We argue that much of the prior evi

We argue that much of the prior evidence consistent with the proprietary cost hypothesis
is also consistent with an alternative ‘‘agency cost’’ hypothesis that posits disclosures are
withheld as a result of conflicts of interest between managers and shareholders. Nevertheless,
prior segment reporting papers do not attempt to directly test whether managerial selfinterest
plays a role in segment aggregation decisions. Even in the broader empirical disclosure
literature, scant evidence exists on the agency cost motive for withholding
disclosure.3

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราโต้แย้งเท่าที่ทราบหลักฐานสอดคล้องกับสมมติฐานต้นทุนกรรมสิทธิ์ก็สอดคล้องกับสมมติฐานการสำรองนิ้วหน่วยต้นทุน '' ที่ posits มีการเปิดเผยข้อมูลหักผลประโยชน์ความขัดแย้งระหว่างผู้บริหารและผู้ถือหุ้น อย่างไรก็ตามเซ็กเมนต์ก่อนรายงานเอกสารไม่พยายามที่จะทดสอบว่าบริหารโดยตรง selfinterestบทบาทในการตัดสินใจรวมเซ็กเมนต์ แม้ในการเปิดเผยผลกว้างขึ้นวรรณกรรม หลักฐานไม่เพียงพออยู่ในแรงจูงใจต้นทุนหน่วยงานสำหรับหักณที่จ่ายdisclosure.3

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรายืนยันว่ามากของหลักฐานก่อนสอดคล้องกับสมมติฐานค่าใช้จ่ายที่เป็นกรรมสิทธิ์
ยังมีความสอดคล้องกับทางเลือก '' หน่วยงานค่าใช้จ่าย '' สมมติฐานที่ว่า posits การเปิดเผยข้อมูลจะถูก
ระงับเป็นผลมาจากความขัดแย้งทางผลประโยชน์ระหว่างผู้บริหารและผู้ถือหุ้น อย่างไรก็ตาม
ส่วนเอกสารก่อนการรายงานไม่พยายามที่จะทดสอบโดยตรงไม่ว่าจะ selfinterest การบริหารจัดการ
มีบทบาทในส่วนการตัดสินใจรวมตัว แม้จะอยู่ในการเปิดเผยข้อมูลเชิงประจักษ์ที่กว้าง
วรรณกรรมหลักฐานขาดแคลนอยู่ในแรงจูงใจค่าใช้จ่ายหน่วยงานหัก ณ ที่จ่ายสำหรับ
disclosure.3

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราโต้เถียงกันมากว่าชาติก่อนหลักฐานที่สอดคล้องกับต้นทุน ซึ่งสอดคล้องกับสมมติฐาน
เป็นทางเลือก 'agency ' ต้นทุน ' ' ไว้ว่า การเปิดเผยข้อมูลที่เป็น posits
ระงับเป็นผลมาจากความขัดแย้งระหว่างผู้บริหาร และผู้ถือหุ้น โดย
รายงานเอกสารไม่พยายามโดยตรง ทดสอบว่าบริหาร selfinterest
ส่วนก่อนบทบาทในการตัดสินใจของกลุ่ม แม้ในการเปิดเผยข้อมูลหลักฐานเชิงประจักษ์ที่กว้างขึ้น
วรรณกรรม ขาดแคลนที่มีอยู่แรงจูงใจค่าใช้จ่ายหน่วยงานที่ 3
เปิดเผย