10.2.1 The Food ActThe Food Act, B.

10.2.1 The Food Act
The Food Act, B.E. 2522 (1979) (the “Food Act”) imposes various
requirements, restrictions or prohibitions on manufacturers, importers
and sellers of food products. Apart from regulatory requirements
regarding product approval (e.g. the requirement to obtain a food
manufacture/import/product license for certain types of food, etc.), the
Food Act also addresses certain issues that relate to product liability.
The requirements, restrictions and prohibitions under the Food Act
cover matters including the types and amounts of ingredients which
may be used in foods, the labeling of the foods, the manufacture,
importation or distribution of impure or adulterated food, as well as
food that do not comply with standards stipulated by the Thai Food
and Drug Administration (FDA).
The Food Act also seeks to control the advertising of foods. In this
respect, food advertisements cannot contain false or deceptive
statements in relation to the benefits, qualities or properties of the
food. Additionally, any person wishing to advertise foods for
commercial purposes must first submit the advertising materials for
the FDA’s review and approval, and obtain a license from the FDA,
prior to being able to use and release the advertisement to the general
public. However, in practice, the FDA may have specific requirements
for certain types of foods which may not be outlined under the Food
Act.
Those that fail to comply with the requirements, restrictions and
prohibitions under the Food Act may be subject to fines and/or
imprisonment.
10.2.2 The Drug Act
Under the Drug Act, B.E. 2510 (1967) (the “Drug Act”),
manufacturers, importers or sellers of drugs are required to follow the
requirements regarding labels and package inserts.
2015 Doing Business in Thailand
Baker & McKenzie 87
The Drug Act also prohibits persons from, amongst other things,
manufacturing, importing or selling counterfeit, substandard,
deteriorated or unregistered drugs.
As mentioned above, the Drug Act requires any person wishing to
advertise drugs through audio, visual or print media to first submit the
advertising materials for the FDA’s review and approval, and obtain a
license from the FDA, prior to being able to use and release the
advertisement to the general public, as well as to follow the conditions
set by the FDA.
Among other stipulations, the Drug Act prohibits drug advertisements
from:
x boasting that a drug or its ingredients are capable of
miraculous cures or total treatment; and stating that a drug can
relieve, cure or prevent diseases or illnesses, or use other
words with a similar meaning;
x exaggerating or falsely declaring the properties of the drug; or
x creating an understanding that the drug contains any
medicinal substance or ingredient it does not actually contain,
or, if it contains a particular medicinal substance or
ingredient, creating an understanding that it is in a quantity
other than that which it actually contains.
Moreover, drug advertisements cannot be impolite, contain singing
and dancing or show the suffering or distress of patients. The
prohibition relating to the advertising of drugs also extends to
advertising via the provision of gifts or lucky draws.
It should be noted that the advertising license which is issued by the
FDA only remains valid for as long as the drug’s ingredients or
properties remain the same as they were when the license was
originally granted.
88 Baker & McKenzie
However, in practice, the FDA may have specific requirements for the
advertisement of certain types of drugs which may not be outlined
under the Drug Act.
10.2.3 The Medical Device Act
The Medical Device Act, B.E. 2551 (2008) (the “Medical Device
Act”) outlines specific requirements regarding labels and package
inserts for medical devices. Business operators who manufacture or
import medical devices must provide labels and package inserts that
conform to the rules, procedures, and conditions set out by the
Minister of Public Health in a Ministerial Notification. The most
important requirement is that the information placed on such labels or
package inserts cannot be false or contain exaggerated information.
Additionally, the Medical Device Act also prohibits persons from,
amongst other matters, manufacturing, importing or selling
counterfeit, substandard, deteriorated or unsafe medical devices. In
this respect, the FDA has the authority to request the manufacturer or
importer of a medical device to provide documents or evidence
regarding the quality, standards, efficacy or safety of the said medical
device, where there is reason to believe that the medical device does
not possess the required quality, standards, or efficacy, or is unsafe, or
there is a change in the standard.
Furthermore, the Medical Device Act also sets out regulations
governing the advertisement of medical devices. The term
“advertisement” is clearly defined under the Medical Device Act as
any form of action taken in order to allow the general public to see,
hear or know of a statement for commercial purposes and includes
sales promotion activities. In short, a license is required for persons
wishing to advertise medical devices. The Medical Device Act
stipulates that the advertising of medical devices must not show or
contain certain information, e.g. false or exaggerated properties or
qualities, a guarantee of the medical device’s properties by a particular
person, the offer of rewards by means of gambling, or any wording
that may cause a misunderstanding in relation to the medical device.
2015 Doing Business in Thailand
Baker & McKenzie 89
The FDA has the authority, by virtue of the Medical Device Act, to
order the advertisement to be amended, to prohibit the use of certain
statements or matters which appear in the advertisement, or to order
the cessation of the advertisement in the event that the FDA deems
that the advertisement is in violation of the requirements under the
Medical Device Act.
However, in practice, the FDA may have specific requirements for the
advertisement of certain types of medical devices which may not be
outlined under the Medical Device Act.
Finally, the Medical Device Act contains interesting provisions
relating to product liability. It provides protection to consumers
harmed by unsafe medical devices by stipulating that manufacturers,
importers, or sellers of medical devices are responsible for damages
incurred from their use, unless they can prove that the damage was
caused by force majeure or the injured person’s own fault, rather than
defects in the medical device. However, consumers may wish to claim
damages under the Product Liability Act, as it offers more protection
and possibility for recourse.
10.2.4 The Cosmetics Act
All cosmetics under the Cosmetics Act, B.E. 2535 (1992) (the
“Cosmetics Act”) are now considered to be controlled cosmetics. This
means that the labels for all cosmetic products must now meet the
requirements of the Cosmetics Act, namely;
x the statement used on the label must be true and must not
contain any statements which may cause a misunderstanding
about the essence of the cosmetics; and
x must contain all necessary information, whereby if such
information was not stated then the consumer may
misunderstand the essence of the cosmetics.
90 Baker & McKenzie
Additionally, no persons may manufacturer for sale, import for sale,
or sell unsafe, counterfeit or substandard cosmetics.
Lastly, the Cosmetics Act does not contain any specific provisions
regarding the advertising of cosmetics but stipulates that the
provisions of the Consumer Protection Act (as described in further
detail below) will apply.
10.2.5 The Consumer Protection Act
The Consumer Protection Act, B.E. 2522 (1979) (the “Consumer
Protection Act”), as amended in 1998, aims to protect the interests of
consumers, rather than to protect the economy or preserve business
competition. The Consumer Protection Board, established under the
Consumer Protection Act and chaired by the Prime Minister, is
responsible for protecting the rights of consumers and enforcing the
Consumer Protection Act. The Consumer Protection Act also
established three committees responsible for different matters: the
Committee on Advertisement, the Committee on Labeling, and the
Committee on Contracts. The Consumer Protection Board is charged
with considering complaints made by consumers, taking action against
those that infringe on the rights of consumers, and regulating the
performance of, and hearing appeals from, decisions of the three
Committees. The Consumer Protection Board is also empowered to
require a business operator who wishes to sell a particular product to
conduct tests, at the operator’s expense, to ensure that the product is
safe.
The Committee on Advertisement is empowered to prescribe the text,
warning, or advice that must be included in advertisements for
designated products. The Committee on Advertisement may also
impose advertising restrictions or entirely prohibit the use of
advertising for a particular product. The Consumer Protection Act is
specifically directed at protecting consumers from false, exaggerated,
materially misleading, illegal or indecent advertising, or advertising
that may cause harm to the public.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

10.2.1 พระราชบัญญัติอาหารพระราชบัญญัติอาหาร พ.ศ. 2522 (1979) ("อาหารบัญญัติ") กำหนดต่าง ๆข้อกำหนด ข้อจำกัด หรือ prohibitions บนผู้ผลิต ผู้นำเข้าและขายของผลิตภัณฑ์อาหาร นอกจากอำนาจตามกฎหมายเกี่ยวกับการอนุมัติผลิตภัณฑ์ (เช่นความต้องการที่จะได้รับอาหารผลิต/นำเข้า/สินค้าลิขสิทธิ์สำหรับบางชนิดของอาหาร ฯลฯ), การพระราชบัญญัติอาหารยังเน้นบางประเด็นที่เกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์ความรับผิดชอบข้อกำหนด ข้อจำกัด และ prohibitions ตามพระราชบัญญัติอาหารครอบคลุมเรื่องรวมทั้งชนิดและจำนวนของส่วนผสมที่สามารถใช้ในอาหาร การติดฉลากอาหาร การผลิตนำเข้าหรือจำหน่ายอาหารปลอมปน หรือ impure เป็นอาหารที่สอดคล้องกับมาตรฐานที่กำหนด