Informal stroke caregivers' self-ap

Informal stroke caregivers' self-appraised problem-solving abilities as a predictor of well-being and perceived social support." Journal of Clinical Nursing 21(1/2): 232-242.
Aim. To describe the relationship between self-appraised problem-solving abilities and psychological distress, burden and perceived social support in informal, family stroke caregivers. Background. Previous research suggests that self-appraised problem-solving abilities play a significant role in the well-being of family caregivers of patients with chronic illness. However, little is known about its role in caregivers of stroke survivors. Design. Prospective correlational study. Methods. One week before discharge, 103 family caregivers of survivors of a first stroke were assessed for their perceived problem-solving abilities, social support, anxiety, depression and physical well-being. At three months postdischarge, 85 of these caregivers (83% retention) were reassessed on the same measures. In addition, their levels of burden and perceived difficulties were also measured. Results. Using multiple regression, overall self-appraised problem-solving abilities and its subscale 'confidence in problem-solving' at one week before discharge were significant predictors of caregiver perceived social support ( R2 = 29%) and perceived physical well-being ( R2 = 42%) at three months postdischarge. Other relationships were non-significant. Conclusions. Caregivers' perceived social support and physical well-being were significantly predicted by confidence in problem-solving. Relevance to clinical practice. This study is timely given the challenges facing health systems in Hong Kong to effectively manage chronic illness through family-centred care. The significant relationships between caregiver self-appraised problem-solving, perceived social support and well-being suggest that interventions maximising caregiver confidence in problem-solving might be valuable in supporting family caregivers of stroke survivors. Nurses working with families caring for stroke survivors both close to discharge and in the early transition stages back at home may be in an ideal position to offer this support.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ที่ดูแลเส้นทางด้วยตนเองในการประเมินความสามารถในการแก้ปัญหาเป็น predictor ของความเป็นอยู่ และรับรู้การสนับสนุนทางสังคม" สมุดรายวันของ 21(1/2) พยาบาลทางคลินิก: 232-242 จุดมุ่งหมาย เพื่ออธิบายความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการแก้ปัญหาประเมินตนเอง และความทุกข์ทางจิตใจ ภาระ และสนับสนุนทางสังคมรับรู้ในผู้ดูแลเส้นทาง ครอบครัว พื้นหลัง วิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่า ความสามารถแก้ปัญหาประเมินตนเองมีบทบาทสำคัญของผู้ดูแลครอบครัวของผู้ป่วยเจ็บป่วยเรื้อรัง อย่างไรก็ตาม น้อยเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับบทบาทในผู้ดูแลของสมอง การออกแบบ อนาคตการศึกษา