล่าวว่านาย pimitri 'คุณหมายถึงว่าคุณได้พบวิธีการทำให้ผู้คนอย่างชาญฉลาดหรือไม่?' 'ใช่' จีน่าตอบ 'และไม่มีผลข้างเคียงที่เป็นอันตรายใด ๆ เท่าที่ผมสามารถบอกได้ 'เท่าที่คุณสามารถบอก? . นายดิมิทรีกล่าวว่าคิ้วของเขายก'ผมหมายถึง' กล่าวว่าจีน่า 'งานที่ยังไม่ได้ถูกนำมาใช้กับคน - ผมเคยทำงานเฉพาะในสัตว์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งแม็กซ์. '' แม็กซ์? ถามนายดิมิทรี. 'ขออภัย - แม็กซ์เป็นลิง' จีน่าอธิบาย. 'ลิง . . ' กล่าวว่านายดิมิทรี แต่เสียงของเขาฟังดูเป็นมิตรน้อยกว่าก็มีมาก่อน. จีน่ารู้ว่าเธอมีจะชักชวนให้เขาอย่างใด 'แม็กซ์ได้ทำจริงๆดี - เป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจมาก ตอนนี้เขามีความฉลาดของมนุษย์เด็กแปดปี เขาสามารถทำหลายสิ่งหลายอย่าง . . '' คุณต้องการเงินสำหรับลิงที่มีประสิทธิภาพ? กล่าวว่านายดิมิทรี เขาฟังรำคาญเล็ก ๆ น้อย ๆ ผมสามารถไปที่การแสดงใด ๆ ราคาถูกที่จะเห็นสมาร์ทลิงทำเทคนิค และผมก็ไม่ต้องจ่ายเงินเป็นจำนวนมากสำหรับมันอย่างใดอย่างหนึ่ง. '' นายดิมิทรี 'จีน่ากล่าวว่าขณะที่เธอมาถึงสำหรับกระเป๋าของเธอ "ฉันมีวิดีโอของแม็กซ์ ผมคิดว่าคุณจะเห็นมันก่อนที่คุณจะตัดสินใจใด ๆ . '' โอ้คุณจะทำอย่างไร ' เสียงของเขาลดลง -. ไม่ได้เป็นสัญญาณที่ดีที่'ใช่' จีน่ากล่าวว่า 'ถ้าคุณจะช่วยให้ฉัน ฉันแน่ใจว่าคุณจะตื่นเต้นเป็นฉันเมื่อคุณได้เห็นมัน. จีน่าไม่ต้องการที่จะให้ขึ้นโดยไม่มีการต่อสู้ ในอนาคตของเธอขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของนายดิมิทรี. 'ลองมาดูสิ่งที่คุณมี "เขากล่าวว่าในเสียงต่ำของเขา. วิดีโอที่แสดงให้เห็นว่าแม็กซ์เมื่อสามปีก่อนก่อนที่จีน่าก็เริ่มที่จะทำงานกับเขาตอนที่เขายังคงเป็นลิงปกติ จากนั้นสามเดือนหลังจากที่ผลงานของเธอได้เริ่มแม็กซ์ก็เห็นภาพวาดที่เรียบง่ายด้วยดินสอ หลังจากปีที่เขาได้รับการสะกดออกคำง่ายๆ หลังจากนั้นสองปีเขาสามารถเพิ่มและนำมาใช้ตัวเลขที่เรียบง่าย หลังจากสามปีที่เขาสามารถอ่านเขียนและทำพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ นอกจากนี้เขายังเข้าใจทุกอย่างจีน่าพูดกับเขาว่า แม็กซ์ได้มาเห็นจีน่าเป็นแม่ของเขาและเขารักเธอ วิดีโอเสร็จกับแม็กซ์วางแขนของเขารอบในขณะที่จีน่าจิ»หัวเราะ. 