โดยอาหารไทยและยา (FDA) การจัดการพระราชบัญญัติอาหารต้องพยายามควบคุมโฆษณาของอาหาร ในที่นี้ความเคารพ การโฆษณาอาหารไม่ประกอบด้วยเท็จ หรือหลอกลวงคำสั่งเกี่ยวกับประโยชน์ คุณภาพ หรือคุณสมบัติของการอาหาร นอกจากนี้ ผู้ใดประสงค์จะโฆษณาอาหารพาณิชย์ต้องส่งสื่อโฆษณาสำหรับครั้งแรกตรวจสอบของ FDA และอนุมัติ และได้รับใบอนุญาตจากองค์การอาหารและยาก่อนจะใช้ และปล่อยโฆษณาไปทั่วไปสาธารณะ อย่างไรก็ตาม ในทางปฏิบัติ องค์การอาหารและยาอาจมีข้อกำหนดเฉพาะบางชนิดของอาหารซึ่งอาจไม่ถูกกำหนดเค้าร่างภายใต้อาหารพระราชบัญญัติที่ไม่สอดคล้องกับความต้องการ ข้อจำกัด และprohibitions ตามพระราชบัญญัติอาหารอาจจะ มีค่าปรับ และ/หรือโทษจำคุก10.2.2 พระราชบัญญัติยาเสพติดตามพระราชบัญญัติยาเสพติด พ.ศ. 2510 (ค.ศ. 1967) ("ยาบัญญัติ"),ผู้ผลิต ผู้นำเข้า หรือผู้ขายยาเสพติดจะต้องทำตามข้อกำหนดเกี่ยวกับฉลากและบรรจุภัณฑ์แทรก2015 ทำธุรกิจในประเทศไทยเบเกอร์ & McKenzie 87พระราชบัญญัติยาเสพติดยังห้ามคน หมู่สิ่งอื่น ๆผลิต นำเข้าหรือขายปลอม มาตรฐานยาที่เสื่อมสภาพ หรือไม่ได้ลงทะเบียนดังกล่าวข้างต้น พระราชบัญญัติยาเสพติดต้องการผู้ใดประสงค์จะโฆษณายาเสพติดผ่านสื่อเสียง ภาพ หรือพิมพ์ส่งก่อนโฆษณาการตรวจทานและการอนุมัติของ FDA และได้รับการใบอนุญาตจาก FDA ก่อนจะใช้ และปล่อยตัวโฆษณาให้ประชาชนทั่วไป รวมทั้งเป็นไปตามเงื่อนไขตั้งค่าตาม FDAในหมู่อื่น ๆ stipulations พระราชบัญญัติยาเสพติดห้ามโฆษณายาเสพติดจาก:x ห้องว่า เป็นยาหรือส่วนผสมเป็นความสามารถในการอัศจรรย์รักษาหรือบำบัดรวม และระบุที่ตัวยาสามารถบรรเทาอาการ รักษา หรือป้องกันโรคหรือการเจ็บป่วย หรือใช้อื่น ๆคำที่ มีความหมายที่คล้ายกันx exaggerating หรือแอบประกาศคุณสมบัติของยา หรือx การสร้างความเข้าใจว่า ยาประกอบด้วยใด ๆยาสารหรือส่วนผสมแต่จริง ๆ ไม่ได้หรือ ถ้ามันประกอบด้วยสารยาเฉพาะ หรือส่วนผสม การสร้างความเข้าใจว่าปริมาณอื่น ๆ กว่าที่จริงนั้นนอกจากนี้ โฆษณายาเสพติดไม่สามารถ impolite ประกอบด้วยร้องเพลงและเต้นรำ หรือแสดงทุกข์หรือความทุกข์ของผู้ป่วย ที่prohibition ที่เกี่ยวข้องกับการโฆษณายาเสพติดยังขยายไปถึงโฆษณาผ่านเตรียมของขวัญหรือรางวัลลัคกี้ควรสังเกตว่า โฆษณาใบอนุญาตที่ออกโดยการองค์การอาหารและยาเท่านั้นยังคงใช้ได้นานเป็นส่วนประกอบของยา หรือคุณสมบัติยังคงเหมือนเดิมเมื่อได้รับสิทธิ์เดิม ให้เบเกอร์ 88 & McKenzieอย่างไรก็ตาม ในทางปฏิบัติ องค์การอาหารและยาอาจมีข้อกำหนดเฉพาะสำหรับการโฆษณาบางชนิดของยาที่อาจไม่ถูกกำหนดเค้าร่างตามพระราชบัญญัติยาเสพติด10.2.3 การกระทำทางการแพทย์พระราชบัญญัติการแพทย์ พ.ศ. 2551 (2008) ("อุปกรณ์ทางการแพทย์พระราชบัญญัติ") สรุปเฉพาะข้อกำหนดเกี่ยวกับฉลากและบรรจุภัณฑ์แทรกสำหรับอุปกรณ์ทางการแพทย์ ประกอบการผลิต หรือนำเข้าอุปกรณ์ทางการแพทย์ต้องมีป้าย และแพคเกจแทรกที่สอดคล้องกับกฎ ขั้นตอน และเงื่อนไขที่กำหนดโดยการรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขในการแจ้งเตือนรัฐมนตรีต่างประเทศ มากสุดความต้องการสำคัญคือ ให้ข้อมูลไว้บนฉลากดังกล่าว หรือแพคเกจแทรกไม่เป็นเท็จ หรือประกอบด้วยข้อมูล exaggeratedนอกจากนี้ ทำอุปกรณ์ทางการแพทย์ยังห้ามคนท่ามกลางเรื่องอื่น ๆ การผลิต นำเข้า หรือขายปลอม มาตรฐาน รูป หรือปลอดภัยอุปกรณ์ทางการแพทย์ ในประการนี้ FDA มีอำนาจขอให้ผู้ผลิต หรือผู้นำเข้าอุปกรณ์ทางการแพทย์เพื่อให้เอกสารหรือหลักฐานเกี่ยวกับคุณภาพ มาตรฐาน ประสิทธิภาพ หรือความปลอดภัยของแพทย์ดังกล่าวอุปกรณ์ ไม่มีเหตุผลให้เชื่อว่า อุปกรณ์ทางการแพทย์ไม่ไม่มีคุณภาพจำเป็น มาตรฐาน หรือประสิทธิภาพ หรือจะปลอดภัย หรือมีการเปลี่ยนแปลงในมาตรฐานนอกจากนี้ ทำอุปกรณ์ทางการแพทย์ยังกำหนดระเบียบข้อบังคับควบคุมการโฆษณาของอุปกรณ์ทางการแพทย์ คำ"โฆษณา" อย่างชัดเจนได้กำหนดไว้ตามพระราชบัญญัติการอุปกรณ์ทางการแพทย์เป็นแบบฟอร์มใด