the lignification of cuttings and t

the lignification of cuttings and their rooting ability since
shoots lignify more rapidly in warm seasons, therefore,
seasonal differences and climatic factors may have a strong
influence on rooting (Hartmann and Kester 1975).
Lacking of juvenility was the most important constraint
to adventitious root formation of apple rootstock cuttings.Many apple rootstocks were generally misunderstood as
recalcitrant to root species (Zhu et al. 2001; Ciccotti et al.
2008). It must be resulted from that the cuttings were taken
from the adult phase plants. Rooting rates of softwood
cuttings from juvenile MX (J), juvenile like MX (S) or
tissue culture rejuvenated MX (R) and M26 (R) were high
enough to be practicable in the commercial nursery.
Rejuvenation were helpful to improve rooting ability and
apical meristem culture may be the best solution for the
rejuvenation of woody perennials (Greenwood 1987;Kataeva and Popowich 1993). In M. nicolai, in vitro
rooting percentage and root number per rooted shoot of
micro-shoots after 25 times of subculture were significantly
higher with increased IBA concentrations than that after 15
times of subculture (De Klerk and Brugge 1992). With the
appearance of leaf lobes as a morphological marker, the
adult phase shoot apical meristem of M. xiojinensis was
successfully rejuvenated after 17 passages of nodal stem
segment cultures (Huang et al. 2012).
The vegetative phase change of flowering plants was
mediated by miR156 and the higher level of miR156
expression has been proven to be both necessary and sufficient
for juvenility (Poethig 2009; Wu et al. 2009; Wang
et al. 2011; Huijser and Schmid 2011). In the experiment,
miR156 expressions in MX (A), M9 and M26 were activated
to the level of MX (J) after 12 or 15 passages of
subculture and a delayed adventitious rooting of MX (A),
M9 and M26 occurred at the 18th and 21st passage of
subculture respectively, indicating the successful rejuvenation
of MX (A), M9 and M26 in vitro shoots.
The activation of transcription of rooting associated
genes was necessary for adventitious root formation
(Smolka et al. 2009; Liu et al. 2003; Okushima et al. 2007;
Wilmoth et al. 2005). Consistently, in this experiment, the
expressions of ARRO-1, ARF7 and ARF19 genes were
significantly lower in micro-shoots of MX (A), M9 and
M26 than of MX (J) during the first 12 passages of subculture.
But after 15 passages of subculture, the expressions
of ARRO-1, ARF7 and ARF19 in micro-shoots of MX (A),
M9 and M26 increased to the levels of MX (J) at the 3rd
passage of subculture, at which the plantlets rooted. The
adventitious root formation was postponed for several
passages of subculture than gene activation.
A higher endogenous IAA, lower ABA contents and
subsequently higher IAA/ABA ratio are critical for
adventitious rooting. A positive relationship was found
between free indole-3-acetic acid (IAA) level and the
rooting response in almond (Prunus dulcis Mill) (Caboni
et al. 1997). Free IAA content in M26 was 2.8 times more
than in M9 and the differences in free IAA content of
in vitro shoots were related to the rooting ability (Alvarez
et al. 1989). In micropropagated wild cherry (Prunus avium
L), IAA levels increased mainly in the basal part of the
explants during root formation, however, ABA levels
increased transiently mainly in the apical part (Label et al.
1989). Endogenous ABA may be closely associated with
the inhibition of root formation in difficult-to-root microcuttings
of ‘Jonathan’ apple and an enhanced rooting
ability of explants of Sequoia is closely related to a high
IAA/ABA ratio (Fouret et al. 1986; Noiton et al. 1992a).
The rooting ability of apple cultivar ‘Jonathan’ was
improved significantly with increasing number of subcultures
and the IAA/ABA ratio increased from 0.2 at theinitial culture up to 0.7 at the subculture 26 (Noiton et al.
1992b). Similarly in this experiment, the endogenous IAA
content increased and the content of ABA decreased with
subcultures. The minimum IAA content threshold would be
*130 (ng g-1 fresh weight), at which level, the plantlets
from MX (J), MX (A), M9 and M26 rooted well.
