Skip to contentHOMEACTIVE INDEXCOMP

Skip to content
HOMEACTIVE INDEXCOMPLETE FORUMS
Advertisement
ATG – Chapter 480

Previous Chapter Next Chapter

Chapter 480 – Lingering Soul

“Who are you? And where are you?”

Yun Che stopped in his tracks and began to shout in all directions. The voice that had just appeared had sounded like it was right next to his ear.

The space within the Primordial Profound Ark would only begin to vibrate violently if the Primordial Profound Ark was going to employ its energy field within the hour. Seeing that the space within the Ark was completely still, Yun Che was not in a hurry to leave. During these past six months, he had always wanted to figure out the origins of this incessant voice which only he could hear.

Just like always, it would take very long for him to receive a response once he shouted those words.

Yun Che’s gaze began to sweep across all four corners … Just now, he could clearly hear that the voice had originated from a location very near to his own. And the true voice would weaken as the distance grew greater; spirit sound transmission functioned in the same way. He could almost confirm that the origins of the voice was no further than ten steps from where he was right now.

Yun Che slowly walked to the middle of the stage, his eyes meticulously scanning every corner of the area. At this moment, a weak red light flashed across the corner of his eyes. His gaze froze and landed at portion where the stage leaned against the end of the wall. Yun Che had observed this speck of red light from the first day he had entered the Profound Primordial Ark, and he had even found where the light came from, but at that time, he didn’t have the ability to blast the floor open. Thus, he had to shelve his curiosity and amazement regarding the red light, and even though he had a faint feeling that there was a hidden space underneath the floor, there was nothing he could do to find out at the time.

Yun Che walked over and stood at the location which he had located just now. He bent down and he observed a tiny fissure at his feet. A sliver of red light was pulsing up from the ground through that fissure, the pulses coming intermittently.

Yun Che took a deep breath, and focused profound energy within his fist, and threw a punch towards the tiles at his feet.

Bang!!

Yun Che’s fist was sent flying away, but the feedback Yun Che received from the feel and the sound of that blow proved that the stone tiles were not thick… or at least it was much thinner than the stone door he had used half a year to blast open. He stopped hesitating, sat down and began to concentrate. In the left hand Frozen End energy, in the right Phoenix flames… Yun Che had been repeating the process of fusing both energies near constantly for the last half a year, so the entire process of guiding and controlling the energies came extremely naturally to him.

A short while later, Frozen End and Phoenix flames had merged in Yun Che’s hands to form a blossom of gently swaying icy-blue flames. Yun Che flipped his hands over, allowing the ice flames to gently float downwards and fall on the stone tiles.

To Yun Che’s surprise, the stone tiles below his feet were much thinner than expected. In fact it seemed to be have the thickness of a single sheet of paper. Once the ice flames had fallen on the tiles, the tiles vanished like swiftly melting ice. The ice flames spread and carved out a perfectly round hole that was about a foot wide before extinguishing themselves.

As he gazed into the hole created by the ice flames, Yun Che saw that there was indeed a hidden space underneath, and in the middle of this space, a red light swayed and flickered.

What was hidden beneath here?

Did this mean that voice had been transmitted from this place all along.

A foot-wide gap was just big enough for Yun Che to jump into.

Yun Che hesitated for while but decided to take the plunge after all, and he jumped straight into the gap.

The hidden space beneath the platform was not deep, Yun Che had only descended twenty feet or so before his feet touched the icy, hard surface. There were no dangerous presences that he could sense in his near vicinity, but Yun Che’s nerves became pinched when he directed his gaze forward.

This area was not big, it was not even wider than thirty meters. The space was completely empty and clean, save for the middle of the area, where a ball of red light stood.

The ball was about Yun Che’s height; it appeared to be uniformly round, and the red light it released would wax and wane, but the light was generally gentle and did not contain any attacking power.

This was….

Yun Che strode over to stand directly in front of the ball of light. The red light was not intense, yet it was very thick, and it prevented Yun Che was from seeing past it. But his instincts told him that there was definitely something cocooned within this red light.

What exactly was it?

