The Real Reasons We Push People Awa

The Real Reasons We Push People Away Before We Give Them A Chance
There’s a new dating technique Millennials have picked up on. It’s called the “let’s end this before it gets started” method, and it’s really catching on.

Most likely generated from a dating culture bathed in social media and Tinder, it’s become as popular and widely used as the equally popular no-text-back response.

We’re meeting at a rapid rate and dropping at each other accordingly. We’re giving out our numbers and taking them back just as fast. We’re constantly connecting and then disconnecting.

Seriously, it’s totally different than anything we ever expected from the adult relationships we envisioned. In all our preconceived notions, it went logically: Exchange numbers, set up a date, have that date and then go home, have another date, have a few more dates… and then either get together or break up.

Pretty simple. Now, however, it goes something a little less narrow and a little more cyclical: Exchange numbers, set up a date, cancel date — or maybe: Don’t exchange numbers, meet on Tinder, have sex, exchange numbers, never call.

Because what’s a canceled date (or a never-planned one) when you have plenty of others in the future?

But do you? What’s the rate of exchange on these things? I’m starting to believe that just because we’re giving our numbers out at an unprecedented rate, the number of us backing away before anything gets remotely close to looking like a date, or any type of scenario where one person could get hurt, is even larger.

But why? Where did all of this backing away come from? When did we become a generation without any follow-through?

When did we start giving up midway through solely because we’d rather go back home than see what could be waiting for us on the other side? When did we stop wanting to play and start becoming those kids standing on the sidelines?

I think somewhere between high school and real life, we were hurt a few times — somewhere along the way we became less bold, less confident and less ballsy.