'นั่นเป็นหนึ่งในสมาร์ทลิง คุณสามารถทำให้เขาใด ๆ อย่างชาญฉลาด? นายดิมิทรีถาม จีน่ารู้ว่าเขามีความสนใจ เธอยินดี. 'แม็กซ์สามารถเป็นอัจฉริยะตามที่เราต้องการที่จะทำให้เขา Mf ดิมิทรี' เธอกล่าวว่าพยายามที่จะไม่แสดงความสุขของเธอใน Whac เธอได้ประสบความสำเร็จ. 'ใช่' เขากล่าวว่า แต่อาจลิงที่จะทำที่จะเป็นสมาร์ทเป็นคน? '(หรือผู้หญิงคนหนึ่งคิดว่าจีน่า)' ที่ผมกล่าวว่านายดิมิทรี 'จีน่ากล่าวว่า "เราสามารถทำให้เขาเป็นอัจฉริยะที่เราต้องการ. 'คุณหมายถึง' ถามนายดิมิทรีว่าลิงที่จะได้รับที่จะฉลาดกว่าผมผม'T คิดว่ามันเป็นไปได้ - มีเหตุผลที่ทำไมไม่เท่าที่ผมสามารถบอกได้. แม้ว่าของหลักสูตรแม็กซ์เป็น ทางยาวจากที่เพียงแค่ตอนนี้ 'จีน่ากล่าวว่า แต่คุณกำลังทำงานกับมันใช่มั้ย? ' นายดิมิทรีถาม. 'ดีเอ้อ . . ใช่.' จีน่ามีความมั่นใจน้อยลงในขณะนี้. 'และสิ่งที่ถ้าคุณทำงานในมนุษย์ - คุณสามารถทำให้พวกเขาอย่างชาญฉลาด? เขาถาม. จีน่าตอบ: "ผมคิดอย่างนั้นนายดิมิทรี. นายดิมิทรีหรี่ตาของเขา 'คุณคิดอย่างนั้น?' 'ดี' กล่าวว่าจีน่า 'สมองของลิงและชายคนหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นในลักษณะเดียวกันดังนั้นผมบางเกือบ.' 'เกือบบางอย่าง อืม . . ' นายดิมิทรีมองออกไปนอกหน้าต่างลงที่ถนนของเมืองที่วุ่นวายต่ำกว่าพวกเขา ควันซิการ์ของเขาเพิ่มขึ้นอย่างเฉื่อยชากับเพดาน. หวังจีน่าของเงินและความสำเร็จ - และปริญญาเอกของเธอ - ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของนายดิมิทรีจะทำให้. 'บอกนางสาว Capaldi . . ' กล่าวว่านายดิมิทรี. จีน่าสังเกตเห็นเขาได้หยุดใช้ชื่อแรกของเธอ นี้ดูไม่ดี. ' . . คุณเคยนำสิ่งนี้ด้วยตัวเองเพื่อเพิ่มความฉลาดของคุณเอง? ' widi นั้นเขาหันมามองออกไปนอกหน้าต่างอีกครั้ง. 'ไม่แน่นอนนายดิมิทรี' จีน่ากล่าวว่าที่ด้านหลังของศีรษะของเขา 'แต่ถ้าคุณคิดว่าฉันควร . . '' ไม่! 'นายดิมิทรีได้หันจากหน้าต่างในขณะที่เขากล่าวว่า ความเร็วของการกระทำของเขาประหลาดใจของเธอเพราะเขาเป็นเช่นชายคนหนึ่งที่มีขนาดใหญ่ ดวงตาของเขากว้างและมองโกรธ จีน่ากลัว. 