How do local people present the Pro

How do local people present the Professional Agritourism in Ban Mor Village in som sung district of Khon Kaen province?

3. Literature Review
3.1 Agrotourism
Agrotourism or agritourism is a synonym definition which is the phenomenon of attracting people onto agricultural
holdings (Evans & Ilbery, 1989) which has been recognized world-wide since the early twentieth century (Wicks &
Merrett, 2003). Agrotourism is a set of activities in which people link travel with products, services and experiences of
agriculture (Maetzold, 2002). Arroyo et al (2013) defines agrotourism as including agricultural settings, entertainment,
farming and education. It is consistent with Flanigan et al. (2014) who proposed that the key characteristics of
agrotourism include a working farm, contact with agricultural activities which are organized by farmers and authenticity of
tourists’ agricultural experiences. Therefore, agrotourism is more than a tourism product, but it is also a journey for new
sensations, and positive behavior in relation to the environment, the agricultural community and their culture (Lopez &
Garcia, 2006).
Agrotourism brings to tourists unique experiences during the time they spend in rural areas. They gain respect for
the local customs, local culture and enhance their awareness of the environment and natural products (Lopez & Garcia,
2006). Tourists are also looking for facilitate tourism in terms of agricultural areas such as accommodations that ensure
peace and rest (Halfacree, 1993), traditional food, information on agrotourism destinations, safety and security and basic
infrastructures (Kumbhar, 2009).
With regard to the local community or farmers, agrotourism is very important to rural communities. It seems to be a
mechanism to stimulate rural development. Agrotourism intends to obtain quality of living for rural communities through
stimulation of the farmer’s business (Tew & Barbiere, 2012), promoting and creating added value to local products (Zoto
et al., 2013) and increasing awareness and preservation of local customs and unique cultural traits (Ollenburg & Buckly,
2007).
In terms of sustainable tourism, tourism activities should be based on ethical values while taking into account the
economic, environmental and social impact (Goodwin &Francis, 2003). That is why organic agrotourism was created as
an innovative agrotourism. Organic agrotourism combines organic culture which focuses on healthy food with high
standards (Walley et al., 2009) and ecotourism to provide acceptable recreation opportunities without destroying the
environment (Kuo & Chiu, 2006).
3.2 Components of tourism destinations
A local tourism destination is a physical space where tourists choose to stay to experience certain features or attractions
(Leiper, 1995). A destination contains a number of basic elements which attract visitors to the destination and which
satisfy their needs on arrival. There are attractions, public and private amenities, accessibility, human resources, image
and character, and price (World Tourism Organization: UNWTO, 2007). Buhalis (2000) also suggests that there are six
core components of a destination which include: attractions, accessibility, amenities, available package, activities and
ancillary services. These are basic factors which have significant impact on the travel-decision process. The component
that is a fundamental element in a tourism destination is to incorporate tourism products which are capable of meeting
tourists’ demands and to create memorable experiences for tourists (Xu, 2010). This seems to be the draw factor to
motivate tourists to select a destination.
With regard to tourism management, local residents’ attitudes and perceptions should be considered. Many
tourism researchers believe that planners and entrepreneurs must take the view of the host community because their
attitudes and perceptions can have an influence on the successful development of current and future tourism programs
(Wang et al., 2009; Williams & Lawson, 2001).
Lastly, advertising also plays an important role in informing, seeking and prompting tourists regarding tourism
products at destinations (Morrison, 2013). Advertising can also be a means to educate tourists about appropriate
behaviors at sensitive sites and to emphasize the cultural or spiritual significance of the destination (Ely, 2013).
In terms of this study, the researchers applied seven (7) aspects including Attitudes, Attractions, Accessibility,
Accommodations, Activities, Amenities, and Advertising to identify tourists’ demand for agrotourism in Ban Mor Village,
Sam Sung District, Khon Kaen province.
4. Methodology

4.1 Population and sample
The participants in this study were as follows:
(1) Thai tourists and international tourists who visited Khon Kaen province. According to the Department of
Tourism (2012), there were 2,048,346 tourist arrivals to Khon Kaen province. Using Yamane’s formula (1973)
and a 95% confidence level, the researcher calculated the sampling size as 423 participants.
(2) Ten experts who have long term experience on agrotourism and agro areas management in Ban Mor Village,
Sam Sung District, Khon Kaen province. There were academics, tourism entrepreneurs, representatives of
involved public organizations and local philosophers.
4.2 Study design
Research data was conducted from January 2012 to May 2013 which is described in detail as shown below:
(1) For the quantitative data, questionnaires were created which consisted of three parts 1) Demographic
information of the tourists 2) Tourists’ opinions on agrotourism in Ban Mor Village, Sam Sung District, Khon Kaen
province. 3) Tourists’ demand for agrotourism in Ban Mor Village, Sam Sung District, Khon Kaen province.
In terms of statistical analysis of the data, the mean, standard deviation and chi-square test were used.
(2) For the qualitative data, a focus group discussion was organized. Ten experts which included academics,
tourism entrepreneurs, representatives of involved public organizations and local philosophers discussed ways to design
appropriate guidelines to improve agrotourism. Data analysis was used as a descriptive analysis.