Somewhere along the way we decided it’s easier to push people away than giving them a chance is.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สาเหตุแท้จริงเราผลักดันคนไปก่อนเราให้โอกาสมีเทคนิคหาคู่ใหม่ Millennials ได้เบิกขึ้นบน เรียกว่าวิธี "ลองจบนี้ก่อนได้รับการเริ่มต้น" และจริง ๆ ได้จับบนส่วนใหญ่สร้างขึ้นจากวัฒนธรรมหาคู่อาบน้ำในสังคมและ Tinder มันจะกลายเป็นได้รับความนิยม และใช้กันอย่างแพร่หลายนิยมเท่า ๆ กันกลับไม่มีข้อความตอบรับเรากำลังประชุมในอัตรารวดเร็ว และปล่อยกันตาม เราจะให้หมายเลขของเรา และนำกลับห้องเร็ว เรากำลังตลอดเวลาเชื่อมต่อ และตัดการเชื่อมต่อแล้วอย่างจริงจัง เป็นทั้งหมดแตกต่างจากสิ่งที่เราเคยคาดหวังจากความสัมพันธ์ผู้ใหญ่ที่เราจินตนาการ ในทั้งหมดของเราเข้าใจความเข้าใจ มันก็ตรรกะ: หมายเลขอัตราแลกเปลี่ยน ตั้งค่าวัน มีวันที่กลับบ้าน มีวันอื่น มีกี่วันละหลายวัน...แล้วกัน หรือสลายสวยเรียบง่าย ตอนนี้ อย่างไรก็ตาม มันไปอย่างน้อยน้อยแคบ และน้อยห่วง: หมายเลขอัตราแลกเปลี่ยน ตั้งค่าวัน ยกเลิกวัน — หรือบางที: ไม่แลกเปลี่ยนหมายเลข พบกันบน Tinder มีเพศสัมพันธ์ การแลกเปลี่ยนหมายเลข โทรไม่เนื่องจากว่าเป็นวันยกเลิก (หรือหนึ่งที่ไม่เคยวางแผน) เมื่อมีผู้อื่นในอนาคตแต่คุณ อัตราแลกเปลี่ยนในสิ่งเหล่านี้คืออะไร ฉันกำลังเริ่มต้นเชื่อว่า เพียง เพราะเราจะให้หมายเลขของเราที่มีอัตราเป็นประวัติการณ์ จำนวนเราสำรองไปก่อนอะไรได้รับระยะไกลใกล้มองเช่นวัน หรือใด ๆ ชนิดของสถานการณ์ที่บุคคลหนึ่งอาจได้รับบาดเจ็บ มีขนาดใหญ่กว่าแต่ทำไม ทั้งหมดของการสำรองนี้ไปมาจากไหน เมื่อใดเราจึงได้กลายเป็นสร้าง โดย follow-through ใด ๆเมื่อได้เราเริ่มท้อถอยมิดเวย์ผ่านเท่านั้นเนื่องจากเราอยากจะไปกลับบ้านมากกว่าดูสิ่งที่ไม่สามารถรอสำหรับเราในด้านอื่น ๆ ได้อย่างไร เมื่อใดเราหยุดอยากเล่น และเริ่มกลายเป็น เด็กที่ยืนบน sidelinesคิดอยู่ระหว่างโรงเรียนและชีวิตจริง เราได้เจ็บกี่ครั้งซึ่งบางเราเป็นน้อยหนา ความมั่นใจน้อย และน้อย ballsy ไปพร้อมกันที่ใดที่หนึ่งตามวิธีการเราตัดสินใจที่ง่ายต่อการผลักดันคนไปกว่าให้ โอกาสได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหตุผลที่จริงเราผลักดันคนออกไปก่อนที่เราให้พวกเขามีโอกาสมีเทคนิคเดทใหม่ Millennials ได้หยิบขึ้นมาเป็น
มันเรียกว่า "ขอจบเรื่องนี้ก่อนที่จะได้รับการเริ่มต้น" วิธีการและก็จริงๆจับบน. ส่วนใหญ่ที่เกิดขึ้นน่าจะมาจากวัฒนธรรมเดทอาบน้ำในสื่อสังคมและเชื้อจุดไฟก็กลายเป็นที่นิยมและใช้กันอย่างแพร่หลายเป็นที่นิยมอย่างเท่าเทียมกันไม่มีข้อความกลับ การตอบสนอง. เรากำลังประชุมในอัตราที่รวดเร็วและวางที่แต่ละอื่น ๆ ตามความเหมาะสม เราให้ออกจากตัวเลขของเราและพาพวกเขากลับมาให้เร็วที่สุด เรากำลังอย่างต่อเนื่องในการเชื่อมต่อและจากนั้นถอด. อย่างจริงจังก็แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงกว่าสิ่งที่เราเคยคาดหวังจากความสัมพันธ์ที่เป็นผู้ใหญ่ที่เราจินตนาการ ในทุกความคิดอุปาทานของเรามันก็มีเหตุผล: ตัวเลขการแลกเปลี่ยน, การตั้งค่าวันที่มีวันที่แล้วไปบ้านมีวันอื่นมีไม่กี่วันมากขึ้น ... และแล้วทั้งได้รับร่วมกันหรือเลิก. สวยเรียบง่าย ตอนนี้ แต่มันจะไปบางสิ่งบางอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ แคบ ๆ น้อยและน้อยวัฏจักรเพิ่มเติมได้ที่: ตัวเลขการแลกเปลี่ยน, การตั้งค่าวันที่ยกเลิกวันที่ - หรืออาจจะ: อย่าแลกเปลี่ยนตัวเลขในการตอบสนองเชื้อจุดไฟ, มีเซ็กซ์ตัวเลขแลกเปลี่ยนไม่เคยเรียกเพราะสิ่งที่เป็นวันที่ยกเลิก (หรืออย่างใดอย่างหนึ่งไม่เคยวางแผน) เมื่อคุณมีความอุดมสมบูรณ์ของคนอื่น ๆ ในอนาคตหรือไม่แต่คุณ? อะไรอัตราแลกเปลี่ยนในสิ่งเหล่านี้หรือไม่ ฉันเริ่มที่จะเชื่อว่าเพียงเพราะเราให้ตัวเลขของเราออกมาในอัตราประวัติการณ์จำนวนของเราสำรองไปก่อนสิ่งที่ได้รับจากระยะไกลใกล้กับมองเช่นวันที่หรือประเภทใด ๆ ของสถานการณ์ที่คนคนหนึ่งจะได้รับบาดเจ็บ แม้จะมีขนาดใหญ่. แต่ทำไม? ในกรณีที่ไม่ทั้งหมดของการสนับสนุนไปนี้มาจากไหน? เมื่อไหร่ที่เราจะกลายเป็นรุ่นโดยไม่ต้องมีการติดตามผ่าน? เมื่อไหร่ที่เราจะเริ่มต้นให้ขึ้นตรงกลางผ่าน แต่เพียงผู้เดียวเพราะเราอยากจะกลับไปที่บ้านกว่าเห็นสิ่งที่อาจจะรอให้เราในด้านอื่น ๆ ? เมื่อเราไม่หยุดที่ต้องการที่จะเล่นและเริ่มกลายเป็นเด็กคนที่ยืนอยู่บนสนามผมคิดว่าบางระหว่างโรงเรียนมัธยมและในชีวิตจริงเราได้รับบาดเจ็บไม่กี่ครั้ง - บางตามวิธีที่เรากลายเป็นตัวหนาน้อยกว่าความมั่นใจน้อยลงและน้อยก้าวร้าว. ที่ไหนสักแห่ง ตามวิธีการที่เราตัดสินใจได้ง่ายขึ้นที่จะผลักดันคนออกกว่าให้พวกเขามีโอกาสเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหตุผลที่แท้จริงที่เราผลักคนอื่นออกไปก่อน เราให้โอกาสพวกเขา
เหตุผลที่แท้จริงที่เราผลักคนอื่นออกไปก่อน เราให้โอกาสพวกเขา
เหตุผลที่แท้จริงที่เราผลักคนอื่นออกไปก่อน เราให้โอกาสพวกเขา
เหตุผลที่แท้จริงที่เราผลักคนอื่นออกไปก่อน เราให้โอกาสพวกเขา
เหตุผลที่แท้จริงที่เราผลักคนอื่นออกไปก่อน เราให้โอกาสพวกเขา
เหตุผลที่แท้จริงที่เราผลักคนอื่นออกไปก่อน เราให้โอกาสพวกเขา