Attributions for feedbackOpen-ended

Attributions for feedback
Open-ended attributions
Open-ended attributions were coded as belonging to one of six categories: (a) discrimination (e.g.,
‘‘Sometimes boys like to pick boys,” ‘‘He picked them because he [pointing to judge] is a boy and they
[pointing to winners] are boys”), (b) ability (e.g., ‘‘He must be really good at drawing”), (c) quality
(e.g., ‘‘I didn’t draw a background in my picture”), (d) effort (e.g., ‘‘I didn’t try very hard”), (e) ‘‘I don’t
know,” or (f) idiosyncratic reasons (e.g., ‘‘Maybe they forgot to give my drawing to him”). The first author
coded all responses, and a research assistant independently coded a proportion of the responses (40%).
Interrater reliability was high ( j = .95, p < .001). The percentage of children who gave each type of attribution by age and experimental condition (i.e., discrimination vs. control) is presented in Table 2.
To test our expectation that children’s attributions would differ across experimental conditions
(Hypothesis 1), chi-square tests of association were conducted for each age group (idiosyncratic responses were not analyzed). Attributions differed across experimental conditions among younger children, v2(4, N = 48) = 10.38, p < .05, V = .41, and older children, v2(4, N = 50) = 18.72, p < .005, V = .54.
Follow-up chi-square tests indicated that these effects stemmed from two significant differences
within each age group. Among younger participants, a greater percentage of children made attributions to (a) discrimination in the discrimination condition than in the control condition,
v2(1, N = 48) = 4.90, p < .05, u = .32, and (b) ability in the control condition than in the discrimination

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอ้างเหตุผลสำหรับความคิดเห็นของ
การอ้างเหตุผลแบบเปิดสิ้นสุดวันที่
การอ้างเหตุผลปลายเปิดถูกเข้ารหัสเป็นของหนึ่งในหกประเภท (ก) การเลือกปฏิบัติ (เช่น
'' บางครั้งเด็กผู้ชายชอบที่จะรับเด็ก "'' เขาหยิบพวกเขาเพราะเขา [ชี้ไปตัดสิน] เป็นเด็กผู้ชายและพวกเขา
[ชี้ไปที่ผู้ชนะ] เป็นเด็กผู้ชาย ") (ข) ความสามารถ (เช่น '' เขาจะต้องดีจริงๆที่วาดภาพ") (ค) ที่มีคุณภาพ
(เช่น '' ผมไม่ได้วาดพื้นหลัง ในภาพของฉัน ") (ง) ความพยายาม (เช่น '' ฉันไม่ได้พยายามอย่างหนัก") (จ) '' ผมไม่
ทราบ "หรือ (ฉ) เหตุผลที่มีนิสัยแปลก (เช่น '' บางทีพวกเขา ลืมที่จะให้ภาพวาดของฉันกับเขา ") คนแรกที่เขียน
รหัสการตอบสนองทุกคนและผู้ช่วยวิจัยรหัสอิสระสัดส่วนของการตอบสนอง (40%).
ความเที่ยงสูง (ญ = 0.95, p <0.001) ร้อยละของเด็กที่ให้แต่ละประเภทแสดงที่มาตามอายุและสภาพการทดลอง (เช่นการเลือกปฏิบัติกับการควบคุม) จะนำเสนอในตารางที่ 2.
ในการทดสอบที่เราคาดว่าการอ้างเหตุผลของเด็กจะแตกต่างกันทั่วเงื่อนไขการทดลอง
(สมมติฐาน 1) การทดสอบไคสแควร์ ของสมาคมได้ดำเนินการสำหรับแต่ละกลุ่มอายุ (การตอบสนองที่มีนิสัยแปลกไม่ได้วิเคราะห์) อ้างเหตุผลที่แตกต่างกันทั่วเงื่อนไขการทดลองในเด็กอายุน้อยกว่า v2 (4, N = 48) = 10.38, p <0.05, V = 0.41 และเด็กที่มีอายุมากกว่า v2 (4, N = 50) = 18.72, p <0.005, V = 0.54.
การติดตามผลการทดสอบไคสแควร์ชี้ให้เห็นว่าผลกระทบเหล่านี้เกิดจากความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญสอง
ภายในแต่ละกลุ่มอายุ ท่ามกลางผู้เข้าร่วมที่มีอายุน้อยกว่าเปอร์เซ็นต์ของเด็กที่ทำอ้างเหตุผลเพื่อ (ก) การเลือกปฏิบัติในสภาพการเลือกปฏิบัติกว่าในสภาพควบคุม
v2 (1, N = 48) = 4.90, p <0.05, u = 0.32, และ (ข ) ความสามารถในการควบคุมสภาพกว่าในการเลือกปฏิบัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อนุมานสำหรับความคิดเห็น

เปิดเปิดสิ้นสุดการสิ้นสุดการเป็นรหัสเป็นของหนึ่งในหกประเภท : ( ก ) การเลือกปฏิบัติ ( เช่น
''sometimes เด็กชายต้องการรับเด็ก " เขาเลือกเพราะเขา [ ชี้ตัดสิน ] เป็นเด็กและเขาชี้ไปที่
[ ผู้ชนะ ] เด็ก " ) ( ข ) ความสามารถ ( เช่น เขาถึงต้องวาดรูปเก่งจริงๆ " ) , ( c ) คุณภาพ
( เช่น' ' ไม่ได้วาดฉากหลังในรูปของฉัน " ) , ( D ) ความพยายาม ( เช่น ' ' ไม่ได้พยายามอย่างหนัก " ) , ( e )
' ' ไม่รู้ " ( F ) หรือมีสาเหตุ ( เช่น ' 'maybe พวกเขาลืมให้รูปวาดของฉันกับเขา " ) ผู้เขียนแรก
เขียนตอบและผู้ช่วยวิจัยอิสระรหัสสัดส่วนของการตอบสนอง ( 40% ) .
ความเที่ยงสูง ( J = . 95 , p < . 001 )เปอร์เซ็นต์ของเด็กที่ให้แต่ละชนิดที่มาตามอายุและเงื่อนไขการทดลอง ได้แก่ การแบ่งแยกและการควบคุม ) ได้แสดงไว้ในตารางที่ 2 .
ทดสอบความคาดหวังของเราว่าเด็กจะแตกต่างกันในการทดลองเงื่อนไข
( สมมติฐาน 1 ) การทดสอบไคสแควร์ของสมาคมมีวัตถุประสงค์สำหรับแต่ละกลุ่มอายุ ( มีการตอบสนองไม่ได้ วิเคราะห์ )การแตกต่างในเงื่อนไขการทดลองของเด็กหนุ่ม V2 ( 4 , n = 48 ) = 20 , p < . 05 , V = 41 , และเด็ก , V2 ( 4 , n = 50 ) = 18.72 , p < . 005 , V = . 54 .
ติดตามการทดสอบไคสแควร์พบว่าผล เหล่านี้เกิดจากสองความแตกต่าง
ภายในแต่ละกลุ่มอายุ ในหมู่ผู้น้องเปอร์เซ็นต์ที่มากขึ้นของเด็กทำให้อนุมาน ( ) การเลือกปฏิบัติในการเลือกปฏิบัติเงื่อนไขมากกว่าในเงื่อนไขการควบคุม
V2 ( 1 , n = 48 ) = 2 , p < . 05 , U = . 32 , และ ( ข ) ความสามารถให้อยู่ในภาวะควบคุมได้มากกว่าในการแบ่งแยก