'นางสาว Capaldi' นายดิมิทรีกล่าวว่าการลดเสียงของเขา 'การทำงานของคุณได้รับดีมาก ในความเป็นจริงจะได้รับที่ยอดเยี่ยมและคุณต้องขอแสดงความยินดีของฉัน แต่น่าเสียดายที่ผมต้องขอให้คุณหยุดสิ่งที่คุณกำลังทำ ในตอน "ครั้งหนึ่ง. ปากจีน่าก็รู้สึกแห้งมากและเธอรู้สึกขนบนศีรษะของเธอลุกขึ้น. แต่นายดิมิทรี 'เธอกล่าวว่า" ฉันได้ทำมาก ... ทั้งหมดการทำงานของฉันปริญญาเอกของฉัน! '' ใครจะไปเชื่อว่าคุณว่าพวกเขาสงสัยว่าสำหรับช่วงเวลาหนึ่งถ้าคุณเอาบางส่วนของสิ่งที่ตัวเองนี้หรือไม่? ' เสียงของนายดิมิทรีนิ่ม. 'พวกเขาจะบอกว่าใครจะได้รับปริญญาเอกที่มียาเสพติดที่น่าแปลกใจของคุณที่จะช่วยให้พวกเขา. และพวกเขาต้องการจะขวา.' 'แต่ฉันไม่เคย... ผมหมายถึง ... ฉันจะไม่ ความฝันในการทำสิ่งนั้น! กล่าวว่าจีน่า. เธอพยายามที่จะไม่แสดงความผิดหวังที่เธอรู้สึกว่า. 'คุณจะไม่?' กล่าวว่านายดิมิทรี. มีคนจำนวนมากที่จะใช้สิ่งนี้. มีหลายคนที่จะคิดว่าคุณมีอยู่ด้วย. 'จีน่ามองตกใจแต่กล่าวว่าไม่มีอะไร.' ใช่ 'เขายังคง "มันเป็นความจริงที่น่าเศร้า แต่จริง หนึ่ง. หลายคนจะคิดว่าคุณได้รับยาเสพติดของคุณเองเพื่อให้ตัวเองอย่างชาญฉลาด. พวกเขาจะเห็นคุณเป็นไม่แตกต่างกันกับนักกีฬาผู้ที่ใช้สิ่งที่พวกเขาไม่ควรที่จะใช้. มันอาจทำให้พวกเขาทำได้ดีกว่า แต่ก็ไม่ได้มีความซื่อสัตย์ มันเป็นมิส Capaldi และมันก็ไม่แตกต่างกันสำหรับ CSBD? - เราไม่ต้องการคนที่จะคิดว่าเราเป็นอะไรอื่นนอกจากการเป็นองค์กรที่มีความซื่อสัตย์อย่างสมบูรณ์หากพวกเขาไม่เคยคิดว่าเรามีอะไรจะทำอย่างไรกับพฤติกรรมดังกล่าวพวกเขาจะไม่ไว้วางใจเราอีกครั้ง. '' แต่ผมสัญญาว่าคุณ... การทำงานของฉันได้รับการทำตรงไปตรงมา 'จีน่ากล่าวว่า. "ผมไม่เคยเอาอะไร!' 'แต่' กล่าวว่านายดิมิทรีขณะที่เขามองตรงไปที่ตาของ Gina 'คุณจะถ้าผมถาม ให้คุณ, คุณจะไม่? 'จีน่าจะรู้ว่ามันเป็นความจริงดังนั้นเธอกล่าวว่าไม่มีอะไรและมองไปที่พื้น. นายดิมิทรีหันน้ำหนักที่ดีของเขาที่มีต่อเธอและใส่มือของเขาบนไหล่ของเธอ 'ผมเข้าใจว่าคุณต้องการประสบความสำเร็จนางสาว Capaldi ไม่ต้องกังวล . . ฉัน

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

ลิงขนาดเล็กอย่างละเอียดเสร็จสิ้นชิ้นสุดท้ายของหนึ่งร้อยชิ้น

ปริศนา เมื่อทุกชิ้นส่วนของปริศนาที่ถูกใส่กัน ก็ก๊อปปี้
ดอกทานตะวัน ภาพโดยจิตรกรที่มีชื่อเสียง , Van Gogh .
