Uskoks, while attacking Venetian po

Uskoks, while attacking Venetian possessions, penetrated into the town on two occasions (in 1579 and 1599), razed it and burnt it.
Coastal parts of Istria were settled by the refugees running away from Turkish incursions from central Istria, Bosnia, Dalmatia, and even from Greece and Albania, and the population of Rovinj grew rapidly. Emigrants from northern Italy came to Istria as well. In 1595 the town had 2800 inhabitants, in 1650 around 5000, in 1741 7966, and in 1775 the population increased to 13788. Hence the typical architecture of the old town centre: houses rose high, close to one another, leaning against the town walls. In each room, which has a chimney, lives a family.
Rovinj was an important seaport for merchant ships on their way from the Middle East to Venice, and Rovinj sailors were emphasized by their skill and courage. They proved in the battles that were waged by Venice against the Turks in the 16th century and the Candian War in 1648. The Rovinj pilots (peots) escorted merchant ships through the northern Adriatic and the Venetian lagoon. Three out of twelve Rovinj warship captains were awarded the medal of the Knight of St. Mark's. Garzotto, the central rise of the old town was named after one these captains.
During the conflicts with the Turks, Venice helped with the construction of fortifications, and the town walls were built: Porton del Ponte in 1563, and in 1590 Portizza (Sotto muro or Under the wall) was restored and solidified.
In 1650, as the risk of uskok attacks decreased, the town expanded to the areas outside the town walls on the island, as well as opposed to it, on the land by the slope where the Franciscan monastery was located. The channel and a small bridge became an obstacle in communication with the hinterland, so the channel was cluttered in 1763 and Rovinj became a town on the peninsula. During the 17th and 18th centuries Rovinj was the strongest shipbuilding, fishing and maritime centre of Istria (the fleet of sailing ships), and the most important source of white and gray stone.
As Serenissima only appeared to respect town autonomy, while in reality it exhausted people with high taxes, harsh regulations in trade and customs, Rovinj became the largest nest of smugglers and organized many rebellions followed by Venetian interventions in 1767, 1769, 1774, and 1780.

When Austria declared Rijeka and Trieste free ports in 1719 the situation in Rovinj, formerly one of the leading maritime towns on the west coast of Istria, worsened.
The Great Council of Venice abdicated on May 12th, 1797; a democratic rule stabilized in Rovinj which is governed by 18 representatives elected by the Assembly. This self-government lasted during the brief Austrian rule until 1805, and also under the French - Napoleon's Illyrian Provinces - Provinces Illyriennes, from 1809 to 1813.
In 1813 Austrians, once again in power, broke all of the Napoleon’s laws and abolished the Illyrian institutions. Rovinj, whose status of the town was confirmed in 1821, between the 1825 and 1860 belongs to the Istrian area, which, by the Imperial patent of February 26th 1861, became an independent province with the status of margraviate and it’s Provincial Assembly. Istria was divided into district captaincies, i.e. judicial districts, including Rovinj.
