The U.S. Food and Drug Administrati

The U.S. Food and Drug Administration has classified the food additive monosodium glutamate as generally safe. Even so, some people report side effects after eating food containing MSG, which is commonly used as flavor enhancer in many restaurant meals and packaged foods. Reports of side effects attributed to MSG first appeared in the medical literature in 1968 and included numbness at the back of the neck and arms, weakness and heart palpitations. Other symptoms have since been reported, and debate continues among medical researchers about a possible link to MSG.

MSG Symptom Complex

In August 1995, the Federation of American Societies for Experimental Biology, or FASEB, published its findings regarding possible MSG-related reactions. Commissioned by the FDA, the report listed a range of possible symptoms associated with MSG consumption: a burning sensation in the back of the neck, forearms and chest; facial pressure or tightness; chest pain; heart palpitations; headache; nausea; numbness in the back of the neck radiating to the arms and back; tingling or warmth in the upper body; drowsiness; and weakness. FASEB referred to these symptoms collectively as MSG symptom complex.

Asthma Attacks

The 1995 FASEB report concluded that MSG may trigger asthma attacks in a small subset of people with asthma who are sensitive to the food additive. This finding was based on 2 earlier studies of MSG consumption in people with asthma, although the FASEB authors noted some deficiencies in the study methods. Subsequent studies have not confirmed this link. A May 2009 review in "Clinical and Experimental Allergy" concluded that the existence of MSG-induced asthma has not been conclusively established, and further research is needed to determine a possible relationship between MSG and asthma.

Hives, Edema, Runny Nose

Other reported side effects of MSG include skin rashes, swelling of the skin, and nasal congestion, itching and sneezing. The authors of the May 2009 report in "Clinical and Experimental Allergy" agreed with earlier findings and concluded that MSG may, in rare cases, cause hives and skin swelling in people who are very sensitive to the additive. The authors also noted that a small number of cases of nasal symptoms possibly related to MSG consumption have been reported. In the handful of patients involved, nasal symptoms disappeared when they followed an additive-free diet.