ๆ ของการดำเนินการเพื่อให้ประชาชนทั่วไปเพื่อดูได้ยิน หรือทราบงบการพาณิชย์ และมีกิจกรรมส่งเสริมการขาย ในระยะสั้น ใบอนุญาตเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับท่านมีความประสงค์ที่จะโฆษณาอุปกรณ์ทางการแพทย์ พระราชบัญญัติการแพทย์สถานภาพที่ โฆษณาของอุปกรณ์ทางการแพทย์ต้องไม่แสดง หรือประกอบด้วยข้อมูลบางอย่าง เช่นคุณสมบัติ false หรือ exaggerated หรือคุณภาพ การรับประกันคุณสมบัติของอุปกรณ์ทางการแพทย์โดยเฉพาะคน มีของรางวัลจากการเล่นการพนัน หรือข้อความใด ๆที่อาจทำให้เกิดความเข้าใจผิดเกี่ยวกับอุปกรณ์ทางการแพทย์2015 ทำธุรกิจในประเทศไทยเบเกอร์ & McKenzie 89FDA มีอำนาจ อาศัยทำอุปกรณ์ทางการแพทย์ การสั่งโฆษณาจะ ห้ามใช้บางคำหรือเรื่องที่ปรากฏ ในโฆษณา หรือสั่งยุติการโฆษณาในกรณีที่เห็นว่า FDAที่การโฆษณาเป็นการฝ่าฝืนข้อกำหนดภายใต้ การพระราชบัญญัติการแพทย์อย่างไรก็ตาม ในทางปฏิบัติ องค์การอาหารและยาอาจมีข้อกำหนดเฉพาะสำหรับการโฆษณาบางชนิดของอุปกรณ์ทางการแพทย์ซึ่งอาจเป็นระบุไว้ตามพระราชบัญญัติอุปกรณ์ทางการแพทย์ในที่สุด ทำอุปกรณ์ทางการแพทย์ประกอบด้วยบทบัญญัติที่น่าสนใจเกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์ความรับผิดชอบ มันให้ความคุ้มครองให้กับผู้บริโภคอันตรายจากอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่ปลอดภัย โดย stipulating ที่ผู้ผลิตผู้นำเข้า หรือผู้ขายของอุปกรณ์ทางการแพทย์รับผิดชอบความเสียหายเกิดขึ้นจากการใช้ เว้นแต่สามารถพิสูจน์ความเสียหายได้เกิดจากเหตุสุดวิสัยหรือความบกพร่องของคนป่วยของตัวเอง rather กว่าข้อบกพร่องในอุปกรณ์ทางการแพทย์ อย่างไรก็ตาม ผู้บริโภคอาจต้องการเรียกร้องความเสียหายภายใต้พ.ร.บ.ความรับผิดชอบผลิตภัณฑ์ เป็นบริการป้องกันและความเป็นไปได้สำหรับเบี้ย10.2.4 พระราชบัญญัติเครื่องสำอางเครื่องสำอางตามพระราชบัญญัติเครื่องสำอาง พ.ศ. 2535 (1992) ("เครื่องสำอางดำเนินการ") จะถือเป็น เครื่องสำอางควบคุม นี้หมายความว่าป้ายชื่อสำหรับผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางทั้งหมดต้องตรงกับตอนนี้ความต้องการของเครื่องสำอางบัญญัติ ได้แก่x งบการใช้บนฉลากต้องเป็นความจริง และต้องไม่ประกอบด้วยคำสั่งใด ๆ ที่อาจทำให้เกิดความเข้าใจผิดเกี่ยวกับสาระสำคัญของเครื่องสำอาง และx ต้องประกอบด้วยข้อมูลที่จำเป็น โดยเช่นข้อมูลที่ระบุจาก นั้นผู้บริโภคอาจหลงผิดของเครื่องสำอางเบเกอร์ 90 & McKenzieนอกจากนี้ ท่านไม่อาจผลิตจำหน่าย นำเข้า ขายหรือขายเครื่องสำอางที่ไม่ปลอดภัย ปลอม หรือมาตรฐานสุดท้าย พระราชบัญญัติเครื่องสำอางไม่ประกอบด้วยบทบัญญัติเฉพาะใด ๆเกี่ยวกับการโฆษณาเครื่องสำอาง แต่ข้อกำหนดที่จะบทบัญญัติพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค (ซึ่งกล่าวในต่อไปรายละเอียดด้านล่าง) จะใช้10.2.5 ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภคผู้บริโภคคุ้มครองพระราชบัญญัติ 2522 (1979) ("ผู้บริโภคคุ้มครองตามพระราชบัญญัติ"), เป็นแก้ไขในปี 1998 มุ่งปกป้องผลประโยชน์ของผู้บริโภค มากกว่า การปกป้องเศรษฐกิจรักษาธุรกิจการแข่งขัน คณะกรรมการธนาคารคุ้มครองผู้บริโภค ก่อตั้งขึ้นภายใต้การพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภคและประเทศ โดยนายกรัฐมนตรีชอบปกป้องสิทธิของผู้บริโภค และการบังคับใช้พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค ดำเนินการคุ้มครองผู้บริโภคยังก่อตั้งคณะรับผิดชอบเรื่องต่าง ๆ สาม: การกรรมการโฆษณา คณะกรรมการ ติดฉลากและกรรมการในสัญญา คณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภคถูกเรียกเก็บเงินด้วยการพิจารณาโดยผู้บริโภค ดำเนินการกับข้อร้องเรียนผู้ที่ละเมิดสิทธิของผู้บริโภค และการควบคุม การประสิทธิภาพของ และอุทธรณ์ได้ยินจาก ตัดสินใจของทั้งสามคณะกรรมการ คณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภคมีอำนาจการต้องดำเนินการขายผลิตภัณฑ์เฉพาะดำเนินการทดสอบ ค่าใช้จ่ายของตัวดำเนินการ เพื่อให้แน่ใจว่า เป็นผลิตภัณฑ์ที่เซฟคณะกรรมการการโฆษณามีอำนาจกำหนดข้อความคำเตือน หรือคำแนะนำที่ต้องรวมในการโฆษณาสำหรับกำหนดผลิตภัณฑ์ คณะกรรมการการโฆษณาอาจจะกำหนดข้อจำกัดในการโฆษณา หรือห้ามใช้ทั้งหมดการโฆษณาสำหรับผลิตภัณฑ์เฉพาะ พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภคเป็นโดยเฉพาะปกป้องผู้บริโภคจากเท็จ การพูดเกิน จริงกล้าทำให้เข้าใจผิด ไม่ถูกต้อง หรือ indecent โฆษณา หรือโฆษณาที่อาจก่อให้เกิดอันตรายต่อสาธารณชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

10.2.1
พระราชบัญญัติอาหารอาหารพ.ศ. 2522 (1979) (ที่ "พระราชบัญญัติอาหาร")
ประเด็นต่างๆที่ต้องการข้อจำกัด
หรือข้อห้ามในผู้ผลิตผู้นำเข้าและผู้ขายของผลิตภัณฑ์อาหาร นอกเหนือจากข้อกำหนดด้านกฎระเบียบเกี่ยวกับการอนุมัติผลิตภัณฑ์(เช่นความต้องการที่จะได้รับอาหารที่ผลิต/ นำเข้า / ใบอนุญาตผลิตภัณฑ์บางประเภทของอาหาร ฯลฯ ) ที่พระราชบัญญัติอาหารยังอยู่ในประเด็นบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับความรับผิดต่อสินค้า. ข้อกำหนดข้อ จำกัด และข้อห้าม ภายใต้พระราชบัญญัติอาหารเรื่องปกรวมทั้งชนิดและปริมาณของส่วนผสมที่อาจจะใช้ในอาหาร, การติดฉลากของอาหารที่ผลิต, นำเข้าหรือขายของอาหารไม่บริสุทธิ์หรือปลอมปนเช่นเดียวกับอาหารที่ไม่สอดคล้องกับมาตรฐานที่กำหนดโดยอาหารไทยและยา (FDA). พระราชบัญญัติอาหารยังพยายามที่จะควบคุมการโฆษณาของอาหาร ในการนี้เคารพการโฆษณาอาหารที่ไม่สามารถมีที่เป็นเท็จหรือหลอกลวงงบในความสัมพันธ์กับผลประโยชน์ที่มีคุณภาพหรือคุณสมบัติของอาหาร นอกจากนี้บุคคลใดที่ประสงค์จะโฆษณาอาหารสำหรับวัตถุประสงค์ในเชิงพาณิชย์ครั้งแรกจะต้องส่งเอกสารการโฆษณาสำหรับการตรวจสอบขององค์การอาหารและยาและการอนุมัติและได้รับใบอนุญาตจากองค์การอาหารและยาที่ก่อนที่จะมีความสามารถในการใช้และปล่อยโฆษณาการทั่วไปของประชาชน แต่ในทางปฏิบัติ, FDA อาจมีความต้องการที่เฉพาะเจาะจงสำหรับอาหารบางชนิดที่อาจจะไม่ได้ระบุไว้ภายใต้อาหารพระราชบัญญัติ. ผู้ที่ไม่ปฏิบัติตามข้อกำหนดข้อ จำกัด และลักษณะต้องห้ามตามพระราชบัญญัติอาหารอาจมีการปรับและ/ หรือจำคุก. 10.2.2 พระราชบัญญัติยาเสพติดภายใต้พระราชบัญญัติยาพ.ศ. 2510 (1967) (ที่ "พระราชบัญญัติยาเสพติด") ผู้ผลิตผู้นำเข้าหรือผู้ขายของยาเสพติดจะต้องปฏิบัติตามข้อกำหนดเกี่ยวกับฉลากและแทรกแพคเกจ. 2015 การทำธุรกิจในประเทศไทยBaker & McKenzie 87 พระราชบัญญัติยาเสพติดนอกจากนี้ยังห้ามไม่ให้คนจากหมู่สิ่งอื่นใดผลิตนำเข้าหรือขายของปลอมถึงขนาดที่เสื่อมสภาพหรือยาเสพติดที่ไม่ได้จดทะเบียน. ดังกล่าวข้างต้นพระราชบัญญัติยาเสพติดต้องมีบุคคลใดที่ประสงค์จะโฆษณายาเสพติดผ่านเสียงภาพหรือการพิมพ์สื่อไปก่อนส่งสื่อโฆษณาสำหรับความคิดเห็นของ FDA และได้รับการอนุมัติและได้รับใบอนุญาตจากองค์การอาหารและยาก่อนที่จะมีความสามารถในการใช้และปล่อยโฆษณาให้กับประชาชนทั่วไปเช่นเดียวกับการที่จะปฏิบัติตามเงื่อนไขที่กำหนดโดยองค์การอาหารและยา. ท่ามกลาง เงื่อนไขอื่น ๆ ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดห้ามการโฆษณายาเสพติดจาก: x โม้ว่ายาเสพติดหรือส่วนผสมที่มีความสามารถในการรักษาหรือการรักษาที่น่าอัศจรรย์รวม; และระบุว่าเป็นยาที่สามารถบรรเทารักษาหรือป้องกันโรคหรือความเจ็บป่วยหรือใช้อื่น ๆ คำที่มีความหมายคล้ายคลึง; x เกินความจริงหรือเท็จประกาศคุณสมบัติของยาเสพติดนั้น หรือx การสร้างความเข้าใจว่ายาเสพติดที่มีใด ๆสารสมุนไพรหรือส่วนผสมมันไม่จริงประกอบด้วยหรือหากจะมีสารที่เป็นยาเฉพาะหรือส่วนผสมในการสร้างความเข้าใจว่ามันอยู่ในปริมาณหนึ่งนอกเหนือจากที่ที่มันจริงมี. นอกจากนี้ โฆษณายาเสพติดไม่สามารถไม่สุภาพมีการร้องเพลงและการเต้นหรือแสดงความทุกข์หรือความทุกข์ของผู้ป่วย