4.3 Research area
Ban Mor Village in Sam Sung District of Khon Kaen province is an agricultural village which applies the Sufficiency
Economy Philosophy in rural development step-by-step. There are 196 households which focus on organic farming (Sam
Sung District Agricultural Extension, 2012). Ban Mor Village is well-known as an agricultural area which produces organic
vegetables in Khon Kaen Province and is also emerging as an agotourism destination, too.
4. Methodology



4.1 Population and sample
The participants in this study were as follows:
(1) Thai tourists and international tourists who visited Khon Kaen province. According to the Department of
Tourism (2012), there were 2,048,346 tourist arrivals to Khon Kaen province. Using Yamane’s formula (1973)
and a 95% confidence level, the researcher calculated the sampling size as 423 participants.
(2) Ten experts who have long term experience on agrotourism and agro areas management in Ban Mor Village,
Sam Sung District, Khon Kaen province. There were academics, tourism entrepreneurs, representatives of
involved public organizations and local philosophers.
4.2 Study design
Research data was conducted from January 2012 to May 2013 which is described in detail as shown below:
(1) For the quantitative data, questionnaires were created which consisted of three parts 1) Demographic
information of the tourists 2) Tourists’ opinions on agrotourism in Ban Mor Village, Sam Sung District, Khon Kaen
province. 3) Tourists’ demand for agrotourism in Ban Mor Village, Sam Sung District, Khon Kaen province.
In terms of statistical analysis of the data, the mean, standard deviation and chi-square test were used.
(2) For the qualitative data, a focus group discussion was organized. Ten experts which included academics,
tourism entrepreneurs, representatives of involved public organizations and local philosophers discussed ways to design
appropriate guidelines to improve agrotourism. Data analysis was used as a descriptive analysis.
4.3 Research area
Ban Mor Village in Sam Sung District of Khon Kaen province is an agricultural village which applies the Sufficiency
Economy Philosophy in rural development step-by-step. There are 196 households which focus on organic farming (Sam
Sung District Agricultural Extension, 2012). Ban Mor Village is well-known as an agricultural area which produces organic
vegetables in Khon Kaen Province and is also emerging as an agotourism destination, too.
Figure 1. Research area
5. Result
5.1 Tourists’ opinions on agrotourism in Ban Mor Village, Sam Sung District, Khon Kaen province.
With regard to organic agrotourism in Ban Mor Village, the majority of tourists were interested because this type of
tourism encourages preserving the environment and natural resources. There were 35.2% of the tourists who believed
that organic agrotourism had a positive impact on the local community by giving increasing support to the economic
community.
An average of 42.6% of the tourists knew about Ban Mor Village from their relatives or their friends and 32.2% had
a positive impression of the agrotourism destination in Ban Mor Village because of friendship with the local community.
