The physical act of writing down a

The physical act of writing down a goal makes it real and tangible. You have no excuse for forgetting about it. As you write, use the word "will" instead of "would like to" or "might." For example, "I will reduce my operating expenses by 10 percent this year," not "I would like to reduce my operating expenses by 10 percent this year." The first goal statement has power and you can "see" yourself reducing expenses, the second lacks passion and gives you an excuse if you get sidetracked.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การกระทำทางกายภาพของการเขียนลงเป้าหมายทำให้จริง และเป็นรูปธรรม คุณมีข้อแก้ตัวสำหรับการลืมเกี่ยวกับมัน ขณะที่คุณเขียน ใช้คำว่า "จะ" แทน "ต้องการ" หรือ "อาจ" ตัวอย่างเช่น "ฉันจะลดค่าใช้จ่ายการดำเนินงาน 10 เปอร์เซ็นต์ปีนี้ ไม่ได้"อยากจะลดค่าใช้จ่ายการดำเนินงาน 10 เปอร์เซ็นต์ในปีนี้" คำสั่งเป้าหมายแรกมีพลังงาน และคุณสามารถ "เห็น" ตัวเองลดค่าใช้จ่าย ที่สองขาดความรัก และให้ข้ออ้างถ้าคุณได้รับ sidetracked

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกระทำทางกายภาพของการเขียนลงเป้าหมายที่จะทำให้มันเป็นจริงและเป็นรูปธรรม คุณมีข้อแก้ตัวสำหรับการลืมเกี่ยวกับมันไม่ ในขณะที่คุณเขียนใช้คำว่า "จะ" แทน "อยาก" หรือ "อาจจะ". ยกตัวอย่างเช่น "ฉันจะช่วยลดค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานของฉันโดยร้อยละ 10 ในปีนี้" ไม่ได้ "ฉันต้องการที่จะลดค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานของฉันโดยร้อยละ 10 ในปีนี้." คำสั่งเป้าหมายแรกมีอำนาจและคุณสามารถ "เห็น" ตัวเองลดค่าใช้จ่ายที่สองขาดความรักและช่วยให้คุณมีข้ออ้างถ้าคุณได้รับหันไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกระทำทางกายภาพของการเขียนลงเป้าหมาย ทำให้มันจริง และจับต้องได้ ไม่มีข้อแก้ตัวสำหรับการลืมเกี่ยวกับมัน ตามที่คุณเขียน ใช้คำว่า " จะ " แทน " ต้องการ " หรือ " อาจจะ " ตัวอย่างเช่น " ผมจะช่วยลดค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานโดย 10 เปอร์เซ็นต์ในปีนี้ " ไม่ใช่ " ฉันต้องการที่จะลดค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานโดย 10 เปอร์เซ็นต์ในปีนี้ " แถลงเป้าหมายแรกมีพลังและคุณ สามารถ " เห็น " ด้วยตัวคุณเอง ลด ค่าใช้จ่าย สองขาดตัณหาและช่วยให้คุณแก้ตัว ถ้าคุณจะเปลี่ยนใจ