correlational วิธีการนี้ หนึ่งสัปดาห์ก่อนปล่อย ผู้ดูแลครอบครัว 103 ของผู้รอดชีวิตของจังหวะแรกได้ประเมินความสามารถในการแก้ปัญหาการมองเห็น สนับสนุนทางสังคม ความวิตกกังวล ซึมเศร้า และความเป็นอยู่ที่ดีของกายภาพ ที่สามเดือน postdischarge, 85 ของเหล่าผู้ดูแล (เก็บข้อมูล 83%) ที่ reassessed ในวิธีเดียวกัน นอกจากนี้ การระดับของภาระและปัญหาในการมองเห็นได้วัด ผลลัพธ์ที่ ใช้ถดถอยหลาย รวมราคาประเมินตนเองสามารถแก้ปัญหาและ subscale ของ 'ความมั่นใจในการแก้ปัญหา' ที่หนึ่งสัปดาห์ก่อนถูกทำนายสำคัญของภูมิปัญญาในการรับรู้การสนับสนุนทางสังคม (R2 = 29%) และรับรู้ทางกายภาพ (R2 = 42%) ที่ postdischarge สามเดือน ความสัมพันธ์อื่น ๆ ไม่สำคัญ บทสรุป ผู้ที่ดูแลรับรู้การสนับสนุนทางสังคมและทางกายภาพความเป็นได้มากทำนาย โดยมั่นใจในการแก้ปัญหา เกี่ยวข้องกับคลินิก การศึกษานี้เป็นอุปสรรคในระบบสุขภาพใน Hong Kong เพื่อประสิทธิภาพในการจัดการโรคเรื้อรังผ่านศูนย์กลางครอบครัวดูแลได้ทันเวลา ความสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างภูมิปัญญาแก้ปัญหาประเมินตนเอง การรับรู้การสนับสนุนทางสังคมและความเป็นที่แนะนำที่ ให้ความเชื่อมั่นของภูมิปัญญาในการแก้ปัญหาการแทรกแซงอาจมีคุณค่าในการสนับสนุนผู้ดูแลครอบครัวของสมอง พยาบาลที่ทำงานกับครอบครัวผ่อนคลายสมองทั้ง ใกล้ปล่อย และ ในช่วงแรก ๆ การเปลี่ยนกลับไปที่บ้านอาจจะอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสมให้การสนับสนุนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองเป็นทางการ 'ประเมินตัวเองในการแก้ปัญหาความสามารถในการเป็นปัจจัยบ่งชี้ของการเป็นอยู่ที่ดีและการรับรู้การสนับสนุนทางสังคม "วารสารคลินิกการพยาบาล 21 (1/2).:. 232-242
. มุ่งมั่นที่จะอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างปัญหาด้วยตนเองประเมิน -solving ความสามารถและความทุกข์ทางจิตใจภาระและการรับรู้การสนับสนุนทางสังคมในทางการผู้ดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองในครอบครัว. พื้นหลัง. วิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่ามีความสามารถในการแก้ปัญหาด้วยตนเองประเมินมีบทบาทสำคัญในความเป็นอยู่ของญาติผู้ดูแลผู้ป่วยที่มีโรคเรื้อรัง แต่ไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับบทบาทในการดูแลผู้ป่วยของผู้รอดชีวิตจากโรคหลอดเลือดสมอง. ออกแบบ. การศึกษาหาความสัมพันธ์ในอนาคต. วิธี. หนึ่งสัปดาห์ก่อนที่จะปล่อย 103 ผู้ดูแลในครอบครัวของผู้รอดชีวิตจากจังหวะแรกที่ได้รับการประเมินความสามารถในการแก้ปัญหาการรับรู้ของพวกเขาการสนับสนุนทางสังคมความวิตกกังวล ภาวะซึมเศร้าและทางกายภาพเป็นอยู่ที่ดี. ที่สามเดือน postdischarge 85 ของผู้ดูแลผู้ป่วยเหล่านี้ (การเก็บรักษา 83%) ได้รับการประเมินเกี่ยวกับมาตรการเดียวกัน. นอกจากนี้ระดับของภาระและความยากลำบากยังเห็นวัด ผล. โดยใช้การถดถอยหลายความสามารถในการแก้ปัญหาด้วยตนเองประเมินโดยรวมและ subscale ของ 'ความเชื่อมั่นในการแก้ปัญหา' ที่หนึ่งสัปดาห์ก่อนที่จะปลดประจำการทำนายอย่างมีนัยสำคัญของการดูแลผู้ป่วยที่รับรู้การสนับสนุนทางสังคม (R 2 = 29%) และการรับรู้ทางกายภาพเป็นอยู่ที่ดี (R 2 = 42%) ที่สามเดือน postdischarge ความสัมพันธ์อื่น ๆ ก็ไม่ใช่อย่างมีนัยสำคัญ สรุปผลการวิจัย ผู้ดูแลการรับรู้การสนับสนุนทางสังคมและทางกายภาพเป็นอยู่ที่ดีได้รับการคาดการณ์อย่างมีนัยสำคัญโดยความเชื่อมั่นในการแก้ปัญหา