Those who would like to learn how to plant organic vegetables were 29.6% and 41.6% of the tourists thought that they
IS

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำอย่างไรคนในท้องถิ่นนำเสนอ Agritourism มืออาชีพในบ้านหมอวิลเลจในโสมร้องอำเภอของจังหวัดขอนแก่น? 3 วรรณกรรมรีวิว3.1 Agrotourism ท่องเที่ยวเชิงเกษตรหรือ agritourism คือความหมายคำพ้องซึ่งเป็นปรากฏการณ์ของการดึงดูดผู้คนเข้าสู่การเกษตรวารสาร (อีแวนส์และ Ilbery, 1989) ซึ่งได้รับการยอมรับทั่วโลกตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ยี่สิบ (สาดแสงและMerrett, 2003) ท่องเที่ยวเชิงเกษตรเป็นชุดของกิจกรรมที่เชื่อมโยงผู้คนเดินทางกับสินค้าบริการและประสบการณ์ของการเกษตร (Maetzold, 2002) อาร์โรโย, et al (2013) กำหนดท่องเที่ยวเชิงเกษตรรวมทั้งการตั้งค่าการเกษตร, บันเทิง, การเกษตรและการศึกษา มันมีความสอดคล้องกับ Flanigan et al, (2014) ที่เสนอว่าลักษณะที่สำคัญของการท่องเที่ยวเชิงเกษตรฟาร์มรวมถึงการทำงานที่สัมผัสกับกิจกรรมทางการเกษตรที่มีการจัดขึ้นโดยเกษตรกรและความถูกต้องของนักท่องเที่ยวประสบการณ์ทางการเกษตร ดังนั้นการท่องเที่ยวเชิงเกษตรเป็นมากกว่าผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยว แต่ก็ยังคือการเดินทางใหม่ความรู้สึกและพฤติกรรมในเชิงบวกในความสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมชุมชนเกษตรและวัฒนธรรมของพวกเขา (โลเปซและการ์เซีย, 2006). ท่องเที่ยวเชิงเกษตรที่นำมาให้นักท่องเที่ยวประสบการณ์ที่ไม่ซ้ำกันในช่วง เวลาที่พวกเขาใช้จ่ายในพื้นที่ชนบท พวกเขาได้รับความเคารพประเพณีท้องถิ่นวัฒนธรรมท้องถิ่นและเพิ่มความตระหนักของพวกเขาจากสภาพแวดล้อมและผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ (โลเปซและการ์เซีย2006) นักท่องเที่ยวยังมองหาอำนวยความสะดวกในการท่องเที่ยวในแง่ของพื้นที่การเกษตรเช่นที่พักที่ให้ความสงบสุขและส่วนที่เหลือ (Halfacree, 1993) อาหารแบบดั้งเดิมข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยวเชิงเกษตรปลอดภัยและการรักษาความปลอดภัยขั้นพื้นฐานและโครงสร้างพื้นฐาน (Kumbhar 2009). เกี่ยวกับการ ชุมชนท้องถิ่นหรือเกษตรกรท่องเที่ยวเชิงเกษตรมีความสำคัญมากให้กับชุมชนในชนบท มันน่าจะเป็นกลไกในการกระตุ้นให้เกิดการพัฒนาชนบท ท่องเที่ยวเชิงเกษตรมีความตั้งใจที่จะได้รับคุณภาพของที่อยู่อาศัยสำหรับชุมชนในชนบทผ่านการกระตุ้นของธุรกิจของเกษตรกร (สูด & Barbiere 2012), การส่งเสริมและการสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับสินค้าท้องถิ่น (Zoto et al., 2013) และการเพิ่มความตระหนักและการอนุรักษ์ประเพณีท้องถิ่นและที่ไม่ซ้ำกัน ลักษณะทางวัฒนธรรม (Ollenburg และ Buckly, 2007). ในแง่ของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน, กิจกรรมการท่องเที่ยวควรจะอยู่บนพื้นฐานของค่านิยมทางจริยธรรมในขณะที่คำนึงถึงเศรษฐกิจผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและสังคม (กูดวินและฟรานซิส, 2003) นั่นคือเหตุผลที่ท่องเที่ยวเชิงเกษตรอินทรีย์ถูกสร้างขึ้นเป็นท่องเที่ยวเชิงเกษตรที่เป็นนวัตกรรมใหม่ ท่องเที่ยวเชิงเกษตรอินทรีย์ผสมผสานวัฒนธรรมอินทรีย์ซึ่งมุ่งเน้นอาหารเพื่อสุขภาพที่มีสูงมาตรฐาน (วัลลี่ et al., 2009) และการท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่จะให้โอกาสพักผ่อนหย่อนใจที่ยอมรับได้โดยไม่ทำลายสภาพแวดล้อม (Kuo และชิว, 2006). 