The contents of endogenous cytokinins were proposed
as a marker for rejuvenation in tissue culture plantlets in
Hevea brasiliensis (Perrin et al. 1997). However, cytokinins
are considered to inhibit adventitious root formation
(Anderson and Camper, 1987; Takayama and Misawa,
1980). Microcuttings of tree peony (Paeonia suffruticosa
Andr.) coming from a 5-weeks subculture accumulated
high IAA were best for rooting (87 % rooting), but a low
rooting capacity (25–55 % rooting) was observed in microshoots
coming from media always contained high levels of
benzyladenine (Bouza et al. 1994). But based on the data in
this experiment, no apparent relations between in vitro
rooting and zeatin or GA3 contents were conclusive.
Conclusively, in apple rootstocks, the effects of IBA on
adventitious rooting were enhanced significantly by exogenous
H2O2.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

lignification ตัดและความสามารถในการทำลายตั้งแต่หน่อ lignify อย่างรวดเร็วในฤดูร้อน ดังนั้นความแตกต่างตามฤดูกาลและสภาพภูมิอากาศปัจจัยอาจมีแรงอิทธิพลทำลาย (Hartmann และ Kester 1975)ขาด juvenility เป็นข้อจำกัดที่สำคัญที่สุดการก่อตัวราก adventitious ของตัดต้นตอแอปเปิ้ล Rootstocks แอปเปิ้ลหลายถูกเข้าใจผิดโดยทั่วไปเป็นอ้างรากพันธุ์ (Zhu et al. 2001 Ciccotti et alทีนี้มันต้องเป็นผลมาจากว่า การตัดถ่ายจากพืชระยะผู้ใหญ่ รากของไม้เนื้ออ่อนตัดจากเยาวชน MX (J), เด็กและเยาวชนชอบ MX (S) หรือเนื้อเยื่อกระปรี้กระเปร่า MX (R) และ M26 (R) มีสูงพอที่จะสามารถทำในเด็กพาณิชย์ฟื้นฟูได้ให้ปรับปรุงรากสามารถ และเนื้อเยื่อปลายวัฒนธรรมอาจจะเหมาะสมสำหรับการคืนความอ่อนเยาว์ของไม้ยืนต้นไม้ (นวู้ 1987 Kataeva และ Popowich 1993) ใน nicolai M. ในหลอดทดลองหมายเลขเปอร์เซ็นต์และรากต่อยิงฝังรากของรากไมโครหน่อหลังจาก 25 ครั้งของวัฒนธรรมอย่างมากสูง มีความเข้มข้นของ IBA เพิ่มขึ้นกว่าหลัง 15เวลาของวัฒนธรรม (De Klerk และ Brugge 1992) ด้วยการลักษณะของกลีบใบเป็นเครื่องหมายทางสัณฐานวิทยา การถูกผู้ใหญ่ระยะยิงเนื้อเยื่อปลายของ M. xiojinensisเรียบร้อยแล้วกระปรี้กระเปร่าหลังจากตอนที่ 17 ของลำต้นดังส่วนวัฒนธรรม (Huang et al. 2012)การเปลี่ยนแปลงขั้นตอนของพืชของพืชดอกมีส่งต่อ ด้วย miR156 และ miR156 ในระดับสูงขึ้นนิพจน์ที่ได้รับการพิสูจน์ทั้งจำเป็น และเพียงพอสำหรับ juvenility (Poethig 2009 Wu et al. 2009 วังet al. 2011 Huijser และทิฐิ 2554) ในการทดลองมีการเรียกใช้นิพจน์ miR156 MX (A), M9 และ M26ระดับของ MX (J) หลัง passages 12 หรือ 15วัฒนธรรมและการล่าช้า adventitious รากของ MX (A),M9 และ M26 ที่เกิดขึ้นในกาล 18 และ 21วัฒนธรรมย่อยตามลำดับ เพื่อแสดงการฟื้นฟูประสบความสำเร็จของ MX (A), M9 และ M26 ในหลอดทดลองถ่ายการเปิดใช้งานการถอดรหัสของการรูทเครื่องเกี่ยวข้องยีนเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับก่อราก adventitious(Smolka et al. 2009 Liu et al. 2003 Okushima et al. 2007Wilmoth