Onset and Duration of Side Effects

The possible side effects included in MSG symptom complex reportedly occur within 15 to 30 minutes of consuming MSG and go away on their own within 2 hours. In the rare cases when asthma attacks may have been linked to eating foods containing MSG, symptoms were noted within 1 to 12 hours of consumption. In limited studies of people with chronic hives, MSG consumption triggered skin reactions within 1 to 24 hours in a small subset of people with apparent sensitivity to the additive.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สหรัฐอเมริกาอาหารและยาได้จัดอาหาร additive โมโนโซเดียมกลูตาเมตที่ว่าปลอดภัยโดยทั่วไป ดังนั้นแม้ บางท่านรายงานผลข้างเคียงหลังรับประทานอาหารที่ประกอบด้วยผงชูรส ซึ่งถูกใช้เป็นรสชาติเพิ่มในอาหารและอาหารสำเร็จรูปมากมาย รายงานของผลข้างเคียงที่เกิดจากผงชูรสแรกปรากฏในวรรณกรรมทางการแพทย์ในความมึนงง 1968 และอยู่ด้านหลังคอ และแขน ความอ่อนแอ และหัวใจ ตั้งแต่มีการรายงานอาการอื่น ๆ และอภิปรายอย่างต่อเนื่องในหมู่นักวิจัยทางการแพทย์เกี่ยวกับการเชื่อมโยงได้กับผงชูรสข่าวสารเกี่ยวกับอาการซับซ้อนใน 1995 สิงหาคม สหพันธรัฐของอเมริกันสังคมสำหรับทดลองชีววิทยา หรือ FASEB เผยแพร่สิ่งที่ค้นพบเกี่ยวกับปฏิกิริยาที่เกี่ยวข้องกับผงชูรสไปได้ โดยกล่าวว่า FDA รายงานแสดงช่วงของอาการเป็นไปได้ที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคผงชูรส: แสบด้านหลังของลำคอ แขน และหน้า อก หน้าความดันหรือความหนาแน่น อาการเจ็บหน้าอก หัวใจ ปวดหัว คลื่นไส้ อาการชาที่ด้านหลังของคอที่แผ่ไปยังแขนและหลัง ความรู้สึกเสียวซ่าหรือความอบอุ่นในร่างกายส่วนบน อาการง่วงนอน และความอ่อนแอ FASEB เรียกอาการเหล่านี้เรียกว่าผงชูรสอาการซับซ้อนโรคหอบหืดรายงาน FASEB 1995 สรุปว่า ผงชูรสอาจทริกเกอร์หืดในชุดย่อยขนาดเล็กคนมีโรคหอบหืดมีความไวต่อสารเติมแต่งอาหาร ค้นพบนี้ถูกอิง 2 โดยศึกษาการใช้ผงชูรสในคนที่มีโรคหอบหืด แม้ว่าผู้เขียน FASEB สังเกตข้อบกพร่องบางอย่างในวิธีการศึกษา ต่อมาการศึกษาได้ไม่ยืนยันลิงค์นี้ รีวิว 2552 พฤษภาคมใน "คลินิกและทดลองภูมิแพ้" สรุปได้ว่า การดำรงอยู่ของโรคหอบหืดที่เกิดจากผงชูรสไม่ได้เห็นแน่ชัดว่าจัดตั้ง และจำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ที่เป็นไปได้ระหว่างผงชูรสและโรคหอบหืดลมพิษ บวม น้ำมูกไหลอื่น ๆ รายงานผลข้างเคียงของผงชูรสได้แก่ผื่นผิวหนัง อาการบวมของผิว และจมูกแออัดจาก อาการคัน และจาม ผู้เขียนของรายงาน 2552 พฤษภาคม "คลินิกและทดลองภูมิแพ้" กับผลการวิจัยก่อนหน้านี้ และได้ข้อสรุปว่า ผงชูรสอาจ ในบางกรณี ทำให้เกิดลมพิษและบวมในคนที่มีความสำคัญมากในการปรุงแต่งผิว ผู้เขียนยังตั้งข้อสังเกตว่า ได้รับรายงานจำนวนเล็ก ๆ ของกรณีจมูกอาการอาจจะสัมพันธ์กับปริมาณการใช้ผงชูรส ในกำมือของผู้ป่วยที่เกี่ยวข้อง โพรงจมูกอาการหายไปเมื่อพวกเขาตามการรับประทานอาหารฟรีเริ่มมีอาการและระยะเวลาของผลข้างเคียงรวมข่าวสารเกี่ยวกับอาการซับซ้อนรายงานผลข้างเคียงเป็นไปได้เกิดขึ้นภายใน 15-30 นาทีการบริโภคผงชูรส และหายไปด้วยตนเองภายใน 2 ชั่วโมง ในบางกรณี เมื่อโรคหอบหืดอาจถูกเชื่อมโยงกับการรับประทานอาหารที่ประกอบด้วยผงชูรส อาการถูกตั้งข้อสังเกตภายใน 1-12 ชั่วโมง ศึกษาจำกัดของคนที่มีลมพิษเรื้อรัง การใช้ผงชูรสเรียกปฏิกิริยาทางผิวหนังภายใน 1-24 ชั่วโมงในชุดย่อยขนาดเล็กของคน มีความไวต่อสารเติมแต่งที่ชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สหรัฐอเมริกาอาหารและยาได้จัดประเภทผงชูรสอาหารเสริมเป็นความปลอดภัยโดยทั่วไป ดังนั้นแม้บางคนรายงานผลข้างเคียงหลังจากที่กินอาหารที่มีผงชูรสซึ่งเป็นที่นิยมใช้เป็นวัตถุปรุงแต่งรสอาหารในร้านอาหารมากมายและอาหารที่บรรจุ รายงานของผลข้างเคียงมาประกอบกับผงชูรสปรากฏตัวครั้งแรกในวรรณกรรมทางการแพทย์ในปี 1968 และรวมถึงอาการชาที่ด้านหลังของลำคอและแขนความอ่อนแอและใจสั่นหัวใจ อาการอื่น ๆ ที่ได้รับตั้งแต่รายงานและการอภิปรายอย่างต่อเนื่องในหมู่นักวิจัยทางการแพทย์เกี่ยวกับการเชื่อมโยงไปได้ที่จะผงชูรส.

