You XiaoMo had originally planned t

You XiaoMo had originally planned to go to the library the next day. But because of what happened today, he decided to go while it is getting dark. Once it gets dark, usually there will be very few disciples wandering outside except for a few guards on patrol. So You XiaoMo doesn't run into anyone on his way to the library.

It's a pity but You XiaoMo doesn't find what he is looking for. A hundred billion years ago is really too long ago. Since people no longer remember it, what more of records in books. In the end, he borrows a few illustrated magic herb handbooks and goes back.

At night, You XiaoMo again takes out that [Heavenly Soul Scroll] and looks it over. It's too bad he still can't make any sense of it. A hundred billion years ago, who knows how much the characters have evolved. There simply isn't a shred of resemblance. So he can only put the book back into his dimension.

This time, You XiaoMo doesn't start to refine magic pills. Instead, he has a good night's sleep. Only when sunshine pours in from outside the window does he wake up in a daze. Who would expect that he would jump in fright from a magnified face in front of his eyes.

With a *dong*, You XiaoMo's forehead crashes into the other face .......

It may be that Ling Xiao's face is made out steel. A hard smack and immediately a bun emerges from You XiaoMo's forehead, steaming and fragrant, as if fresh from the oven.

"*wu wu* ....... " You XiaoMo's whimpering cries can be heard after hitting his head.

The chief culprit on the other hand, is standing to one side laughing madly. The early morning sunshine on his body adds to his bright looks. Such a dazzling man. If only his character isn't so hateful.

"Little brother, does it hurt?" Ling Xiao sits beside him on the bed asking laughingly.

You XiaoMo is unable to say anything. Once again he experiences this loathsome nature of Ling Xiao. Look at the state he's in. How can it not hurt? Even tears are threatening to spill out.

But he is puzzled. He clearly hit Ling Xiao's face full on. But the other party is completely unaffected when he is in so much pain with bumps sprouting on his head.

"Your face, why is it so hard?" When the fierce pain starts to subside, he can't help from asking.

Ling Xiao leans over him, a gentle smile like a warm spring breeze on his face, "You're only a mere mortal. How can you possibly compare to me? Even though this body is only an illusion, whichever piece of my body is still tougher than your forehead."

"Whichever piece?" Isn't that really too boastful?

You XiaoMo -_-||. But he doesn't doubt his words. The more he finds out about him, the more he feels that Ling Xiao is not someone anyone can understand. He always feels that this cheeky grin is only Ling Xiao's mask. What is behind the mask, he has no idea.

"Elder brother Lin, why are you so early today?"

You XiaoMo quickly changes the topic. He no longer wishes to continue with this strange topic, else he will be the only one to suffer.

"Didn't I tell you yesterday that I would find time to come see you?" Ling Xiao says as he walks over to sit at the table. His demeanor is one that is very pleased with himself. He appears relaxed with a tinge of forced elegance.

