An important goal of the athlete’s

An important goal of the athlete’s everyday diet is to provide the muscle with substrates to fuel the training
programme that will achieve optimal adaptation for performance enhancements. In reviewing the scientific
literature on post-exercise glycogen storage since 1991, the following guidelines for the training diet are proposed.
Athletes should aim to achieve carbohydrate intakes to meet the fuel requirements of their training programme and
to optimize restoration of muscle glycogen stores between workouts. General recommendations can be provided,
preferably in terms of grams of carbohydrate per kilogram of the athlete’s body mass, but should be fine-tuned with
individual consideration of total energy needs, specific training needs and feedback from training performance. It
is valuable to choose nutrient-rich carbohydrate foods and to add other foods to recovery meals and snacks to
provide a good source of protein and other nutrients. These nutrients may assist in other recovery processes and, in
the case of protein, may promote additional glycogen recovery when carbohydrate intake is suboptimal or when
frequent snacking is not possible. When the period between exercise sessions is 58 h, the athlete should begin
carbohydrate intake as soon as practical after the first workout to maximize the effective recovery time between
sessions. There may be some advantages in meeting carbohydrate intake targets as a series of snacks during the
early recovery phase, but during longer recovery periods (24 h) the athlete should organize the pattern and timing
of carbohydrate-rich meals and snacks according to what is practical and comfortable for their individual situation.
Carbohydrate-rich foods with a moderate to high glycaemic index provide a readily available source of
carbohydrate for muscle glycogen synthesis, and should be the major carbohydrate choices in recovery meals.
Although there is new interest in the recovery of intramuscular triglyceride stores between training sessions, there
is no evidence that diets which are high in fat and restricted in carbohydrate enhance training

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป้าหมายสำคัญของอาหารในชีวิตประจำวันของนักกีฬาคือการ ให้กล้ามเนื้อ มีพื้นผิวเป็นเชื้อเพลิงในการฝึกอบรมโปรแกรมที่จะปรับตัวที่ดีที่สุดสำหรับการปรับปรุงประสิทธิภาพ การตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์วรรณกรรมบนเก็บไกลโคเจนหลังออกกำลังกายตั้งแต่ปี 1991 แนวทางปฏิบัติสำหรับการรับประทานอาหารการฝึกอบรมมีการนำเสนอนักกีฬาควรมุ่งให้บริโภคคาร์โบไฮเดรตเพื่อตอบสนองความต้องการเชื้อเพลิงของโปรแกรมการฝึกอบรมของพวกเขา และการเพิ่มประสิทธิภาพการฟื้นฟูของกล้ามเนื้อ เก็บไกลโคเจนระหว่างการออกกำลังกาย สามารถให้คำแนะนำทั่วไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของกรัมของคาร์โบไฮเดรตต่อกิโลกรัมของร่างกายของนักกีฬามวล แต่ควรจะปรับด้วยต้องพิจารณาแต่ละของพลังงานทั้งหมด ฝึกอบรมเฉพาะความต้องการและข้อเสนอแนะจากการฝึกอบรม