ผงชูรสซับซ้อนอาการ

ในเดือนสิงหาคมปี 1995 สภาสังคมอเมริกันสำหรับการทดลองทางชีววิทยาหรือ FASEB ตีพิมพ์ผลการวิจัยเกี่ยวกับการเกิดปฏิกิริยาผงชูรสที่เกี่ยวข้องกับการที่เป็นไปได้ โดยนายองค์การอาหารและยารายงานที่ระบุไว้ในช่วงของอาการที่อาจจะเกี่ยวข้องกับการบริโภคผงชูรส: แสบในด้านหลังของลำคอแขนและหน้าอก; ความดันใบหน้าหรือความหนาแน่น; อาการเจ็บหน้าอก; ใจสั่นหัวใจ ปวดหัว; คลื่นไส้; อาการชาในด้านหลังของลำคอร้าวลงแขนและหลัง รู้สึกเสียวซ่าหรือความอบอุ่นในร่างกายส่วนบน; อาการง่วงนอน; และความอ่อนแอ FASEB เรียกอาการเหล่านี้รวมเป็นผงชูรสซับซ้อนอาการ.

หอบหืดโจมตี

รายงาน 1995 FASEB สรุปว่าผงชูรสอาจก่อให้เกิดโรคหอบหืดในกลุ่มย่อยเล็ก ๆ ของคนที่มีโรคหอบหืดที่มีความไวต่อสารเติมแต่งอาหาร การค้นพบนี้ก็ขึ้นอยู่กับการศึกษาก่อนหน้า 2 ของการบริโภคผงชูรสในผู้ที่มีโรคหอบหืดแม้ว่าผู้เขียนตั้งข้อสังเกต FASEB ข้อบกพร่องบางอย่างในวิธีการศึกษา การศึกษาต่อยังไม่ได้ยืนยันการเชื่อมโยงนี้ ทบทวนพฤษภาคม 2009 ใน "ทดลองทางคลินิกและโรคภูมิแพ้" สรุปได้ว่าการดำรงอยู่ของโรคหอบหืดผงชูรสที่เกิดขึ้นยังไม่ได้รับการจัดตั้งขึ้นอย่างแน่ชัดและการวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นในการกำหนดความสัมพันธ์ที่เป็นไปได้ระหว่างผงชูรสและโรคหอบหืด.

ลมพิษบวมน้ำมูกไหล

อื่น ๆ รายงานด้าน ผลกระทบของผงชูรส ได้แก่ ผื่นผิวหนังบวมของผิวและคัดจมูกคันและจาม ผู้เขียนรายงานพฤษภาคม 2009 ใน "ทดลองทางคลินิกและโรคภูมิแพ้" เห็นด้วยกับผลการวิจัยก่อนหน้านี้และได้ข้อสรุปว่าผงชูรสอาจในบางกรณีทำให้เกิดลมพิษและผิวหนังบวมในผู้ที่มีความไวต่อสารเติมแต่ง ผู้เขียนยังตั้งข้อสังเกตว่าจำนวนเล็ก ๆ ของกรณีของอาการจมูกอาจจะเกี่ยวข้องกับการบริโภคผงชูรสได้รับรายงาน ในกำมือของผู้ป่วยที่เกี่ยวข้องกับอาการจมูกหายไปเมื่อพวกเขาใช้อาหารสารเติมแต่งฟรี.