The Profound Primordial Ark had ex

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้ามไปที่เนื้อหาHOMEACTIVE INDEXCOMPLETE ฟอรั่มโฆษณาATG – 480 บทบทก่อนหน้านี้บทต่อไปบท 480 – วิญญาณ Lingering"คุณเป็นใคร และคุณอยู่ที่ไหน"Yun Che หยุดในเพลงของเขา และเริ่มที่จะตะโกนในทุกทิศทาง เสียงที่ได้ปรากฏเพียงแค่ได้ฟังดูเหมือนหน้าหูพื้นที่ภายในแรกลึกซึ้งอาร์คเท่านั้นจะเริ่มที่จะสั่นอย่างรุนแรงถ้าหีบแรกลึกซึ้งจะใช้ด้านพลังงานภายในชั่วโมง เห็นว่าพื้นที่ภายในหีบได้อย่างสมบูรณ์ยังคง Che ยุนไม่ได้รีบร้อนที่จะปล่อย ในช่วงนี้ 6 เดือน เขาเสมออยากจะคิดออกมาของเสียงนี้กำลังใจซึ่งเท่าที่เขาสามารถได้ยินเสียงเหมือนเสมอ มันจะใช้เวลานานมากสำหรับเขาที่จะได้รับการตอบสนองเมื่อเขาตะโกนคำเหล่านั้นสายตายุน Che เริ่มกวาดทั่วทั้งสี่มุม... ตอนนี้ เขาชัดเจนอาจฟังว่า เสียงที่มีมาจากสถานที่อยู่ใกล้ตัวเขาเอง และเสียงจริงจะลดลง ตามระยะทางที่เติบโตมากขึ้น จิตวิญญาณที่ส่งเสียงทำหน้าที่ในลักษณะเดียวกัน เขาอาจเกือบจะยืนยันว่า ต้นกำเนิดของเสียงระดับสิบขั้นตอนจากการที่เขาเป็นอยู่Yun Che ค่อย ๆ เดินไปกลางเวที ตาของเขาอย่างพิถีพิถันการสแกนทุกมุมของพื้นที่ ขณะนี้ ประกายแสงสีแดงอ่อนผ่านมุมของดวงตาของเขา สายตาของเขาแช่แข็ง และที่ดินในส่วนที่เวทีพิงกับส่วนท้ายของผนัง Yun Che ได้สังเกตนี้สเป๊คของแสงสีแดงจากวันแรกที่เขาได้ป้อนหีบแรกลึกซึ้ง และแม้กระทั่งเขาได้พบว่าแสงมาจาก แต่ในเวลานั้น เขาไม่มีความสามารถในการระเบิดเปิดชั้น ดังนั้น เขาดองอยากรู้อยากเห็นและความประหลาดใจเกี่ยวกับแสงสีแดงของเขา และแม้ว่าเขามีความรู้สึกจาง ๆ ว่า เป็นพื้นที่ที่ซ่อนอยู่ใต้พื้น มีอะไรที่เขาสามารถทำการค้นในเวลายุน Che เดินผ่าน และยืนในตำแหน่งที่ตั้งซึ่งเขามีอยู่ตอนนี้ เขางอลง และเขาสังเกตเห็นรอยแยกบนเล็ก ๆ ที่เท้าของเขา คอนเสิร์ตแสงสีแดงถูกสั่นสะเทือนที่รู้สึกขึ้นจากพื้นดินผ่านรอยแยกบนที่ พัลส์มาเป็นระยะ ๆยุน Che เอาลมหายใจลึก และมุ่งเน้นพลังงานที่ลึกซึ้งภายในกำปั้น และโยนหมัดต่อกระเบื้องที่เท้าของเขาบาง!!Yun Che’s fist was sent flying away, but the feedback Yun Che received from the feel and the sound of that blow proved that the stone tiles were not thick… or at least it was much thinner than the stone door he had used half a year to blast open. He stopped hesitating, sat down and began to concentrate. In the left hand Frozen End energy, in the right Phoenix flames… Yun Che had been repeating the process of fusing both energies near constantly for the last half a year, so the entire process of guiding and controlling the energies came extremely naturally to him.A short while later, Frozen End and Phoenix flames had merged in Yun Che’s hands to form a blossom of gently swaying icy-blue flames. Yun Che flipped his hands over, allowing the ice flames to gently float downwards and fall on the stone tiles.To Yun Che’s surprise, the stone tiles below his feet were much thinner than expected. In fact it seemed to be have the thickness of a single sheet of paper. Once the ice flames had fallen on the tiles, the tiles vanished like swiftly melting ice. The ice flames spread and carved out a perfectly round hole that was about a foot wide before extinguishing themselves.As he gazed into the hole created by the ice flames, Yun Che saw that there was indeed a hidden space underneath, and in the middle of this space, a red light swayed and flickered.What was hidden beneath here?Did this mean that voice had been transmitted from this place all along.A foot-wide gap was just big enough for Yun Che to jump into.Yun Che hesitated for while but decided to take the plunge after all, and he jumped straight into the gap.The hidden space beneath the platform was not deep, Yun Che had only descended twenty feet or so before his feet touched the icy, hard surface. There were no dangerous presences that he could sense in his near vicinity, but Yun Che’s nerves became pinched when he directed his gaze forward.This area was not big, it was not even wider than thirty meters. The space was completely empty and clean, save for the middle of the area, where a ball of red light stood.The ball was about Yun Che’s height; it appeared to be uniformly round, and the red light it released would wax and wane, but the light was generally gentle and did not contain any attacking power.This was….Yun Che strode over to stand directly in front of the ball of light. The red light was not intense, yet it was very thick, and it prevented Yun Che was from seeing past it. But his instincts told him that there was definitely something cocooned within this red light.What exactly was it?The Profound Primordial Ark had ex

