Design of breeding plans, the scien

Design of breeding plans, the science of decision-making
in animal breeding, has become the forgotten discipline of
animal breeding since the concept of genomic selection was
introduced by Meuwissen et al. (2001). Once the concept
gained traction, the attention of animal breeders focused onpredicting breeding values for complex traits using genomic
information (Daetwyler et al., 2013; de los Campos et al.,
2013). With the promise of accurate predictions, genomic
selection was quickly implemented by livestock industries
around the world (Hayes et al., 2009a; Bagnato and Rosati,
2012; Stock and Reents, 2013). Genomics was subsequently
hailed as a revolution and paradigm shift for animal breeding,
even though genomic information has not changed the basic
assumptions underlying animal breeding and, in practice,
it has only been used to rank animals. Genomic information
is an exciting prospect for animal breeding, but it has been
implemented with limited understanding of its impact on
long-term genetic gain, which is the goal of most breeding
schemes (Jannink et al., 2010; Daetwyler et al., 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ออกแบบแผน การผสมพันธุ์ศาสตร์ตัดสินในการผสมพันธุ์สัตว์ ได้กลายเป็นวินัยที่ลืมสัตว์ผสมพันธุ์เนื่องจากแนวคิดของ genomic เลือกถูกแนะนำโดย Meuwissen et al. (2001) เมื่อแนวคิดรับลาก เน้นความสนใจของสัตว์บรีดเดอร์ส onpredicting พันธุ์ค่าลักษณะซับซ้อนใช้ genomicข้อมูล (Daetwyler et al., 2013 เดอลอส Campos et al.,2013) การคาดคะเนถูกต้อง genomic กับเลือกที่ดำเนินการ โดยอุตสาหกรรมปศุสัตว์ได้อย่างรวดเร็วโลก (เฮยส์ et al., 2009a Bagnato และ Rosati2012 หุ้นก Reents, 2013) Genomics ได้ในเวลาต่อมาคำยกย่องเป็นกะปฏิวัติและกระบวนทัศน์ในการผสมพันธุ์สัตว์แม้ ข้อมูล genomic ไม่เปลี่ยนแปลงพื้นฐานสมมติฐานต้นสัตว์พันธุ์ และ ในทาง ปฏิบัติมันมีเฉพาะการใช้สัตว์อันดับ ข้อมูล genomicเป็นโอกาสน่าตื่นเต้นสำหรับการผสมพันธุ์สัตว์ แต่มันได้ดำเนินการ ด้วยความเข้าใจที่จำกัดของผลกระทบในได้รับพันธุกรรมระยะยาว ซึ่งเป็นเป้าหมายของการผสมพันธุ์มากที่สุดแผนงาน (Jannink et al., 2010 Daetwyler et al., 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การออกแบบแผนการผสมพันธุ์วิทยาศาสตร์ของการตัดสินใจในการผสมพันธุ์สัตว์ได้กลายเป็นวินัยลืมของการปรับปรุงพันธุ์สัตว์ตั้งแต่แนวคิดของการเลือกจีโนมที่ถูกนำมาใช้โดยMeuwissen et al, (2001) เมื่อแนวคิดได้รับแรงดึงความสนใจของพ่อพันธุ์แม่พันธุ์สัตว์ onpredicting มุ่งเน้นคุณค่าการผสมพันธุ์สำหรับลักษณะที่ซับซ้อนโดยใช้จีโนมข้อมูล(DAETWYLER et al, 2013;.. เดอลอ Campos, et al, 2013) กับสัญญาของการคาดการณ์ที่ถูกต้อง, จีโนมเลือกที่ถูกนำมาใช้อย่างรวดเร็วโดยอุตสาหกรรมปศุสัตว์ทั่วโลก(เฮย์ส, et al, 2009a. Bagnato และ Rosati, 2012; หุ้นและ Reents 2013) ฟังก์ชั่นต่อมายกย่องว่าเป็นปฏิวัติและการปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์สำหรับการเพาะพันธุ์สัตว์แม้ว่าข้อมูลจีโนมไม่ได้เปลี่ยนแปลงขั้นพื้นฐานข้อสมมติฐานที่เพาะพันธุ์สัตว์และในทางปฏิบัติจะได้รับการเดียวที่ใช้ในการจัดอันดับสัตว์ ข้อมูลจีโนมเป็นโอกาสที่น่าตื่นเต้นสำหรับการเพาะพันธุ์สัตว์แต่จะได้รับการดำเนินการมีความเข้าใจที่จำกัด ของผลกระทบต่อกำไรทางพันธุกรรมในระยะยาวซึ่งเป็นเป้าหมายของส่วนใหญ่ผสมพันธุ์รูปแบบ(Jannink et al, 2010;. DAETWYLER et al, 2013. )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การออกแบบแผนผสมพันธุ์ ศาสตร์แห่งการตัดสินใจ
ในการปรับปรุงพันธุ์สัตว์ กลายเป็นลืมวินัย
พันธุ์สัตว์ตั้งแต่แนวคิดของการสร้างคือ
แนะนำโดย meuwissen et al . ( 2001 ) เมื่อแนวคิด
รับแรงดึง ความสนใจของนักปรับปรุงพันธุ์สัตว์ เน้น onpredicting ค่าการผสมพันธุ์ลักษณะที่ซับซ้อนโดยใช้ข้อมูลจีโนม
( daetwyler et al . , 2013 ;De Los Campos et al . ,
2013 ) กับสัญญาของการคาดการณ์ที่ถูกต้อง การเลือกใช้จีโนม
อย่างรวดเร็วโดยอุตสาหกรรมปศุสัตว์
ทั่วโลก ( เฮย์ et al . , 2009a bagnato โรซาติ
; และ , 2012 ; หุ้นและ reents 2013 ) ลักษณะทางพันธุกรรมและ
ยกย่องว่าเป็นการปฏิวัติและกระบวนทัศน์ใหม่สำหรับการปรับปรุงพันธุ์สัตว์
แม้ว่าข้อมูลจีโนมไม่ได้เปลี่ยนขั้นพื้นฐาน
สมมติฐานพื้นฐานการปรับปรุงพันธุ์สัตว์ และในทางปฏิบัติ
เพิ่งเคยอันดับสัตว์
ข้อมูลจีโนมเป็นโอกาสที่น่าตื่นเต้นสำหรับการปรับปรุงพันธุ์สัตว์ แต่ก็มีการใช้ความเข้าใจ จำกัด ของ

ได้รับผลกระทบต่อพันธุกรรมในระยะยาว ซึ่งเป็นเป้าหมายของโครงการมากที่สุดพันธุ์
( jannink et al . , 2010 ; daetwyler et al . ,
) )