3.2 ส่วนประกอบของแหล่งท่องเที่ยวแหล่งท่องเที่ยวท้องถิ่น พื้นที่ทางกายภาพที่นักท่องเที่ยวเลือกที่จะอยู่จะได้สัมผัสกับคุณสมบัติบางอย่างหรือสถานที่ท่องเที่ยว(Leiper, 1995) ปลายทางที่มีจำนวนขององค์ประกอบพื้นฐานที่ดึงดูดผู้เข้าชมไปยังปลายทางและตอบสนองความต้องการของพวกเขาเมื่อเดินทางมาถึง มีสถานที่ท่องเที่ยวที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกของรัฐและเอกชนในการเข้าถึงทรัพยากรมนุษย์ภาพและตัวอักษรและราคา (องค์การการท่องเที่ยวโลก: UNWTO, 2007) Buhalis (2000) นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่ามีหกองค์ประกอบหลักของปลายทางซึ่งรวมถึง: สถานที่, การเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกที่มีอยู่ในแพคเกจกิจกรรมและบริการเสริม เหล่านี้เป็นปัจจัยพื้นฐานที่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญเกี่ยวกับกระบวนการตัดสินใจเดินทาง ส่วนประกอบที่เป็นองค์ประกอบพื้นฐานในแหล่งท่องเที่ยวคือการรวมผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวที่มีความสามารถของการประชุมความต้องการของนักท่องเที่ยวและการสร้างประสบการณ์ที่น่าจดจำสำหรับนักท่องเที่ยว (Xu 2010) นี้น่าจะเป็นปัจจัยที่วาดเพื่อกระตุ้นให้นักท่องเที่ยวที่จะเลือกหัวข้อ. เกี่ยวกับการจัดการการท่องเที่ยวทัศนคติประชาชนในท้องถิ่นและการรับรู้ที่ควรจะได้รับการพิจารณา หลายคนนักวิจัยเชื่อว่าการท่องเที่ยวและผู้ประกอบการวางแผนจะต้องใช้มุมมองของชุมชนเป็นเจ้าภาพของพวกเขาเพราะทัศนคติและการรับรู้สามารถมีอิทธิพลต่อการพัฒนาความสำเร็จของโปรแกรมการท่องเที่ยวในปัจจุบันและอนาคต(Wang et al, 2009;. วิลเลียมส์และลอว์สัน, 2001) สุดท้ายการโฆษณายังมีบทบาทสำคัญในการแจ้งที่กำลังมองหาและกระตุ้นให้นักท่องเที่ยวเกี่ยวกับการท่องเที่ยวผลิตภัณฑ์ที่สถานที่ (มอร์ริสัน, 2013) โฆษณายังสามารถเป็นวิธีการให้ความรู้แก่นักท่องเที่ยวเกี่ยวกับความเหมาะสมพฤติกรรมที่เว็บไซต์มีความสำคัญและจะเน้นความสำคัญทางวัฒนธรรมหรือจิตวิญญาณของปลายทาง (เอไล 2013). ในแง่ของการศึกษาครั้งนี้นักวิจัยที่ใช้เจ็ด (7) รวมทั้งด้านทัศนคติ, สถานที่ท่องเที่ยว , การเข้าถึง, ที่พัก, กิจกรรม, สิ่งอำนวยความสะดวกและการโฆษณาในการระบุความต้องการของนักท่องเที่ยวสำหรับท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหมอวิลเลจอำเภอซำสูงจังหวัดขอนแก่น. 4 วิธี4.1 ประชากรและกลุ่มตัวอย่างผู้เข้าร่วมในการศึกษาครั้งนี้มีดังนี้(1) นักท่องเที่ยวชาวไทยและนักท่องเที่ยวต่างชาติที่มาเยือนจังหวัดขอนแก่น ตามที่กระทรวงการท่องเที่ยว (2012) มีจำนวนนักท่องเที่ยว 2,048,346 จังหวัดขอนแก่น ใช้สูตร Yamane ของ (1973) และระดับความเชื่อมั่น 95% นักวิจัยคำนวณขนาดตัวอย่างเป็น 423 เข้าร่วม. (2) สิบผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์ในระยะยาวเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเชิงเกษตรและการจัดการพื้นที่เกษตรในบ้านหมอวิลเลจอำเภอซำสูงขอนแก่น จังหวัด มีนักวิชาการผู้ประกอบการท่องเที่ยวผู้แทนขององค์กรภาครัฐที่เกี่ยวข้องและนักปรัชญาท้องถิ่น. 4.2 การออกแบบการศึกษาข้อมูลการวิจัยได้ดำเนินการตั้งแต่เดือนมกราคม 2012 ถึงพฤษภาคม 2013 ซึ่งจะอธิบายในรายละเอียดดังต่อไปนี้: (1) สำหรับข้อมูลเชิงปริมาณแบบสอบถามที่ถูกสร้างขึ้น ประกอบด้วยสามส่วน 1) ประชากรข้อมูลของนักท่องเที่ยว 2) ความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหมอวิลเลจอำเภอซำสูงขอนแก่นจังหวัด 3) ความต้องการของนักท่องเที่ยวสำหรับท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหมอวิลเลจอำเภอซำสูงจังหวัดขอนแก่น. ในแง่ของการวิเคราะห์ทางสถิติของข้อมูลค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการทดสอบไคสแควร์ถูกนำมาใช้. (2) สำหรับข้อมูลเชิงคุณภาพ, สนทนากลุ่มจัด สิบผู้เชี่ยวชาญซึ่งรวมถึงนักวิชาการผู้ประกอบการท่องเที่ยวผู้แทนขององค์กรภาครัฐที่เกี่ยวข้องและนักปรัชญาในท้องถิ่นกล่าวถึงวิธีการในการออกแบบแนวทางที่เหมาะสมในการปรับปรุงการท่องเที่ยวเชิงเกษตร การวิเคราะห์ข้อมูลที่ใช้เป็นเชิงพรรณนา. 