differences among complexity indice

differences among complexity indices were associated with oyster species. Increases in
vertical reef heights and surface rugosity were observed over time for all experimental reefs,
and treatment effects were observed after 19 months of development, when C. ariakensis
reefs exceeded the vertical heights of C. virginica reefs, removing any doubt regarding the
Suminoe oyster’s reef-building capability. Spatial comparisons of reef-associated
macrofauna suggested functional equivalency between oyster species with respect to habitat
at intertidal locations (where C. ariakensis survival was low), and at subtidal sites of low
salinity. At subtidal locations of higher salinities, however, the numbers of organisms
associated with C. virginica reefs per unit of oyster biomass were significantly greater than
the numbers of organisms associated with C. ariakensis. Multivariate analyses of data from
subtidal high salinity sites also revealed unique communities associated with C. virginica
treatments, while mixed oyster species assemblages were functionally equivalent to monospecific
C. ariakensis experimental treatments. Temporal comparisons at one mesohaline
subtidal site revealed that the observed effects of oyster species on habitat function in higher
salinity locations are inconsistent over time and likely overshadowed by seasonal larval
recruitment dynamics and local hydrodynamics. Though a common oyster reef trophic
cascade between juvenile oysters, C. virginica; mud crabs, Panopeus herbstii; and oyster
toadfish, Opsanus tau was successfully replicated during mesocosm trials, specific trophic
interactions were not significantly affected by oyster substrate species or habitat complexity
(as it was defined within the constraints of the experiment). Together, these experiments
represent the first effort to quantify the potential habitat function of C. ariakensis in
Chesapeake Bay, and provide evidence of species-specific similarities and differences in
reef-associated communities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แตกต่างระหว่างดัชนีความซับซ้อนเกี่ยวข้องกับสายพันธุ์หอยนางรม เพิ่มขึ้นในความสูงแนวปะการังและพื้นผิว rugosity ถูกตั้งข้อสังเกตช่วงเวลาสำหรับแนวปะการังที่ทดลองทั้งหมดและผลการรักษาได้สังเกตหลังจาก 19 เดือนพัฒนา เมื่อ C. ariakensisแนวปะการังเกินความสูงแนวตั้งของแนวปะการัง C. virginica เอาข้อสงสัยใด ๆ เกี่ยวกับการความสามารถในการสร้างแนวปะการัง Suminoe หอยนางรม เปรียบเทียบพื้นที่ของแนวปะการังที่เกี่ยวข้องmacrofauna แนะนำทำงานแต่กระนั้นระหว่างพันธุ์หอยนางรมเกี่ยวกับที่อยู่อาศัยตำแหน่ง intertidal (C. ariakensis รอดที่ไหนต่ำ), และเว็บไซต์จะต่ำความเค็ม ที่จะตั้งของสูง salinities อย่างไรก็ตาม หมายเลขของสิ่งมีชีวิตเกี่ยวข้องกับ C. virginica แนวปะการังต่อหน่วยชีวมวลน้ำมันหอยได้มากกว่าอย่างมีนัยสำคัญหมายเลขของสิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้องกับ C. ariakensis ข้อมูลจากการวิเคราะห์ตัวแปรพหุเว็บไซต์ความเค็มสูงจะยังเปิดเผยเฉพาะชุมชนเกี่ยวข้องกับ C. virginicaรักษา ในขณะที่หอยนางรมผสมพันธุ์ assemblages เทียบเท่ากับ monospecificC. ariakensis ทดลองรักษา เปรียบเทียบที่ขมับที่หนึ่ง mesohalineเว็บไซต์ที่จะเปิดเผยว่า ผลกระทบสังเกตพันธุ์หอยในแหล่งที่อยู่อาศัยได้ในสูงสถานความเค็มไม่สอดคล้องกันตลอดเวลา และมีแนวโน้มต่อฤดูกาลอ่อนสรรหาบุคลากร dynamics และน้ำในท้องถิ่น แม้ว่า หอยนางรมพบแนวปะการังชั้นเรียงซ้อนระหว่างหอยนางรมเยาวชน C. virginica ปูโคลน Panopeus herbstii และหอยนางรมวงศ์ปลาคางคก เต่า Opsanus ถูกจำลองแบบเสร็จเรียบร้อยแล้วในระหว่างการทดลอง mesocosm เฉพาะชั้นปฏิสัมพันธ์ไม่อย่างถูกกระทบ โดยหอยนางรมพื้นผิวพันธุ์หรืออาศัยความซับซ้อน(ที่กำหนดภายในข้อจำกัดของการทดลอง) ร่วมกัน การทดลองเหล่านี้แสดงการวัดปริมาณการทำงานอาศัยศักยภาพของ C. ariakensis ในครั้งแรกChesapeake Bay และแสดงหลักฐานของสายความเหมือนและความแตกต่างในชุมชนแนวปะการังที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างระหว่างดัชนีความซับซ้อนที่เกี่ยวข้องกับสายพันธุ์หอยนางรม เพิ่มขึ้นใน
แนวตั้งความสูงแนวปะการังและพื้นผิว rugosity ถูกตั้งข้อสังเกตในช่วงเวลาสำหรับแนวการทดลองทั้งหมด
และผลการรักษาที่ถูกตั้งข้อสังเกตหลังจาก 19 เดือนของการพัฒนาเมื่อซี ariakensis
แนวเกินความสูงแนวตั้งของซีแนวเวอร์ลบข้อสงสัยประการใดเกี่ยวกับ
ซูมิโนเอะหอยนางรมของ ความสามารถในการสร้างแนวปะการัง การเปรียบเทียบเชิงพื้นที่ของแนวปะการังที่เกี่ยวข้อง
สัตว์ทะเลแนะนำเทียบเท่าทำงานระหว่างสายพันธุ์หอยนางรมที่เกี่ยวกับที่อยู่อาศัย
ในสถานที่ intertidal (ที่อยู่รอดซี ariakensis ต่ำ) และที่เว็บไซต์ subtidal ต่ำ
เค็ม ในสถานที่ที่ subtidal ของความเค็มสูงขึ้น แต่ตัวเลขของสิ่งมีชีวิต
ที่เกี่ยวข้องกับแนวปะการังซีเวอร์ต่อหน่วยของหอยนางรมชีวมวลอย่างมีนัยสำคัญมากกว่า
ตัวเลขของสิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้องกับซี ariakensis หลายตัวแปรการวิเคราะห์ข้อมูลจาก
subtidal เว็บไซต์เค็มสูงยังเผยให้เห็นชุมชนที่ไม่ซ้ำกันที่เกี่ยวข้องกับซีเวอร์
การรักษาในขณะที่หอยนางรมผสมสายพันธุ์ assemblages หน้าที่เทียบเท่า monospecific
ซี ariakensis รักษาทดลอง เปรียบเทียบชั่วขณะที่ mesohaline หนึ่ง
เว็บไซต์ subtidal เปิดเผยว่าผลกระทบที่สังเกตของสายพันธุ์หอยนางรมในฟังก์ชั่นที่อยู่อาศัยที่สูงขึ้นใน
สถานที่ที่มีความเค็มจะไม่สอดคล้องกันเมื่อเวลาผ่านไปและมีแนวโน้มที่บดบังด้วยฤดูกาลตัวอ่อน
พลวัตและพลศาสตร์ท้องถิ่น แม้ว่าจะเป็นเรื่องธรรมดาหอยนางรมแนวโภชนา
น้ำตกระหว่างหอยนางรมเยาวชนซีเวอร์; ปูโคลน Panopeus herbstii; และหอยนางรม
Toadfish, Opsanus เอกภาพถูกจำลองแบบที่ประสบความสำเร็จในระหว่างการทดลอง mesocosm, โภชนาเฉพาะ
การมีปฏิสัมพันธ์ที่ไม่ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญโดยสายพันธุ์หอยนางรมพื้นผิวหรือความซับซ้อนที่อยู่อาศัย
(ขณะที่มันถูกกำหนดไว้ในข้อ จำกัด ของการทดลอง) ร่วมกันทดลองเหล่านี้
เป็นตัวแทนของความพยายามครั้งแรกที่จะหาจำนวนฟังก์ชั่นที่อยู่อาศัยศักยภาพของซี ariakensis ใน
Chesapeake Bay และให้หลักฐานของความคล้ายคลึงกันชนิดที่เฉพาะเจาะจงและความแตกต่างใน
ชุมชนแนวปะการังที่เกี่ยวข้อง