Dialogue, mediation and negotiation

Dialogue, mediation and negotiation are elegant words to describe ways to resolve conflicts. I was part of such a peace process that produced an agreement to end a 30 year bloody conflict between the Government of the Republic of Indonesia and the Free Aceh Movement (GAM). That was almost ten years ago.

Then and now, women are rarely seen in this peace negotiation arena, often because they are not typically part of the parties in conflict. They are also not perceived as adequately prepared for tackling "tough" issues like peace and security. Despite recent international obligations to include women in peace processes, reality has not kept pace with rhetoric.

My own presence, as a lone woman among "tough" men who had been at the helm of the struggle for independence for decades was unique. As a woman, and a mother of two children, one of whom is severely autistic; I did not push to go to Helsinki for the peace talks, as it meant leaving my two small children. As fate would have it, the official negotiators were arrested on the way to the airport and sentenced to jail and exiled to the prison island of Nusakambangan off Java.

By default, I then became formally part of the negotiations. I was treated with high respect by the top leadership and as "one of the backroom boys" of the four-member support team. I presented myself not as a woman on the team, but rather as a field expert whose expertise was important to the peace process. I debated with the men on critical issues of peace and security, which took them by surprise as I had spent much time in the jungle with armed fighters. I was the sole "flower among the thorns" but after establishing myself as someone with knowledge and experience to bring to the table, I did not face much resistance.

My difficulties came from the Indonesian side. Very simply put, I was not taken seriously and I did not count. When I was invited to speak to the negotiators and the future head of the Aceh Monitoring Mission, I was able to point out why some of his plans were not workable. However, I was soon called out and informed that the Indonesian side objected to my presence, claiming that I had not been part of the team from the beginning. I felt solidarity when the GAM leadership told the mediator that if I were expelled, the peace talk would end there. The Indonesian side withdrew their demand.

Such was the nature of my presence in the Helsinki peace talks, mired in biases. My own experience strengthens my believe that lack of women's participation in negotiations and in managing peace processes translates into neglect of women's priorities being reflected in the talks. As an example, while during the conflict in Aceh, women were very active in supporting roles in intelligence sharing, medical and logistic services, and a few were trained in real armed fighting units; but after the conflict had ended and peace was restored, these women were deprived of meaningful assistance in the reintegration programs. We have a long way to go until women will be respected for their knowledge, capacity and experience on par with men.

Based on my experience, I have become a global advocate for inclusive and broader participation in peace processes as vital approaches for effective and sustainable peace. My role in Helsinki was not an act of "inclusion." I was a member of the armed group fighting for the independence of Aceh from Indonesia, a struggle that had lasted three decades and cost tens of thousands of lives. Looking back with the knowledge that I have gained now, this role had nothing to do with me being a woman, which on one hand was perhaps a good thing, but on the other, it meant that important issues pertaining to and issues specific to women remained neglected. The peace negotiations had focused on political and security arrangements only, without considering the position and rights of women in the eventual agreement that was signed on August 15, 2005. This lack of inclusion and consideration of women's roles and rights in the Aceh peace process is playing out today into denial of women's rights and radicalization of religious views.

In the final analysis, meaningful participation of women requires a change in the mindset of the society itself. It is with this conviction that I have made myself useful and active in advocacy not only for rights of women but also on creating networks of women mediators in the region so that they are equipped to take on new responsibilities with forceful confidence. Only when women become mediators in the fullest meaning of the word that the dynamics of the peace process would translate into "justice and dignity for all," as proudly mentioned in the preamble of the Helsinki Memorandum for Peace in Aceh.

This post is part of a series produced by The Huffington Post and the United Nations Development Programme (the N-Peace initiative), to promote the leadership that women demonstrate in resolving conflicts and building peace

