3.2. Physiological parameters of pl

3.2. Physiological parameters of plants growing in co-contaminated soil
and the effect of bioaugmentation
Fig. 2 presents selected physiological parameters of alfalfa plants
growing in the co-contaminated soil alone or bioaugmented with
P. aeruginosa.
There was a statistically significant decrease in chlorophyll content
(Fig. 2a) and maximum quantum yield of PSII (Fv/Fm, Fig. 2b) 15 days
after transplanting seedlings to the co-contaminated soil. Afterwards,
chlorophyll content and Fv/Fm values gradually increased up to levels
equal to or greater than the initial values. Interestingly, when bioaugmentation was performed, the recovery of these parameters appeared
to be favoured. The content of chlorophyll in leaves as well as chlorophyll fluorescence measurement as marker to estimate the photochemical activity of PSII (Fv/Fm b 0.8 revealing plant stress) (Pessarakli, 1996)
are two useful parameters to assess plant health. In the present study,
photosynthetic performance of alfalfa was affected as observed by
the decrease in both parameters after transplanting seedlings to the
co-contaminated soil.
The highest levels in MDA content (Fig. 2c) were found at 30 days in
plants growing in the non-bioaugmented soil (23% higher than the
plants growing in the bioaugmented soil). Subsequently MDA content
tended to decrease. MDA is a secondary end product of the oxidation
of polyunsaturated fatty acids (Del Rio et al., 2005), used as an index
of general lipid peroxidation (Hodges et al., 1999). Oxidative processes
are responsible for cell membranes damage, which can result in a reduction of photosynthetic efficiency (Del Rio et al., 2005; Demidchik, 2014).
The increase of lipid peroxidation, as observed by an increase in MDA
content at 30 days, is indicative of toxicity that resulted in oxidative
stress, possibly responsible for physiological perturbations on alfalfa
plants. Stress processes take place when transplanting seedlings, not
only as a result of moving plants but also due to the hostile characteristics of co-contaminated soil in terms of the presence of heavy metals
and petroleum hydrocarbons, poor nutrient state, low organic matter
content, texture, etc., which may influence plant performance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2. Physiological parameters of plants growing in co-contaminated soiland the effect of bioaugmentationFig. 2 presents selected physiological parameters of alfalfa plantsgrowing in the co-contaminated soil alone or bioaugmented withP. aeruginosa.There was a statistically significant decrease in chlorophyll content(Fig. 2a) and maximum quantum yield of PSII (Fv/Fm, Fig. 2b) 15 daysafter transplanting seedlings to the co-contaminated soil. Afterwards,chlorophyll content and Fv/Fm values gradually increased up to levelsequal to or greater than the initial values. Interestingly, when bioaugmentation was performed, the recovery of these parameters appearedto be favoured. The content of chlorophyll in leaves as well as chlorophyll fluorescence measurement as marker to estimate the photochemical activity of PSII (Fv/Fm b 0.8 revealing plant stress) (Pessarakli, 1996)are two useful parameters to assess plant health. In the present study,photosynthetic performance of alfalfa was affected as observed bythe decrease in both parameters after transplanting seedlings to theco-contaminated soil.The highest levels in MDA content (Fig. 2c) were found at 30 days inplants growing in the non-bioaugmented soil (23% higher than theplants growing in the bioaugmented soil). Subsequently MDA contenttended to decrease. MDA is a secondary end product of the oxidationof polyunsaturated fatty acids (Del Rio et al., 2005), used as an indexของไขมันทั่วไป peroxidation (ใช้ et al. 1999) กระบวนการออกซิเดชันรับผิดชอบการทำลายเยื่อหุ้มเซลล์ ซึ่งสามารถส่งผลในการลดลงของประสิทธิภาพการสังเคราะห์แสง (Del Rio et al. 2005 Demidchik, 2014)การเพิ่มขึ้นของไขมัน peroxidation เป็นที่สังเกต โดยการเพิ่มขึ้นของ MDAเนื้อหาเวลา 30 วัน บ่งบอกถึงความเป็นพิษที่ทำให้เกิดออกซิเดชันความเครียด อาจจะรับผิดชอบทางสรีรวิทยาชิ้นบนฟาพืช กระบวนการที่ความเครียดเกิดขึ้นเมื่อทำการย้ายต้นกล้า ไม่เป็นผลมาจากการย้ายพืชแต่เนื่องจากลักษณะของดินร่วมปนเปื้อนของโลหะหนักในแง่เป็นศัตรูเท่านั้นและปิโตรเลียมไฮโดรคาร์บอน รัฐธาตุอาหารดี อินทรีย์ต่ำเนื้อหา เนื้อ ฯลฯ ซึ่งอาจมีผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของพืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 พารามิเตอร์ทางสรีรวิทยาของพืชเจริญเติบโตในดินที่ปนเปื้อนร่วม
และผลของ bioaugmentation
รูป 2 เลือกของขวัญพารามิเตอร์ทางสรีรวิทยาของพืชหญ้าชนิต
เจริญเติบโตในดินที่ปนเปื้อนร่วมคนเดียวหรือกับ bioaugmented
พี aeruginosa.
มีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในเนื้อหาของคลอโรฟิลเป็น
(รูป. 2A) ควอนตัมและผลผลิตสูงสุดของ PSII (FV / FM, รูป. 2B) 15 วัน
หลังจากย้ายปลูกต้นกล้าที่จะดินร่วมปนเปื้อน หลังจากนั้น
เนื้อหาคลอโรฟิลและค่า Fv / FM ค่อยๆเพิ่มขึ้นถึงระดับ
เท่ากับหรือมากกว่าค่าเริ่มต้น ที่น่าสนใจเมื่อ bioaugmentation ได้ดำเนินการกู้คืนของพารามิเตอร์เหล่านี้ปรากฏ
ที่จะได้รับการสนับสนุน เนื้อหาของคลอโรฟิลในใบเช่นเดียวกับคลอโรฟิลวัดเรืองแสงเป็นเครื่องหมายในการประมาณกิจกรรมแสงของ PSII (FV / FM B 0.8 ความเครียดพืชเปิดเผย) (Pessarakli, 1996)
มีสองพารามิเตอร์ที่มีประโยชน์ในการประเมินสุขภาพพืช ในการศึกษาปัจจุบัน,
ประสิทธิภาพการสังเคราะห์แสงของหญ้าชนิตได้รับผลกระทบเป็นข้อสังเกตจาก
การลดลงของทั้งสองพารามิเตอร์หลังจากปลูกต้นกล้าไปยัง
ดินร่วมปนเปื้อน.
ระดับสูงสุดในเนื้อหาของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (รูป. 2C) ถูกพบใน 30 วัน
การปลูกพืชใน ดินที่ไม่ใช่ bioaugmented (23% สูงกว่า
การปลูกพืชในดิน bioaugmented) ที่ เนื้อหาต่อจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
มีแนวโน้มลดลง ภาคตะวันออกเฉียงเหนือเป็นสินค้าที่สิ้นสุดที่สองของการเกิดออกซิเดชัน
ของกรดไขมันไม่อิ่มตัว (Del Rio et al., 2005) ใช้เป็นดัชนี
ของเกิด lipid peroxidation ทั่วไป (ฮอดจ์ et al., 1999) กระบวนการออกซิเด
มีความรับผิดชอบในความเสียหายที่เกิดเยื่อหุ้มเซลล์ซึ่งจะส่งผลในการลดประสิทธิภาพการสังเคราะห์แสง A (Del Rio, et al, 2005;. Demidchik 2014).