4.3 การวิจัยในพื้นที่บ้านมวิลเลจในอำเภอซำสูงจังหวัดขอนแก่นเป็นหมู่บ้านเกษตรกรรมที่ใช้พอเพียงปรัชญาเศรษฐกิจในการพัฒนาชนบทขั้นตอนโดยขั้นตอน มี 196 ครัวเรือนซึ่งมุ่งเน้นไปที่การทำเกษตรอินทรีย์ (แซมซุงอำเภอส่งเสริมการเกษตร, 2012) บ้านมวิลเลจเป็นที่รู้จักกันดีในฐานะที่เป็นพื้นที่การเกษตรซึ่งเป็นผู้ผลิตอินทรีย์ผักในจังหวัดขอนแก่นและยังเป็นที่เกิดขึ้นเป็นปลายทาง agotourism ด้วย. 4 วิธี4.1 ประชากรและกลุ่มตัวอย่างผู้เข้าร่วมในการศึกษาครั้งนี้มีดังนี้(1) นักท่องเที่ยวชาวไทยและนักท่องเที่ยวต่างชาติที่มาเยือนจังหวัดขอนแก่น ตามที่กระทรวงการท่องเที่ยว (2012) มีจำนวนนักท่องเที่ยว 2,048,346 จังหวัดขอนแก่น ใช้สูตร Yamane ของ (1973) และระดับความเชื่อมั่น 95% นักวิจัยคำนวณขนาดตัวอย่างเป็น 423 เข้าร่วม. (2) สิบผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์ในระยะยาวเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเชิงเกษตรและการจัดการพื้นที่เกษตรในบ้านหมอวิลเลจอำเภอซำสูงขอนแก่น จังหวัด มีนักวิชาการผู้ประกอบการท่องเที่ยวผู้แทนขององค์กรภาครัฐที่เกี่ยวข้องและนักปรัชญาท้องถิ่น. 4.2 การออกแบบการศึกษาข้อมูลการวิจัยได้ดำเนินการตั้งแต่เดือนมกราคม 2012 ถึงพฤษภาคม 2013 ซึ่งจะอธิบายในรายละเอียดดังต่อไปนี้: (1) สำหรับข้อมูลเชิงปริมาณแบบสอบถามที่ถูกสร้างขึ้น ประกอบด้วยสามส่วน 1) ประชากรข้อมูลของนักท่องเที่ยว 2) ความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหมอวิลเลจอำเภอซำสูงขอนแก่นจังหวัด 3) ความต้องการของนักท่องเที่ยวสำหรับท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหมอวิลเลจอำเภอซำสูงจังหวัดขอนแก่น. ในแง่ของการวิเคราะห์ทางสถิติของข้อมูลค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการทดสอบไคสแควร์ถูกนำมาใช้. (2) สำหรับข้อมูลเชิงคุณภาพ, สนทนากลุ่มจัด สิบผู้เชี่ยวชาญซึ่งรวมถึงนักวิชาการผู้ประกอบการท่องเที่ยวผู้แทนขององค์กรภาครัฐที่เกี่ยวข้องและนักปรัชญาในท้องถิ่นกล่าวถึงวิธีการในการออกแบบแนวทางที่เหมาะสมในการปรับปรุงการท่องเที่ยวเชิงเกษตร การวิเคราะห์ข้อมูลที่ใช้เป็นเชิงพรรณนา. 4.3 การวิจัยในพื้นที่บ้านมวิลเลจในอำเภอซำสูงจังหวัดขอนแก่นเป็นหมู่บ้านเกษตรกรรมที่ใช้พอเพียงปรัชญาเศรษฐกิจในการพัฒนาชนบทขั้นตอนโดยขั้นตอน มี 196 ครัวเรือนซึ่งมุ่งเน้นไปที่การทำเกษตรอินทรีย์ (แซมซุงอำเภอส่งเสริมการเกษตร, 2012) บ้านมวิลเลจเป็นที่รู้จักกันในฐานะที่เป็นพื้นที่การเกษตรซึ่งเป็นผู้ผลิตอินทรีย์ผักในจังหวัดขอนแก่นและยังเป็นที่เกิดขึ้นเป็นปลายทาง agotourism ด้วย. รูปที่ 1 พื้นที่วิจัย5 ส่งผลให้นักท่องเที่ยว 5.1 ความเห็นเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหมอวิลเลจอำเภอซำสูงจังหวัดขอนแก่น. เกี่ยวกับการท่องเที่ยวเชิงเกษตรอินทรีย์ในบ้านหมอหมู่บ้านส่วนใหญ่ของนักท่องเที่ยวที่มีความสนใจเพราะประเภทนี้การท่องเที่ยวกระตุ้นให้เกิดการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและทรัพยากรธรรมชาติ มี 35.2% ของนักท่องเที่ยวที่เชื่อว่าท่องเที่ยวเชิงเกษตรอินทรีย์มีผลกระทบในเชิงบวกต่อชุมชนท้องถิ่นโดยการให้การสนับสนุนที่เพิ่มขึ้นเพื่อเศรษฐกิจชุมชน. เฉลี่ย 42.6% ของนักท่องเที่ยวที่รู้เกี่ยวกับบ้านมวิลเลจจากญาติหรือเพื่อนของพวกเขาและ 32.2 % มีความประทับใจที่ดีในสถานที่ท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหมอวิลเลจเพราะเป็นเพื่อนกับชุมชนท้องถิ่น. ผู้ที่ต้องการที่จะเรียนรู้วิธีการปลูกผักปลอดสารพิษเป็น 29.6% และ 41.6% ของนักท่องเที่ยวที่คิดว่าพวกเขาเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมคนในท้องถิ่นปัจจุบันอาชีพการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหม้อ หมู่บ้านในเขตจังหวัดขอนแก่น ส้ม ซอง ?