During the Austro-Hungarian rule Rovinj developed into the industrial, maritime and cultural terms. The development is reflected in better living conditions in the town: the whole area from the hill of St. Francis to the present-day tobacco factory was built.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Uskoks ขณะโจมตีทรัพย์สินเวเนเชี่ยน ทะลวงเข้าไปในเมืองครั้งที่สอง (ใน 1579 และ 1599), มันพินาศวอดวาย และเผามันส่วนชายฝั่งทะเลของ Istria จับ โดยผู้ลี้ภัยทำงานจากการรุกรานของตุรกี จาก Istria เซ็นทรัล บอสเนีย ดัลเมเชีย และแม้กระทั่ง จากแอลเบเนียและกรีซ และประชากรของโรวินจ์เติบโตอย่างรวดเร็ว Emigrants จากอิตาลีเหนือมาสู่ Istria เช่น ใน 1595 เมืองมีประชากร 2800, 1650 รอบ 5000 ใน 1741 7966 และใน 1775 แอดเด ประชากรเพิ่ม 13788 ดังนั้น ศูนย์สถาปัตยกรรมทั่วไปของเมือง: บ้านสูงกุหลาบ ใกล้กัน พิงกับกำแพงเมือง ในห้องพัก ซึ่งมีปล่องไฟ ชีวิตครอบครัวโรวินจ์คือ ท่าเรือสำคัญสำหรับเรือพาณิชย์บนทางของพวกเขาจากตะวันออกกลางไปเวนิส และเรือโรวินจ์ได้เน้นทักษะและความกล้าหาญของพวกเขา พวกเขาได้ในการต่อสู้ที่ได้ต่อสู้ โดยเวนิสกับเติร์กในศตวรรษ 16 และสงคราม Candian 1648 ผู้ขายทั้งนักบิน (peots) โรวินจ์เรือผ่านเหนือยติและลากูนเวเนเชียน แคบเทินส์เรือรบโรวินจ์สามของสิบสองได้รับรางวัลเหรียญรางวัลของอัศวินของเซนต์หมายของ Garzotto ขึ้นกลางเมืองชื่อว่าหลังหนึ่งเหล่านี้แคบเทินส์ในระหว่างความขัดแย้งกับที่เติร์ก เวนิสช่วยพร้อมระบบป้อมปราการ และสร้างกำแพงเมือง: Porton ทปงต์ del ใน 1563 และ 1590 Portizza (มูโร Sotto หรือภาย ใต้กำแพง) ถูกเรียกคืน และแข็งใน 1650 เป็นความเสี่ยงของ uskok โจมตีลดลง ตัวเมืองขยายไปยังพื้นที่ภายนอกกำแพงเมืองบนเกาะ ตลอดจนข้ามไป บนบกโดยลาดที่อารามคณะฟรันซิสกันได้อยู่ ช่องทางและสะพานขนาดเล็กกลายเป็น กำแพงในการสื่อสารกับชนบท สถานีถูกระเบียบใน 1763 และโรวินจ์กลายเป็น เมืองในคาบสมุทร ในระหว่างศตวรรษ 17 และ 18 โรวินจ์ต่อเรือแข็งแกร่ง ปลา และทะเลศูนย์ Istria (เรือของเรือใบเรือ), และแหล่งที่มาสำคัญของหินสีขาว และสีเทาเป็น Serenissima เฉพาะปรากฏเคารพเมืองอิสระ ในขณะที่ในความเป็นจริง มันหมดคนที่ มีระเบียบรุนแรงในทางการค้าและศุลกากร ภาษีสูง โรวินจ์กลายเป็น รังที่ใหญ่ที่สุดของสมัก และจัดหลายฝ่ายตามมาตรา Venetian ในปัจจุบันเป็นตำบลหนึ่ง 1769, 1774 และค.ศ. 1780 เมื่อออสเตรียประกาศ Rijeka และตรีเอสเตตว่าง 1719 worsened สถานการณ์ในโรวินจ์ เดิมชื่อหนึ่งของเมืองทะเลชั้นนำฝั่งตะวันตกของ Istriaสภาดีเวราชาสละราชบน 12 พฤษภาคม ค.ศ. 1797 กฎประชาธิปไตยเสถียรในโรวินจ์ภายใต้การควบคุม โดยการเลือกตั้ง โดยสภาผู้แทนราษฎร 18 Self-government นี้กินเวลาระหว่างกฎออสเตรียโดยย่อ ถึง 1805 และ ใต้ฝรั่งเศส -ของนโปเลียน Illyrian จังหวัด - จังหวัด Illyriennes จาก 1809 การ 1813ใน 1813 Austrians ครั้งในพลังงาน ยากจนทั้งหมดของกฎหมายของนโปเลียน และยกเลิกสถาบัน Illyrian โรวินจ์ ที่มีสถานะของเมืองได้รับการยืนยันในประสบ ระหว่าง 1825 และ 1860 เป็นของพื้นที่ Istrian ที่ โดยสิทธิบัตรอิมพีเรียลของ 1861 กุมภาพันธ์ 26 กลายเป็นสถานะของ margraviate จังหวัดมีอิสระ และเป็นสภาจังหวัด Istria ถูกแบ่งออกเป็นเขต captaincies เขตเช่นยุติธรรม รวมถึงโรวินจ์ระหว่างกฎออสเตรีย-ฮังการี โรวินจ์พัฒนาเป็นเงื่อนไขอุตสาหกรรม ทะเล และวัฒนธรรม แต่การพัฒนาสภาพความเป็นอยู่ดีกว่าในเมือง: พื้นที่ทั้งหมดจากเนินเขา St. Francis ไปโรงงานยาสูบเหตุการณ์ถูกสร้างขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Uskoks ในขณะที่การโจมตีดินแดนเวนิสทะลุเข้าไปในเมืองครั้งที่สอง (ใน 1579 และ 1599), รื้อถอนและเผามัน.
