He looked around the ruined garden.

He looked around the ruined garden. There were old walls, autumn trees, dried lotuses on the lake, and old petals beneath the berry trees that weren’t blown away by the wind.

Although he never saw this sight before, he felt that he had seen it a long time ago.

He never traveled ten thousand miles, so he didn’t see too many sights.

But he read ten thousand scrolls and traveled ten thousand miles in the books. He saw many sights there.

After memorizing the view around the lake in his heart, he sat down around the lake and closed his eyes and concentrated his mind. Then he started thinking back to the books he read before.

There were the Scrolls of the Way, there were scattered articles, there were fables, and there were traveling diaries.

Those were the books he read in the old temple of Xi Ning Village and in the library of the Tradition Academy.

He sat next to the lake and his eyes were closed, but countless books were flipping in front of his eyes.

The cold wind seemed to know these words and kept on flipping the books and stopping at the pages he wanted to see.

Those pages contained pictures and context.

“The Travel of Nan Ke”*

“Zhu Dian Yuan Hou Luan”

“Zhen Lei Ben Chao”

(The latter two are just book names and I can’t find the meaning of them, not relevant either I believe)

———————————————————–

Chen Chang Sheng opened his eyes and stood up. Once again, he glanced around the ruined garden.

The ruined garden was still the ruined garden, the cold lake was still the cold lake. But currently in his eyes, they were completely different.

The few petals scattered around the lake seemed to be irrelevant and without meaning, but this view was the same throughout four seasons and never changed. The only thing that changed was that only the trees were still living.

The edge of the lake contained many rocks and there were no break between them. But on the other side of the lake, which was close to the old walls, the rocks weren’t there. It seemed to be an exit in the darkness, but he knew it wasn’t an exit but rather an unfinished stroke.

A dozen berry trees seemed to line up here.