3 ทบทวนวรรณกรรม

3.1 การท่องเที่ยวการท่องเที่ยวหรือการท่องเที่ยวเชิงเกษตรเป็นคำพ้องความหมายคำนิยามที่เป็นปรากฏการณ์ของการดึงดูดคนเข้าถือครองการเกษตร
( อีแวนส์& ilbery , 1989 ) ซึ่งได้รับการยอมรับทั่วโลกตั้งแต่ศตวรรษที่ยี่สิบต้น ( สารประกอบ& Merrett
,2003 ) การท่องเที่ยวเชิงเกษตรเป็นชุดของกิจกรรมที่ผู้คนเชื่อมโยงการเดินทางด้วยผลิตภัณฑ์ บริการและประสบการณ์ของ
การเกษตร ( maetzold , 2002 ) อาร์โรโย et al ( 2013 ) นิยามการท่องเที่ยวเป็นรวมถึงการตั้งค่าความบันเทิงการเกษตร
การเกษตรและการศึกษา มันมีความสอดคล้องกับแฟลนนิเกิน et al . ( 2014 ) ที่เสนอว่า คุณลักษณะที่สำคัญของการรวมฟาร์มที่ทำงาน
,ติดต่อกับกิจกรรมทางการเกษตรซึ่งจัดโดยเกษตรกรและการเกษตร
นักท่องเที่ยวประสบการณ์ของแท้ ดังนั้น การเป็นมากกว่าผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยว แต่ก็ยังเดินทางสำหรับความรู้สึกใหม่
และพฤติกรรมในเชิงบวกในความสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อม ชุมชนเกษตรและวัฒนธรรมของพวกเขา ( โลเปซ&

การ์เซีย , 2006 )การท่องเที่ยว ทำให้นักท่องเที่ยวประสบการณ์ที่ไม่ซ้ำกันในช่วงเวลาที่พวกเขาใช้จ่ายในชนบท พวกเขาได้รับการเคารพ
ประเพณีท้องถิ่น วัฒนธรรมท้องถิ่นและเพิ่มความตระหนักของสภาพแวดล้อมและผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ ( โลเปซ&การ์เซีย
2006 ) นักท่องเที่ยวยังมองหาความสะดวกในการท่องเที่ยวในแง่ของพื้นที่เกษตร เช่น ที่พักที่ให้ความสงบสุข (
halfacree , 1993 )อาหารแบบดั้งเดิม , ข้อมูลการท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยว ความปลอดภัยและความมั่นคงและพื้นฐาน
( kumbhar , 2009 ) .
เกี่ยวกับชุมชนหรือเกษตรกร การท่องเที่ยว มีความสำคัญต่อชุมชนในชนบท มันน่าจะเป็น
กลไกกระตุ้นการพัฒนาชนบท การตั้งใจที่จะได้รับคุณภาพของการใช้ชีวิตสำหรับชุมชนชนบท
กระตุ้นธุรกิจของเกษตรกร ( ติ๋ว& barbiere , 2012 ) , การส่งเสริมและการสร้างมูลค่าเพิ่มให้แก่ผลิตภัณฑ์ท้องถิ่น ( zoto
et al . , 2013 ) และเพิ่มความตระหนักและอนุรักษ์ประเพณีท้องถิ่นและลักษณะทางวัฒนธรรมที่ไม่ซ้ำกัน ( ollenburg & buckly

, 2007 ) ในแง่ของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน กิจกรรมการท่องเที่ยวควรตาม คุณค่าทางจริยธรรม ในขณะที่คำนึงถึง
ทางเศรษฐกิจผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมและสังคม ( กู้ดวิน&ฟรานซิส , 2003 ) นั่นคือเหตุผลที่อินทรีย์ถูกสร้างเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรกรรม
การท่องเที่ยวเชิงเกษตรกรรม นวัตกรรม การรวมอินทรีย์ เกษตรอินทรีย์ ซึ่งเน้นอาหารเพื่อสุขภาพที่มีมาตรฐานสูง
( วอลีย์ et al . , 2009 ) และการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ เพื่อให้โอกาสนันทนาการที่ยอมรับได้โดยไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม ( กัว
& Chiu , 2006 ) .
32 ส่วนประกอบของจุดหมายปลายทางการท่องเที่ยว
ปลายทางการท่องเที่ยวท้องถิ่นคือพื้นที่ทางกายภาพที่นักท่องเที่ยวเลือกที่จะอยู่เพื่อประสบการณ์คุณสมบัติบางอย่างหรือแหล่งท่องเที่ยว
( ลีเพอร์ , 1995 ) ปลายทางที่ประกอบด้วยหมายเลขขององค์ประกอบพื้นฐานซึ่งดึงดูดผู้เข้าชมไปยังปลายทางซึ่ง
ตอบสนองความต้องการของพวกเขาเมื่อเดินทางมาถึง มีสถานที่ท่องเที่ยว สาธารณะ และส่วนตัวสิ่งอำนวยความสะดวกเข้าถึง ทรัพยากรมนุษย์
ภาพและตัวอักษรและราคา ( องค์การการท่องเที่ยวโลก UNWTO , 2007 ) buhalis ( 2000 ) นอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นว่ามีหก
ส่วนประกอบหลักของปลายทางซึ่งรวมถึง : แหล่งท่องเที่ยว , การเข้าถึง , สิ่งอำนวยความสะดวก , แพคเกจพร้อมใช้งาน , กิจกรรมและ
บริการ ancillary . เหล่านี้เป็นปัจจัยขั้นพื้นฐาน ซึ่งมีผลกระทบอย่างมากต่อการตัดสินใจเดินทางกระบวนการ ส่วนประกอบ
เป็นองค์ประกอบพื้นฐานในปลายทางของการท่องเที่ยวคือการรวมผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวที่มีความสามารถของการประชุมความต้องการของนักท่องเที่ยว
และสร้างประสบการณ์ที่น่าจดจำสำหรับนักท่องเที่ยว ( Xu , 2010 ) นี้ดูเหมือนว่าจะวาดปัจจัย
จูงใจให้นักท่องเที่ยวได้เลือกปลายทาง .