เริ่มมีอาการและระยะเวลาของผลข้างเคียง

ผลข้างเคียงที่เป็นไปได้รวมอยู่ในผงชูรสซับซ้อนอาการข่าวเกิดขึ้นภายใน 15 ถึง 30 นาทีของการบริโภคผงชูรสและหายไปได้ด้วยตัวเอง ภายใน 2 ชั่วโมง ในกรณีที่หายากเมื่อโรคหอบหืดอาจมีการเชื่อมโยงกับการรับประทานอาหารที่มีผงชูรสอาการถูกตั้งข้อสังเกตได้ภายใน 1 ถึง 12 ชั่วโมงของการบริโภค ในการศึกษาที่ จำกัด ของคนที่มีอาการโรคลมพิษเรื้อรังบริโภคผงชูรสเรียกปฏิกิริยากับผิวหนังภายใน 1-24 ชั่วโมงในกลุ่มย่อยเล็ก ๆ ของคนที่มีความไวที่ชัดเจนให้กับสารเติมแต่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์การอาหารและยาของสหรัฐอเมริกาได้จัดอาหาร ผงชูรส และโดยทั่วไปจะปลอดภัย ดังนั้นแม้บางคนรายงานผลข้างเคียงหลังจากรับประทานอาหารที่มีผงชูรส ซึ่งเป็นที่นิยมใช้เป็นสารเสริมรสชาติในอาหารร้านอาหารหลายอาหารที่แพคเกจ รายงานข้างเคียง ประกอบกับผงชูรส ปรากฏครั้งแรกในวรรณกรรมทางการแพทย์ในปี 1968 และรวมชาที่ด้านหลังของคอและแขนอ่อน และใจสั่น อาการอื่น ๆ มีตั้งแต่ถูกรายงานและอภิปรายอย่างต่อเนื่องในหมู่นักวิจัยทางการแพทย์เกี่ยวกับการเชื่อมโยงเป็นไปเพื่อผงชูรสผงชูรสกับอาการที่ซับซ้อนในเดือนสิงหาคม 1995 สหพันธ์ของสมาคมอเมริกันเพื่อการทดลองชีววิทยา หรือฟาเซบตีพิมพ์การค้นพบเรื่องที่เป็นไปได้ ผงชูรส เกี่ยวข้องกับปฏิกิริยา ทหารโดย FDA , รายงานแสดงช่วงของอาการที่เป็นไปได้ที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคผงชูรส : เพทนาเขียนในด้านหลังของคอ แขน และหน้าอก ความดันที่ผิวหน้าหรือตึง ; อาการเจ็บหน้าอก ; ใจสั่น ; ปวดหัว ; คลื่นไส้ ; ชาในด้านหลังของคอ แผ่ไปยังแขนและกลับ เหน็บ หรือความอบอุ่น ในร่างกายบน ง่วงซึม และอ่อนเพลีย ฟาเซบเรียกว่าอาการเหล่านี้เรียกรวมกันว่า ผงชูรส อาการที่ซับซ้อนการโจมตีของโรคหอบหืด1995 ฟาเซบรายงานสรุปได้ว่าผงชูรสอาจก่อให้เกิดโรคหอบหืดในส่วนย่อยเล็กของคนที่มีโรคหอบหืดที่มีความไวต่อสารเติมแต่งอาหาร ผลการวิจัยพบว่าจากการศึกษาก่อนหน้านี้ของการบริโภคผงชูรส 2 ในคนที่มีโรคหอบหืด แต่ฟาเซบผู้เขียนสังเกตบางข้อบกพร่องในการศึกษาวิธีการ ต่อมามีการศึกษาไม่ยืนยันที่ลิงค์นี้ พฤษภาคม 2009 ทบทวนใน " คลินิกและทดลองการแพ้ " สรุปได้ว่า การดำรงอยู่ของผงชูรส กระตุ้นหอบหืดยังไม่ได้ก่อตั้งดั้งเดิม และศึกษาเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ที่เป็นไปได้ระหว่างผงชูรสและโรคหอบหืดลมพิษ , บวม , น้ำมูกไหลอื่น ๆรายงานผลข้างเคียงของผงชูรส ได้แก่ ผื่นผิวหนัง อักเสบของผิว และคัดจมูก คัน และจาม ผู้เขียนของเดือนพฤษภาคม 2552 รายงาน " คลินิกและทดลองการแพ้ก่อน " เห็นด้วยกับการค้นพบและสรุปได้ว่าผงชูรสอาจในบางกรณีทำให้เกิดลมพิษและผิวหนังบวมในผู้ที่มีความไวต่อสารเติมแต่ง ผู้เขียนยังระบุว่า จำนวนเล็ก ๆของกรณีของอาการคัดจมูกอาจจะเกี่ยวข้องกับการบริโภคผงชูรสมีการรายงาน ในกำมือของผู้ป่วยที่เกี่ยวข้อง อาการจมูกหายไปเมื่อพวกเขาตาม เพิ่มฟรีอาหารการโจมตีและระยะเวลาของผล ข้าง เคียงผลข้างเคียงที่เป็นไปได้อยู่ในผงชูรสที่รายงานอาการเกิดขึ้นภายใน 15 ถึง 30 นาทีของการบริโภคผงชูรสและหายไปในตนเองภายใน 2 ชั่วโมง ในบางกรณีเมื่อการโจมตีหืดอาจถูกเชื่อมโยงกับการรับประทานอาหารที่มีผงชูรส , อาการที่ระบุไว้ภายใน 1 ถึง 12 ชั่วโมงของการบริโภค จำกัดการศึกษาของคนที่มีอาการโรคลมพิษเรื้อรัง การบริโภคผงชูรส เรียกปฏิกิริยาผิวภายใน 1 ถึง 24 ชั่วโมงในส่วนย่อยเล็ก ๆของคน มีความชัดเจนกับสารเติมแต่ง