ความสัมพันธ์กันกับการปฏิบัติทางคลินิก การศึกษาครั้งนี้จะได้รับในเวลาที่เหมาะสมกับความท้าทายที่ต้องเผชิญกับระบบสุขภาพในฮ่องกงเพื่อประสิทธิภาพในการจัดการโรคเรื้อรังผ่านการดูแลครอบครัวเป็นศูนย์กลาง ความสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างผู้ดูแลตนเองประเมินการแก้ปัญหาการรับรู้การสนับสนุนทางสังคมและความเป็นอยู่ให้เห็นว่าการแทรกแซงการเพิ่มความเชื่อมั่นของผู้ดูแลในการแก้ปัญหาอาจจะมีคุณค่าในการสนับสนุนผู้ดูแลในครอบครัวของผู้รอดชีวิตจากโรคหลอดเลือดสมอง พยาบาลที่ทำงานกับครอบครัวการดูแลผู้รอดชีวิตโรคหลอดเลือดสมองทั้งสองใกล้จะปล่อยและการเปลี่ยนแปลงในช่วงต้นขั้นตอนการกลับมาที่บ้านอาจจะอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะที่จะนำเสนอการสนับสนุนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบบประเมินตนเองของผู้ดูแลขีดความสามารถในการแก้ปัญหาได้ดีของความเป็นอยู่และการรับรู้การสนับสนุนทางสังคม . " วารสารคลินิกการพยาบาล 21 ( 1 / 2 ) : 232-242 .จุดมุ่งหมาย เพื่ออธิบายความสัมพันธ์ระหว่างตนเอง ประเมินความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาและความทุกข์ทางจิตใจ ภาระ และการรับรู้การสนับสนุนทางสังคมในจังหวะที่ไม่เป็นทางการ ผู้ดูแลในครอบครัว พื้นหลัง งานวิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าตนเองประเมินความสามารถในการแก้ปัญหามีบทบาทสำคัญในความเป็นอยู่ของญาติผู้ดูแลผู้ป่วยเรื้อรัง แต่น้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับบทบาทของผู้ดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง . การออกแบบ ศึกษาสัมพันธ์ในอนาคต วิธีการ หนึ่งสัปดาห์ก่อนที่จะปลด แต่ผู้ดูแลของผู้รอดชีวิตจากโรคหลอดเลือดสมองครั้งแรกจะถูกประเมินสำหรับการรับรู้ของพวกเขาในการแก้ปัญหา , การสนับสนุนทางสังคม , ความวิตกกังวลซึมเศร้าและการอยู่ดีกินดีทางกายภาพ ที่ postdischarge สามเดือน 85 ของผู้ดูแลเหล่านี้ ( 83% ความคงทน ) reassessed ในมาตรการเดียวกัน นอกจากนี้ ระดับของภาระและการรับรู้อุปสรรคยังวัด ผลลัพธ์ โดยใช้การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณด้วยตนเองโดยรวมประเมินความสามารถในการแก้ปัญหา และความมั่นใจในการแก้ปัญหา ( ' ' ในหนึ่งสัปดาห์ก่อนที่จะปลดได้พยากรณ์ทางผู้ดูแลการรับรู้การสนับสนุนทางสังคม ( r < sup > 2 < / sup > = 30 % ) และการรับรู้ความผาสุกทางกาย ( r < sup > 2 < / sup > = 42 % ) ที่ postdischarge สามเดือน ความสัมพันธ์อื่น ๆไม่แตกต่างกัน . สรุป ผู้ดูแลการรับรู้การสนับสนุนทางสังคมและทางกายภาพเป็นอยู่ที่ดีถูกพยากรณ์โดยมั่นใจในการแก้ปัญหา ที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติทางคลินิก การศึกษานี้มีเวลาให้ความท้าทายที่ต้องเผชิญกับระบบสุขภาพในฮ่องกงในการจัดการโรคเรื้อรังอย่างมีประสิทธิภาพผ่านครอบครัวเป็นศูนย์กลางการดูแล ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างญาติตนเอง การประเมินปัญหา การรับรู้การสนับสนุนทางสังคมและความผาสุกของผู้ดูแลให้ความมั่นใจสูงสุดในการแก้ปัญหาอาจจะมีคุณค่าในการส่งเสริมญาติผู้ดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง . พยาบาลกับครอบครัวการดูแลโรคหลอดเลือดสมองผู้รอดชีวิตทั้งใกล้และในขั้นตอนการปล่อยต้นที่บ้านอาจจะอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะที่จะให้การสนับสนุนนี้