marginalize some types of research

marginalize some types of research or engagement with practice. For the academic institution, it would be regrettable if, in
the pursuit of excellence, we see the development of ‘average universities’ or ‘average business schools’, where, due to
isomorphism, a distinctive profile and expertise are replaced by a standard approach to doing research. Finally, for the
accounting academe as a whole, the regret would be to see a far less pluralistic and interesting picture of accounting
knowledge and a development toward an isolation of accounting scholars from the outside world.
In a context of strong institutional pressures for conformity, the realization of such a balanced approach to research
orientation is no easy task – neither for those who design research policies or define which criteria to use for research
evaluation; nor for those who are supposed to ‘deliver’. It is most probably a task that will require both pressure from ‘the
bottom’ and responsible conduct at ‘the top’. And it is a problem that needs to be considered both from a technical and a
cultural dimension.
In technical terms, the main challenge is to try and make sure that the control and evaluation systems in place do not
equate research quality only with the realization of particular variants of research. This does not mean that one has to
subscribe to a particularistic understanding of quality which would render any comparative appreciation of quality
impossible. But some acknowledgment of the contingency of research quality – in terms of different research approaches,
methodologies, or traditions – would seem more appropriate than a universal definition of what is ‘good’ research. As
mentioned before, this is no easy task given that journal rankings, which nowadays dominate the evaluation of research, are
hardly ever established on the basis of promoting such diversity. It would therefore appear important to at least question and
challenge imbalances and biases in existing rankings and to defend the case for a multitude of voices. This does not entirely
solve the problem of inadequate recognition of diversity, but it alleviates it in an important way.
At the same time, there is a need to look beyond rankings and to allow for alternative representations of research quality.
Rather than ‘‘continuing to hope that a single metric might adequately reflect quality’’ – as the reliance on a ranking implies –
we ‘‘need to collectively generate a wider array of appropriate approaches to recognize quality’’ (Adler and Harzing, 2009, p.
90). This may include, for example, recognition for research that is particularly creative, innovative, relevant to practice,
important for a local community, etc. If we want academics to think ‘‘outside the box’’, we need to give them credit for
exercising such ‘‘dissent’’ (Young, 2009). Such recognition is not at all limited to journal papers, but could include books and
research monographs, conference presentations and other publication forms. Individual academics can proactively create
