LightLight availability varies alon

Light
Light availability varies along exposure gradients in forest canopies (Parker 1995), but photosynthesis in lichens and bryophytes may be limited less by light than by the interrelated effects of temperature and moisture. In upper forest canopies, poikilohydric epiphytes rapidly desiccate and become dormant under the lower humidities and higher temperatures accompanying bright, cloudless conditions. Many lichens and bryophytes become light-saturated at relatively low levels (Demmig-Adams et al. 1990; Green et al. 1997; Zotz et al. 1997), and some species can attain positive net photosynthesis in deep shade (Green et al. 1991). Furthermore, epiphytic bryophytes and lichens growing in exposed habitats often use pigmentation to shield themselves from excessive irradiation (Rikkinen 1995; Solhaug and Gauslaa 1996;Proctor 2000; Gauslaa and Solhaug 2001). The importance of light on the distribution of lichens and bryophytes cannot be ignored, however, because upper-canopy species tend to have higher light-saturation points than lower-canopy species (Hosokawa et al. 1964; Proctor 2000), and growth rates of some species increase with increasing light availability (Rincon and Grime 1989; Hilmo 2002). Light may only be limiting in the shaded lower canopies of dense forests, a hypothesis that is supported by observations of positive effects of hardwood gaps, riparian edges, and silvicultural thinning on epiphyte diversity (Rose 1992; Neitlich and McCune 1997; Peterson and McCune 2003). In order to test this hypothesis, however, the light environment of epiphytes must be experimentally manipulated in ways that do not also affect moisture availability or temperature.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสงพร้อมแสงแตกต่างกันไปตามไล่ระดับสีแสงในป่า canopies (ปาร์คเกอร์ 1995), แต่การสังเคราะห์ด้วยแสงใน lichens bryophytes อาจจำกัดน้อย โดยเบากว่า โดยเชื่อมโยงระหว่างผลของอุณหภูมิและความชื้น ในป่าบน canopies, poikilohydric เลี้ยงอย่างรวดเร็ว desiccate และกลายเป็นเฉย ๆ humidities ต่ำและอุณหภูมิสูงที่มาพร้อมกับเงื่อนไขครามไร้เมฆ สดใส หลาย lichens bryophytes กลายเป็นอิ่มตัวแสงในระดับค่อนข้างต่ำ (Adams Demmig et al. 1990 Green et al. 1997 Zotz et al. 1997), และบางชนิดสามารถบรรลุการสังเคราะห์ด้วยแสงสุทธิบวกในร่มลึก (Green et al. 1991) นอกจากนี้ epiphytic bryophytes lichens ขึ้นอยู่อาศัยสัมผัสมักใช้และผิวคล้ำเพื่อป้องกันตัวเองจากมากเกินไปวิธีการฉายรังสี (Rikkinen 1995 Solhaug และ Gauslaa 1996Proctor 2000 Gauslaa ก Solhaug 2001) ความสำคัญของแสงในการกระจายของ lichens bryophytes ไม่ละเว้น อย่างไรก็ตาม เนื่องจากสปีชีส์บนฝาครอบมักจะ มีจุดที่ความเข้มแสงสูงกว่าชนิดฝาครอบล่าง (โฮะโซะกะวะ et al. 1964 Proctor 2000), และอัตราการเจริญเติบโตบางชนิดเพิ่มกับเพิ่มไฟพร้อม (Rincon และ Grime 1989 Hilmo 2002) แสงอาจเท่านั้นจำกัดใน canopies ต่ำกว่าเงาของป่าหนาแน่น สมมติฐานที่ได้รับการสนับสนุนตามข้อสังเกตของผลบวกของช่องไม้ riparian ขอบ และบาง silvicultural บนความหลากหลาย epiphyte (โรส 1992 Neitlich และ McCune 1997 Peterson และ McCune 2003) การทดสอบสมมติฐานนี้ อย่างไรก็ตาม สภาพแวดล้อมเลี้ยงแสงต้อง experimentally จัดการกับที่ไม่มีผลกระทบต่อความพร้อมใช้งานความชื้นหรืออุณหภูมิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แสง