เกี่ยวกับการจัดการการท่องเที่ยว ของชาวบ้านท้องถิ่น ทัศนคติ และการรับรู้ที่ควรพิจารณา
มากมายนักวิจัยเชื่อว่า นักวางแผน การท่องเที่ยวและผู้ประกอบการต้องใช้มุมมองของชุมชนท้องถิ่น เพราะทัศนคติและการรับรู้ของพวกเขา
สามารถส่งผลกระทบต่อการพัฒนาในปัจจุบันและอนาคต
โปรแกรมการท่องเที่ยว ( Wang et al . , 2009 ; วิลเลี่ยม&ลอว์สัน , 2001 ) .
ท้ายนี้ โฆษณายังมีบทบาทสําคัญในการ แสวงหา และแจ้งนักท่องเที่ยวเกี่ยวกับการท่องเที่ยว
ผลิตภัณฑ์ที่สถานที่ ( มอร์ริสัน , 2013 ) โฆษณายังสามารถเป็นวิธีการให้การศึกษาแก่นักท่องเที่ยว เกี่ยวกับพฤติกรรมที่เหมาะสม
เว็บไซต์ที่ละเอียดอ่อน และเพื่อเน้นความสำคัญของวัฒนธรรมหรือมโนมัยปลายทาง ( อีลี , 2013 ) .
ในแง่ของการศึกษานี้ นักวิจัยใช้เจ็ด ( 7 ) ด้านทัศนคติ , แหล่งท่องเที่ยว , การเข้าถึง ,
ที่พัก กิจกรรม สิ่งอํานวยความสะดวกและการโฆษณาเพื่อระบุความต้องการของนักท่องเที่ยวในการท่องเที่ยว ในบ้านหม้อ บ้าน
อำเภอซำสูง จังหวัดขอนแก่น .
4 4.1 ประชากรและตัวอย่างวิธีการ


ผู้เข้าร่วมในการศึกษานี้มีดังนี้ :
( 1 ) นักท่องเที่ยวชาวไทยและนักท่องเที่ยวต่างชาติ ที่มาเยือนจังหวัดขอนแก่น ตามที่กรม
ท่องเที่ยว ( 2012 ) มี 2048346 นักท่องเที่ยวให้จังหวัดขอนแก่นโดยใช้สูตรของยามาเน่ ( 1973 )
และระดับความเชื่อมั่น 95% ผู้วิจัยคำนวณเปรียบเทียบเป็น 423 คน
( 2 ) ผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์ในระยะยาวในการท่องเที่ยว และการจัดการพื้นที่เกษตรในบ้านหม้อ บ้าน
อำเภอซำสูง จังหวัดขอนแก่น มีนักวิชาการ ผู้ประกอบการการท่องเที่ยว ผู้แทนจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ประชาชน และท้องถิ่นนักปรัชญา
.
4การออกแบบการวิจัย
2 ศึกษาข้อมูลได้ดำเนินการตั้งแต่เดือนมกราคม 2012 พฤษภาคม 2013 ซึ่งจะอธิบายในรายละเอียดตามที่แสดงด้านล่าง :
( 1 ) สำหรับข้อมูลเชิงปริมาณ ผู้วิจัยสร้างขึ้น ประกอบด้วย 3 ส่วนคือ 1 ) ข้อมูลส่วนบุคคล
ของนักท่องเที่ยว 2 ) ความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวเกี่ยวกับการท่องเที่ยวในบ้านหม้อ บ้านซำสูง ตำบล ขอนแก่น
)3 ) ความต้องการของนักท่องเที่ยวสำหรับการท่องเที่ยวในบ้านหมอหมู่บ้าน อำเภอซำสูง จังหวัดขอนแก่น .
ในแง่ของสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบไคกำลังสอง .
( 2 ) สำหรับข้อมูลเชิงคุณภาพ การสนทนากลุ่ม คือ การจัด สิบผู้เชี่ยวชาญซึ่งประกอบด้วยนักวิชาการ
ผู้ประกอบการท่องเที่ยวตัวแทนจากองค์กรที่เกี่ยวข้องและประชาชนท้องถิ่น ปราชญ์กล่าวถึงวิธีการออกแบบ
แนวทางการปรับปรุงการท่องเที่ยวเชิงเกษตร การวิเคราะห์ ข้อมูลใช้เป็นวิเคราะห์พื้นที่วิจัย
.