But in You XiaoMo's eyes, he's just being a pompous ass.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้คุณ XiaoMo เดิมได้วางแผนไปที่ไลบรารีในวันถัดไป แต่เนื่องจากสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ เขาตัดสินใจไปในขณะที่มันกำลังจะมืด เมื่อมืด มักจะมีสาวกน้อยหลงภายนอกยกเว้นกี่ยามบนลาดตระเวน ดังนั้น คุณ XiaoMo ไม่ทำงานเป็นคนในทางของเขาในไลบรารี ก็สงสาร แต่คุณ XiaoMo ไม่พบสิ่งที่เขากำลังมองหา เป็นร้อยพันล้านปีที่ผ่านมานานที่ผ่านมา ตั้งแต่คนไม่จดจำ สิ่งเพิ่มเติมของเรกคอร์ดในสมุดงาน ในสุด เขาข้างหน้าลงคู่มือสมุนไพรวิเศษแสดงกี่ และไปกลับ เวลากลางคืน คุณ XiaoMo อีกครั้งนำออกที่เป็น [วิญญาณเลื่อนสวรรค์] และดูผ่าน มันไม่ดีเกินไปเขายังไม่ทำให้รู้สึกใด ๆ ของมัน ร้อยพันล้านปีที่ผ่านมา ใครรู้ว่ามีพัฒนาตัวละคร ไม่มีเพียงแค่ฉีกของความคล้ายคลึง เพื่อให้เขาเท่านั้นสามารถส่งหนังสือกลับไปยังมิติของเขา เวลานี้ XiaoMo ของคุณไม่เริ่มปรับปรุงยาวิเศษ แทน เขามีความหลับ เมื่อซันไชน์ pours จาก นอกหน้าต่าง เขาปลุกขึ้นดึก ใครจะคาดหวังว่า เขาจะข้ามไปจากใบหน้าขยายในตกใจหน้าตาของเขา ด้วยการ * ดง * ปิดหน้าผากของ XiaoMo ของคุณลงในหน้าอื่น ๆ ... อาจได้ว่า ใบหน้าของ Ling Xiao ได้นำเหล็ก ตียากและทันทีบุญโผล่ออกมาจากหน้าผากของ XiaoMo ของคุณ หอม ว่าสดใหม่จากเตาอบ และนึ่ง "*wu wu* ....... " You XiaoMo's whimpering cries can be heard after hitting his head.The chief culprit on the other hand, is standing to one side laughing madly. The early morning sunshine on his body adds to his bright looks. Such a dazzling man. If only his character isn't so hateful. "Little brother, does it hurt?" Ling Xiao sits beside him on the bed asking laughingly. You XiaoMo is unable to say anything. Once again he experiences this loathsome nature of Ling Xiao. Look at the state he's in. How can it not hurt? Even tears are threatening to spill out. But he is puzzled. He clearly hit Ling Xiao's face full on. But the other party is completely unaffected when he is in so much pain with bumps sprouting on his head. "Your face, why is it so hard?" When the fierce pain starts to subside, he can't help from asking. Ling Xiao leans over him, a gentle smile like a warm spring breeze on his face, "You're only a mere mortal. How can you possibly compare to me? Even though this body is only an illusion, whichever piece of my body is still tougher than your forehead.""Whichever piece?" Isn't that really too boastful? You XiaoMo -_-||. But he doesn't doubt his words. The more he finds out about him, the more he feels that Ling Xiao is not someone anyone can understand. He always feels that this cheeky grin is only Ling Xiao's mask. What is behind the mask, he has no idea. "Elder brother Lin, why are you so early today?"You XiaoMo quickly changes the topic. He no longer wishes to continue with this strange topic, else he will be the only one to suffer. "Didn't I tell you yesterday that I would find time to come see you?" Ling Xiao says as he walks over to sit at the table. His demeanor is one that is very pleased with himself. He appears relaxed with a tinge of forced elegance. But in You XiaoMo's eyes, he's just being a pompous ass.