et al. 2005) ในการทดลองนี้ สม่ำเสมอ การแสดงออกของยีนปุ่-1, ARF7 และ ARF19 ได้ลดในไมโครหน่อของ MX (A), M9 และM26 กว่าของ MX (J) ระหว่างทางเดินครั้งแรก 12 ของวัฒนธรรมแต่หลัง จาก 15 passages วัฒนธรรม นิพจน์ปุ่-1, ARF7 และ ARF19 ในไมโครหน่อของ MX (A),M9 และ M26 เพิ่มระดับของ MX (J) ที่ 3ทางของวัฒนธรรม ที่ plantlets ที่ราก การก่อราก adventitious ถูกเลื่อนออกไปหลายทางเดินของวัฒนธรรมมากกว่ายีนเปิดใช้งานIAA ภายนอกสูง ต่ำ ABA เนื้อหา และอัตราส่วนของ IAA/ABA สูงต่อมามีความสำคัญต่อราก adventitious พบความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างฟรีระดับกรดอินโดล-3-อะซิติก (IAA) และขจัดการตอบสนองในอัลมอนด์ (Prunus dulcis Mill) (Caboniet al. 1997) เนื้อหาฟรีของ IAA ใน M26 เป็น 2.8 เท่ากว่า M9 และความแตกต่างในเนื้อหาของ IAA ที่ฟรีเกี่ยวข้องกับความสามารถในการทำลาย (Alvarez หน่อในหลอดทดลองet al. 1989) ใน micropropagated ป่าเชอร์รี่ (Prunus aviumL) ระดับ IAA เพิ่มขึ้นส่วนใหญ่ในส่วนแรกเริ่มของการexplants ระหว่างก่อราก อย่างไรก็ตาม ระดับ ABAเพิ่ม transiently ส่วนใหญ่ในส่วนปลายยอด (ป้าย et al1989) . ABA ภายนอกอาจจะเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดด้วยการยับยั้งการเกิดรากในรากยาก microcuttingsแอปเปิ้ล 'Jonathan' และการเสริมรากความสามารถของ explants ของ Sequoia จะต้องเกี่ยวข้องด้วยสม IAA/ABA (Fouret et al. 1986 Noiton et al. 1992a)ไม่สามารถทำลายของแอปเปิ้ลพันธุ์ 'Jonathan'ดีมากกับการเพิ่มจำนวน subculturesและ IAA/ABA อัตราส่วนเพิ่มขึ้นจาก 0.2 ที่วัฒนธรรม theinitial ถึง 0.7 ที่วัฒนธรรม 26 (Noiton et al1992b) ในทำนองเดียวกันในการทดสอบนี้ IAA ภายนอกเนื้อหาที่เพิ่มขึ้นและเนื้อหาของ ABA ที่ลดลงด้วยsubcultures จำกัดเนื้อหา IAA ต่ำสุดจะเป็น* 130 (ฉบับ g-1 สดน้ำหนัก), ในระดับใด การ plantletsจาก MX (J), MX (A), M9 และ M26 ฝังรากอย่างดีมีการนำเสนอเนื้อหาของคลอโรฟิลล์ภายนอกเป็นเครื่องหมายสำหรับการฟื้นฟูใน plantlets เยื่อในยางพารา (Perrin et al. 1997) อย่างไรก็ตาม คลอโรฟิลล์ถือว่าเป็นการยับยั้งการก่อตัวราก adventitious(แอนเดอร์สันและค่าย 1987 ทาคายามะและมิซาว่า1980) . Microcuttings ของพีโอนีต้น (Paeonia suffruticosaฟบี) มาจากวัฒนธรรม 5 สัปดาห์ที่สะสมIAA ที่สูงสุดสำหรับการขจัด (87% ขจัด), แต่ต่ำขจัดความจุ (25 – 55% ขจัด) ถูกตรวจสอบใน microshootsมาจากสื่ออยู่ในระดับสูงเสมอbenzyladenine (Bouza et al. 1994) แต่ตามข้อมูลในทดลองนี้ ไม่มีความสัมพันธ์ที่ชัดเจนระหว่างในหลอดทดลองขจัด และซีเอติน หรือเนื้อหา GA3 ได้ข้อสรุปในแอปเปิ้ล rootstocks ผลของ IBA ในแน่ชัดราก adventitious ได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ โดยภายนอกH2O2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

lignification ของกิ่งและความสามารถในการขจัดของพวกเขาตั้งแต่
หน่อเปลี่ยนให้เป็นไม้มากขึ้นอย่างรวดเร็วในฤดูกาลอบอุ่นดังนั้น
ความแตกต่างตามฤดูกาลและปัจจัยภูมิอากาศที่อาจจะมีความแข็งแกร่ง
มีอิทธิพลต่อการขจัด (อาร์ตมันน์และ Kester 1975).
