In 1995, after 6 years of travel to

In 1995, after 6 years of travel to Jupiter, the atmospheric entry probe on the Galileo spacecraft descended into the atmosphere of Jupiter. Near the top of Jupiter’s troposphere at a temperature of about –140°C (about 130 K), it found that ammonia had condensed. Next it found a layer of ammonium hydrosulfide clouds at a temperature of about –80°C (about 190 K). Soon after, information from the probe ended. (While descending slowly via parachute to an atmospheric pressure of 22 bars and a temperature of about 100°C [373 K], the Galileo probe failed, presumably because its transmitter got too hot.) What lies below this level in Jupiter’s atmosphere must for now be left to theories and atmospheric models.
Why are some clouds so colorful, especially Jupiter’s? In their purest form, the ices that make up the clouds of the giant planets are all white, similar to snow on Earth. The colorful tints and hues must come from impurities in the ice crystals, just as syrups color snow cones. These impurities are probably elemental sulfur and phosphorus, as well as various organic materials produced by the photochemical action of sunlight on atmospheric hydrocarbons (carbon chains with hydrogen atoms attached). Ultraviolet photons from the Sun have enough energy to break apart molecules of hydrocarbons such as methane, acetylene, ethane, and others. The molecular fragments can then recombine to form complex organic compounds that condense into solid particles, many of which are quite colorful. Photochemical reactions also occur in Earth’s atmosphere. Some of the photochemical products produced close to the ground are called smog.
Uranus and Neptune are not bluish green because of clouds. The upper tropospheres of Uranus and Neptune are relatively clear, with only a few white clouds—probably composed of methane ice crystals—appearing here and there. Methane gas is much more abundant in the atmospheres of Uranus and Neptune than in those of Jupiter and Saturn. Like water, methane gas tends to selectively absorb the longer wavelengths of light—yellow, orange, and red. Absorption of the longer wavelengths leaves only the shorter wavelengths—green and blue—to be scattered from the relatively cloud-free atmospheres of Uranus and Neptune. This gives them a characteristic bluish green color. Molecular scattering contributes to the bluish color and is so strong in the clear Uranus atmosphere that it completely hides the thick ammonia and water cloud layers that lie far below.