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้ามไปที่เนื้อหาhomeactive indexcomplete กระดานข่าวโฆษณาATG –บทจริงๆก่อนหน้าบทบทถัดไปบทที่ 480 –อาลัยวิญญาณ" นายเป็นใคร ? และที่เป็นคุณ ? "ยุนเชหยุดในเพลงของเขาและเริ่มที่จะตะโกนได้ทุกเส้นทาง เสียงที่ได้ก็ปรากฏขึ้น มีเสียงเหมือนอยู่ข้างหูพื้นที่ภายในหีบที่ลึกซึ้ง ประถม จะเริ่มสั่นอย่างรุนแรงถ้าหีบลึกซึ้งประถมจะใช้พลังงานภายในชั่วโมง เห็น ว่า พื้นที่ภายในหีบที่ยังคงสมบูรณ์ ยุนเชก็ไม่ได้รีบกลับ ในช่วง 6 เดือนที่ผ่านมา เขาได้เสมอต้องการที่จะหาต้นกำเนิดของนี้ไม่เสื่อมคลาย เสียงซึ่งเขาได้ยินเหมือนทุกครั้ง มันจะใช้เวลานานสำหรับเขาที่จะได้รับการตอบสนองเมื่อเขาตะโกนคำเหล่านั้นยุนเช สายตาเริ่มกวาดทั่วทั้งสี่มุม . . . . . . . ตอนนี้ เขาอาจจะได้ยินชัดว่าเสียงมีที่มาจากสถานที่ใกล้ ๆ กับตัวเอง และเสียงที่แท้จริงจะลดลงตามระยะห่างที่เพิ่มขึ้นมากกว่า วิญญาณเสียงการทำหน้าที่ในลักษณะเดียวกัน เขาจะยืนยันว่าต้นกำเนิดของเสียงไม่เพิ่มเติมกว่า 10 ขั้นตอน จากที่เขาเป็นในตอนนี้ยุนเชค่อยๆเดินไปที่กลางเวที สายตาของเขาอย่างพิถีพิถันสแกนทุกมุมของพื้นที่ ณ เวลานี้ แสงแดงอ่อนประกายทั่วมุมของตา สายตาของเขาเย็นชา มาถึงส่วนที่เวทีพิงสุดท้ายของกำแพง ยุนเช มีข้อสังเกตนี้จุดของแสงแดง จากวันแรกที่เขาได้เข้าหีบประถม ลึกซึ้ง และเขาก็พบว่าแสงจากมา แต่ตอนนั้น เขาไม่ได้มีความสามารถที่จะระเบิดชั้นเปิด ดังนั้น เขาต้องยกยอดความอยากรู้ของเขาและความประหลาดใจต่อแสงสีแดง และถึงแม้ว่าเขาเกิดความรู้สึกเป็นลมที่มีพื้นที่ที่ซ่อนอยู่ใต้พื้น ก็ไม่มีอะไรที่เขาจะดูที่เวลายุนเชก็เดินมายืนอยู่ ณสถานที่ที่เขาอยู่ตอนนี้ เขาก้มลงและเขาสังเกตรอยแยกเล็ก ๆที่เท้าของเขา เศษไม้จากแสงแดงก็เต้นขึ้นมาจากพื้นดินผ่านรอยแยก , พัลส์ที่มาเป็นระยะๆ .ยุนเช สูดหายใจเข้าลึกๆ และเน้นพลังงานลึกซึ้งภายในหมัดของเขาและโยนหมัดต่อกระเบื้องที่เท้าของเขาปัง ! !