การเพิ่มขึ้นของ lipid peroxidation เป็นที่สังเกตจากการเพิ่มขึ้นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
เนื้อหาใน 30 วัน บ่งบอกถึงความเป็นพิษที่ทำให้เกิดการออกซิเดชั่
ความเครียดอาจจะเป็นผู้รับผิดชอบในการเยี่ยงอย่างสรีรวิทยาบนหญ้าชนิต
พืช กระบวนการความเครียดเกิดขึ้นเมื่อปลูกต้นกล้าไม่
เพียง แต่เป็นผลของพืชย้าย แต่ยังเกิดจากลักษณะที่เป็นมิตรของดินร่วมปนเปื้อนในแง่ของการปรากฏตัวของโลหะหนัก
และสารไฮโดรคาร์บอนปิโตรเลียมรัฐสารอาหารที่ยากจนต่ำอินทรีย
เนื้อหาเนื้อ เป็นต้นซึ่งอาจมีผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของโรงงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2 . สรีรวิทยาพืชที่ปลูกในดินที่ปนเปื้อน โคผลของชนิดและรูปที่ 2 แสดงการเลือกทางสรีรวิทยาของหญ้าพืชปลูกในดินที่ปนเปื้อนด้วยคนเดียวหรือ bioaugmented CoP . aeruginosaมีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในคลอโรฟิลล์( รูปที่ 2A ) และผลผลิตจำนวนสูงสุดของ psii ( FV / FM , รูปที่ 2B ) 15 วันหลังจากย้ายกล้า เพื่อร่วมการปนเปื้อนในดิน หลังจากนั้นปริมาณคลอโรฟิลล์และ FV / FM ค่าเพิ่มขึ้นถึงระดับมากกว่าหรือเท่ากับค่าเริ่มต้น น่าสนใจ โดยเมื่อได้ดําเนินการ ฟื้นตัวของพารามิเตอร์เหล่านี้ปรากฏจะชอบ . ปริมาณคลอโรฟิลล์ในใบ รวมทั้งการวัดคลอโรฟิลล์ฟลูออเรสเซนซ์เป็นเครื่องหมายเพื่อประเมินกิจกรรมที่ 2 ของ psii ( FV FM / B 0.8 เปิดเผยโรงงานความเครียด ) ( pessarakli 2539 )สองพารามิเตอร์ที่มีประโยชน์เพื่อประเมินสุขภาพของพืช ในการศึกษาครั้งนี้ประสิทธิภาพการสังเคราะห์แสงของ Alfalfa ได้รับผลกระทบ เช่น สังเกตโดยลดลงในทั้งสองพารามิเตอร์หลังจากย้ายกล้าไปCO ที่ปนเปื้อนในดินสูงสุดระดับ MDA เนื้อหา ( รูปที่ 2 ) พบใน 30 วันพืชที่เติบโตในดินที่ไม่ bioaugmented ( 23% สูงกว่าพืชที่ปลูกในดิน bioaugmented ) ต่อมา 2 เนื้อหามีแนวโน้มลดลง ( เป็นผลิตภัณฑ์สุดท้ายของการมัธยมศึกษาของกรดไขมันไม่อิ่มตัว ( Del Rio et al . , 2005 ) ที่ใช้เป็นดัชนีของ lipid peroxidation ทั่วไป ( เจส et al . , 1999 ) กระบวนการออกซิเดชันรับผิดชอบเยื่อหุ้มเซลล์เสียหาย ซึ่งได้ผลในการลดประสิทธิภาพการสังเคราะห์แสง ( Del Rio et al . , 2005 ; demidchik 2014 )การเพิ่มขึ้นของการเกิด lipid peroxidation เป็นที่สังเกตได้โดยการเพิ่มน้ำตาลเนื้อหาใน 30 วัน บ่งบอกถึงความเป็นพิษที่ส่งผลให้เกิดออกซิเดชันความเครียดอาจรับผิดชอบได้ทางสรีรวิทยาในอัลฟัลฟาพืช ความเครียดกระบวนการเกิดขึ้นเมื่อย้ายกล้า ไม่ใช่แต่เป็นผลมาจากการย้ายพืช แต่ยังเนื่องจากลักษณะที่เป็นมิตรของบริษัทปนเปื้อนในดินในแง่ของการแสดงตนของโลหะหนักปิโตรเลียมไฮโดรคาร์บอนและสถานะธาตุอาหารอินทรียวัตถุต่ำไม่ดีเนื้อหา พื้นผิว ฯลฯ ซึ่งอาจมีผลต่อประสิทธิภาพของพืช