ขาด juvenility เป็นข้อ จำกัด ที่สำคัญที่สุด
ต่อการก่อราก แอปเปิ้ลต้นตอ cuttings.Many ต้นตอแอปเปิ้ลถูกเข้าใจผิดโดยทั่วไปเป็น
บิดพลิ้วสายพันธุ์ราก (จู้ et al, 2001. Ciccotti et al.
2008) มันจะต้องเป็นผลมาจากการตัดที่ถูกพรากไป
จากพืชเฟสผู้ใหญ่ อัตราการขจัดของไม้เนื้ออ่อน
ตัดจากเด็กและเยาวชน MX (J) เด็กและเยาวชนเช่น MX (S) หรือ
การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อพลังวังชา MX (R) และ M26 (R) อยู่ในระดับสูง
พอที่จะปฏิบัติในสถานรับเลี้ยงเด็กในเชิงพาณิชย์.
Rejuvenation เป็นประโยชน์ในการปรับปรุงความสามารถในการขจัดและ
วัฒนธรรมเนื้อเยื่อปลายอาจจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับ
การฟื้นฟูของการปลูกไม้ยืนต้น (กรีนวูด 1987; Kataeva และ Popowich 1993) ในเอ็ม Nicolai ในหลอดทดลอง
ร้อยละรากและจำนวนรากที่หยั่งรากต่อการยิงของ
ไมโครหน่อหลังจาก 25 เท่าของวัฒนธรรมอย่างมีนัยสำคัญ
ที่สูงขึ้นกับความเข้มข้นของ IBA เพิ่มขึ้นกว่า 15
เท่าของวัฒนธรรม (De Klerk และบรูซ 1992) กับ
การปรากฏตัวของกลีบใบเป็นเครื่องหมายทางสัณฐานวิทยาที่
เฟสผู้ใหญ่ถ่ายเนื้อเยื่อปลายเอ็ม xiojinensis ได้รับการ
ฟื้นฟูสภาพหลังประสบความสำเร็จใน 17 ทางเดินของก้านสำคัญ
วัฒนธรรมส่วน (Huang et al. 2012).
การเปลี่ยนแปลงขั้นตอนการเจริญเติบโตของพืชดอกได้รับการ
ไกล่เกลี่ยโดย miR156 และระดับที่สูงขึ้นของ miR156
แสดงออกได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีทั้งที่จำเป็นและเพียงพอ
สำหรับ juvenility (Poethig 2009 Wu et al, 2009. วัง
et al, 2011. Huijser และชมิด 2011) ในการทดสอบ
การแสดงออก miR156 ใน MX (A), M9 และ M26 ถูกเปิดใช้งาน
ในระดับของ MX (ญ) หลังจาก 12 หรือ 15 ทางเดินของ
วัฒนธรรมและความล่าช้าในการขจัดบังเอิญของ MX (A),
M9 และ M26 ที่เกิดขึ้นในวันที่ 18 และเนื้อเรื่องที่ 21 ของ
วัฒนธรรมตามลำดับแสดงให้เห็นการฟื้นฟูที่ประสบความสำเร็จ
. ของ MX (A), M9 และ M26 ในหลอดทดลองหน่อ
กระตุ้นการทำงานของการถอดความจากการเชื่อมโยงการขจัด
ยีนเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการสร้างราก
(Smolka et al, 2009. หลิว et al, 2003. ; Okushima et al, 2007.
Wilmoth et al, 2005). อย่างต่อเนื่องในการทดลองนี้
การแสดงออกของความ Arro-1 ARF7 และ ARF19 ยีนได้
อย่างมีนัยสำคัญลดลงในไมโครหน่อของ MX (A), M9 และ
M26 กว่า MX (ญ) ในช่วง 12 ทางเดินแรกของวัฒนธรรม.
แต่หลังจาก 15 ทางเดินของวัฒนธรรม, การแสดงออก
ของ Arro-1 ARF7 และ ARF19 ในไมโครหน่อของ MX (A),
M9 และ M26 เพิ่มขึ้นถึงระดับของ MX (ญ) ที่ 3
เนื้อเรื่องของวัฒนธรรมซึ่งต้นราก
ก่อรากถูกเลื่อนออกไปเป็นเวลาหลาย
ทางเดินของวัฒนธรรมกว่าการเปิดใช้งานยีน.
ภายนอกสูง IAA ต่ำเนื้อหา ABA และ
IAA อัตราส่วน / ABA ภายหลังที่สูงขึ้นมีความสำคัญสำหรับ
การขจัดบังเอิญ ความสัมพันธ์ทางบวกถูกพบ
ระหว่างกรดฟรี indole-3-อะซิติก (IAA) ระดับและ
การตอบสนองของรากในอัลมอนด์ (Prunus dulcis Mill) (Caboni
et al. 1997) เนื้อหา IAA ฟรี M26 2.8 ครั้งมากขึ้น
กว่าในแปลง M9 และความแตกต่างในเนื้อหาของ IAA ฟรี
ในหลอดทดลองหน่อมีความสัมพันธ์กับความสามารถในการขจัด (อัลวาเร
et al. 1989) ในเนื้อเยื่อของป่าเชอร์รี่ (Prunus avium
L) ระดับ IAA เพิ่มขึ้นส่วนใหญ่ในส่วนฐานของ
ชิ้นส่วนในระหว่างการก่อราก แต่ระดับ ABA
เพิ่มขึ้น transiently ส่วนมากทางตอนปลาย (ป้าย et al.
1989) ABA ภายนอกอาจจะเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับ
การยับยั้งการก่อตัวของรากใน microcuttings ยากต่อการราก
ของโจนาธาน 'แอปเปิ้ลและรากเพิ่ม
ความสามารถของชิ้นส่วนของ Sequoia มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับสูง
IAA / อัตราส่วน ABA (Fouret et al, 1986. Noiton et al. 1992a).
ขจัดความสามารถของแอปเปิ้ลพันธุ์ 'โจนาธาน' ถูก
ปรับปรุงให้ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับการเพิ่มจำนวนของวัฒนธรรม
และ / อัตราส่วน ABA IAA เพิ่มขึ้นจาก 0.2 วัฒนธรรม theinitial ถึง 0.7 ที่วัฒนธรรม 26 (Noiton et al.
1992b) . ในทำนองเดียวกันในการทดลองนี้ IAA ภายนอก
เนื้อหาที่เพิ่มขึ้นและเนื้อหาของสถาบันการเงินลดลงด้วย
วัฒนธรรม ขั้นต่ำ IAA เกณฑ์เนื้อหาจะเป็น
* 130 (ng G-1 น้ำหนักสด) ที่ระดับต้นอ่อน
จาก MX (ญ), MX (A), M9 และ M26 ฝังรากกัน.
เนื้อหาของไซโตไคภายนอกถูกเสนอ
เป็น เครื่องหมายสำหรับฟื้นฟูในต้นกล้าเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อใน
ยางพารา (เพอร์ริน et al. 1997) อย่างไรก็ตามไซโตไค
ได้รับการพิจารณาในการยับยั้งการก่อตัวของราก
(แอนเดอ Camper 1987; ทาคายามะและมิซาวะ,
1980) Microcuttings ของดอกโบตั๋นต้นไม้ (หมู่ตันผี
Andr.) ที่มาจากวัฒนธรรม 5 สัปดาห์ที่ผ่านมาสะสม
สูง IAA เป็นที่ดีที่สุดสำหรับการขจัด (87% ขจัด) แต่ต่ำ
ความจุราก (25-55% ขจัด) พบว่าใน microshoots
มาจากสื่อเสมอ มีระดับสูงของ
benzyladenine (Bouza et al. 1994) แต่ขึ้นอยู่กับข้อมูลใน
การทดลองนี้ไม่มีความสัมพันธ์ที่ชัดเจนระหว่างในหลอดทดลอง
รากและซีเอตินหรือ GA3 เนื้อหาเป็นข้อสรุป.