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสนทนา เกลี่ย และเจรจาต่อรองเป็นคำหรูหราเพื่ออธิบายวิธีการแก้ไขความขัดแย้ง ผมหนึ่งเช่นสันติภาพกระบวนการที่ผลิตข้อตกลงจะสิ้นสุด 30 ปีเลือดความขัดแย้งระหว่างรัฐบาลสาธารณรัฐอินโดนีเซียและขบวนการอาเจะห์ฟรี (GAM) ที่ผ่านมาเกือบสิบปีได้นั้นและตอนนี้ ผู้หญิงจะไม่ค่อยเห็นในเวทีนี้เจรจาสันติภาพ มักจะเนื่องจากพวกเขาจะไม่โดยทั่วไปส่วนของฝ่ายในความขัดแย้ง พวกเขาจะยังไม่มองเห็นเป็นเพียงพอเตรียมไว้สำหรับการแก้ปัญหาเรื่อง "ยาก" สันติภาพและความปลอดภัย แม้ล่าสุดนานาชาติพันธกรณีแก่ผู้หญิงในกระบวนการสันติภาพ ความเป็นจริงมีไม่เก็บก้าว ด้วยสำนวน สถานะของฉันเอง เป็นผู้หญิงคนเดียวในหมู่คน "ยาก" ได้ที่โอกาสของการต่อสู้เพื่อเอกราชในทศวรรษที่ผ่านมามีเฉพาะ ผู้หญิง และแม่ของเด็ก 2 คน ผู้เป็น autistic รุนแรง ผมไม่ได้ดันไปสู่เฮลซิงกิแวนต้าเจรจาสันติภาพ เป็นหมายความว่า ทิ้งลูกทั้งสองของฉัน เป็นชะตากรรมจะมีมัน ผู้ทางถูกจับทางไปสนามบิน และพิพากษาให้ติดคุก และถูกเนรเทศไปเกาะ Nusakambangan ของคุกปิดจาวา โดยค่าเริ่มต้น แล้วเป็นอย่างเป็นกิจจะลักษณะส่วนหนึ่งของการเจรจา ฉันได้รับการเคารพสูง โดยเป็นผู้นำสูงสุด และเป็น "หนึ่งชาย backroom" ทีมสนับสนุน 4 สมาชิก ผมนำเสนอตัวเอง เป็นผู้หญิงในทีมไม่ แต่ค่อนข้างเป็นการใช้ความเชี่ยวชาญมีความสำคัญกับกระบวนการสันติภาพ ฉันยังคง มีผู้ชายในประเด็นสำคัญของสันติภาพและความปลอดภัย ที่ถ่าย ด้วยความประหลาดใจผมได้ใช้เวลาในป่ากับนักรบติดอาวุธ ผมแต่เพียงผู้เดียว "ดอกไม้ระหว่างหนาม" แต่หลังจากสร้างตัวเองเป็นคนมีความรู้และประสบการณ์เพื่อนำมาลงในตาราง ฉันไม่ไม่เผชิญความต้านทานมาก ความยากลำบากของฉันมาจากทางด้านอินโดนีเซีย มากเพียงแค่ใส่ ฉันถูกใช้อย่างจริงจัง และฉันไม่ได้นับ เมื่อได้รับเชิญไปพูดคุยกับผู้การและหัวหน้าในอนาคตของอะเจห์ตรวจสอบ ผมต้องชี้ให้เห็นเหตุผลของแผนของเขาไม่สามารถทำงานได้ อย่างไรก็ตาม ฉันเร็ว ๆ นี้เรียกมา และทราบว่า ด้านอินโดนีเซีย objected การแสดงของฉัน อ้างว่า ผมไม่เคยเป็นส่วนหนึ่งของทีมต่อไป ฉันรู้สึกเอกภาพเมื่อนำแกมบอกกลางว่า ถ้าฉันถูกไล่ พูดคุยสันติภาพจะสิ้นสุดมี ด้านอินโดนีเซียต้องถอนความต้องการของพวกเขา เช่นลักษณะของสถานะของฉันในการเจรจาสันติภาพเฮลซิงกิ ดักดานยอมได้ เสริมสร้างประสบการณ์ของฉันเองฉัน เชื่อที่ขาดการมีส่วนร่วมของสตรีในการเจรจา และในการจัดการกระบวนการสันติภาพแปลเป็นของสำคัญของผู้หญิงที่ถูกสะท้อนออกมาในการเจรจา เป็นตัวอย่าง ระหว่างความขัดแย้งในอาเจะห์ ผู้หญิงใช้งานมากในการสนับสนุนบทบาทในการร่วม แพทย์ และ logistic ข่าวกรอง และไม่มีการฝึกอบรมในหน่วยต่อสู้อาวุธจริง แต่หลังจากความขัดแย้งสิ้นสุดลง และความสงบสุขคืนกลับมา ผู้หญิงเหล่านี้ได้ปราศจากความช่วยเหลือมีความหมายในโปรแกรม reintegration เรามีทางไปไปจนกว่าผู้หญิงจะยอมรับในความรู้ ความสามารถ และประสบการณ์ไล่เลี่ยกับผู้ชาย ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของฉัน ฉันได้กลายเป็นทนายทั่วโลกสำหรับการรวม และกว้างขึ้นเข้าร่วมในกระบวนการสันติภาพเป็นแนวทางสำคัญเพื่อสันติภาพที่มีประสิทธิภาพ และยั่งยืน บทบาทของฉันในเฮลซิงกิไม่การกระทำของ "รวม" ผมเป็นสมาชิกของกลุ่มติดอาวุธที่ต่อสู้เพื่อเอกราชของอาเจะห์จากอินโดนีเซีย การดิ้นรนต่อสู้ที่กินเวลาสามทศวรรษที่ผ่านมา และต้นทุนหมื่นชีวิต มองย้อนไปดูความรู้ที่ผมได้รับตอนนี้ บทบาทนี้มีอะไรกับฉันเป็นผู้หญิง ที่หนึ่งคืออาจจะเป็นสิ่งที่ดี แต่ หมายความว่า ที่สำคัญเกี่ยวกับประเด็นและปัญหาเฉพาะผู้หญิงยังคงที่ถูกละเลย เจรจาได้เน้นการเมืองสันติภาพและจัดเฉพาะ โดยไม่ต้องพิจารณาตำแหน่งและสิทธิของสตรีในข้อตกลงในการที่เซ็นบน 15 สิงหาคม 2005 ขาดการรวมและพิจารณาบทบาทของผู้หญิงและสิทธิในกระบวนการสันติภาพในอาเจะห์กำลังเล่นออกวันนี้ปฏิเสธสิทธิสตรีและแล้วกลับมุมมองทางศาสนาในการวิเคราะห์ขั้นสุดท้าย ความหมายการมีส่วนร่วมของผู้หญิงต้องการเปลี่ยนแปลงในความคิดของสังคมเอง ได้กับคดีนี้ได้ทำตัวมีประโยชน์ และใช้งานอยู่ในหลุยไม่เพียงแต่สิทธิ ของสตรี แต่ ในการสร้างเครือข่ายของการอักเสบผู้หญิงในภูมิภาคเพื่อให้มีความพร้อมที่จะใช้ในความรับผิดชอบใหม่ ด้วยพลังความมั่นใจ เมื่อผู้หญิงกลายเป็น อักเสบที่ในความหมายเต็มของคำที่เปลี่ยนแปลงของกระบวนการสันติภาพจะแปลเป็น "ความยุติธรรมและศักดิ์ศรีทั้งหมด" ภูมิใจที่กล่าวถึงในข้อเสนอแนะฉบับนี้ของบันทึกเฮลซิงกิเพื่อสันติภาพในอาเจะห์บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของชุดผลิต โดย The Huffington ลงและโครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ (N-สันติภาพริ), การส่งเสริมความเป็นผู้นำที่ผู้หญิงในการแก้ไขความขัดแย้ง และสร้างสันติภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเจรจาไกล่เกลี่ยและเจรจาต่อรองเป็นคำที่สง่างามเพื่ออธิบายวิธีการที่จะแก้ปัญหาความขัดแย้ง ผมเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการสันติภาพที่ผลิตข้อตกลงที่จะยุติความขัดแย้งนองเลือด นั่นคือเกือบสิบปีที่ผ่านมาแล้วและตอนนี้ผู้หญิงจะไม่ค่อยเห็นในเวทีการเจรจาสันติภาพนี้มักจะเป็นเพราะพวกเขาไม่ได้มักจะเป็นส่วนหนึ่งของฝ่ายในความขัดแย้ง พวกเขายังไม่ได้รับรู้เป็นเตรียมอย่างเพียงพอสำหรับการแก้ปัญหา แม้จะมีพันธกรณีระหว่างประเทศเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่จะรวมถึงผู้หญิงในกระบวนการสันติภาพในความเป็นจริงยังไม่ได้เก็บไว้ทันกับสำนวนปรากฏตัวของตัวเองในฐานะที่เป็นผู้หญิงคนเดียวในหมู่ ในฐานะที่เป็นผู้หญิงและแม่ของเด็กสองคนที่หนึ่งเป็นออทิสติกอย่างรุนแรง ผมไม่ได้ผลักดันที่จะไปเฮลซิงกิสำหรับการเจรจาสันติภาพตามที่มันหมายถึงการออกจากเด็กสองคนขนาดเล็กของฉัน ในฐานะที่เป็นชะตากรรมจะได้มันเจรจาอย่างเป็นทางการถูกจับทางไปสนามบินและตัดสินให้จำคุกและถูกเนรเทศไปยังเกาะคุก โดยค่าเริ่มต้นจากนั้นผมก็กลายเป็นส่วนหนึ่งอย่างเป็นทางการของการเจรจา ผมได้รับการปฏิบัติด้วยความเคารพสูงโดยการเป็นผู้นำด้านบนและ ผมนำเสนอตัวเองไม่ได้เป็นผู้หญิงที่อยู่ในทีม แต่เป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีความเชี่ยวชาญด้านการเป็นสิ่งสำคัญที่กระบวนการสันติภาพ ฉันกับผู้ชายที่ถกเถียงกันในประเด็นที่สำคัญของสันติภาพและความมั่นคงซึ่งพาพวกเขาด้วยความประหลาดใจเป็นฉันได้ใช้เวลามากในป่าที่มีเครื่องบินรบติดอาวุธ ผมเป็นคนเดียวที่ ความยากลำบากของฉันมาจากด้านอินโดนีเซีย มากใส่เพียงฉันไม่ได้ดำเนินการอย่างจริงจังและผมไม่ได้นับ เมื่อผมได้รับเชิญไปพูดคุยกับการเจรจาและหัวอนาคตของภารกิจการตรวจสอบอาเจะห์ผมก็สามารถที่จะชี้ให้เห็นว่าทำไมบางส่วนของแผนการของเขาไม่ได้ใช้การได้ แต่ผมถูกเรียกว่าเร็ว ๆ นี้ออกมาและแจ้งว่าด้านอินโดนีเซียคัดค้านการปรากฏตัวของฉันอ้างว่าผมไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของทีมงานจากจุดเริ่มต้น ผมรู้สึกเป็นปึกแผ่นเมื่อเป็นผู้นำ ด้านอินโดนีเซียถอนตัวออกความต้องการดังกล่าวเป็นลักษณะของการแสดงตนของฉันในการเจรจาสันติภาพเฮลซิงกิติดหล่มอยู่ในอคติ ประสบการณ์ของตัวเองเพิ่มความแข็งแกร่งของฉันที่เชื่อว่าการขาดการมีส่วนร่วมของสตรีในการเจรจาต่อรองและการจัดการกระบวนการสันติภาพแปลเป็นละเลยความสำคัญของผู้หญิงที่ถูกสะท้อนให้เห็นในการพูดคุย ตัวอย่างเช่นในขณะที่ความขัดแย้งระหว่างในอาเจะห์ที่ผู้หญิงมีการใช้งานมากในการสนับสนุนการมีบทบาทสำคัญในการแบ่งปันข่าวกรองบริการทางการแพทย์และโลจิสติกและไม่กี่ได้รับการฝึกฝนการต่อสู้ในหน่วยติดอาวุธจริง แต่หลังจากที่ความขัดแย้งได้สิ้นสุดลงและความสงบสุขได้รับการบูรณะผู้หญิงเหล่านี้จะถูกตัดสิทธิ์ของความช่วยเหลือที่มีความหมายในโปรแกรมคืนสู่สังคม เรามีทางยาวไปจนถึงผู้หญิงจะได้รับการเคารพความรู้ของพวกเขาความสามารถและประสบการณ์ที่ตราไว้กับคนขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของฉันฉันได้กลายเป็นผู้ให้การสนับสนุนทั่วโลกสำหรับการมีส่วนร่วมรวมและกว้างในกระบวนการสันติภาพเป็นวิธีการที่สำคัญสำหรับการที่มีประสิทธิภาพและยั่งยืน ความสงบสุข บทบาทของฉันในเฮลซิงกิไม่ได้การกระทำของ ผมเป็นสมาชิกของกลุ่มติดอาวุธที่ต่อสู้เพื่อความเป็นอิสระของอาเจะห์อินโดนีเซียจากการต่อสู้ที่กินเวลาสามทศวรรษและค่าใช้จ่ายนับหมื่นของชีวิต มองย้อนกลับไปด้วยความรู้ที่ผมได้รับตอนนี้บทบาทนี้ก็ไม่มีอะไรจะทำอย่างไรกับฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งในแง่หนึ่งอาจจะเป็นสิ่งที่ดี แต่ที่อื่น ๆ ก็หมายความว่าประเด็นที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับการและปัญหาที่เฉพาะเจาะจงให้กับผู้หญิง ยังคงถูกทอดทิ้ง การเจรจาสันติภาพได้มุ่งเน้นไปที่การเมืองและการเตรียมการรักษาความปลอดภัยเพียงอย่างเดียวโดยไม่คำนึงถึงตำแหน่งและสิทธิของผู้หญิงในข้อตกลงในที่สุดที่ได้รับการลงนามเมื่อวันที่ ในการวิเคราะห์สุดท้ายการมีส่วนร่วมที่มีความหมายของผู้หญิงที่ต้องมีการเปลี่ยนแปลงในความคิดของสังคมของตัวเอง มันเป็นด้วยความเชื่อมั่นที่ฉันได้ทำให้ตัวเองมีประโยชน์และการใช้งานในการสนับสนุนไม่เพียง แต่เพื่อสิทธิของผู้หญิง แต่ยังเกี่ยวกับการสร้างเครือข่ายของผู้ไกล่เกลี่ยผู้หญิงในภูมิภาคเพื่อให้พวกเขามีความพร้อมที่จะใช้ในความรับผิดชอบใหม่ที่มีความเชื่อมั่นในพลังนี้ เฉพาะเมื่อผู้หญิงกลายเป็นผู้ไกล่เกลี่ยในความหมายอย่างเต็มที่ของคำว่าการเปลี่ยนแปลงของกระบวนการสันติภาพจะแปลเป็น โพสต์นี้เป็นส่วนหนึ่งของ ชุดที่ผลิตโดย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสนทนา , การไกล่เกลี่ยและการเจรจาที่หรูหราคำที่จะอธิบายวิธีการแก้ไขความขัดแย้ง ผมเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการสันติภาพดังกล่าวที่ผลิตข้อตกลงที่จะสิ้นสุด 30 ความขัดแย้งนองเลือดระหว่างรัฐบาลแห่งสาธารณรัฐอินโดนีเซีย และขบวนการอาเจะห์ฟรีปี ( gam ) นั่นเกือบสิบปีก่อน . . .