ส่วนชายฝั่งอิสเตรีได้รับการตัดสินโดยผู้ลี้ภัยวิ่งหนีจากการรุกรานจากตุรกีกลาง Istria, บอสเนีย, ดัลและ แม้จะมาจากกรีซและแอลเบเนียและประชากรของ Rovinj เติบโตอย่างรวดเร็ว อพยพมาจากภาคเหนือของอิตาลีมาถึง Istria เช่นกัน ใน 1,595 เมืองที่มี 2,800 คนที่อาศัยอยู่ในรอบ 1650 5000 ใน 1741 7966 และ 1775 ในประชากรที่เพิ่มขึ้นถึง 13788. ดังนั้นสถาปัตยกรรมตามแบบฉบับของใจกลางเมืองเก่า: บ้านเพิ่มขึ้นสูงใกล้กับอีกคนหนึ่งยืนพิงกำแพงเมือง . ในแต่ละห้องซึ่งมีปล่องไฟชีวิตครอบครัว.
Rovinj เป็นเมืองท่าที่สำคัญสำหรับเรือพาณิชย์ในทางของพวกเขาจากตะวันออกกลางไปเวนิสและลูกเรือ Rovinj ถูกโดยเน้นทักษะและความกล้าหาญของพวกเขา พวกเขาได้รับการพิสูจน์ในการต่อสู้ที่ถูกรุมเร้าจากเวนิซกับพวกเติร์กในศตวรรษที่ 16 และ Candian สงครามใน 1648 นักบิน Rovinj (peots) พาพ่อค้าเรือผ่านทางตอนเหนือของทะเล Adriatic และทะเลสาบเวนิส สามในสิบสอง Rovinj กัปตันเรือรบได้รับรางวัลเหรียญอัศวินแห่งเซนต์มาร์ค Garzotto ที่เพิ่มขึ้นกลางของเมืองเก่าได้รับการตั้งชื่อตามชื่อหนึ่งแม่ทัพเหล่านี้.
ในช่วงความขัดแย้งกับพวกเติร์กเวนิสช่วยกับการก่อสร้างป้อมปราการและกำแพงเมืองที่ถูกสร้างขึ้น: Porton เด Ponte ใน 1563 และใน 1590 Portizza (Sotto Muro หรือภายใต้ผนัง) ได้รับการบูรณะและผลึก.
1650 ในขณะที่ความเสี่ยงของโรคลดลง Uskok เมืองขยายไปยังพื้นที่นอกกำแพงเมืองบนเกาะเช่นกันเมื่อเทียบกับมันบนที่ดินโดยที่ความลาดชัน วัดฟรานซิสตั้งอยู่ ช่องทางและสะพานเล็ก ๆ กลายเป็นอุปสรรคในการสื่อสารกับฝั่งดังนั้นช่องทางที่ได้รับการรกใน 1763 และกลายเป็นเมือง Rovinj บนคาบสมุทร ในช่วงศตวรรษที่ 17 และ 18 Rovinj เป็นต่อเรือประมงที่แข็งแกร่งและศูนย์การเดินเรือของ Istria (กองทัพเรือ) และแหล่งที่มาที่สำคัญที่สุดของหินสีขาวและสีเทา.
