Quantitative empirical models were

Quantitative empirical models were proposed to estimate the
extent of stress influence by using groundwater level variations
triggered by earthquakes. The extent of stress influence was
defined as the distance over which an earthquake can induce a step
change of the groundwater level. The proposed classification system,
used to categorize the groundwater level variations triggered
by earthquakes, provides a detailed record of the dynamic characteristics
of the groundwater responses to earthquakes. Only the
groundwater level variations with a step change were analyzed
for determining the extent of stress influence. The relationships
between the maximum extent of stress influence and the earthquake
magnitudes were derived and analyzed. The maximum
extent of stress influence of a step-type anomaly from groundwater
observation is about 250 km and the minimum detectable
earthquake magnitude is 5.0 in the Taiwan area. The relationship
between point forces and earthquake magnitudes was determined
using the analytical solution from poroelastic theory. A
semi-empirical model (Model I) and a fully-empirical model
(Model II) were proposed to estimate the maximum extent of
stress influence from the step change of the groundwater level
and the earthquake magnitude. An earthquake event was used
for model validation and to demonstrate the potential for estimating
the area of anomalous stress. The results show that the cross
areas of these two models, though, do not cover epicenter, the
areas close to it. Model I shows better results than Model II, in
despite of the validated RMSE of epicentral distance is smaller in
Model II than in Model I. Complex geological structures and material
heterogeneity and anisotropy may explain the disagreement
between the models. Nevertheless, the results show the potential
of using groundwater level variations for capturing seismic information.
The proposed model can be used to preliminarily evaluate
the earthquake effect in hydraulic engineering, mining engineering,
and carbon dioxide sequestration. More sensitive wells construction,
more data collection, and further model refinements
can improve the proposed model for estimating the extent of stress
influence