สรุปในต้นตอแอปเปิ้ลผลของ IBA ใน
รากบังเอิญถูกเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญจากภายนอก
H2O2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การ lignification ของกิ่งและรากสามารถตั้งแต่ยิงเปลี่ยนเป็นไม้มากขึ้นอย่างรวดเร็วในฤดูอบอุ่น ดังนั้นความแตกต่างของฤดูกาล และปัจจัยด้านสภาพอากาศอาจจะได้แข็งแรงอิทธิพลต่อราก ( Admin และ เคสเตอร์ 1975 )ขาด juvenility เป็นข้อจำกัดที่สำคัญที่สุดการเกิดรากของกิ่งต้นตอปากดีแอปเปิ้ลแอปเปิ้ล . ต้นตอหลายมักเข้าใจผิดว่าเป็นนอกครูรากชนิด ( Zhu et al . 2001 ciccotti et al .2008 ) มันคงเป็นผลมาจากที่การถ่ายจากผู้ใหญ่ ระยะที่พืช รากของไม้เนื้ออ่อน อัตราตัดจากเยาวชน MX ( J ) เด็กชอบ MX ( s ) หรือการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ rejuvenated MX ( R ) และ m26 ( R ) สูงเพียงพอที่จะใช้งานในสถานที่เชิงพาณิชย์ช่วยปรับปรุงฟื้นฟูที่เหมาะสมในเนื้อเยื่อเจริญปลายยอดวัฒนธรรมอาจจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับความอ่อนเยาว์ของวู้ดดี้ไม้ยืนต้น ( Greenwood kataeva popowich 1987 และ 1993 ) ในเอ็ม นิโคไล ในหลอดทดลองรากและจำนวนรากต่อค่ายิงของรากยิงไมโคร 2 อย่างมีนัยสำคัญหลังจาก 25 ครั้งIBA ความเข้มข้นที่สูงขึ้นกว่านั้นหลังจาก 15ครั้งที่ 2 ( เดอ เคลิร์ก และ Brugge 1992 ) กับลักษณะของกลีบใบเป็นเครื่องหมายลักษณะทางสัณฐานวิทยา ,ผู้ใหญ่ระยะยิงของ ม. xiojinensis เป็นเนื้อเยื่อเจริญปลายยอดเรียบร้อยแล้วหลังจาก 17 หัวข้อของแต่ละต้นสดชื่นส่วนวัฒนธรรม ( Huang et al . 2012 )การเปลี่ยนเฟสของพืชไม้ดอกคือโดย mir156 ) และระดับที่สูงขึ้นของ mir156การแสดงออกที่ได้รับการพิสูจน์เป็นทั้งสิ่งที่จำเป็นและเพียงพอสำหรับ juvenility ( poethig 2009 ; Wu et al . 2009 ; วังet al . 2011 ; และ huijser ชมิด 2011 ) ในการทดลองการแสดงออก mir156 MX ( A ) M9 และ m26 ถูกเปิดในระดับของ MX ( J ) หลังจาก 12 หรือ 15 หัวข้อของวัฒนธรรมและล่าช้าปากดีรากของ MX ( )M9 และ m26 เกิดขึ้นที่ 18 และ 21 เนื้อเรื่องของเปอร์เซ็นต์ตามลำดับ แสดงให้เห็นว่าการฟื้นฟูที่ประสบความสำเร็จของ MX ( A ) M9 และ m26 ในหลอดทดลองยิงการถอดความของรากที่เกี่ยวข้องยีนที่จำเป็นสำหรับการสร้างรากหายใจผิดปกติ( สโมลค่า et al . 2009 ; Liu et al . 2003 ; okushima et al . 2007 ;wilmoth et al . 