ในฐานะที่เป็น Serenissima ปรากฏที่จะเคารพเอกราชเมืองในขณะที่ในความเป็นจริงมัน คนที่เหนื่อยกับภาษีสูงระเบียบที่รุนแรงในการค้าและศุลกากร Rovinj กลายเป็นรังที่ใหญ่ที่สุดของพวกค้าของเถื่อนและการจัดระเบียบหลายกบฏตามด้วยการแทรกแซงเวเนเชียนในปี 1767, 1769, 1774 และ 1780.

เมื่อออสเตรียประกาศ Rijeka และเอสเตพอร์ตฟรีใน 1,719 สถานการณ์ ใน Rovinj เดิมหนึ่งในเมืองทางทะเลชั้นนำบนชายฝั่งตะวันตกของ Istria แย่ลง.
ประชุมใหญ่ของเมืองเวนิสสละราชสมบัติเมื่อวันที่ 12 พฤษภาคม 1797; ระบอบการปกครองที่มีความเสถียรใน Rovinj ซึ่งถูกควบคุมโดย 18 ผู้แทนจากการเลือกตั้งโดยสภา นี้รัฐบาลเองกินเวลาในช่วงการปกครองออสเตรียสั้น ๆ จนกระทั่ง 1805 และยังอยู่ภายใต้ภาษาฝรั่งเศส - นโปเลียนอิลลิเรียนจังหวัด -. จังหวัด Illyriennes, 1809-1813
ใน 1813 ออสเตรียอีกครั้งในอำนาจยากจนทั้งหมดของกฎหมายของนโปเลียนและยกเลิกอิลลิเรียน สถาบัน Rovinj ซึ่งสถานะของเมืองที่ได้รับการยืนยันใน 1821 ระหว่าง 1825 และ 1860 เป็นพื้นที่ Istrian ซึ่งโดยสิทธิบัตรจักรวรรดิ 26 กุมภาพันธ์ 1861 กลายเป็นจังหวัดที่เป็นอิสระกับสถานะของเอทและเป็นจังหวัดสภา Istria แบ่งออกเป็น captaincies เขตเช่นเขตการพิจารณาคดีรวมทั้ง Rovinj.
ในช่วงการปกครองของฮังการี Rovinj พัฒนาเป็นอุตสาหกรรมเงื่อนไขการเดินเรือและวัฒนธรรม การพัฒนาสะท้อนให้เห็นในสภาพความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นในเมือง: พื้นที่ทั้งหมดมาจากภูเขาเซนต์ฟรานซิโรงงานยาสูบในปัจจุบันถูกสร้างขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

uskoks ในขณะที่การโจมตีดินแดนเวนิส , penetrated ในเมือง 2 ครั้ง ( และก็เลย 1599 ) , รื้อถอนและเผามัน .
ส่วนชายฝั่งของ Istria ถูกจัดการโดยผู้อพยพที่หนีจากการรุกรานจากกลาง Istria , บอสเนีย , Dalmatia , และแม้กระทั่งจากกรีซและแอลเบเนียและประชากรของ Rovinj ที่เติบโตอย่างรวดเร็ว . อพยพมาจากทางเหนือของอิตาลีมา Istria เช่นกันในเมืองมีประชากร 2 , 800 1595 ใน 1650 ประมาณ 5000 ใน 1741 7966 และใน 1775 ประชากรเพิ่มขึ้น 13788 . ดังนั้นโดยทั่วไปสถาปัตยกรรมของตัวเมืองเก่า : บ้านเพิ่มขึ้นสูง ใกล้กัน พิงกำแพงเมือง ในแต่ละห้อง ซึ่งมีปล่องไฟ ชีวิตครอบครัว เป็นเมืองท่าที่สำคัญ
Rovinj สำหรับเรือในทางของพวกเขาจากตะวันออกกลางไปยังเวนิสVenice และลูกเรือโดยเน้นทักษะและความกล้าหาญของพวกเขา พวกเขาพิสูจน์ในการต่อสู้ที่ถูกรุมเร้าจากเวนิสกับเติร์กในศตวรรษที่ 16 และ candian สงครามใน 1 . ที่ Venice นักบิน ( peots ) คุ้มกันเรือพาณิชย์ผ่านทางตอนเหนือของเวนิสเวนิสและทะเลสาบ 3 12 Rovinj เรือรบกัปตันได้รับรางวัลเหรียญของอัศวินแห่งเซนต์มาร์ค garzotto ,ขึ้นกลางของเมืองเก่าเป็นชื่อหลังจากที่หนึ่งแม่ทัพเหล่านี้ .