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบจำลองเชิงปริมาณที่ประจักษ์ได้เสนอประเมินการขอบเขตของอิทธิพลของความเครียดโดยเปลี่ยนแปลงระดับน้ำบาดาลทริกเกอร์ โดยแผ่นดินไหว ขอบเขตของอิทธิพลที่มีต่อความเครียดได้กำหนดเป็นระยะห่างที่แผ่นดินไหวที่สามารถก่อให้เกิดเป็นขั้นตอนการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำบาดาล ระบบการจัดประเภทการนำเสนอใช้เพื่อจัดประเภทรูประดับน้ำบาดาลถูกทริกเกอร์เกิดแผ่นดินไหว ให้ข้อมูลรายละเอียดของลักษณะแบบไดนามิกตอบสนองน้ำบาดาลจะเกิดแผ่นดินไหว เฉพาะมีวิเคราะห์ความแตกต่างระดับน้ำบาดาลกับการเปลี่ยนแปลงขั้นตอนในการกำหนดขอบเขตของอิทธิพลของความเครียด ความสัมพันธ์ระหว่างขอบเขตสูงสุดของอิทธิพลของความเครียดและแผ่นดินไหวmagnitudes ขึ้นมา และวิเคราะห์ สูงสุดขอบเขตของความเครียดมีผลของความผิดปกติชนิดขั้นตอนจากน้ำบาดาลเก็บข้อมูลได้ประมาณ 250 กิโลเมตรและต่ำสุดที่สามารถตรวจสอบได้แผ่นดินไหวขนาด 5.0 ในไต้หวันได้ ความสัมพันธ์ระหว่างกองกำลังจุดแผ่นดินไหว magnitudes กำหนดใช้การแก้ปัญหาวิเคราะห์จากทฤษฎี poroelastic Aแบบจำลองกึ่งประจักษ์ (รุ่นผม) และแบบจำลองอย่างประจักษ์(รุ่นสอง) ได้เสนอการประเมินขอบเขตสูงสุดของอิทธิพลของความเครียดจากการเปลี่ยนแปลงขั้นตอนของระดับน้ำบาดาลและขนาดแผ่นดินไหว ใช้เหตุการณ์แผ่นดินไหวสำหรับการตรวจสอบแบบจำลอง และแสดง ให้เห็นถึงศักยภาพในการประเมินพื้นที่ของความเครียด anomalous ผลลัพธ์แสดงว่าไม้กางเขนพื้นที่ของรุ่นสองเหล่านี้ แม้ว่า ครอบคลุมจุดศูนย์กลาง การพื้นที่ใกล้เคียงกับมัน ฉันแสดงผลดีกว่ารุ่น II ในรูปแบบแม้ RMSE ตรวจห่าง epicentral เป็นในสองรุ่นกว่าในโครงสร้างทางธรณีวิทยาแบบจำลอง I. ซับซ้อนและวัสดุheterogeneity และ anisotropy อาจอธิบายกันที่ระหว่างแบบจำลอง อย่างไรก็ตาม ผลได้แสดงศักยภาพการใช้การเปลี่ยนแปลงระดับน้ำบาดาลสำหรับการจับภาพข้อมูลธรณีวิทยาสามารถใช้รูปแบบนำเสนอ preliminarily ประเมินผลแผ่นดินไหวในไฮดรอลิกวิศวกรรม วิศวกรรม การทำเหมืองแร่และก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ sequestration ก่อสร้างบ่ออ่อนไหวมากรวบรวมข้อมูลเพิ่มเติม และเพิ่มเติมรุ่น refinementsสามารถปรับปรุงรูปแบบนำเสนอสำหรับการประเมินขอบเขตของความเครียดมีอิทธิพลต่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แบบจำลองเชิงปริมาณเชิงประจักษ์ได้รับการเสนอให้ประเมินขอบเขตของการมีอิทธิพลต่อความเครียดโดยใช้รูปแบบระดับน้ำใต้ดินที่เกิดจากแผ่นดินไหว ขอบเขตของการมีอิทธิพลต่อความเครียดที่ได้รับการกำหนดให้เป็นระยะในช่วงที่เกิดแผ่นดินไหวสามารถทำให้เกิดขั้นตอนการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำใต้ดิน ระบบการจำแนกเสนอที่ใช้ในการจัดหมวดหมู่การเปลี่ยนแปลงระดับน้ำใต้ดินเรียกจากแผ่นดินไหวให้บันทึกรายละเอียดของลักษณะแบบไดนามิกของการตอบสนองน้ำใต้ดินที่จะเกิดแผ่นดินไหว เฉพาะการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำใต้ดินกับการเปลี่ยนแปลงขั้นตอนการวิเคราะห์เพื่อกำหนดขอบเขตของการมีอิทธิพลต่อความเครียด ความสัมพันธ์ระหว่างขอบเขตสูงสุดของอิทธิพลความเครียดและเกิดแผ่นดินไหวขนาดได้มาวิเคราะห์ สูงสุดขอบเขตของการมีอิทธิพลต่อความเครียดจากความผิดปกติขั้นตอนชนิดจากน้ำใต้ดินสังเกตประมาณ250 กม. และต่ำสุดที่ตรวจพบขนาดของแผ่นดินไหวเป็น5.0 ในพื้นที่ไต้หวัน ความสัมพันธ์ระหว่างกองกำลังและจุดเกิดแผ่นดินไหวขนาดถูกกำหนดโดยใช้วิธีการแก้ปัญหาการวิเคราะห์จากทฤษฎีporoelastic รูปแบบกึ่งเชิงประจักษ์ (รุ่นผม) และรูปแบบการทดลองอย่างเต็มที่(รุ่นที่สอง) ได้รับการเสนอเพื่อประเมินขอบเขตสูงสุดของอิทธิพลความเครียดจากการเปลี่ยนแปลงขั้นตอนของระดับน้ำใต้ดินที่และขนาดแผ่นดินไหว เหตุการณ์แผ่นดินไหวที่ถูกนำมาใช้สำหรับการตรวจสอบรูปแบบและแสดงให้เห็นถึงศักยภาพในการประเมินพื้นที่ของความเครียดผิดปกติ ผลการศึกษาพบว่าการข้ามพื้นที่ของทั้งสองรุ่นแต่ไม่ครอบคลุมศูนย์กลางในพื้นที่ใกล้เคียงกับมัน รุ่นที่ผมแสดงให้เห็นผลลัพธ์ที่ดีกว่ารุ่นที่สองในแม้จะมีการตรวจสอบ RMSE ของระยะทาง epicentral มีขนาดเล็กในรุ่นที่สองกว่าในรุ่นI. โครงสร้างทางธรณีวิทยาที่ซับซ้อนและวัสดุที่แตกต่างและanisotropy อาจอธิบายความขัดแย้งระหว่างรุ่น อย่างไรก็ตามผลการแสดงศักยภาพของการใช้รูปแบบระดับน้ำใต้ดินสำหรับการจับข้อมูลแผ่นดินไหว. รูปแบบที่นำเสนอสามารถใช้ในการประเมินเบื้องต้นถึงผลกระทบจากเหตุการณ์แผ่นดินไหวในวิศวกรรมไฮดรอลิวิศวกรรมเหมืองแร่และการกักเก็บก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ การก่อสร้างบ่อที่มีความสำคัญมากขึ้นการเก็บรวบรวมข้อมูลมากขึ้นและการปรับแต่งรูปแบบต่อไปสามารถปรับปรุงรูปแบบที่นำเสนอสำหรับการประเมินขอบเขตของความเครียดอิทธิพล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบบจำลองเชิงปริมาณแบบประเมินขอบเขตอิทธิพลของความเครียด
โดยใช้รูปแบบน้ำใต้ดิน
ถูกทริกเกอร์ โดยการเกิดแผ่นดินไหว ขอบเขตของอิทธิพลของความเครียด
หมายถึงระยะทาง ซึ่งแผ่นดินไหวสามารถก่อให้เกิดขั้นตอน
เปลี่ยนระดับน้ำใต้ดิน เสนอการใช้ระบบการจัดหมวดหมู่
บาดาลระดับการเรียก
จากแผ่นดินไหวให้บันทึกรายละเอียดของลักษณะแบบไดนามิก
ของน้ำใต้ดินต่อแผ่นดินไหว เท่านั้นน้ำบาดาลระดับต่าง ๆด้วย

