1963; Shechter et al., 2008a), in t

1963; Shechter et al., 2008a), in the later deposited external layers
of the gastrolith these spheres are more loosely packed and less
fused (Fig. 3A) than in earlier deposited inner parts (Fig. 3B), with
a sphere-size ranging from 150 nm (Fig. 3A) to 190 nm (Fig. 3B) in
most regions. Here, what appears to be loose chitin fibers with a
diameter of about 5 nm can be observed around the spheres and
sticking out of cracks (Fig. 3C). Also around the cracks in the middle
of the gastrolith (Fig. 4), the spheres show an exceptional loose
packing and particle sizes ranging from slightly smaller than average
(region a: 140 nm) to exceptionally large spherical particles
(b: 265 nm, c: 440 nm). The lower amount of interconnections
between the large separate spheres could explain why the gastrolith
is broken at this position. Additionally, between regions a and
b we see a high amount of organic material, containing chitin
fibers, which seem to separate both sizes of spheres. Up to this
point, comparing the SEM data with the transmission light microscopy
images, we can deduce that the light–dark layering is caused
by the alternation of loosely to more densely packed or fused submicron
sized spheres. Proceeding toward the innermost part of the
gastrolith in Fig. 3D we observe multiple, large layers (right) separated
from the main body of the gastrolith (left). On a higher scale
of hierarchy (Fig. 3E), these separated large layers consist of a finer
layering (every  0.5 lm) of mostly 10–20 nm-sized chitin fibers
and protein sheets in between a granular amorphous mineral, with
average particle size of approximately 100 nm (see arrows Fig. 3E).
The increase in size of the chitin fibers with respect to the later
deposited external parts possibly indicates that they are covered
by mineral or protein.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1963 Shechter et al. 2008a), ในหลังจากนั้นฝากชั้นภายนอกการ gastrolith ทรงกลมเหล่านี้จะบรรจุหลวมมาก และน้อยหลอมรวม (รูปที่ 3A) กว่าในรุ่นก่อนหน้านี้ฝากอะไหล่ภายใน (รูปที่ 3B), กับทรงกลมขนาดตั้งแต่ 150 นาโนเมตร (รูปที่ 3A) เป็น 190 นิวตันเมตร (รูปที่ 3B) ในภูมิภาคส่วนใหญ่ ที่นี่ สิ่งที่ปรากฏจะ หลวม chitin ไฟเบอร์มีการเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 5 nm จะสังเกตได้ทั่วท้องถิ่น และติดจากรอยแตก (มะเดื่อ 3C) นอกจากนี้รอบ ๆ รอยแตกตรงกลางของ gastrolith (4 รูป), ทรงกลมแสดงที่ดีหลวมบรรจุและอนุภาคขนาดตั้งแต่เล็กกว่าค่าเฉลี่ย(ภูมิภาค a: 140 nm) ที่อนุภาคทรงกลมขนาดใหญ่(265 b: nm, c: 440 nm) ยอดเงินต่ำกว่าของการเชื่อมโยงระหว่างท้องถิ่นแยกมากสามารถอธิบายเหตุผล gastrolithไม่ที่ตำแหน่งนี้ นอกจากนี้ ระหว่างภูมิภาคเป็น และb เราเห็นจำนวนเงินสูงของวัตถุดิบ ประกอบด้วย chitinเส้นใย ซึ่งดูเหมือนจะแยกทั้งสองขนาดของทรงกลม ไม่เกินนี้จุด การเปรียบเทียบข้อมูล SEM กับกล้องจุลทรรศน์แสงของเกียร์รูปภาพ เราสามารถ deduce ว่า layering แสง – มืดเกิดโดยการสลับกันของการหนาแน่นไมครอนบรรจุ หรือหลอมหลวมขนาดทรงกลม ดำเนินการต่อในส่วนของการในรูปแบบ 3 มิติที่เราสังเกตหลาย gastrolith ใหญ่ชั้นแยก (ขวา)จากเนื้อความหลักของ gastrolith (ซ้าย) ในระดับสูงขึ้นของลำดับชั้น (มะเดื่อ 3E), ชั้นขนาดใหญ่เหล่านี้แยกประกอบปลีกย่อยวาง (ทุก ๆ 0.5 lm) ของเส้นใยขนาดนาโนเมตร chitin 10 – 20 ส่วนใหญ่และโปรตีนระหว่างแร่ธาตุสัณฐานเม็ด แผ่นด้วยค่าเฉลี่ยขนาดอนุภาคประมาณ 100 nm (ดูลูกศรรูป 3E)การเพิ่มขนาดของเส้นใย chitin เกี่ยวกับในภายหลังส่วนภายนอกที่ฝากอาจจะบ่งชี้ว่า พวกเขาอยู่โดยแร่หรือโปรตีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1963; Shechter et al., 2008a) ในภายหลังชั้นภายนอกฝาก