ว่างแสงแตกต่างกันไปตามระดับความเสี่ยงในพันธุป่า (ปาร์กเกอร์ 1995) แต่การสังเคราะห์แสงในไลเคนและ bryophytes อาจถูก จำกัด โดยแสงน้อยกว่าโดยผลกระทบที่เชื่อมโยงกันของอุณหภูมิและความชื้น ในพันธุป่าบน epiphytes poikilohydric ผึ่งให้แห้งอย่างรวดเร็วและกลายเป็นที่แฝงอยู่ภายใต้ความชื้นลดลงและอุณหภูมิที่สูงขึ้นประกอบสดใสเงื่อนไขเมฆ ไลเคนจำนวนมากและ bryophytes กลายเป็นแสงอิ่มตัวในระดับที่ค่อนข้างต่ำ (Demmig-อดัมส์, et al. 1990; สีเขียว, et al. 1997;. Zotz et al, 1997) และบางชนิดสามารถที่จะบรรลุการสังเคราะห์แสงสุทธิบวกในที่ร่มลึก (สีเขียวและคณะ 1991) นอกจาก bryophytes อิงอาศัยและไลเคนที่กำลังเติบโตในแหล่งที่อยู่อาศัยสัมผัสมักจะใช้เม็ดสีเพื่อป้องกันตัวเองจากการฉายรังสีมากเกินไป (Rikkinen 1995; Solhaug และ Gauslaa 1996; สอบ 2000; Gauslaa และ Solhaug 2001) ความสำคัญของแสงในการกระจายตัวของไลเคนและ bryophytes ไม่สามารถปฏิเสธ แต่เนื่องจากสายพันธุ์บนหลังคามักจะมีจุดที่อิ่มตัวแสงสูงกว่าสายพันธุ์ที่ต่ำกว่าหลังคา (โฮโซคาวา et al, 1964;. พรอคเตอร์ 2000) และอัตราการเจริญเติบโตของ บางชนิดเพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มความพร้อมแสง (Rincon และสิ่งสกปรก 1989; Hilmo 2002) แสงอาจจะถูก จำกัด ในหลังคาที่ต่ำกว่าร่มเงาของป่าทึบสมมติฐานที่ได้รับการสนับสนุนจากการสังเกตของผลกระทบเชิงบวกของช่องว่างไม้เนื้อแข็งขอบชายฝั่งและผอมบางวนวัฒน์เกี่ยวกับความหลากหลายกล้วยไม้ (Rose 1992; Neitlich และ McCune 1997; ปีเตอร์สันและ McCune 2003 ) เพื่อทดสอบสมมติฐานนี้ แต่สภาพแวดล้อมที่มีแสงของ epiphytes จะต้องมีการจัดการทดลองในรูปแบบที่ไม่ได้มีผลกระทบต่อความพร้อมความชื้นหรืออุณหภูมิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แตกต่างกันไปตามการใช้แสง
อ่อนไล่สีหลังคาป่า ( ปาร์คเกอร์ 1995 ) แต่การสังเคราะห์แสงในพืช และไบรโอไฟต์อาจถูก จำกัด โดย แสงน้อยมากกว่า โดยผลที่สัมพันธ์กันกับอุณหภูมิและความชื้น ในหลังคาป่าบน poikilohydric พืชอาศัยอย่างรวดเร็วแห้งและกลายเป็นอยู่ภายใต้ชื้นลดและสูงกว่าอุณหภูมิกับสดใสสภาพไร้เมฆ ไลเคนมากมายและไบรโอไฟต์กลายเป็นแสงอิ่มตัวในระดับค่อนข้างต่ำ ( demmig Adams et al . 1990 ; สีเขียว et al . 1997 ; zotz et al . 1997 ) และบางชนิดสามารถบรรลุการสังเคราะห์แสงสุทธิเป็นบวกในร่มเงาลึกสีเขียว ( et al . 1991 ) นอกจากนี้อิงอาศัย ไบรโอไฟต์และไลเคนเติบโตในสัมผัสถิ่นที่มักใช้สีเพื่อป้องกันตนเองจากการฉายรังสีมากเกินไป ( rikkinen 1995 และ 1996 ; solhaug gauslaa ; การ gauslaa solhaug 2000 และ 2001 ) ความสำคัญของแสงต่อการกระจายตัวของไลเคน และไบรโอไฟต์ไม่สามารถละเว้น อย่างไรก็ตามเพราะบนหลังคาชนิดมักจะมีการศึกษาสูง แสงความเข้มจุดกว่าชนิดหลังคาล่าง ( โฮะโซะกะวะ et al . 1964 ; การ 2000 ) และอัตราการเจริญเติบโตบางชนิดเพิ่มขึ้นห้องพักแสง ( ถนน Rincon และขี้โคลน 1989 ; hilmo 2002 ) แสงอาจจะ จำกัด ในกลุ่มสีเทาหลังคาของป่าหนาทึบสมมติฐานที่ได้รับการสนับสนุนจากการสังเกตของผลกระทบในเชิงบวกของชายฝั่งขอบและช่องว่าง , ไม้เนื้อแข็ง , วัฒนการความหลากหลายพืชอาศัย ( กุหลาบ 1992 ; และ neitlich เมิกคูน 1997 ; Peterson และเมิกคูน 2003 ) เพื่อทดสอบสมมติฐานนี้ แต่สภาพแสงต้องอาศัยการทดลองทำในวิธีที่ไม่ส่งผลกระทบต่อความชื้นหรืออุณหภูมิ
ว่าง .