เปลี่ยนขั้นตอนวิเคราะห์เพื่อกำหนดขอบเขตของอิทธิพลของความเครียด ความสัมพันธ์ระหว่างขอบเขตของอิทธิพลสูงสุด

เครียดและเกิดแผ่นดินไหวขนาดได้มาและวิเคราะห์ สูงสุด
ขอบเขตของอิทธิพลของความเครียดของขั้นตอนประเภทความผิดปกติจากการสังเกตน้ำบาดาล
ประมาณ 250 กิโลเมตร และต่ำสุดที่ตรวจพบแผ่นดินไหวขนาด 5.0
คือในพื้นที่ไต้หวัน ความสัมพันธ์ระหว่างจุดบังคับ และแผ่นดินไหวขนาด

ตั้งใจใช้โซลูชันการวิเคราะห์จากทฤษฎีโพโรอิลาสติก a
( แบบฉัน ) แบบกึ่งเชิงประจักษ์ และแบบจำลองเชิงประจักษ์
อย่างเต็มที่( แบบที่ 2 ) แบบประเมินขอบเขตสูงสุดของ
มีอิทธิพลต่อความเครียดจากขั้นตอนการเปลี่ยนระดับของน้ำบาดาล
และแผ่นดินไหวขนาด แผ่นดินไหวดังกล่าว ใช้รูปแบบการตรวจสอบ
และเพื่อแสดงให้เห็นถึงศักยภาพการ
พื้นที่ของความเครียดที่ต่างไปจากปกติ ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่าไม้กางเขน
พื้นที่ของทั้งสองรุ่น แต่ไม่ครอบคลุมศูนย์กลาง ,
พื้นที่ใกล้เคียงกับนางแบบที่ผมแสดงให้เห็นผลลัพธ์ที่ดีกว่ารุ่นที่ 2 ใน
แม้จะมีการตรวจสอบวิธีการ epicentral ระยะทางขนาดเล็กในรูปแบบ 2 รูปแบบคือ
กว่า ซับซ้อนทางธรณีวิทยาโครงสร้างและวัสดุที่สามารถและแอนไอโซโทรปีอาจอธิบายก่อน

ระหว่างรุ่น อย่างไรก็ตาม ผลการวิเคราะห์แสดงให้เห็นศักยภาพของการใช้น้ำบาดาล การเปลี่ยนแปลงระดับ

สำหรับการจับข้อมูลแผ่นดินไหว .แบบจำลองสามารถใช้ประเมินผล
แผ่นดินไหววิศวกรรมชลศาสตร์วิศวกรรม , เหมืองแร่ , และการสะสมคาร์บอนไดออกไซด์
. อ่อนไหวบ่อก่อสร้าง
มากขึ้นการเก็บข้อมูลและเพิ่มเติมรูปแบบการปรับแต่ง
สามารถปรับปรุงแบบจำลองเพื่อประเมินขอบเขตของอิทธิพลของความเครียด