4 บ้านหมอหมู่บ้านใน อำเภอซำสูง จังหวัดขอนแก่น เป็นเกษตรหมู่บ้าน ซึ่งใช้หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง
ในขั้นตอนการพัฒนาชนบทมี 196 ครัวเรือน ซึ่งเน้นการทำเกษตรอินทรีย์ ( แซม
ซองเขตส่งเสริมการเกษตร , 2012 ) บ้านหม้อเป็นหมู่บ้านที่รู้จักกันดีในฐานะพื้นที่การเกษตรที่ผลิตผักอินทรีย์
ในจังหวัดขอนแก่น และยังเกิดเป็น agotourism ปลายทางเหมือนกัน .
4 วิธีการ




4.1 ประชากรและกลุ่มตัวอย่างเข้าร่วมในการศึกษาดังนี้
( 1 ) นักท่องเที่ยวชาวไทยและนักท่องเที่ยวต่างชาติ ที่มาเยือนจังหวัดขอนแก่น ตามที่กรม
ท่องเที่ยว ( 2012 ) มี 2048346 นักท่องเที่ยวให้จังหวัดขอนแก่น โดยใช้สูตรของยามาเน่ ( 1973 )
และระดับความเชื่อมั่น 95% ผู้วิจัยคำนวณเปรียบเทียบเป็น 423 คน
( 2 ) ผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์ในระยะยาวในการท่องเที่ยว และการจัดการพื้นที่เกษตรในบ้านหม้อ บ้าน
อำเภอซำสูง จังหวัดขอนแก่น มีนักวิชาการ ผู้ประกอบการการท่องเที่ยว ผู้แทนจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ประชาชน และท้องถิ่น
นักปรัชญา .
4.2 ศึกษาออกแบบ
ข้อมูลดำเนินการตั้งแต่เดือนมกราคม 2012 พฤษภาคม 2013 ซึ่งจะอธิบายในรายละเอียดตามที่แสดงด้านล่าง :
( 1 ) สำหรับข้อมูลเชิงปริมาณ ผู้วิจัยสร้างขึ้น ประกอบด้วย 3 ส่วนคือ 1 ) ข้อมูลส่วนบุคคล
ของนักท่องเที่ยว 2 ) ความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวเกี่ยวกับการท่องเที่ยวในบ้านหมอหมู่บ้าน อำเภอซำสูง ขอนแก่น
) 3 ) ความต้องการของนักท่องเที่ยวสำหรับการท่องเที่ยวในบ้านหมอหมู่บ้าน อำเภอซำสูง จังหวัดขอนแก่น .
ในแง่ของสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบไคกำลังสอง .
( 2 ) สำหรับข้อมูลเชิงคุณภาพ การสนทนากลุ่ม คือ การจัด สิบผู้เชี่ยวชาญซึ่งประกอบด้วยนักวิชาการ
ผู้ประกอบการท่องเที่ยว ตัวแทนจากองค์กรที่เกี่ยวข้องและประชาชนท้องถิ่น ปราชญ์กล่าวถึงวิธีการออกแบบ
แนวทางการปรับปรุงการท่องเที่ยวเชิงเกษตร การวิเคราะห์ ข้อมูลใช้เป็นวิเคราะห์วิจัย
.
4 พื้นที่บ้านหม้อ ในหมู่บ้าน อำเภอซำสูง จังหวัดขอนแก่น เป็นเกษตรหมู่บ้าน ซึ่งใช้หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง
ในขั้นตอนการพัฒนาชนบท มี 196 ครัวเรือน ซึ่งเน้นการทำเกษตรอินทรีย์ ( แซม
ซองเขตส่งเสริมการเกษตร , 2012 ) บ้านหม้อเป็นหมู่บ้านที่รู้จักกันดีในฐานะพื้นที่การเกษตรที่ผลิตอินทรีย์
ผักในจังหวัดขอนแก่น และยังเกิดเป็น agotourism ปลายทางเหมือนกัน .
1 รูป พื้นที่วิจัย
5 ความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวในการท่องเที่ยว
5.1 ผลในบ้านหมอหมู่บ้าน อำเภอซำสูง จังหวัดขอนแก่น .
เกี่ยวกับการท่องเที่ยวเชิงเกษตรกรรมอินทรีย์บ้านหมอหมู่บ้าน ส่วนใหญ่ของนักท่องเที่ยวที่สนใจเพราะ
ชนิดนี้การท่องเที่ยวส่งเสริมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและทรัพยากรธรรมชาติ มีนักท่องเที่ยวร้อยละ 35.2 ที่เชื่อ
อินทรีย์การมีผลกระทบเชิงบวกในชุมชนท้องถิ่น โดยให้การสนับสนุนเศรษฐกิจชุมชน
.
เฉลี่ย 42.6% % ของนักท่องเที่ยวรู้จักหมู่บ้านมอบ้านจากญาติหรือเพื่อนของพวกเขา
) %บวกกับความประทับใจในการท่องเที่ยวปลายทางในบ้านหม้อ หมู่บ้าน เพราะมิตรภาพกับชุมชนท้องถิ่น
ผู้ที่อยากเรียนรู้วิธีปลูกผักอินทรีย์มีราวร้อยละ 30 % ของนักท่องเที่ยวคิดว่าพวกเขา
คือ