such accounts and make them visible to the relevant institutions – universities, funding bodies, evaluation agencies, etc. It is
then up to these institutions to include such accounts when making sense of research performance.
Finally, let us not forget that our dedication to our work is not necessarily (or primarily) a function of how tight the
accountability and control mechanisms are. Evaluation bodies, committees, rankings and incentive systems can play an
important role in motivating and guiding academics. Yet, their ubiquitous existence may easily lead us to forget that many of
us are intrinsically motivated to dedicate our time and effort to interesting research questions. Research orientation was
certainly not absent before the introduction of such control mechanisms. For centuries, scientists, social theorists and
philosophers have conducted path-breaking research without any such mechanisms in place. In other words, the technical
question of how to best design such systems only partly addresses what is really at stake.10

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

marginalize วิจัยหรือมีส่วนร่วมกับการปฏิบัติบางชนิด สำหรับสถาบันการศึกษา มันจะเป็น regrettable ถ้า ในการแสวงหาความเป็นเลิศ เราเห็นการพัฒนาของ 'มหาวิทยาลัยเฉลี่ย' หรือ 'เฉลี่ยโรงเรียนธุรกิจ' ที่ เนื่องจากisomorphism ประวัติโดดเด่น และความเชี่ยวชาญจะถูกแทนที่ โดยวิธีการมาตรฐานในการทำวิจัย ในที่สุด สำหรับการบัญชี academe ทั้งหมด เสียใจจะเห็นภาพของบัญชีไกลกว่าระบอบ และน่าสนใจความรู้และพัฒนาไปสู่การแยกบัญชีนักวิชาการจากโลกภายนอกในบริบทของความกดดันสถาบันแรงสำหรับสอดคล้อง การรับรู้เช่นวิธีสมดุลการวิจัยจะไม่ใช่เรื่องง่าย – ไม่สำหรับผู้ที่ออกแบบวิจัยนโยบาย หรือกำหนดเงื่อนไขที่ใช้สำหรับการวิจัยการประเมิน หรือสำหรับผู้ ที่ควรจะ 'ส่ง' ส่วนใหญ่อาจเป็นงานที่จะต้องใช้ทั้งแรงดันจาก ' การด้านล่าง ' และดำเนินการรับผิดชอบด้าน' ' และเป็นปัญหาที่ต้องพิจารณาทั้งทางเทคนิค และการมิติทางวัฒนธรรมในทางเทคนิค ความท้าทายหลักคือการ พยายาม และการตรวจสอบให้แน่ใจว่า ระบบการควบคุมและประเมินผลที่ไม่ถือเอาคุณภาพวิจัยเท่ากับสำนึกของตัวแปรเฉพาะของการวิจัย นี้ไม่ได้หมายความ ว่า การสมัครสมาชิกเพื่อความเข้าใจ particularistic คุณภาพซึ่งจะแสดงความชื่นชมการเปรียบเทียบคุณภาพเป็นไปไม่ แต่ วิธีการบางอย่างยอมรับฉุกเฉินคุณภาพวิจัย – ในแง่วิจัยต่าง ๆวิธีการ หรือประเพณี – เหมือนเหมาะสมกว่าคำนิยามสากลของวิจัย 'ดี' คืออะไร เป็นกล่าวก่อน งานนี้ไม่ง่ายให้ที่มีสมุดรายวันการจัดอันดับ ซึ่งปัจจุบันครองการประเมินงานวิจัยไม่เคยก่อตั้งขึ้นบนพื้นฐานของการส่งเสริมความหลากหลาย ดังนั้นจะปรากฏสำคัญน้อย คำถาม และท้าทายความไม่สมดุลและควร ในการจัดอันดับที่มีอยู่ และ เพื่อป้องกันกรณีที่ความหลากหลายของเสียง นี้ไม่ที่ไม่ทั้งหมดแก้ปัญหาของการรับรู้ไม่เพียงพอของความหลากหลาย แต่มัน alleviates ในวิธีการที่สำคัญในเวลาเดียวกัน มีความต้อง การดูนอกเหนือจากการจัดอันดับ และ การอนุญาตสำหรับการวิจัยคุณภาพที่อื่นแทนแทน ''ต่อไปหวังว่า การวัดเดียวอาจเพียงพอสะท้อนคุณภาพ '' – เป็นการพึ่งพาในการจัดอันดับหมายถึง –''ต้องรวมสร้างอาร์เรย์กว้างขึ้นของวิธีที่เหมาะสมรู้จักคุณภาพ '' (Adler และ Harzing, 2009, p90) นี้อาจรวมถึง เช่น การวิจัยที่สร้างสรรค์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นวัตกรรม เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติสิ่งสำคัญสำหรับชุมชนท้องถิ่น ฯลฯ ถ้าเราต้องการให้นักวิชาการคิด ''นอกกล่อง '', เราต้องให้เครดิตสำหรับออกกำลังกายดังกล่าว ''จาง '' (หนุ่ม 2009) ดังกล่าวจะไม่จำกัดกระดาษสมุด แต่ไม่รวมถึงหนังสือ และวิจัยละ ประชุมการนำเสนอ และรูปแบบสิ่งพิมพ์อื่น ๆ นักวิชาการแต่ละวางได้เช่นบัญชี และให้เห็นการที่เกี่ยวข้องสถาบัน – มหาวิทยาลัย ทุนองค์กร หน่วยงานประเมินผล ฯลฯ มันเป็นถึงสถาบันการรวมบัญชีดังกล่าวทำให้ประสิทธิภาพการทำงานวิจัยแล้วในที่สุด ให้เราไม่ลืมว่า การทำงานของเราไม่จำเป็น (หรือหลัก) ฟังก์ชั่นแน่นกลไกการควบคุมและความรับผิดชอบได้ ประเมินร่างกาย คณะ การจัดอันดับ และระบบจูงใจสามารถเล่นการบทบาทที่สำคัญในการสร้างแรงจูงใจ และนำนักวิชาการ ยัง มีอยู่ทุกหนแห่งที่อยู่อาจได้นำเราจะลืมกันมากที่เราจะมีแรงจูงใจที่จะอุทิศเวลาและความพยายามของเราคำถามวิจัยที่น่าสนใจ แนวการวิจัยได้แน่นอนไม่ขาดงานก่อนการนำกลไกการควบคุมดังกล่าว สำหรับศตวรรษ นักวิทยาศาสตร์ ทฤษฎีทางสังคม และนักปรัชญาได้ดำเนินการวิจัยเส้นทางทำลาย โดยกลไกดังกล่าวในสถานที่ ในคำอื่น ๆ เทคนิคคำถามของวิธีการการออกแบบ ระบบดังกล่าวบางส่วนเท่านั้นที่อยู่อะไรคือจริง ๆ ที่ stake.10

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหยียดหยามบางชนิดของการวิจัยหรือการมีส่วนร่วมกับการปฏิบัติ สำหรับสถาบันการศึกษาก็จะเป็นที่น่าเศร้าหากใน
การแสวงหาความเป็นเลิศเราจะเห็นการพัฒนาของมหาวิทยาลัยเฉลี่ย 'หรือ' เฉลี่ยโรงเรียนธุรกิจ 'ที่เนื่องจาก
มอร์ฟเป็นรายละเอียดที่โดดเด่นและความเชี่ยวชาญที่จะถูกแทนที่ด้วยวิธีการมาตรฐาน ในการทำวิจัย สุดท้ายสำหรับ
การบัญชีโรงเรียนวิทยาลัยมหาวิทยาลัยเป็นทั้งเสียใจที่จะเห็นภาพที่ไกลน้อยพหุนิยมและน่าสนใจของการบัญชี
ความรู้และการพัฒนาไปสู่การแยกของนักวิชาการบัญชีจากโลกภายนอกที่ได้.
ในบริบทของความกดดันสถาบันที่แข็งแกร่งสำหรับการปฏิบัติตามที่ ก่อให้เกิดการดังกล่าวเป็นวิธีการที่สมดุลเพื่อการวิจัย
การปฐมนิเทศไม่ง่าย - ค่าสำหรับผู้ที่ออกแบบนโยบายการวิจัยหรือการกำหนดเกณฑ์ที่จะใช้สำหรับการวิจัย
ประเมินผล หรือสำหรับผู้ที่ควรจะ 'ส่ง' มันเป็นส่วนใหญ่อาจงานที่จะต้องมีความกดดันทั้งจาก 'ที่
ด้านล่างและการดำเนินความรับผิดชอบที่' ด้านบน ' และมันก็เป็นปัญหาที่จะต้องพิจารณาทั้งจากทางด้านเทคนิคและเป็น
มิติทางวัฒนธรรม.
ในด้านเทคนิคที่ท้าทายหลักคือการพยายามและให้แน่ใจว่าการควบคุมและการประเมินผลระบบในสถานที่ที่ไม่ได้
ถือเอาคุณภาพการวิจัยเท่านั้นที่มีสำนึกของ สายพันธุ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งของการวิจัย นี้ไม่ได้หมายความว่ามีการ
สมัครสมาชิกเพื่อความเข้าใจที่ particularistic ที่มีคุณภาพซึ่งจะทำให้การแข็งค่าเปรียบเทียบใด ๆ ของที่มีคุณภาพ
เป็นไปไม่ได้ แต่การรับรู้ของฉุกเฉินที่มีคุณภาพการวิจัยบาง - ในแง่ของวิธีการที่แตกต่างกันการวิจัย
วิธีการหรือประเพณี - ดูเหมือนจะเหมาะสมกว่าคำนิยามสากลของสิ่งที่เป็นงานวิจัย 'ดี' ในฐานะที่เป็น
ที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ไม่ง่ายที่ได้รับการจัดอันดับวารสารซึ่งปัจจุบันครองการประเมินผลของการวิจัยที่มี
แทบจะไม่เคยขึ้นบนพื้นฐานของการส่งเสริมความหลากหลายดังกล่าว มันจึงจะปรากฏที่สำคัญอย่างน้อยคำถามและ
ความท้าทายที่ไม่สมดุลและอคติในการจัดอันดับที่มีอยู่และที่จะปกป้องกรณีสำหรับความหลากหลายของเสียง นี้ไม่ได้อย่างสิ้นเชิง
ในการแก้ปัญหาของการรับรู้ที่ไม่เพียงพอของความหลากหลาย แต่ก็บรรเทาได้ในวิธีที่สำคัญ.