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน 1995 หลังจาก 6 ปีของการเดินทางไปดาวพฤหัส โพรบรายการบรรยากาศบนยานอวกาศกาลิเลโอเสด็จไปยังบรรยากาศของดาวพฤหัสบดีด้วย ใกล้ด้านบนของโทรโพสเฟียร์ของดาวพฤหัสบดีอุณหภูมิ° –140 C (ประมาณ 130 K) เกี่ยวกับ พบว่า แอมโมเนียมีบีบ ต่อไป จะพบชั้นของแอมโมเนีย hydrosulfide เมฆอุณหภูมิ° –80 C (ประมาณ 190 K) เกี่ยวกับ หลังจาก ข้อมูลจากโพรบจะสิ้นสุดลง (ในขณะที่น้อยช้าผ่านร่มชูชีพ atmospheric pressure 22 แท่งและอุณหภูมิประมาณ 100 ° C [373 K], โพรบกาลิเลโอเหลว สันนิษฐานว่าเนื่องจากสัญญาณที่ได้ร้อนเกินไป) สิ่งที่อยู่ต่ำกว่าระดับนี้ในบรรยากาศของดาวพฤหัสบดีต้องตอนนี้ซ้ายไปทฤษฎีและแบบจำลองบรรยากาศเหตุใดบางเมฆจึงมีสีสัน จูปิเตอร์โดยเฉพาะอย่างยิ่งของ ในแบบฟอร์มการหุ้มห่อ ices ที่สร้างเมฆของดาวเคราะห์ยักษ์มีสีขาวทั้งหมด คล้ายหิมะตกบนโลก Tints สีสันและโทนต้องมาจากสิ่งสกปรกในผลึกน้ำแข็ง เหมือนกับ syrups สีโคนหิมะ สิ่งสกปรกเหล่านี้จะคงธาตุกำมะถัน และฟอสฟอรัส ตลอดจนวัสดุอินทรีย์ต่าง ๆ ที่ผลิต โดยดำเนินการ photochemical แสงแดดในบรรยากาศไฮโดรคาร์บอน (คาร์บอนโซ่กับอะตอมไฮโดรเจนที่แนบ) Photons รังสีอัลตราไวโอเลตจากดวงอาทิตย์มีพลังงานเพียงพอสำหรับการแยกโมเลกุลของไฮโดรคาร์บอนเช่นมีเทน กับอะเซทิลีน ethane และอื่น ๆ บางส่วนของโมเลกุลสามารถแล้ว recombine เพื่อฟอร์มซับซ้อนสารอินทรีย์ที่เป็นอนุภาคของแข็ง มากมายที่มีสีสันค่อนข้างบีบ นอกจากนี้ยังเกิดปฏิกิริยา photochemical ในบรรยากาศของโลก บางผลิตภัณฑ์ photochemical ผลิตใกล้พื้นดินเรียกว่าหมอกควันดาวยูเรนัสและดาวเนปจูนได้ไม่เขียวระยับเนื่องจากเมฆ Tropospheres บนดาวยูเรนัสและดาวเนปจูนจะค่อนข้างชัดเจน มีเพียงไม่กี่สีขาวเมฆ — อาจประกอบด้วยผลึกน้ำแข็งมีเทนซึ่งปรากฏขึ้นมา ก๊าซมีเทนจะชุกชุมมากในบรรยากาศของดาวยูเรนัสและดาวเนปจูนกว่าในของดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์ เช่นน้ำ ก๊าซมีเทนมีแนวโน้มเลือกซับความยาวคลื่นยาวของแสงเช่นสีเหลือง สีส้ม และสีแดง ดูดซึมความยาวคลื่นยาวใบเท่านั้นความยาวคลื่นที่สั้น — สีเขียวและสีน้ำเงินซึ่งจะสามารถกระจายจากบรรยากาศค่อนข้างเมฆฟรีของดาวยูเรนัสและดาวเนปจูน ซึ่งทำให้พวกเขาลักษณะสีเขียวระยับ Scattering โมเลกุลรวมสีระยับ และแข็งแรงมากในบรรยากาศของดาวยูเรนัสชัดเจนที่สมบูรณ์ซ่อนแอมโมเนียหนาและชั้นเมฆน้ำที่อยู่ไกลด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1995 หลังจากที่ 6 ปีของการเดินทางไปยังดาวพฤหัสบดีสอบสวนรายการบรรยากาศบนยานอวกาศกาลิเลโอลงมาสู่ชั้นบรรยากาศของดาวพฤหัสบดี ใกล้ด้านบนของ troposphere ของดาวพฤหัสบดีที่อุณหภูมิประมาณ -140 องศาเซลเซียส (ประมาณ 130 K) พบว่าแอมโมเนียได้ข้น ถัดไปพบชั้นของแอมโมเนียม hydrosul สายเมฆที่อุณหภูมิประมาณ -80 องศาเซลเซียส (ประมาณ 190 K) ไม่นานหลังจากนั้นข้อมูลจากการสอบสวนสิ้นสุดวันที่ (ในขณะที่ลงมาอย่างช้า ๆ ผ่านทางร่มชูชีพกับความดันบรรยากาศของ 22 บาร์และอุณหภูมิประมาณ 100 องศาเซลเซียส [373 K] สอบสวนกาลิเลโอล้มเหลวคงเพราะเครื่องส่งสัญญาณที่ได้รับความร้อนมากเกินไป.) สิ่งที่อยู่ต่ำกว่าระดับนี้ต้องบรรยากาศของดาวพฤหัสบดีสำหรับ ตอนนี้จะปล่อยให้ทฤษฎีและรูปแบบบรรยากาศ.