ข้อห้ามเกี่ยวกับการโฆษณาของยาเสพติดนอกจากนี้ยังขยายไปถึงการโฆษณาผ่านการให้ของขวัญหรือจับรางวัล. มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่าใบอนุญาตการโฆษณาซึ่งออกโดยองค์การอาหารและยาเท่านั้นที่ยังคงถูกต้องเป็นเวลานานเป็นส่วนผสมของยาเสพติดหรือคุณสมบัติยังคงเหมือนเดิมขณะที่พวกเขาเมื่อใบอนุญาตได้รับเดิม. 88 Baker & McKenzie แต่ในทางปฏิบัติ, FDA อาจมีความต้องการที่เฉพาะเจาะจงสำหรับโฆษณาของบางประเภทของยาเสพติดที่อาจจะไม่ได้ระบุไว้ตามพระราชบัญญัติยาเสพติด. 10.2.3 พระราชบัญญัติอุปกรณ์การแพทย์พระราชบัญญัติเครื่องมือแพทย์ พ.ศ. 2551 (2008) (ที่ "อุปกรณ์การแพทย์พระราชบัญญัติ") แสดงความต้องการที่เฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับฉลากและแพคเกจแทรกสำหรับอุปกรณ์การแพทย์ ผู้ประกอบการที่ผลิตหรือนำเข้าอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่ต้องจัดให้มีฉลากและแทรกแพคเกจที่เป็นไปตามหลักเกณฑ์วิธีการและเงื่อนไขที่กำหนดโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขในกฎกระทรวง ส่วนใหญ่ต้องการที่สำคัญคือว่าข้อมูลที่วางไว้บนฉลากหรือแทรกแพคเกจไม่สามารถเป็นเท็จหรือมีข้อมูลที่พูดเกินจริง. นอกจากนี้พระราชบัญญัติเครื่องมือแพทย์ยังห้ามไม่ให้คนจากหมู่เรื่องอื่น ๆ ผลิตนำเข้าหรือขายของปลอมถึงขนาดที่เสื่อมสภาพหรือไม่ปลอดภัยอุปกรณ์ทางการแพทย์. ในการนี้องค์การอาหารและยามีอำนาจที่จะขอให้ผู้ผลิตหรือผู้นำเข้าอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่จะให้เอกสารหรือหลักฐานเกี่ยวกับคุณภาพมาตรฐานประสิทธิภาพหรือความปลอดภัยของทางการแพทย์กล่าวว่าอุปกรณ์ที่มีเหตุผลที่จะเชื่อว่าอุปกรณ์ทางการแพทย์ไม่ได้มีคุณภาพที่จำเป็นต้องใช้มาตรฐานหรือมีประสิทธิภาพหรือไม่ปลอดภัยหรือมีการเปลี่ยนแปลงในมาตรฐานที่. นอกจากนี้พระราชบัญญัติเครื่องมือแพทย์ได้มีการกำหนดกฎระเบียบว่าด้วยการโฆษณาของอุปกรณ์ทางการแพทย์ คำว่า"โฆษณา" ถูกกำหนดไว้อย่างชัดเจนภายใต้พระราชบัญญัติเครื่องมือแพทย์เป็นรูปแบบของการดำเนินการเพื่อให้ประชาชนทั่วไปได้เห็นได้ยินหรือทราบคำสั่งเพื่อการค้าและรวมถึงกิจกรรมส่งเสริมการขาย ในระยะสั้นมีใบอนุญาตเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับคนที่ต้องการที่จะโฆษณาอุปกรณ์ทางการแพทย์ อุปกรณ์การแพทย์พระราชบัญญัติกำหนดว่าโฆษณาของอุปกรณ์ทางการแพทย์จะต้องไม่แสดงหรือมีข้อมูลบางอย่างเช่นคุณสมบัติที่เป็นเท็จหรือเกินความจริงหรือคุณภาพรับประกันคุณสมบัติของอุปกรณ์ทางการแพทย์โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนเสนอผลตอบแทนโดยวิธีการของการเล่นการพนันหรือข้อความที่อาจทำให้เกิดความเข้าใจผิดในความสัมพันธ์กับอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่ก. ปี 2015 การทำธุรกิจในประเทศไทยBaker & McKenzie 89 องค์การอาหารและยาได้อำนาจโดยอาศัยอำนาจตามพระราชบัญญัติเครื่องมือแพทย์ที่จะสั่งซื้อโฆษณาที่จะได้รับการแก้ไขเพื่อห้ามการใช้งานบางอย่างงบหรือเรื่องที่ปรากฏในการโฆษณาหรือการสั่งซื้อการหยุดชะงักของการโฆษณาในกรณีที่องค์การอาหารและยาเห็นว่าโฆษณาที่อยู่ในการละเมิดข้อกำหนดภายใต้ที่พระราชบัญญัติเครื่องมือแพทย์. แต่ในทางปฏิบัติ, FDA อาจมีความต้องการที่เฉพาะเจาะจง สำหรับโฆษณาของบางประเภทของอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่อาจจะไม่ได้ระบุไว้ภายใต้พระราชบัญญัติเครื่องมือแพทย์. ในที่สุดอุปกรณ์การแพทย์พระราชบัญญัติมีบทบัญญัติที่น่าสนใจเกี่ยวกับความรับผิดผลิตภัณฑ์ มันให้ความคุ้มครองให้กับผู้บริโภคได้รับอันตรายจากอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่ไม่ปลอดภัยโดยเงื่อนไขที่ว่าผู้ผลิตผู้นำเข้าหรือผู้ขายของอุปกรณ์ทางการแพทย์มีความรับผิดชอบในความเสียหายที่เกิดขึ้นจากการใช้งานของพวกเขาจนกว่าพวกเขาจะสามารถพิสูจน์ได้ว่าความเสียหายที่ได้รับเกิดจากเหตุสุดวิสัยหรือความผิดพลาดของตัวเองคนที่ได้รับบาดเจ็บของมากกว่าข้อบกพร่องในอุปกรณ์ทางการแพทย์ อย่างไรก็ตามผู้บริโภคอาจต้องการที่จะเรียกร้องความเสียหายภายใต้พระราชบัญญัติความรับผิดสินค้าตามที่มันมีการป้องกันมากขึ้นและเป็นไปได้สำหรับการขอความช่วยเหลือ. 10.2.4 เครื่องสำอางพระราชบัญญัติเครื่องสำอางทั้งหมดภายใต้พระราชบัญญัติเครื่องสำอางพ.