แล้วตอนนี้ ผู้หญิงจะไม่ค่อยเห็นในเวทีเจรจาสันติภาพ ,มักจะเพราะพวกเขาจะไม่โดยทั่วไปจะเป็นส่วนหนึ่งของคู่กรณีในความขัดแย้ง พวกเขาจะยังไม่รับรู้ว่าเตรียมไว้อย่างเพียงพอ สำหรับการแก้ปัญหา " ปัญหาที่ยาก " ชอบสันติภาพและความมั่นคง แม้ล่าสุด นานาชาติภาระผูกพันที่จะรวมถึงผู้หญิงในกระบวนการสันติภาพ ความจริงไม่ได้เก็บทันกับวาทศิลป์

สถานะของตัวเองเป็นผู้หญิงคนเดียวของ " ยาก " คนที่เคยอยู่ที่หางเสือของการต่อสู้เพื่อเอกราชมานานหลายทศวรรษเป็นหนึ่งเดียว เป็นผู้หญิง และเป็นแม่ของเด็กสองคน คนหนึ่งเป็นออทิสติกอย่างรุนแรง ผมก็ดันไปเฮลซิงกิสำหรับการเจรจาสันติภาพ ขณะที่มันปล่อยสองลูกเล็ก ถ้าโชคชะตามีจริงการเจรจาอย่างเป็นทางการถูกจับระหว่างทางไปสนามบิน และโทษจำคุกและเนรเทศไปยังเกาะคุกของ nusakambangan ปิด Java