2005 ) เสมอ ในการทดลองนี้การแสดงออกของยีนและ arro-1 arf7 arf19 ,ลดลงในไมโครหน่อของ MX ( A ) M9 และm26 กว่า MX ( J ) ในระหว่าง 12 หัวข้อแรกของเปอร์เซ็นต์แต่หลังจาก 15 หัวข้อของวัฒนธรรมย่อย , สำนวนของ arro-1 arf7 arf19 , และไมโครในหน่อของ MX ( )m26 M9 และเพิ่มขึ้นในระดับของ MX ( J ) ที่ 3เนื้อเรื่องของวัฒนธรรมย่อยที่ต้นราก . ที่การเกิดรากปากดีถูกเลื่อนออกไปสำหรับหลายหัวข้อที่ 2 กว่ายีนกระตุ้นที่สูงขึ้นใน IAA เนื้อหา ABA ลดลงโดยมีอัตราส่วนที่สูง IAA / 2 สำหรับปากดีเชียร์ ความสัมพันธ์พบว่าระหว่างงานวิจัยปฏิบัติการ ( IAA ) ระดับกรดฟรีและสนับสนุนการตอบสนองในอัลมอนด์ ( ศาสนาจากโรงงาน ) ( caboniet al . 1997 ) เนื้อหาฟรีใน m26 IAA เป็น 2.8 เท่ามากกว่าในแปลง M9 และความแตกต่างในเนื้อหาของฟรีเอในหลอดทดลองยิง มีความสัมพันธ์กับความสามารถในการขจัด ( อัลวาเรซet al . 1989 ) ใน micropropagated ( ศาสนาจากป่าเชอร์รี่ลิตร ) , เอ ระดับเพิ่มขึ้นส่วนใหญ่ในส่วนฐานของในการเพาะเลี้ยงราก อย่างไรก็ตาม 2 ระดับบุคคลหรือสิ่งที่อยู่ชั่วคราวที่เพิ่มขึ้นส่วนใหญ่ในส่วนปลาย ( ป้าย et al .1989 ) ใน aba อาจจะเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับการยับยั้งการสร้างราก ราก microcuttings ยาก' ' แอปเปิ้ลเพิ่มรากและโจนาธานความสามารถของชิ้นส่วนของ Sequoia เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับสูงอัตราส่วนเอ / 2 ( fouret et al . 1986 ; noiton et al . 1992a )รากความสามารถของแอปเปิ้ลพันธุ์ ' ' โจนาธานการปรับปรุงอย่างมาก กับการเพิ่มจำนวนของ subculturesและอัตราส่วนเอ / ABA เพิ่มขึ้นจาก 0.2 0.7 ที่เริ่มต้นขึ้นในวัฒนธรรมวัฒนธรรม 26 ( noiton et al .1992b ) ซึ่งในการทดลองนี้ ในเอเพิ่มปริมาณและเนื้อหาของ aba มีค่าลดลงพัฒนาจน . ขั้นต่ำเนื้อหาเกณฑ์จะเอ* 130 ( NG G-1 น้ำหนักสด ) ในระดับที่ , เดือนจาก MX ( J ) , MX ( A ) M9 และ m26 รากดีในการเสนอเนื้อหาของไซโตไคนินเป็นเครื่องหมายสำหรับฟื้นฟูในต้นกล้าเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อในยางพารา ( แร็ง et al . 1997 ) อย่างไรก็ตาม ไซโทไคนินจะพิจารณาเพื่อยับยั้งการเกิดรากหายใจผิดปกติ( Anderson และค่าย , 1987 ; และทาคามิซาวะ1980 ) microcuttings ของโบตั๋นต้นไม้ ( paeonia suffruticosaผู้ชาย ) ที่มาจากวัฒนธรรม 5-weeks สะสมเอ สูงเป็นดีที่สุดสำหรับราก ( 87% ราก ) แต่น้อยที่มีความจุ ( 25 – 55% ขจัด ) พบว่าใน microshootsที่มาจากสื่อที่มีระดับสูงเสมอbenzyladenine ( โบวซ่า et al . 1994 ) แต่ตามข้อมูลในการทดลองนี้ ยังไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างในหลอดทดลองรากและซีเอตินหรือ GA3 เนื้อหาข้อสรุปซึ่งในต้นตอแอปเปิ้ล , ผลและอื่น ๆบนปากดีรากถูกเพิ่มขึ้นอย่างมาก โดยภายนอกแบตเตอรี่ .