ยุนเช หมัดถูกส่งบินออกไป แต่ความคิดเห็นที่ยุนเช ได้รับจาก ความรู้สึกและเสียงของระเบิดที่พิสูจน์ว่าหินกระเบื้องไม่หนา . . . . . . . หรืออย่างน้อยก็มากบางกว่าหินประตูเขาใช้ครึ่งปี จะระเบิดเปิด เขาหยุดลังเล นั่งลงและเริ่มตั้งสมาธิ ในมือซ้ายจบพลังงานแช่แข็งในเปลวเพลิง . . . . . . . ฟินิกซ์ใช่ยุนเชได้ทำซ้ำกระบวนการ fusing ทั้งพลังใกล้อย่างต่อเนื่องในช่วงครึ่งปีหลัง ดังนั้น กระบวนการทั้งหมดของการชี้นำ และการควบคุมพลังงานออกมามาก ธรรมชาติของเค้าไม่นานต่อมา แช่แข็ง จบ และ ฟินิกซ์ เปลวไฟได้ผสานในมือของยุนเช ฟอร์มดอกของการแกว่งไกวของเปลวไฟสีฟ้าน้ำแข็ง ยุนเช พลิกมือของเขามากกว่าให้เปลวไฟที่ค่อย ๆลอยลงมา และน้ำแข็งลงบนกระเบื้องหินของยุนเช ประหลาดใจ กระเบื้องหินด้านล่างเท้ามากบางกว่าที่คาดไว้ ในความเป็นจริงมันต้องมีความหนาของแผ่นเดียวของกระดาษ . เมื่อน้ำแข็งในเปลวไฟลงบนกระเบื้อง , กระเบื้องหายไปเหมือนอย่างรวดเร็วละลายน้ำแข็ง น้ำแข็งในเปลวไฟแพร่กระจาย และแกะออกรอบหลุมที่ดีที่สุดที่เกี่ยวกับเท้ากว้างก่อนที่จะดับเองเขาจ้องมองเข้าไปในหลุมที่สร้างขึ้นโดยน้ำแข็งในเปลวไฟ , ยุนเช เห็นว่ามีแน่นอนพื้นที่ที่ซ่อนอยู่ข้างใต้ และในช่วงกลางของพื้นที่นี้ แสงไฟสีแดงและโอนเอียง flickeredสิ่งที่ซ่อนอยู่ใต้นี่ทำอย่างนี้หมายความว่าเสียงถูกส่งจากสถานที่นี้ตลอดมาเท้ากว้างช่องว่างก็ใหญ่พอสำหรับยุนเช กระโดดลงไปยุนเชก็ลังเลอยู่ แต่ในขณะที่ตัดสินใจที่จะกระโดดหลังจากทั้งหมด และเขากระโดดตรงเข้าแก๊ปพื้นที่ที่ซ่อนอยู่ภายใต้แพลตฟอร์มไม่ลึก ยุนเชก็ลงมา 20 ฟุตหรือดังนั้นก่อนที่เท้าของเขาสัมผัสพื้นแข็ง . ไม่มีอันตรายหนัก เขาจะรู้สึกในบริเวณใกล้เคียงใกล้ของเขา แต่ยุนเช สมองกลายเป็น pinched เมื่อเขากำกับของเขามองไปข้างหน้าพื้นที่นี้ไม่ใหญ่ มันก็ไม่ได้กว้างกว่า 30 เมตร พื้นที่ที่ยังว่างและสะอาด บันทึกตรงกลางของพื้นที่ที่เป็นลูกไฟสีแดงยืนอยู่ลูกคือยุนเช ความสูง มันปรากฏเป็นจุดกลม สีแดงสว่างออกมาจะขึ้นๆ ลงๆ แต่แสงที่อ่อนโยน โดยทั่วไปและไม่ได้มีการโจมตี พลังนี้คือ . . . . . . .ยุนเช สโทร์ดี้ ไปยืนอยู่ตรงด้านหน้าของลูกบอลแห่งแสง ไฟสีแดงไม่เข้ม แต่มันหนามาก และมันทำให้ยุนเช จากที่เห็นผ่าน แต่สัญชาตญาณของเขาบอกว่ามีแน่นอนบางสิ่งเข้าภายในไฟสีแดงนี้มันเกี่ยวกับอะไร ?หีบที่ลึกซึ้ง มีอดีตที่ประถม