ของ gastrolith ทรงกลมเหล่านี้จะเต็มมากขึ้นอย่างอิสระและน้อย
ผสม (รูป. 3A) มากกว่าในชิ้นส่วนภายในของฝากก่อนหน้านี้ (รูป. 3B) กับ
ทรงกลมขนาดตั้งแต่ 150 นาโนเมตร (รูป. 3A) ถึง 190 นาโนเมตร (รูป. 3B) ใน
ภูมิภาคส่วนใหญ่ นี่คือสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นเส้นใยไคตินหลวมที่มี
เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 5 นาโนเมตรสามารถมองเห็นได้รอบทรงกลมและ
ยื่นออกมาจากรอยแตก (รูป. 3C) นอกจากนี้รอบ ๆ รอยแตกที่อยู่ตรงกลาง
ของ gastrolith จุด (. รูปที่ 4) ทรงกลมแสดงพิเศษหลวม
บรรจุและอนุภาคขนาดตั้งแต่ขนาดเล็กกว่าค่าเฉลี่ยเล็กน้อย
(ภูมิภาค: 140 นาโนเมตร) เพื่ออนุภาคทรงกลมขนาดใหญ่พิเศษ
(ข: 265 นาโนเมตร, C: 440 นาโนเมตร) จำนวนเงินที่ลดลงของการเชื่อมโยง
ระหว่างทรงกลมขนาดใหญ่แยกต่างหากสามารถอธิบายได้ว่าทำไม gastrolith
เสียที่ตำแหน่งนี้ นอกจากนี้ระหว่างภูมิภาคและ
B ที่เราเห็นเป็นจำนวนเงินที่สูงของสารอินทรีย์ที่มีไคติน
เส้นใยซึ่งดูเหมือนจะแยกทั้งขนาดของทรงกลม ขึ้นไปนี้
จุดเปรียบเทียบข้อมูลกับ SEM กล้องจุลทรรศน์ส่ง
ภาพเราสามารถอนุมานว่า layering แสงมืดที่เกิด
จากการสับเปลี่ยนของหลวม ๆ ให้มากขึ้นหนาแน่นบรรจุหรือผสม submicron
ขนาดทรงกลม ดำเนินการต่อไปยังส่วนที่อยู่ด้านในสุดของ
gastrolith ในรูป 3D เราสังเกตหลายชั้นขนาดใหญ่ (ขวา) แยกออก
จากตัวหลักของ gastrolith (ซ้าย) ในระดับที่สูงขึ้น
ของลำดับชั้น (รูป. 3E) เหล่านี้แยกชั้นขนาดใหญ่ประกอบด้วยปลีกย่อย
layering (ทุกครั้งหรือไม่ 0.5 LM) ของเส้นใยไคตินส่วนใหญ่ 10-20 นาโนเมตรขนาด
และแผ่นโปรตีนในระหว่างแร่สัณฐานเม็ดที่มี
อนุภาคเฉลี่ย ขนาดประมาณ 100 นาโนเมตร (ดูรูปที่ลูกศร. 3E).
การเพิ่มขึ้นของขนาดของเส้นใยไคตินที่เกี่ยวกับการต่อ
ชิ้นส่วนภายนอกฝากอาจจะแสดงให้เห็นว่าพวกเขาได้รับความคุ้มครอง
จากแร่หรือโปรตีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1963 ; shechter et al . , 2008a ) ในช่วงต่อมาฝากเลเยอร์ภายนอกของปุ๋ยทรงกลมเหล่านี้จะบรรจุหลวม และน้อยฟิวส์ ( รูปที่ 3 ) กว่าในก่อนหน้านี้ที่ฝากชิ้นส่วนภายใน ( รูปที่ 3B )ทรงกลมขนาดตั้งแต่ 150 nm ( รูปที่ 3 ) 190 นาโนเมตร ( รูปที่ 3B )ภูมิภาคมากที่สุด ที่นี่ สิ่งที่ดูเหมือนจะหลวมด้วยเส้นใยไคตินเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 5 nm สามารถสังเกตรอบทรงกลมและที่ยื่นออกมาจากรอยแตก ( รูปที่ 3 ) นอกจากนี้รอบๆรอยแตกตรงกลางของปุ๋ย ( รูปที่ 4 ) , ทรงกลมแสดงพิเศษ หลวมบรรจุและขนาดอนุภาคเฉลี่ยตั้งแต่เล็กกว่าเล็กน้อย( พื้นที่ 700 nm ) และอนุภาคทรงกลมขนาดใหญ่( B : 260 nm , C : nm 440 ) การลดปริมาณของความสัมพันธ์ระหว่างแยกใหญ่ทรงกลม สามารถอธิบายได้ว่า ทำไมกึ๋นเสียในตำแหน่งนี้ นอกจากนี้ ระหว่างภูมิภาคและบี เราเห็นปริมาณอินทรีย์วัตถุ ประกอบด้วยไคตินเส้นใยที่ดูเหมือนจะแยกทั้งขนาดของทรงกลม ขึ้นนี้จุดเปรียบเทียบข้อมูล SEM ที่มีการส่งผ่านแสงกล้องจุลทรรศน์ภาพ เราสามารถอนุมานว่าแสง - มืด layering เกิดขึ้นโดยสลับหลวมมากขึ้นหนาแน่นหรือถูกเปลี่ยนแปลงขนาดทรงกลม การดำเนินงานสู่ส่วนที่ลึกที่สุดของปุ๋ยในรูปที่ 3 เราสังเกตหลายชั้นขนาดใหญ่ ( ขวา ) แยกจากร่างกายหลักของปุ๋ย ( ซ้าย ) ในระดับที่สูงขึ้น( รูปของลำดับชั้น 3E ) เหล่านี้แยกชั้นขนาดใหญ่ประกอบด้วยคนไหนศิลปะ ( ทุก 0.5 LM ) ส่วนใหญ่ 10 – 20 nm ขนาดเส้นใยไคตินและโปรตีนแผ่นระหว่างเม็ดสัณฐานแร่ , กับขนาดอนุภาคเฉลี่ยประมาณ 100 nm ( ดูลูกศรรูป 3E )เพิ่มขนาดของเส้นใยไคตินต่อในภายหลังฝากชิ้นส่วนภายนอกอาจจะบ่งชี้ว่าพวกเขาจะครอบคลุมโดยแร่ หรือโปรตีน