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณ XiaoMo เคยวางแผนที่จะไปที่ห้องสมุดในวันถัดไป แต่เป็นเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้เขาตัดสินใจที่จะไปในขณะที่มันเริ่มมืด เมื่อได้รับความมืดมักจะมีน้อยมากสาวกหลงนอกยกเว้นไม่กี่ยามลาดตระเวน เพื่อให้คุณ XiaoMo ไม่ได้ทำงานเป็นใครในทางของเขาไปที่ห้องสมุด. ก็สงสาร แต่คุณ XiaoMo ไม่พบสิ่งที่เขากำลังมองหา แสนล้านปีที่ผ่านมามันยาวเกินไปแล้ว เนื่องจากคนจำไม่ได้ว่าสิ่งที่มากขึ้นของการบันทึกในหนังสือ ในท้ายที่สุดเขายืมไม่กี่ภาพประกอบคู่มือสมุนไพรวิเศษและไปกลับ. ตอนกลางคืนคุณอีกครั้ง XiaoMo จะออกที่ [สวรรค์วิญญาณเลื่อน] และมีลักษณะที่มันมากกว่า มันเลวร้ายเกินไปเขาก็ยังไม่สามารถทำให้ความรู้สึกของมันใด ๆ แสนล้านปีที่ผ่านมาคนที่รู้ว่าตัวละครมีการพัฒนา มีเพียงไม่ฉีกความคล้ายคลึง ดังนั้นเขาจึงสามารถวางหนังสือเล่มนี้กลับเข้ามาในมิติของเขา. เวลานี้คุณ XiaoMo ไม่ได้เริ่มต้นในการปรับแต่งยาวิเศษ แต่เขามีการนอนหลับสบายตลอดคืน เฉพาะเมื่อแสงแดดจากภายนอกหน้าต่างเขาตื่นขึ้นมาในความงุนงง ใครจะคาดหวังว่าเขาจะกระโดดในความน่ากลัวจากใบหน้าเกียรติในสายตาของเขา. ด้วย * * * * * * * * Dong คุณหน้าผาก XiaoMo ของตกลงไปในหน้าอื่น ๆ ....... มันอาจจะเป็นว่าใบหน้าหลิงเสี่ยวจะทำออกมา เหล็ก. ฮาร์ดตีและทันทีที่บุญคุณโผล่ออกมาจากหน้าผาก XiaoMo ของนึ่งและมีกลิ่นหอมเช่นถ้าสดใหม่จากเตาอบ. "* * * * * * * * วูวู ....... " คุณ XiaoMo ของเสียงร้องครางหงิงสามารถได้ยินเสียงหลังจากตีหัวของเขา. หัวหน้าผู้ร้ายบนมืออื่น ๆ ที่ยืนอยู่อีกด้านหนึ่งหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง แสงแดดตอนเช้าบนร่างของเขาจะเพิ่มความสดใสของเขา ดังกล่าวเป็นคนพราว ถ้าเพียง แต่ตัวละครของเขาไม่ได้แสดงความเกลียดชังดังนั้น. "น้องชายคนเล็กมันไม่เจ็บหรือเปล่า?" หลิงเสี่ยวนั่งอยู่ข้าง ๆ เขาบนเตียงขอให้หัวเราะ. คุณ XiaoMo ไม่สามารถที่จะพูดอะไร อีกครั้งหนึ่งที่เขามีประสบการณ์ที่น่าขยะแขยงนี้ธรรมชาติของหลิงเสี่ยว มองไปที่รัฐเขาใน. ได้อย่างไรมันไม่เจ็บหรือเปล่า? แม้น้ำตาจะขู่ว่าจะทะลักออกมา. แต่เขาก็งง เขาได้อย่างชัดเจนตีใบหน้าหลิงเสี่ยวเต็มรูปแบบได้ที่ แต่อีกฝ่ายได้รับผลกระทบอย่างสมบูรณ์เมื่อเขาอยู่ในความเจ็บปวดมากกับการกระแทกแตกหน่อบนศีรษะของเขา. "ใบหน้าของคุณทำไมมันจึงยาก?" เมื่อมีอาการปวดรุนแรงเริ่มบรรเทาลงเขาไม่สามารถช่วยถามจาก. หลิงเสี่ยวชะโงกเหนือเขามีรอยยิ้มอ่อนโยนเหมือนสายลมฤดูใบไม้ผลิที่อบอุ่นบนใบหน้าของเขา "คุณเพียงเพียงมนุษย์. คุณสามารถได้อาจจะเปรียบเทียบกับผม ? ถึงแม้ว่าร่างกายนี้เป็นเพียงภาพลวงตาแล้วแต่จำนวนใดชิ้นส่วนของร่างกายของฉันยังคงรุนแรงกว่าหน้าผากของคุณ. " " แล้วแต่ชิ้น? " ไม่ว่าจริงๆชอบโอ้อวดเกินไป? คุณ XiaoMo -_- || แต่เขาไม่ได้สงสัยคำพูดของเขา ยิ่งเขารู้เรื่องเขามากขึ้นเขารู้สึกว่าหลิงเสี่ยวไม่ได้เป็นคนที่ทุกคนสามารถเข้าใจ เขามักจะรู้สึกว่านี่ยิ้มทะเล้นเป็นเพียงหน้ากากหลิงเสี่ยวของ สิ่งที่อยู่เบื้องหลังหน้ากากเขามีความคิดที่ไม่มี. "พี่ชายหลินทำไมคุณดังนั้นในช่วงต้นวันนี้?" คุณ XiaoMo การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วหัวข้อ เขาไม่ได้มีความประสงค์ที่จะดำเนินการกับหัวข้อนี้แปลกอื่นเขาจะเป็นคนเดียวที่จะต้องทนทุกข์ทรมาน. "ไม่ผมบอกคุณเมื่อวานนี้ว่าผมจะหาเวลาที่จะมาเห็นคุณ?" หลิงเสี่ยวกล่าวว่าในขณะที่เขาเดินไปนั่งที่โต๊ะ พฤติกรรมของเขาเป็นหนึ่งที่มีความยินดีเป็นอย่างยิ่งกับตัวเอง เขาปรากฏผ่อนคลายไปกับสีของความสง่างามบังคับ. แต่ในสายตาของคุณ XiaoMo เขาเป็นเพียงแค่การเป็นตูดผึ่งผาย