This was the character “Tong.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขามองไปรอบ ๆ สวนเจ๊ง มีกำแพงเก่า, ต้นไม้ฤดูใบไม้ร่วงดอกบัวแห้งในทะเลสาบและกลีบเก่าใต้ต้นผลไม้เล็ก ๆ ที่ไม่ได้ปลิวไปตามลม. แม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นสายตานี้ก่อนที่เขารู้สึกว่าเขาได้เห็นว่ามันเป็นเวลานานแล้ว . เขาไม่เคยเดินทางหมื่นไมล์เพื่อให้เขาไม่ได้ดูสถานที่ท่องเที่ยวมากเกินไป. แต่เขาอ่านหมื่นม้วนและเดินทางหมื่นไมล์ในหนังสือ เขาเห็นสถานที่ท่องเที่ยวมากมายมี. หลังจากที่จำมุมมองรอบทะเลสาบในหัวใจของเขาที่เขานั่งลงรอบทะเลสาบและปิดตาของเขาและเข้มข้นใจของเขา จากนั้นเขาก็เริ่มคิดกลับไปที่หนังสือที่เขาอ่านก่อน. มีคัมภีร์ของวิธีการที่มีกระจัดกระจายบทความมีนิทานและมีสมุดบันทึกการเดินทาง. เหล่านั้นเป็นหนังสือที่เขาอ่านในวัดเก่าแก่ของจินหนิงวิลเลจและ ในห้องสมุดของสถาบันการศึกษาประเพณี. เขานั่งอยู่ติดกับทะเลสาบและดวงตาของเขาถูกปิด แต่หนังสือที่นับไม่ถ้วนถูกพลิกในสายตาของเขา. ลมหนาวดูเหมือนจะรู้คำเหล่านี้และเก็บไว้ในหนังสือพลิกและหยุดที่หน้าเว็บ เขาอยากจะเห็น. หน้าเว็บเหล่านั้นที่มีภาพและบริบท. "การท่องเที่ยวของจังหวัดน่าน Ke" * "จู้หยวนโหม Hou ล้วน" "Zhen Lei เบนเจ้า" (หลังสองเป็นเพียงการจองชื่อและฉันไม่สามารถค้นหาความหมายของ พวกเขามีความเกี่ยวข้องอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ผมเชื่อว่า) -------------------- Chen Sheng ช้างเปิดตาของเขาและลุกขึ้นยืน อีกครั้งหนึ่งที่เขามองไปรอบ ๆ สวนเจ๊ง. สวนเจ๊งก็ยังเจ๊งสวนทะเลสาบเย็นยังคงเป็นทะเลสาบเย็น แต่ขณะนี้ในสายตาของพวกเขาแตกต่างอย่างสิ้นเชิง. ไม่กี่กลีบกระจายอยู่รอบ ๆ ทะเลสาบที่ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้องและไม่มีความหมาย แต่มุมมองนี้เป็นเหมือนเดิมตลอดสี่ฤดูกาลและไม่เคยเปลี่ยน สิ่งเดียวที่เปลี่ยนเป็นว่ามีเพียงต้นไม้ยังมีชีวิตอยู่. ขอบของทะเลสาบที่มีโขดหินจำนวนมากและมีการหยุดพักระหว่างพวกเขา แต่ในอีกด้านหนึ่งของทะเลสาบซึ่งอยู่ใกล้กับกำแพงเก่าหินไม่ได้มี มันดูเหมือนจะเป็นทางออกในความมืด แต่เขาก็รู้ว่ามันไม่ได้เป็นทางออก แต่จังหวะยังไม่เสร็จ. ต้นไม้ Berry โหลดูเหมือนจะเริ่มขึ้นที่นี่. นี้เป็นตัวอักษร "ตง."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขามองไปรอบๆ ทำลายสวน มีผนังเก่าต้นไม้ฤดูใบไม้ร่วงแห้ง , ดอกบัวในทะเลสาบ และกลีบ ใต้ต้นไม้ ที่เบอร์เก่าไม่ปลิวไปตามลมแม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นภาพนี้มาก่อน เขารู้สึกว่า เขาเคยเห็น มันนานมาแล้วเขาไม่เคยเดินทางหมื่นลี้ เขาไม่ได้ดูสถานที่ท่องเที่ยวมากมายแต่เขาอ่านหมื่นม้วน และเดินทางหมื่นลี้ ในหนังสือ เขาเห็นสถานที่ท่องเที่ยวมากมายที่นั่นหลังจากจำทิวทัศน์รอบๆทะเลสาบในหัวใจของเขา เขานั่งลงรอบทะเลสาบและปิดตาของเขาและจดจ่อจิตใจของเขา แล้วเขาก็เริ่มนึกถึงหนังสือที่เขาอ่านก่อนมีจดหมายจากทาง มีการกระจายบทความ มีนิทาน มีการเดินทาง บันทึกเป็นหนังสือที่เขาอ่านในวัดเก่าแก่ของหมู่บ้านซีหนิง และห้องสมุดของประเพณีโรงเรียนเขานั่งติดกับทะเลสาบ และดวงตาของเขาปิด แต่หนังสือนับไม่ถ้วนถูกพลิกต่อหน้าต่อตาเขาลมเย็น เหมือนจะรู้จักคำเหล่านี้และเก็บไว้ในการพลิกหนังสือ และหยุดที่หน้าเขาต้องการจะเห็นหน้าเว็บเหล่านั้นมีภาพและบริบท" การเดินทางของน่าน เค " *" จูฮัวเถียนหยวนลวน "" จินเล่ยเบนจาว "( สองอย่างหลังเป็นเพียงชื่อหนังสือและฉันไม่สามารถค้นหาความหมายของพวกเขาไม่ได้เกี่ยวข้องด้วย ผมเชื่อว่า )------------------- จำกัดเฉินฉาง เซิง ลืมตา และลุกขึ้นยืน อีกครั้ง เขาเหลือบมองไปรอบ ๆและทำลายสวนการทำลายสวนยังทำลายสวน , ทะเลสาบเย็นยังทะเลสาบเย็น แต่ในปัจจุบัน ในสายตาของเขา มันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงไม่กี่กลีบกระจายไปรอบ ๆ ทะเลสาบที่ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้อง และไม่มีความหมาย แต่มุมมองนี้เป็นเดียวกันตลอดทั้งสี่ฤดูกาลและไม่มีวันเปลี่ยนแปลง สิ่งเดียวที่เปลี่ยนไปคือเพียงต้นไม้ยังมีชีวิตอยู่ขอบของทะเลสาบที่มีอยู่มากมาย หิน และไม่มีการหยุดพักระหว่างพวกเขา แต่ในด้านอื่น ๆของทะเลสาบซึ่งอยู่ใกล้กับผนังเก่า หินไม่ได้ มันดูเหมือนจะเป็นทางออกในความมืด แต่เขารู้ว่าไม่ใช่ทางออก แต่เป็นจังหวะที่ยังไม่เสร็จต้นเบอร์รี่โหลดูบรรทัดขึ้นที่นี่นี้คือตัว " ตง "