ในระหว่างความขัดแย้งกับเติร์ก , เวนิสจะช่วย ด้วยการสร้างป้อมปราการ และกำแพงเมือง สร้าง : porton del Ponte ในเดือนและในเดือน portizza ( Sotto มูโร หรือตามผนัง ) ได้รับการบูรณะและแข็ง .
ใน 1650 , ขณะที่ความเสี่ยงของการโจมตี uskok ลดลงเมืองขยายไปยังพื้นที่นอกกำแพงเมืองบนเกาะ รวมทั้งคัดค้านเรื่องนี้ บนที่ดินโดยความลาดชันที่อารามฟรานซิสอยู่ . ช่องทางและสะพานเล็กๆ กลายเป็นอุปสรรคในการสื่อสารกับ hinterland ดังนั้นช่องทางคือรกใน 1763 Rovinj และกลายเป็นเมืองบนคาบสมุทรในช่วงศตวรรษที่ 17 และ 18 Rovinj ได้ต่อเรือที่แข็งแกร่ง , ตกปลาและศูนย์บริการของ Istria ทางทะเล ( เรือของเรือ ) , และที่สำคัญที่สุดแหล่งที่มาของสีขาวและสีเทาหิน
เป็น serenissima เท่านั้นปรากฏเคารพเมืองอิสระ ในขณะที่ในความเป็นจริงมันเหนื่อยคน มีภาษีสูง แข็งกร้าว กฎระเบียบในการค้าและศุลกากรที่ใหญ่ที่สุดใน Rovinj กลายเป็นรังของพวกค้าของเถื่อนและจัดหลายกบฏตามเวนิสการแทรกแซงใน 1767 1769 , 1774 , 1780 .

เมื่อออสเตรียประกาศฟรีในริเยกา และพอร์ต Novorossiysk . สถานการณ์ใน Rovinj เดิมชั้นนำแห่งหนึ่งทางทะเลเมืองบนชายฝั่งตะวันตกของ Istria , worsened .
สภาใหญ่ของเวนิส สละราชสมบัติใน 1797 ; 12 พฤษภาคมกฎประชาธิปไตยมั่นคงใน Rovinj ซึ่งถูกปกครองโดย 18 ผู้แทนได้รับการเลือกตั้งโดยสมัชชา . รัฐบาลนี้ lasted จนกว่าเด็กในปกครองออสเตรียโดยย่อ และยัง ใต้ฝรั่งเศส - นโปเลียนกลุ่มจังหวัดอิลลิเรีย - จังหวัด illyriennes จาก 1256 ถึง 1813 .
ใน 1813 ออสเตรียอีกครั้งในพลังทำลายทั้งหมดของนโปเลียนกฎหมายและยกเลิกอิลลิเรียนสถาบันRovinj ที่มีสถานะของเมืองได้รับการยืนยันใน 1821 และระหว่าง 1825 1860 เป็นของพื้นที่ istrian ซึ่งโดยสิทธิบัตรหลวงกุมภาพันธ์ 26 ในปีกลาย เป็นจังหวัดอิสระกับสถานะของรัฐมาร์เกรฟเป็นส่วนประกอบ captaincies Istria ถูกแบ่งออกเป็นเขตได้แก่เขตตุลาการ รวมทั้ง Rovinj .
ในช่วง austro ฮังการีกฎ Rovinj พัฒนาเป็นอุตสาหกรรมทางทะเลและวัฒนธรรมเงื่อนไข การพัฒนาสะท้อนให้เห็นสภาพชีวิตที่ดีกว่าในเมือง พื้นที่ทั้งหมดจากเนินเขาของเซนต์ฟรานซิสกับโรงงานยาสูบ ปัจจุบันถูกสร้างขึ้น