ศ. 2535 (1992) (คน"เครื่องสำอาง Act") มีความ ตอนนี้ถือว่าเป็นเครื่องสำอางควบคุม นี้หมายความว่าป้ายชื่อสำหรับผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางทั้งหมดในขณะนี้ต้องเป็นไปตามข้อกำหนดของพระราชบัญญัติเครื่องสำอางคือ; x คำสั่งที่ใช้บนฉลากต้องเป็นจริงและจะต้องไม่ประกอบด้วยแถลงการณ์ใดๆ ที่ก่อให้เกิดความเข้าใจผิดอาจเกี่ยวกับสาระสำคัญของเครื่องสำอางนั้น และx จะต้องมีข้อมูลที่จำเป็นทั้งหมดโดยถ้าเช่นข้อมูลที่ไม่ได้ระบุไว้แล้วผู้บริโภคอาจเข้าใจผิดสาระสำคัญของเครื่องสำอาง. 90 Baker & McKenzie นอกจากนี้ผู้ใดผลิตอาจขายนำเข้าเพื่อขายหรือขายไม่ปลอดภัยปลอมหรือต่ำกว่ามาตรฐานเครื่องสำอาง. สุดท้ายพระราชบัญญัติเครื่องสำอางไม่ได้มีบทบัญญัติที่เฉพาะเจาะจงใด ๆเกี่ยวกับการโฆษณาของเครื่องสำอาง แต่กำหนดว่าบทบัญญัติแห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค(ตามที่อธิบายไว้ในต่อไปรายละเอียดด้านล่าง) จะนำไปใช้. 10.2.5 คุ้มครองผู้บริโภคตามพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภคตามพระราชบัญญัติพ.ศ. 2522 (1979) (ที่ "ผู้บริโภคพระราชบัญญัติคุ้มครอง") ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมในปี 1998 มีเป้าหมายที่จะปกป้องผลประโยชน์ของผู้บริโภคมากกว่าที่จะปกป้องเศรษฐกิจหรือรักษาธุรกิจการแข่งขัน ผู้บริโภคคณะกรรมการคุ้มครอง, จัดตั้งขึ้นตามพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภคและประธานโดยนายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับผิดชอบในการปกป้องสิทธิของผู้บริโภคและการบังคับใช้พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภคนอกจากนี้ยังมีการจัดตั้งคณะกรรมการสามรับผิดชอบที่แตกต่างกันคือคณะกรรมการเกี่ยวกับการโฆษณาคณะกรรมการในการติดฉลากและคณะกรรมการว่าด้วยสัญญา คณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภคเป็นค่าใช้จ่ายที่มีการพิจารณาข้อร้องเรียนจากผู้บริโภค, การดำเนินการกับผู้ที่ละเมิดสิทธิของผู้บริโภคและการควบคุมการปฏิบัติงานของและดึงดูดความสนใจได้ยินจากการตัดสินใจของทั้งสามคณะกรรมการ คณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภคมีอำนาจยังต้องมีผู้ประกอบการธุรกิจที่มีความประสงค์ที่จะขายสินค้าเฉพาะที่จะดำเนินการทดสอบที่ค่าใช้จ่ายของผู้ประกอบการเพื่อให้แน่ใจว่าผลิตภัณฑ์ที่มีความปลอดภัย. คณะกรรมการโฆษณามีอำนาจที่จะกำหนดข้อความคำเตือนหรือคำแนะนำที่ต้องรวมอยู่ในการโฆษณาผลิตภัณฑ์ที่กำหนด คณะกรรมการโฆษณานอกจากนี้ยังอาจกำหนดข้อ จำกัด การโฆษณาหรือห้ามการใช้งานทั้งหมดของการโฆษณาสำหรับผลิตภัณฑ์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภคกำกับเฉพาะที่การปกป้องผู้บริโภคจากการเท็จพูดเกินจริงทำให้เข้าใจผิดในสาระสำคัญที่ผิดกฎหมายหรือการโฆษณาที่ไม่เหมาะสมหรือการโฆษณาที่อาจทำให้เกิดอันตรายต่อประชาชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ให้พระราชบัญญัติอาหาร
พระราชบัญญัติอาหาร พ.ศ. 2522 ( ค.ศ. 1979 ) ( " ทำ " อาหาร ) กำหนดความต้องการต่างๆ
ข้อจำกัดหรือข้อห้ามในผู้ผลิต ผู้นําเข้า
และผู้ขายของผลิตภัณฑ์อาหาร นอกเหนือจากความต้องการ
เกี่ยวกับการอนุมัติผลิตภัณฑ์บังคับ ( เช่น ความต้องการที่จะขอรับใบอนุญาตผลิตอาหาร
/ / การส่งออกสินค้าบางประเภทของอาหาร ฯลฯ ) ,
พระราชบัญญัติอาหารยังเน้นบางปัญหาที่เกี่ยวข้องกับความรับผิดต่อสินค้า .