ทำไมเมฆบางส่วนที่มีสีสันโดยเฉพาะอย่างยิ่งของดาวพฤหัสบดี? ในรูปแบบบริสุทธิ์ของพวกเขาน้ำแข็งที่ทำขึ้นเมฆของดาวเคราะห์ยักษ์ที่มีสีขาวคล้ายกับหิมะบนโลก อ่อนที่มีสีสันและเฉดสีที่จะต้องมาจากสิ่งสกปรกในผลึกน้ำแข็งเช่นเดียวกับน้ำเชื่อมกรวยหิมะสี สิ่งสกปรกเหล่านี้มีธาตุกำมะถันและฟอสฟอรัสอาจจะเช่นเดียวกับวัสดุอินทรีย์ต่างๆที่ผลิตโดยการกระทำของแสงแดดแสงในบรรยากาศไฮโดรคาร์บอน (โซ่คาร์บอนที่มีอะตอมไฮโดรเจนที่แนบมา) โฟตอนรังสีอัลตราไวโอเลตจากดวงอาทิตย์มีพลังงานเพียงพอที่จะสลายโมเลกุลของสารไฮโดรคาร์บอนเช่นมีเทนอะเซทิลีนอีเทนและอื่น ๆ เศษโมเลกุลแล้วสามารถ recombine ในรูปแบบสารอินทรีย์ที่ซับซ้อนที่รวมตัวเป็นอนุภาคของแข็งหลายแห่งซึ่งมีสีสันค่อนข้าง ปฏิกิริยาเคมีนอกจากนี้ยังเกิดขึ้นในชั้นบรรยากาศของโลก บางส่วนของผลิตภัณฑ์เคมีที่ผลิตใกล้พื้นดินที่เรียกว่าหมอกควัน.
ดาวยูเรนัสและดาวเนปจูนไม่ได้สีเขียวสีฟ้าเพราะเมฆ tropospheres บนของดาวยูเรนัสและดาวเนปจูนมีความชัดเจนค่อนข้างมีเพียงไม่กี่สีขาวเมฆอาจประกอบด้วยก๊าซมีเทนผลึกน้ำแข็งปรากฏที่นี่และมี ก๊าซมีเทนมากขึ้นมากในชั้นบรรยากาศของดาวยูเรนัสดาวเนปจูนและกว่าในบรรดาของดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์ เหมือนน้ำก๊าซมีเทนมีแนวโน้มที่จะเลือกดูดซับความยาวคลื่นอีกต่อไปของแสงสีเหลือง, สีส้ม, และสีแดง การดูดซึมของความยาวคลื่นอีกต่อใบเท่านั้นความยาวคลื่นสั้นสีเขียวและสีฟ้าเพื่อจะกระจายจากบรรยากาศค่อนข้างเมฆฟรีของดาวยูเรนัสดาวเนปจูนและ นี้จะช่วยให้พวกเขามีสีเขียวสีฟ้าลักษณะ กระเจิงโมเลกุลก่อให้เกิดสีฟ้าและอื่น ๆ ที่แข็งแกร่งในบรรยากาศของดาวยูเรนัสที่ชัดเจนว่ามันสมบูรณ์ซ่อนแอมโมเนียหนาและชั้นเมฆน้ำที่อยู่ต่ำกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1995 หลังจาก 6 ปีของการเดินทางไปยังดาวพฤหัสบดี ด้วยบรรยากาศในรายการยานอวกาศกาลิเลโอสืบเชื้อสายมาลงในบรรยากาศของดาวพฤหัสบดี ใกล้ด้านบนของดาวพฤหัสบดีของโทรโพสเฟียร์ที่อุณหภูมิ ประมาณ - 140 ° C ( ประมาณ 130 K ) พบว่าแอมโมเนียได้สั้นลง