โดยค่าเริ่มต้น แล้วฉันก็เป็นส่วนหนึ่งของการเจรจา ผมได้รับการเคารพโดยความเป็นผู้นำสูงด้านบนและเป็นหนึ่งในที่ชอบพอเด็ก " ของสมาชิกสี่คนสนับสนุนทีม ผมนำเสนอตัวเอง ไม่ใช่เป็นผู้หญิงในทีมแต่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านความเชี่ยวชาญสำคัญกับกระบวนการสันติภาพ ผมโหวตให้กับผู้ชายในประเด็นปัญหาสำคัญของสันติภาพและความมั่นคง ซึ่งพาพวกเขาประหลาดใจที่ฉันได้ใช้เวลามากเวลาในป่าด้วยอาวุธต่อสู้ ฉันเป็นเพียงดอกไม้ " ระหว่างหนาม " แต่หลังจากการจัดตั้งตัวเองเป็นคนที่มีความรู้และประสบการณ์ให้กับตารางผมไม่ได้หน้าความต้านทานมาก

ความยากลำบากของฉันมาจากฝั่งอินโดนีเซีย มาก เอาง่ายๆ ผมไม่ได้ถ่ายจริงจัง ผมไม่ได้นับ เมื่อผมได้รับเชิญไปพูดกับการเจรจาและหัวของอาเจะห์ ติดตามภารกิจในอนาคต ผมก็สามารถที่จะชี้ให้เห็นถึงแผนการบางอย่างของเขาไม่ได้ใช้งาน อย่างไรก็ตาม