The parts of speechTraditional gram

The parts of speech
Traditional grammar classifies words based on eight parts of speech: the verb, the noun, the pronoun, the adjective, the adverb, the preposition, the conjunction, and the interjection.
Each part of speech explains not what the word is, but how the word is used. In fact, the same word can be a noun in one sentence and a verb or adjective in the next. The next few examples show how a word's part of speech can change from one sentence to the next, and following them is a series of sections on the individual parts of speech, followed by an exercise.
Books are made of ink, paper, and glue.
In this sentence, "books" is a noun, the subject of the sentence.
Deborah waits patiently while Bridget books the tickets.
Here "books" is a verb, and its subject is "Bridget."
We walk down the street.
In this sentence, "walk" is a verb, and its subject is the pronoun "we."
The mail carrier stood on the walk.
In this example, "walk" is a noun, which is part of a prepositional phrase describing where the mail carrier stood.
The town decided to build a new jail.
Here "jail" is a noun, which is the object of the infinitive phrase "to build."
The sheriff told us that if we did not leave town immediately he would jail us.
Here "jail" is part of the compound verb "would jail."
They heard high pitched cries in the middle of the night.
In this sentence, "cries" is a noun acting as the direct object of the verb "heard."
The baby cries all night long and all day long.
But here "cries" is a verb that describes the actions of the subject of the sentence, the baby.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในส่วนของการพูดคำตามแปดส่วนของการพูดแบ่งประเภทไวยากรณ์ดั้งเดิม: กริยา คำนาม สรรพนาม คำคุณศัพท์ คำกริยาวิเศษณ์ วิเศษณ์ที่ การร่วม และ interjection ที่แต่ละส่วนของประโยคอธิบายไม่คำคืออะไร แต่วิธีใช้คำ ในความเป็นจริง คำเดียวสามารถเป็นคำนามในประโยคที่หนึ่ง และคำกริยา หรือคำคุณศัพท์ใน อย่างถัดไปแสดงว่าสามารถเปลี่ยนจากประโยคหนึ่งของคำเป็นส่วนหนึ่งของประโยคถัดไป และพวกเขาคือส่วนบนแต่ละส่วนของการพูด ตาม ด้วยการออกกำลังกายต่อไปนี้หนังสือที่ทำจากหมึก กระดาษ และกาวในประโยคนี้ "หนังสือ" เป็นคำนาม เรื่องของประโยคเบลรออดทนในขณะตั๋วหนังสือบริจิตแห่งที่นี่ "หนังสือ" เป็นกริยา และเรื่องของ "บริจิตแห่ง"เราเดินลงถนนในประโยคนี้ "เดิน" เป็นกริยา และเรื่องของ สรรพนาม "เรา"บุรุษไปรษณีย์ยืนที่เดินในตัวอย่างนี้ "เดิน" เป็นคำนาม ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของวลีบุพบทอธิบายที่บุรุษไปรษณีย์ยืนเมืองตัดสินใจสร้างคุกใหม่"คุก" เป็นคำนาม ซึ่งเป็นวัตถุของวลี infinitive "เสก"นายอำเภอบอกว่า ถ้าเราไม่ได้ปล่อยตัวทันที เขาจะคุกเราที่นี่ "คุก" เป็นส่วนหนึ่งของการประกอบกริยา"คุก"พวกเขาได้ยินเสียงร้องทำให้เกิดมโนภาพสูงกลางดึกในประโยคนี้ "ร้องไห้" เป็นคำนามที่ทำหน้าที่เป็นวัตถุโดยตรงของกริยา "ได้ยิน"ทารกทุกคนได้ยินตลอดทั้งคืน และตลอดทั้งวันแต่นี่ "ร้องไห้" เป็นกริยาที่อธิบายการกระทำของหัวเรื่องของประโยค ทารก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนของการพูด
ไวยากรณ์ดั้งเดิมจัดประเภทขึ้นอยู่กับคำแปดส่วนของคำพูด:. คำกริยาคำนามคำสรรพนามคำคุณศัพท์, คำวิเศษณ์, คำบุพบท, ร่วมและอุทาน
เป็นส่วนหนึ่งของคำพูดของแต่ละคนไม่ได้สิ่งที่อธิบายคำว่า แต่วิธีการคำที่ใช้ ในความเป็นจริงคำเดียวกันอาจจะเป็นคำนามในประโยคและคำกริยาคำคุณศัพท์หรือในครั้งต่อไป ตัวอย่างที่สามต่อไปแสดงให้เห็นว่าเป็นส่วนหนึ่งของคำพูดสามารถเปลี่ยนจากหนึ่งประโยคต่อไปและต่อไปนี้พวกเขาเป็นชุดของส่วนที่เกี่ยวกับแต่ละส่วนของการพูดตามด้วยการออกกำลังกาย.
