My palms began to sweat as our taxi

My palms began to sweat as our taxi approached the border; my nerves were clearly getting the best of me. My husband and I had promised our families we wouldn’t do anything risky on our month-long journey through India. But seeing as how we often chose adventure over just about anything else, it was little surprise that we’d found ourselves driving straight for the India-Pakistan border.
India and Pakistan share a history riddled with conflict. Before Britain withdrew from the Indian subcontinent in 1947, it split the fertile Punjab region down the centre, between the cities of Amritsar and Lahore. Over the years, disputes over religion and the divided Kashmir region have led to violence and bloodshed, with one of the most recent skirmishes leaving nine civilians dead.
Despite this tense relationship, both countries come together every sundown to produce a zealous, almost comical ceremony that marks the nightly closing of the border. Leaving the smog of Agra and the majesty of the Taj Mahal a few days early, we’d hopped a train bound for Amritsar, eager to witness this high-stepping performance for ourselves.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปาล์มของฉันเริ่มเหงื่อเป็นรถแท็กซี่ของเราใกล้ถึงเส้นขอบ เส้นประสาทของฉันชัดเจนได้รับของฉัน ฉันได้สัญญาว่า ครอบครัวของเราเราจะไม่ทำอะไรมีความเสี่ยงในการเดินทางผ่านอินเดียเดือนยาวของเรา แต่เห็นเป็นอย่างไรเรามักจะเลือกผจญภัยกว่าเพียงเกี่ยวกับอะไร มันก็แปลกใจเล็กน้อยที่เราจะพบตนเองขับรถตรงชายแดนอินเดียปากีสถานอินเดียและปากีสถานร่วมประวัติด้วยความขัดแย้ง ก่อนที่อังกฤษต้องถอนตัวออกจากอนุทวีปอินเดียใน มันแบ่งภูมิภาคปัญจาบอุดมลงศูนย์ ระหว่างในเมืองอมฤตสาร์และลาฮอร์ ปี ข้อพิพาทเหนือศาสนาและภูมิภาคแคชเมียร์ถูกแบ่งได้จัดนำไปสู่ความรุนแรงและเสียเลือดเนื้อ กับต่อสู้ล่าสุดออกจากพลเรือน 9 ตายแม้ มีความสัมพันธ์ที่ตึงเครียดนี้ ทั้งสองประเทศมากันทุกอาทิตย์ผลิตพิธีกระตือรือร้น ตลกเกือบที่ทำเครื่องหมายปิดการคืนของเส้นขอบ ปล่อยหมอกควันของอัคราและยิ่งใหญ่ของทัชมาฮาก่อนกี่วัน เรามี hopped รถไฟสำหรับอัมริตซาร์ อยากเป็นพยานนี้ประสิทธิภาพสูงก้าวสำหรับตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฝ่ามือของฉันเริ่มที่จะมีเหงื่อออกเป็นรถแท็กซี่ของเราเดินเข้ามาใกล้ชายแดน; เส้นประสาทของฉันได้อย่างชัดเจนการที่ดีที่สุดของฉัน สามีของฉันและฉันได้สัญญาว่าครอบครัวของเราเราจะไม่ทำอะไรที่มีความเสี่ยงในการเดินทางเดือนยาวของเราผ่านอินเดีย แต่เห็นเป็นอย่างไรเรามักจะเลือกผจญภัยมากกว่าเพียงเกี่ยวกับอะไรก็ได้ที่มันเป็นความประหลาดใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เราอยากพบว่าตัวเองขับรถตรงชายแดนอินเดียปากีสถาน.
อินเดียและปากีสถานแบ่งปันประวัติศาสตร์เต็มไปด้วยความขัดแย้ง สหราชอาณาจักรก่อนที่จะถอนตัวออกจากอนุทวีปอินเดียในปี 1947 ก็แยกภูมิภาคที่อุดมสมบูรณ์ปัญจาบลงตรงกลางระหว่างเมืองลาฮอร์และแอม กว่าปีที่ทะเลาะเรื่องศาสนาและแบ่งเขตแคชเมียร์ได้นำไปสู่ความรุนแรงและการนองเลือดกับหนึ่งในการต่อสู้ที่ผ่านมาส่วนใหญ่ออกจากเก้าพลเรือนตาย.
แม้จะมีความสัมพันธ์ที่ตึงเครียดนี้ทั้งสองประเทศมาร่วมกันทุกพระอาทิตย์ตกดินในการผลิตกระตือรือร้นพิธีตลกเกือบ ที่ทำเครื่องหมายปิดคืนของชายแดน ออกจากหมอกควันของอัคราและทรงของทัชมาฮาลในช่วงต้นไม่กี่วันเราจะกระโดดรถไฟมุ่งหน้าแอมกระตือรือร้นที่จะเป็นพยานที่มีประสิทธิภาพสูงนี้ก้าวเพื่อตัวเราเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฝ่ามือของฉันเริ่มที่จะเหงื่อเป็นรถแท็กซี่ของเราใกล้ชายแดน ; เส้นประสาทของฉันได้อย่างชัดเจนจะดีที่สุดนะ สามีของฉันและฉันได้สัญญากับครอบครัวของเราที่เราไม่ทำอะไรที่เสี่ยงต่อเดือนของเรายาวผ่านการเดินทางในอินเดีย แต่ดูแล้ว เรามักจะเลือกการผจญภัยกว่าเพียงเกี่ยวกับอะไร มันเป็นเพียงเล็กน้อยแปลกที่เราพบตัวเราขับอินเดียปากีสถานชายแดน
.อินเดียและปากีสถานแบ่งปันประวัติศาสตร์ที่เต็มไปด้วยความขัดแย้ง ก่อนที่อังกฤษถอนตัวจากคาบสมุทรอินเดียในปี 1947 มันแยกอุดมสมบูรณ์เจบภูมิภาคลงศูนย์ระหว่างเมือง Amritsar และ Lahore . ปี ข้อพิพาทเรื่องศาสนาและแบ่งเขตแคชเมียร์ ทำให้ความรุนแรงและการนองเลือด , กับหนึ่งล่าสุดการต่อสู้ออกจากเก้าพลเรือนตาย .
แม้จะมีความสัมพันธ์ที่ตึงเครียด ทั้งประเทศมาร่วมกันทุกเย็นเพื่อผลิต zealous น่าขัน พิธีที่เครื่องหมายปิดคืนของชายแดน จากหมอกควันของ Agra และทรงของทัชมาฮาล สองสามวันแรก เราก็จับรถไฟไป Amritsar , ความกระตือรือร้นที่จะเห็นประสิทธิภาพสูงก้าวเอง