Figure 3. Beak morphology and repre

Figure 3. Beak morphology and representative song
spectrograms from eight species of Darwin's finches.
Interspecific variation is evident in both morphology
and song structure. Each of these songs includes trilled
segments, which we define as song segments composed
of two or more repeated acoustic units. Birds with larger,
more cumbersome beaks tend to produce trills with lower
rates of syllable repetition and with more narrow frequency
ranges.Modified from Podos (2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปที่ 3 สัณฐานจะงอยปากและตัวแทน spectrograms
เพลงจากแปดสายพันธุ์ของนกฟินช์ดาร์วิน.
interspecific การเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดใน
สัณฐานวิทยาและโครงสร้างเพลง แต่ละเพลงเหล่านี้รวมถึงกลุ่ม trilled
ซึ่งเรากำหนดเป็นส่วนเพลงประกอบ
สองคนหรือมากกว่าหน่วยงานอะคูสติกซ้ำแล้วซ้ำอีก นกกับขนาดใหญ่จะงอยปากยุ่งยากมากขึ้น
มีแนวโน้มที่จะผลิตลั่นต่ำกว่า
อัตราการทำซ้ำและพยางค์ที่มี
ความถี่แคบมาก ranges.modified จาก podos (2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปที่ 3 จะงอยปากสัณฐานวิทยาและตัวแทนเพลง
spectrograms จากแปดพันธุ์ finches ของดาร์วิน
Interspecific เปลี่ยนแปลงจะเห็นได้ชัดทั้งสัณฐานวิทยา
และโครงสร้างของเพลง แต่ละเพลงมี trilled
เซ็กเมนต์ ซึ่งเรากำหนดเป็นสองส่วนประกอบด้วย
น้อยสองซ้ำระดับหน่วยงาน นกมีขนาดใหญ่,
beaks ที่ยุ่งยากมากขึ้นมีแนวโน้มการ ผลิต trills กับล่าง
ราคา ของพยางค์ซ้ำ และความถี่ที่แคบมาก
ช่วงปรับเปลี่ยนจาก Podos (2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 3 . จะงอยปากรูปร่างลักษณะของหินและตัวแทนเพลง
spectrograms จากแปดสายพันธุ์ของนกฟินซ์ของ Darwin .รูปแบบ
interspecific มีหลักฐานอยู่ในโครงสร้างรูปร่างลักษณะของหิน
และเพลงทั้งสอง แต่ละเพลงเหล่านี้ประกอบด้วยกลุ่มขณะเอ่ยเอื้อนถ้อยคำ
ซึ่งเรากำหนดเป็นกลุ่มเพลงประกอบด้วย
ของหน่วยเสียงสองครั้งหรือมากกว่า นกพร้อมด้วยจะงอยปาก
มากขึ้นมีความยุ่งยากมากขึ้นมีแนวโน้มที่จะลดลงทำให้เกิดกับสล็อคแมชชี
อัตราค่าบริการของการเล่นซ้ำพยางค์และพร้อมด้วยช่วงแคบมากขึ้นความถี่
.แก้ไขจาก podos ( 2001 )