มันที่มีคุณค่า การเลือกอาหารที่อุดมด้วยสารคาร์โบไฮเดรต และ การเพิ่มอาหารอื่น ๆ อาหารการกู้คืน และอาหารไปให้เป็นแหล่งที่ดีของโปรตีนและสารอาหารอื่น ๆ สารอาหารเหล่านี้อาจช่วย ในกระบวนการกู้คืนอื่น ๆ และกรณีของโปรตีน อาจส่งเสริมการกู้คืนเพิ่มเติมไกลโคเจน เมื่อบริโภคคาร์โบไฮเดรตเป็นสภาพเตรียมกับแกล้มบ่อยไม่ได้ เมื่อ 58 h ระยะเวลาระหว่างรอบเวลาการออกกำลังกาย นักกีฬาควรเริ่มคาร์โบไฮเดรตทันทีหลังการออกกำลังกายครั้งแรกเพื่อเพิ่มเวลาการกู้คืนที่มีประสิทธิภาพระหว่างปฏิบัติเซสชัน อาจมีบางข้อได้เปรียบในการประชุมเป้าหมายบริโภคคาร์โบไฮเดรตเป็นชุดของว่างระหว่างการระยะต้นในการกู้คืน แต่ในระหว่างระยะเวลาการกู้คืน (24 ชั่วโมง) นานนักกีฬาควรจัดรูปแบบและระยะเวลาอุดมด้วยคาร์โบไฮเดรตและตามสิ่งที่เป็นจริง และสะดวกสบายสำหรับแต่ละสถานการณ์ของพวกเขาอาหารที่อุดมด้วยคาร์โบไฮเดรต มีค่าดัชนีน้ำตาลปานกลางถึงสูงให้เป็นแหล่งที่มีของคาร์โบไฮเดรตสำหรับการสังเคราะห์ไกลโคเจนของกล้ามเนื้อ และควรเลือกคาร์โบไฮเดรตที่สำคัญในอาหารการกู้คืนแม้ว่าจะใหม่ดอกเบี้ยในการกู้คืนเข้ากล้ามเนื้อมี ไตรกลีเซอไรด์เก็บระหว่างการฝึกอบรม มีไม่มีหลักฐานว่า อาหารที่มีไขมันสูง และจำกัดในคาร์โบไฮเดรตเพิ่มการฝึกอบรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป้าหมายที่สำคัญของการรับประทานอาหารในชีวิตประจำวันของนักกีฬาคือการให้กล้ามเนื้อมีพื้นผิวเป็นเชื้อเพลิงในการฝึกอบรม
โปรแกรมที่จะบรรลุการปรับตัวที่เหมาะสมสำหรับการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงาน ในการตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์
วรรณกรรมเกี่ยวกับการจัดเก็บไกลโคเจนหลังออกกำลังกายตั้งแต่ปี 1991 แนวทางต่อไปนี้สำหรับการรับประทานอาหารการฝึกอบรมมีการเสนอ.
นักกีฬาควรมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้เกิดการบริโภคคาร์โบไฮเดรตเพื่อตอบสนองความต้องการของการใช้เชื้อเพลิงของโปรแกรมการฝึกอบรมของพวกเขาและ
เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการฟื้นฟูของร้านค้าไกลโคเจนกล้ามเนื้อระหว่างการออกกำลังกาย . คำแนะนำทั่วไปสามารถให้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของกรัมของคาร์โบไฮเดรตต่อกิโลกรัมของมวลกายของนักกีฬา แต่ควรจะปรับกับ
การพิจารณาของแต่ละความต้องการพลังงานทั้งหมดฝึกอบรมความต้องการที่เฉพาะเจาะจงและข้อเสนอแนะจากการฝึกอบรม มัน
มีคุณค่าในการเลือกที่อุดมด้วยสารอาหารประเภทคาร์โบไฮเดรตและเพิ่มอาหารอื่น ๆ ที่จะกู้คืนอาหารและขนมขบเคี้ยวเพื่อ
ให้เป็นแหล่งที่ดีของโปรตีนและสารอาหารอื่น ๆ สารอาหารเหล่านี้อาจช่วยในกระบวนการกู้คืนอื่น ๆ และใน
กรณีของโปรตีนอาจส่งเสริมการกู้คืนไกลโคเจนเพิ่มเติมเมื่อปริมาณคาร์โบไฮเดรตคือก่อให้เกิดผลลัพธ์หรือเมื่อ
อาหารว่างบ่อยเป็นไปไม่ได้ เมื่อช่วงเวลาระหว่างช่วงการออกกำลังกายคือ 58 H, นักกีฬาควรเริ่มต้น
การบริโภคคาร์โบไฮเดรตเร็วที่สุดเท่าที่ปฏิบัติหลังจากการออกกำลังกายครั้งแรกเพื่อเพิ่มเวลาการกู้คืนที่มีประสิทธิภาพระหว่าง
การประชุม อาจจะมีข้อได้เปรียบบางอย่างในการประชุมเป้าหมายการบริโภคคาร์โบไฮเดรตเป็นชุดของว่างในช่วงที่
ระยะการกู้คืนในช่วงต้น แต่ในช่วงระยะเวลาการกู้คืนอีกต่อไป (24 ชั่วโมง) นักกีฬาควรจัดรูปแบบและระยะเวลา
ของการกินอาหารที่อุดมด้วยคาร์โบไฮเดรตและอาหารว่างตามสิ่งที่เป็นจริง และสะดวกสบายสำหรับแต่ละสถานการณ์ของพวกเขา.