'well เสร็จแล้ว แม็กซ์ ! กล่าวว่า หญิงสาวในเสื้อคลุมสีขาว’ มันแค่ใช้เวลายี่สิบนาทีครั้งนี้มันดีกว่าครั้งสุดท้ายที่คุณได้พยายามมัน กินกล้วยน่ารัก '
.ผู้หญิงถึงผลจากชามปิดด้วย และให้ลิง แม็กกินมันอย่างมีความสุข ชื่อของผู้หญิงคนนั้น จีน่า คาปาลดี และเธอก็อายุ 26 ปี เธอกำลังเรียนปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยในกรุงโรม เธอหวังว่าจะเป็นหมอของวิทยาศาสตร์ ความคิดของเธอก็เกิดความตื่นเต้นมาก ตอนนี้งานก็ใกล้เสร็จแล้ว สิ่งดีๆที่คาดว่าเธอ
.โดย Gina เตรียมของลิงต่อไป ยา , Max เล่นกับรูบิคคิวบ์ รูบิคลูกบาศก์เป็นหนึ่งของแม็กซ์ที่ชื่นชอบปริศนา เขาชอบหันไปมองด้านข้างของก้อนในมือของเขาเพื่อให้แต่ละหกด้านเป็นสีต่าง ๆ จีน่ามองกลับมาที่เขา และพอใจ เขาเริ่มดีขึ้นทุกวัน แม็กซ์เสร็จลูกบาศก์รูบิค

ในห้านาทีนายดิมิทรีนั่งอยู่หลังโต๊ะตัวใหญ่ในห้องทำงานขนาดใหญ่ในอาคารขนาดใหญ่ในนิวยอร์ก บนโต๊ะของเขาเป็นสัญญาณในตัวอักษรสีทองซึ่งอ่าน : นายธีโอดอร์ ดิมิทรี บนประตูมีป้ายขนาดใหญ่ ซึ่งอ่าน : ประธานของศูนย์วิทยาศาสตร์และพัฒนาธุรกิจ ( csbd ) .
นายดิมิทรีคือวัยกลางคน สวมสูทสีเทาเข้มขนาดใหญ่ . เขาสูบซิการ์แพงหนา .ควันจากซิการ์ของเขาเต็มห้อง .
วันนี้เขาก็จะเห็นนักวิทยาศาสตร์ของเขาที่มีแนวโน้มมากที่สุดใหม่ พวกเขาทั้งหมดเรียน ph.d.s เพื่อที่พวกเขาจะได้เป็นหมอของวิทยาศาสตร์ พวกเขาจะให้ความคิดใหม่ของพวกเขาหากพวกเขาต้องการเงินจาก csbd . นายดิมิทรี ทำแบบนี้ทุกปี ถ้าเขาชอบงานของเขา csbd จะเอาเงินมากมายเพื่อพัฒนามันนั่นเป็นวิธีที่จะทำให้เงินในอนาคต .
และนายดิมิทรีก็หาเงินเก่ง แต่ถ้าเขาไม่ได้ชอบงานของนักวิทยาศาสตร์เหล่านี้ หรือถ้าเขาไม่ชอบ เขาก็ไม่ต้องให้ ร้อย . หลังจากทั้งหมด , ' นายดิมิทรี คิดว่า ธุรกิจก็คือธุรกิจ นางสาว Epstein '
, เลขาของเขาเข้ามาในสำนักงานของเขา’ คุณ คาปาลดีที่จะเห็นคุณ , นายดิมิทรีค่ะ ' เธอกล่าว .
'send ของเธอ คุณเอปสไตน์ ,' นายดิมิทรี ด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาและธุรกิจเช่น .
จีน่า คาปาลดียืนเหมาะกับเธอที่ดีที่สุดและรองเท้าอยู่หน้าโต๊ะใหญ่ เธออยากดู ดีที่สุดของเธอ ก่อนที่นายดิมิทรี ในกระเป๋าเธอมีข้อมูลทั้งหมดที่จำเป็นเกี่ยวกับการทำงานของเธอ เธอรู้สึกพร้อม .
' นั่งคิดถึง คาปาลดี . ฉันได้ยินสิ่งที่ดีมากเกี่ยวกับคุณ ' นายดิมิทรีในเสียงตอนนี้ฟังดูเป็นกันเองและอบอุ่น .
ขอบคุณ คุณ Dimitri ' จีน่า เธอนั่งลงตรงหน้าโต๊ะใหญ่ แล้วคุณ Epstein ดูเหมือนจะปรากฏออกจากไม่มีที่ไหนเลยกับขนมปังและกาแฟ . เธอวางมันไว้บนโต๊ะ และก็หายไปอีกครั้ง . .
'allow ผม ' นายดิมิทรี เขาใส่ซิการ์ของเขาลงสักครู่แล้วเทกาแฟ .
จีน่าเอากาแฟของเธอและทิ้งขนมปัง เธอไม่ได้ชอบกิน เธอกำลังตื่นเต้น

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.