ในเวลาเดียวกันมีความจำเป็นที่จะต้องมองไกลจัดอันดับและเพื่อให้การแสดงทางเลือกที่มีคุณภาพการวิจัย.
มากกว่า '' อย่างต่อเนื่อง หวังว่าตัวชี้วัดเดียวเพียงพออาจสะท้อนให้เห็นถึงคุณภาพ '' - ตามที่พึ่งพาการจัดอันดับที่มีความหมาย -
เรา '' ต้องรวมกันสร้าง array กว้างของแนวทางที่เหมาะสมในการรับรู้ที่มีคุณภาพ '' (. แอดเลอร์และ Harzing 2009, หน้า
90) . ซึ่งอาจรวมถึงยกตัวอย่างเช่นการยอมรับสำหรับการวิจัยที่มีความคิดสร้างสรรค์โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เป็นนวัตกรรมใหม่ที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติ
ที่สำคัญสำหรับชุมชนท้องถิ่น ฯลฯ หากเราต้องการนักวิชาการที่จะคิดว่า '' นอกกรอบ '' เราต้องการให้พวกเขาเครดิต
การออกกำลังกายเช่น '' ขัดแย้ง '' (หนุ่ม 2009) การรับรู้ดังกล่าวไม่ได้เลย จำกัด เอกสารวารสาร แต่อาจรวมถึงหนังสือและ
ข้อเขียนวิจัยนำเสนอการประชุมและรูปแบบสิ่งพิมพ์อื่น ๆ นักวิชาการส่วนบุคคลเชิงรุกสามารถสร้าง
บัญชีดังกล่าวและทำให้พวกเขามองเห็นให้กับสถาบันที่เกี่ยวข้อง - มหาวิทยาลัยหน่วยงานระดมทุนของหน่วยงานการประเมินผล ฯลฯ มันเป็น
. แล้วถึงสถาบันเหล่านี้จะรวมบัญชีดังกล่าวเมื่อทำให้ความรู้สึกของประสิทธิภาพการทำงานวิจัย
ในที่สุดให้เราไม่ลืม ที่ทุ่มเทของเราในการทำงานของเราไม่จำเป็นต้อง (หรือส่วนใหญ่) ฟังก์ชั่นของวิธีแน่นที่
รับผิดชอบและควบคุมกลไก หน่วยงานให้คำปรึกษา, คณะกรรมการการจัดอันดับและระบบแรงจูงใจที่สามารถเล่น
บทบาทสำคัญในการสร้างแรงจูงใจนักวิชาการและแนวทาง แต่การดำรงอยู่แพร่หลายของพวกเขาได้อย่างง่ายดายอาจนำเราไปสู่ลืมว่าส่วนมากของ
เรายิ่งมีแรงจูงใจที่จะอุทิศเวลาและความพยายามของเราที่จะคำถามวิจัยที่น่าสนใจ การวางแนวทางวิจัยได้
อย่างแน่นอนไม่ขาดก่อนที่จะนำกลไกการควบคุมดังกล่าว สำหรับศตวรรษที่นักวิทยาศาสตร์นักทฤษฎีสังคมและ
นักปรัชญาได้ดำเนินการวิจัยเส้นทางทำลายโดยไม่ต้องกลไกดังกล่าวในสถานที่ ในคำอื่น ๆ ทางเทคนิค
คำถามของวิธีการออกแบบที่ดีที่สุดระบบดังกล่าวเพียงบางส่วนที่อยู่ในสิ่งที่เป็นจริงที่ stake.10