อาหารที่อุดมด้วยคาร์โบไฮเดรตที่มีระดับปานกลางถึงดัชนีน้ำตาลสูงให้เป็นแหล่งที่พร้อมใช้งานของ
คาร์โบไฮเดรตสำหรับการสังเคราะห์ไกลโคเจนในกล้ามเนื้อและควรจะเลือกคาร์โบไฮเดรตที่สำคัญในอาหารการกู้คืน.
ถึงแม้จะมีความสนใจในการฟื้นตัวของ ร้านค้าไตรกลีเซอไรด์เข้ากล้ามเนื้อระหว่างการฝึกอบรมมี
หลักฐานว่าอาหารที่มีไขมันสูงและ จำกัด ในการฝึกอบรมเสริมสร้างคาร์โบไฮเดรต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป้าหมายที่สำคัญของนักกีฬาทุกวันอาหารเพื่อให้กล้ามเนื้อมีพื้นผิวเป็นเชื้อเพลิงในการฝึกอบรมที่โปรแกรมจะบรรลุการปรับตัวที่เหมาะสมสำหรับการปรับปรุงประสิทธิภาพ ในการตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์วรรณกรรมในการโพสต์การออกกำลังกาย glycogen ที่เก็บตั้งแต่ปี 1991 , ต่อไปนี้แนวทางการฝึกอบรมอาหารเสนอนักกีฬาควรมุ่งมั่นที่จะบรรลุคาร์โบไฮเดรตอาหารเพื่อตอบสนองความต้องการของโปรแกรมการฝึกอบรมของพวกเขาและเชื้อเพลิงเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการฟื้นฟูกล้ามเนื้อเก็บไกลโคเจนระหว่าง workouts . ข้อเสนอแนะทั่วไปสามารถให้โดยเฉพาะในแง่ของกรัมของคาร์โบไฮเดรตต่อกิโลกรัมของนักกีฬาร่างกายมวล แต่ควรจะปรับจูนด้วยการพิจารณาของแต่ละความต้องการพลังงานความต้องการฝึกอบรมที่เฉพาะเจาะจงและความคิดเห็นจากประสิทธิภาพของการฝึกอบรม มันเป็นประโยชน์ที่จะเลือกอุดมไปด้วยสารอาหารอาหารประเภทคาร์โบไฮเดรต และเพิ่มอาหารอื่น ๆอาหารและขนมเพื่อการกู้คืนเป็นแหล่งที่ดีของโปรตีนและสารอาหารอื่น ๆ สารอาหารเหล่านี้อาจช่วยในกระบวนการกู้คืนอื่น ๆและกรณีของโปรตีนอาจส่งเสริมการฟื้นตัวไกลโคเจนเพิ่มเติมเมื่อการบริโภคคาร์โบไฮเดรตเป็น suboptimal หรือเมื่ออาหารว่างบ่อยไม่ได้ เมื่อช่วงระหว่างเซสชันการออกกำลังกายคือ 58 ชั่วโมง นักกีฬาควรเริ่มต้นคาร์โบไฮเดรตที่บริโภคทันทีที่ปฏิบัติหลังจากการออกกําลังกายแรกเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพเวลาการกู้คืนระหว่างครั้ง มันอาจจะมีประโยชน์ในการประชุมเป้าหมายการบริโภคคาร์โบไฮเดรตที่เป็นชุดของอาหารว่างระหว่างระยะฟื้นตัวเร็ว แต่ในช่วงระยะเวลาการกู้คืนยาว ( 24 ชั่วโมง ) นักกีฬาควรจัดระเบียบแบบแผน และเวลาของคาร์โบไฮเดรตที่อุดมไปด้วยอาหารและขนม ตามสิ่งที่เป็นประโยชน์ และสะดวกสบายสำหรับสถานการณ์ส่วนบุคคลของพวกเขาอาหารที่อุดมด้วยคาร์โบไฮเดรตในระดับปานกลางถึงสูง ดัชนีไกลซีมิก ให้ พร้อม แหล่งที่มาของคาร์โบไฮเดรตสำหรับการสังเคราะห์ไกลโคเจนกล้ามเนื้อ และควรเลือกคาร์โบไฮเดรตที่สำคัญในอาหารของการกู้คืนแม้จะมีความสนใจใหม่ในการกู้คืนของการฉีดไขมันร้านค้าระหว่างการฝึกนั้นไม่มีหลักฐานว่า อาหารที่มีไขมันสูง และไขมันเพิ่มประสิทธิภาพการฝึกอบรมจำกัด