ความต้องการข้อจำกัดและข้อห้ามภายใต้กฎหมาย
อาหารครอบคลุมเรื่องรวมถึงชนิดและปริมาณของส่วนผสมที่
อาจจะใช้ในอาหาร , ฉลากอาหาร , ผลิต นำเข้าหรือจำหน่าย หรือครับ

การปลอมปนอาหาร ตลอดจนfood that do not comply with standards stipulated by และชั้นศึกษาหรือับ
( รถไฟ administration ( fda ) .
ลิขสิทธิ์ถ้า seeks to control ไว้ foods . ในความเคารพนี้
, โฆษณาอาหารไม่ได้เป็นเท็จหรือหลอกลวง
งบในความสัมพันธ์กับคุณประโยชน์ คุณภาพ หรือสรรพคุณของ
อาหาร นอกจากนี้ บุคคลใดประสงค์จะโฆษณาอาหาร
การค้าจะต้องส่งสื่อโฆษณาสำหรับ
การอนุมัติ FDA ของตรวจสอบและได้รับใบอนุญาตจาก FDA ,
ก่อนจะสามารถใช้และปล่อยโฆษณาให้ประชาชนทั่วไป

อย่างไรก็ตามในทางปฏิบัติ , FDA อาจ
ความต้องการเฉพาะสำหรับบางประเภทของอาหารที่อาจจะระบุในพระราชบัญญัติอาหาร
.
ที่ล้มเหลวเพื่อให้สอดคล้องกับความต้องการข้อจำกัดและข้อห้ามตามพระราชบัญญัติอาหาร
อาจเสียค่าปรับและ / หรือ

10.2.2 โทษจำคุก พระราชบัญญัติยาเสพติด
ภายใต้พระราชบัญญัติยา พ.ศ. 2510 ( " ยา " )
ผู้ผลิต ผู้นำเข้า หรือผู้ขายยาเสพติดจะต้องปฏิบัติตาม
ความต้องการเกี่ยวกับป้ายชื่อและแทรกแพคเกจ
2015 ธุรกิจในไทย

& Baker McKenzie 87 พระราชบัญญัติยา ยังห้ามบุคคลจากในหมู่อื่น ๆสิ่ง
ผลิต นำเข้า หรือขายปลอม , ถึงขนาด ,
เสื่อมโทรมหรือไม่จดทะเบียนยา
ดังกล่าวข้างต้น พระราชบัญญัติยา ต้องมีผู้ประสงค์

โฆษณายาผ่านเสียง , ภาพหรือสื่อพิมพ์ก่อนส่ง
สื่อโฆษณาสำหรับการอนุมัติของ FDA ตรวจสอบและขอรับ
ใบอนุญาตจาก the fda , ดรา being able to ( release the
โฆษณาให้ประชาชนทั่วไป รวมทั้งตามสภาพ

ตั้งโดยองค์การอาหารและยา ของเงื่อนไขอื่น ๆ ยาห้ามโฆษณายา
:
x โม้ว่าเป็นยา หรือส่วนประกอบของมันมีความสามารถ
อัศจรรย์ยอกหรือการรักษาทั้งหมด และระบุว่ายา
บรรเทา , การรักษาหรือป้องกัน โรคหรือความเจ็บป่วย หรือใช้คำอื่นที่มีความหมายคล้ายกัน

;X เกินความจริงหรือเท็จแจ้งคุณสมบัติของยา หรือ
x การสร้างความเข้าใจว่า ยาที่มีสารสมุนไพรใด ๆหรือส่วนผสมมันไม่ได้จริง ๆ

มี หรือถ้ามันมีเฉพาะสารหรือยา
ส่วนประกอบ สร้างความเข้าใจในสิ่งที่ปริมาณ
นอกจากที่ที่มีจริง .
นอกจากนี้ โฆษณายาไม่ได้ ไม่สุภาพ