หนังสือที่ทำจากหมึกกระดาษและกาว .
ในประโยคนี้ "หนังสือ" เป็นคำนาม, เรื่องของประโยค.
เดโบราห์รออดทนในขณะที่บริดหนังสือตั๋ว.
ที่นี่ "หนังสือ" เป็นคำกริยาและเรื่องคือ "บริด."
เราเดินไปตามถนน.
ใน ประโยคนี้ "เดิน" เป็นคำกริยาและเรื่องที่เป็นสรรพนาม "เรา."
ผู้ให้บริการอีเมลยืนอยู่บนทางเดิน.
ในตัวอย่างนี้ "เดิน" เป็นคำนามซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของบุพบทวลีที่อธิบายอีเมล ผู้ให้บริการยืน.
เมืองตัดสินใจที่จะสร้างคุกใหม่.
ที่นี่ "คุก" เป็นคำนามซึ่งเป็นวัตถุของวลี infinitive "เพื่อสร้าง."
นายอำเภอบอกเราว่าถ้าเราไม่ได้ออกจากเมืองทันทีเขาจะติดคุกเรา
ที่นี่ "คุก" เป็นส่วนหนึ่งของคำกริยาสาร "จะติดคุก."
พวกเขาได้ยินเสียงร้องแหลมสูงในช่วงกลางของคืน.
ในประโยคนี้ "ร้องไห้" เป็นคำนามที่ทำหน้าที่เป็นวัตถุโดยตรงจากคำกริยา "ได้ยิน."
ทารกร้องไห้ทั้งคืนและตลอดทั้งวันทั้งหมด.
แต่ที่นี่ "ร้องไห้" เป็นคำกริยาที่อธิบายถึงการกระทำของเรื่องของประโยคทารก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนของการพูดไวยากรณ์ดั้งเดิมประมวลคำจากแปดส่วนของคำพูด : คำกริยา , คำนาม , คำสรรพนาม , คำวิเศษณ์ , คำกริยาวิเศษณ์ , คําบุพบท , คำสันธานและคำอุทาน
แต่ละส่วนของการพูดอธิบายไม่ได้ ว่า แต่ ว่าเป็นคำที่ใช้ ในความเป็นจริง คำเดิมสามารถเป็นคำนามในประโยคและกริยา หรือคุณศัพท์ ในโอกาสต่อไปอีกตัวอย่างที่แสดงให้เห็นว่าเป็นคำพูดส่วนหนึ่งของคำพูดที่สามารถเปลี่ยนจากหนึ่งประโยคต่อไป และต่อไปนี้เป็นชุดของส่วน ในแต่ละส่วนของการพูด ตามด้วยออกกำลังกาย
หนังสือทำจากกระดาษและหมึก , กาว , .
ในประโยคนี้ " หนังสือ " เป็นคำนาม , ประธานของประโยค
Deborah รอมีขณะที่บริดเจ็ทหนังสือตั๋ว
ที่นี่ " หนังสือ " เป็นคำกริยาและเนื้อหาของมันคือ " บริดเจท "

เราเดินลงบนถนน ในประโยคนี้ " เดิน " เป็นคำกริยา และเรื่องของสรรพนาม " เรา "
บุรุษไปรษณีย์ยืนอยู่บนเดิน
ในตัวอย่างนี้ , " เดิน " เป็นคำนาม ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของบุพบทประโยคอธิบายที่บุรุษไปรษณีย์ยืนอยู่
เมืองจึงตัดสินใจสร้างคุกใหม่ .
ที่นี่ " คุก " เป็นคำนามที่เป็นกรรมของประโยค " พวกเขาสร้าง "
นายอำเภอบอกเราว่าถ้าเราไม่ออกจากเมืองทันที เขาจะขังเรา
ที่นี่ " คุก " เป็นส่วนหนึ่งของกริยาประสม " คุก "
พวกเขาได้ยินเสียงร้องแหลมสูงกลางดึก
ในประโยคนี้ " ร้องไห้ " เป็นคำนามที่ทำหน้าที่เป็นกรรมตรงของ กริยา " ได้ยิน "
เด็กร้องไห้ตลอดทั้งคืนและทั้งวัน
.แต่ที่นี่ " ร้องไห้ " เป็นคำที่อธิบายถึงการกระทำของประธานของประโยค , ทารก