ถัดไปพบชั้นของแอมโมเนีย hydrosul จึง de เมฆที่อุณหภูมิ ประมาณ - 80 องศา C ( ประมาณ 190 K ) หลังจากนั้นไม่นานข้อมูลจากการสอบสวนสิ้นสุดลง ( ในขณะที่ลงช้าๆผ่านร่มชูชีพที่ความดันบรรยากาศของ 22 บาร์ และอุณหภูมิ ประมาณ 100 องศา C K [ 373 ] , โพรบกาลิเลโอล้มเหลว สันนิษฐาน เพราะเครื่องก็ร้อน สิ่งที่อยู่ด้านล่างนี้ระดับในบรรยากาศของดาวพฤหัสบดีจะถูกทิ้งให้ทฤษฎีและแบบจำลองบรรยากาศ
ทำไมบาง เมฆ สีสันสดใส โดยเฉพาะอย่างยิ่งของดาวพฤหัสบดีในรูปบริสุทธิ์ , หวานเย็นที่สร้างเมฆของดาวเคราะห์ยักษ์ทั้งหมดเป็นสีขาวเหมือนหิมะบนโลก สีสันที่อ่อนและจางต้องมาจากสิ่งที่อยู่ในผลึกน้ำแข็ง เหมือนสีหิมะ syrups กรวย ปลอมอาจเป็นธาตุกำมะถัน และ ฟอสฟอรัสเป็นวัสดุอินทรีย์ต่างๆที่ผลิตโดยปฏิบัติการเคมีของแสงแดดในบรรยากาศ ( คาร์บอนโซ่ไฮโดรคาร์บอนที่มีอะตอมไฮโดรเจนที่แนบมา ) รังสีโฟตอนจากแสงแดดได้พลังงานเพียงพอที่จะแยกโมเลกุลของไฮโดรคาร์บอน เช่น มีเทน อีเทน และอะเซทิลีน , อื่นๆชิ้นส่วนโมเลกุลอินทรีย์ที่ซับซ้อนสามารถแขกในรูปแบบสารประกอบที่กลั่นตัวเป็นอนุภาคของแข็งหลายแห่งซึ่งเป็นสีสันมาก ปฏิกิริยาเคมี ยังเกิดขึ้นในบรรยากาศของโลก บางส่วนของผลิตภัณฑ์ที่ผลิตแสงที่ใกล้พื้นดิน จะเรียกว่าหมอก
ดาวยูเรนัสและดาวเนปจูนไม่ได้เป็นสีฟ้า สีเขียว เพราะของเมฆการ tropospheres ส่วนบนของดาวยูเรนัสและดาวเนปจูนจะค่อนข้างชัดเจน มีเพียงไม่กี่ ขาวเมฆจะประกอบด้วยผลึกน้ำแข็งมีเทนปรากฏที่นี่และมี ก๊าซมีเทนมากขึ้นมากมายในบรรยากาศของดาวยูเรนัสและดาวเนปจูนกว่าในของดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์ เช่น น้ำ ก๊าซมีเทนก๊าซมีแนวโน้มที่จะเลือกดูดซับอีกต่อไปความยาวคลื่นสีเหลือง สีส้ม และสีแดงการดูดซึมของความยาวคลื่นที่ยาวเพียงใบสั้นกว่าความยาวคลื่นสีเขียวและสีฟ้าจะกระจัดกระจายจากค่อนข้างเมฆฟรีบรรยากาศของดาวยูเรนัสและดาวเนปจูน นี้จะช่วยให้พวกเขามีลักษณะเป็นสีฟ้าสีเขียวสีโมเลกุล การก่อให้เกิดสี bluish และแข็งแรงดังนั้นในบรรยากาศที่ชัดเจน ดาวยูเรนัส มันสมบูรณ์ซ่อนแอมโมเนียหนาและน้ำเมฆชั้นนอนข้างล่างไกล
.