โรงเรียนของฉันมีชื่อว่าโรงเรียนอำนา

โรงเรียนของฉันมีชื่อว่าโรงเรียนอำนาจเจริญ ซึ่งถือเป็นโรงเรียนประจำจังหวัด ที่ใหญ่พอสมควร มีนักเรียนมากกว่า4,000คน และครูอีกกว่า 200 คน ฉันเรียนที่โรงเรียนนี้ได้สี่ปีแล้ว ตอนนี้ฉันอยู่ม.4 ห้องเรียนพิเศษคอมพิวเตอร์ ซึ่งในห้องมีนักเรียนอยู่33คน รวมตัวฉัน
ในโรงเรียนนั้นมีทั้งกฎระเบียบที่ฉันเห็นด้วยและไม่เห็นด้วยรวมอยู่ด้วยกัน กฎของโรงเรียนที่ฉันไม่เห็นด้วยคือการต้องเข้าแถวทุกวัน ซึ่งบางครั้งก็กินเวลาเรียนของคาบแรกในช่วงเช้าไป ต่อมาคือกฎที่ฉันเห็นด้วยนั้นก็คือกฎในการแต่งกายให้เรียบร้อย เพราะมันไม่ได้เป็นอุปสรรค์ต่อฉันเท่าไหร่ ภายในโรงเรียนมีอาคารทั้งหมดเจ็ดอาคาร ไม่รวมอาคารอื่นๆ ฉันไม่ได้เกลียดและไม่ได้ชอบอะไรมากเกี่ยวกับโรงเรียน แต่สิ่งที่ชอบในโรงเรียนก็เห็นจะมีแต่การได้เรียนวิชาที่ถนัด และคุยกับเพื่อนๆในกลุ่ม การศึกษาของโรงเรียนนั้นมีอยู่แค่ไม่กี่สายซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นสายวิทย์-คณิต มากกว่าศิลป์-ภาษา ซึ่งฉันจัดอยู่ในสายวิทย์-คณิต ในแต่ละวันการมาโรงเรียนของฉันนั้น จะมีบางวันบ้างที่อยากมา แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยอยากมาเท่าไร เนื่องจากมีวิชาที่ไม่ชอบในวันนั้น
โรงเรียนอำนาจเจริญนี้ ถือว่าเป็นโรงเรียนที่สามารถมองได้ทั้งแง่ดีและร้ายในเวลาเดียวกัน เพราะฉะนั้นฉันจึงขอคิดว่ามันมีแค่แง่ดีก็แล้วกัน