At 24 h postprandial, hepatic GK an

At 24 h postprandial, hepatic GK and PK activities did not show significant differences among the treatments. While significantly higher G6Pase activity was observed in fish fed with the cellulose diet compared to those fed with the maltose diet, which might be due to the lower hepatic glycogen store in cellulose group. G6PDH is one of the key enzymes of the pentose phosphate pathway involved in fatty acid synthesis (Enes et al., 2009). In this study, fish fed with dietary digestible polysaccharides (dextrin) showed higher G6PDH activity compared to fish fed with dietary glucose or cellulose, which was consistent with the results of whole body lipid and plasma lipid content. Similar results have been reported in grouper, gilthead sea bream and tilapia (Enes et al., 2010, Lin and Shiau, 1995 and Shiau and Lin, 2002). In contrast, cobia and rainbow trout fed with a glucose diet showed higher G6PDH activity than fish fed with a starch diet (Cui et al., 2010 and Hung and Storebakken, 1994).
In conclusion, present results indicate that dextrin is the best carbohydrate source for blunt snout bream, which improved glycolysis pathway and the pentose phosphate pathways, and depressed gluconeogenesis pathway. Although digestible carbohydrate source did not affect growth performance, feed utilization was more efficient in fish fed with polysaccharide diets compared to those fed with glucose diet. Cellulose cannot be used by blunt snout bream, which induced poor feed utilization and high feed intake.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน 24 ชม postprandial กิจกรรม GK และ PK ตับไม่ได้แสดงความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการรักษา ในขณะที่อย่างมีนัยสำคัญสูง G6Pase กิจกรรมถูกพบในปลาที่เลี้ยง ด้วยอาหารเซลลูโลสเมื่อเทียบกับผู้ที่เลี้ยง ด้วยอาหาร maltose ซึ่งอาจจะเกิดจากไกลโคเจนที่ตับล่างเก็บในกลุ่มเซลลูโลส G6PDH เป็นหนึ่งของเอนไซม์สำคัญของการสฟอสเฟตเกี่ยวข้องกับการสังเคราะห์กรดไขมัน (Enes et al., 2009) ในการศึกษานี้ ปลาเลี้ยง ด้วยอาหาร digestible polysaccharides (dextrin) แสดงเนื้อหากิจกรรม G6PDH สูงเมื่อเทียบกับปลาที่เลี้ยง ด้วยอาหารกลูโคสหรือเซลลูโลส ซึ่งสอดคล้องกับผลลัพธ์ของระดับไขมันในเลือดทั้งร่างกายและระดับไขมันในเลือดพลาสมา มีการรายงานผลลัพธ์ที่คล้ายกันในปลากะรัง gilthead ทะเลทรายแดง และปลานิล (Enes et al., 2010 หลิน และ Shiau, 1995 และ Shiau และ หลิน 2002) ในทางตรงกันข้าม ปลาช่อนทะเลและเรนโบว์เทราต์เลี้ยง ด้วยอาหารกลูโคสพบกิจกรรม G6PDH สูงกว่าปลาที่เลี้ยง ด้วยอาหารแป้ง (Cui et al., 2010 และฮัง และ Storebakken, 1994)เบียดเบียน ผลลัพธ์ที่มีระบุ dextrin ที่เป็นแหล่งคาร์โบไฮเดรตดีที่สุดสำหรับทรายแดง snout ทื่อ ทางเดิน glycolysis และมนต์ฟอสเฟต pentose และหดหู่ทางเดินการสร้างกลูโคส แม้ว่าแหล่งคาร์โบไฮเดรต digestible ไม่ได้มีผลต่อประสิทธิภาพการเจริญเติบโต การใช้ประโยชน์อาหารมีมากในปลาที่เลี้ยง ด้วยอาหาร polysaccharide ที่เปรียบเทียบกับผู้ที่เลี้ยง ด้วยอาหารระดับน้ำตาลใน ไม่สามารถใช้เซลลูโลส โดยทรายแดง snout ทื่อ ซึ่งทำให้เกิดการใช้ประโยชน์อาหารที่ดีและการบริโภคอาหารสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวลา 24 ชั่วโมงภายหลังตอนกลางวัน, กิจกรรม GK และ PK ตับไม่ได้แสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างชุดการทดลอง ในขณะที่กิจกรรม G6Pase สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญพบว่าในปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารเซลลูโลสเมื่อเทียบกับผู้ที่เลี้ยงด้วยอาหารมอลโตสซึ่งอาจจะเนื่องมาจากการจัดเก็บไกลโคเจนในตับลดลงในกลุ่มเซลลูโลส G6PDH เป็นหนึ่งในเอนไซม์ที่สำคัญของทางเดินฟอสเฟต pentose มีส่วนร่วมในการสังเคราะห์กรดไขมัน (Enes et al., 2009) ในการศึกษานี้ปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารที่ย่อย polysaccharides (เดกซ์ทริน) แสดงให้เห็นว่ากิจกรรม G6PDH ที่สูงขึ้นเมื่อเทียบกับปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารกลูโคสหรือเซลลูโลสซึ่งสอดคล้องกับผลของไขมันในร่างกายและพลาสม่าไขมัน ผลที่คล้ายกันได้รับการรายงานในปลาเก๋า, ทรายแดงทะเล gilthead และปลานิล (Enes et al., 2010, หลินและ Shiau 1995 และ Shiau และหลิน, 2002) ในทางตรงกันข้าม, ปลาช่อนทะเลและเรนโบว์เทราท์ที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีน้ำตาลกลูโคสที่แสดงให้เห็นว่ากิจกรรม G6PDH สูงกว่าปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีแป้ง (Cui et al., 2010 และ Hung และ Storebakken, 1994).
โดยสรุปผลที่ได้ชี้ว่าเดกซ์ทรินเป็นคาร์โบไฮเดรตที่ดีที่สุด แหล่งที่มาของทรายแดงจมูกทื่อซึ่งการปรับปรุงทางเดิน glycolysis และทางเดินฟอสเฟต pentose และทางเดิน gluconeogenesis หดหู่ แม้ว่าแหล่งคาร์โบไฮเดรตที่ย่อยไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการเจริญเติบโตการใช้อาหารสัตว์ก็มีประสิทธิภาพมากขึ้นในปลาที่เลี้ยงด้วยอาหาร polysaccharide เมื่อเทียบกับผู้ที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีน้ำตาลกลูโคส เซลลูโลสไม่สามารถนำมาใช้โดยทรายแดงจมูกทื่อซึ่งชักนำให้เกิดการใช้ประโยชน์ของอาหารที่ไม่ดีและปริมาณอาหารที่บริโภคสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวลา 24 ชั่วโมงหลังรับประทานอาหารและกิจกรรม GK ตับ PK ไม่ได้แสดงความแตกต่างระหว่างการรักษา ในขณะที่สูงกว่า g6pase กิจกรรมพบว่าในปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีน้ำตาลเมื่อเทียบกับผู้ที่เลี้ยงด้วยอาหาร ซึ่งอาจจะเนื่องจากการลดลงตับไกลโคเจนเก็บในกลุ่ม เซลลูโลสg6pdh เป็นหนึ่งในกุญแจของวิถีเพนโตสฟอสเฟตเอนไซม์ที่เกี่ยวข้องในการสังเคราะห์กรดไขมัน ( enes et al . , 2009 ) ในการศึกษานี้ ปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารที่ย่อยพอลิแซ็กคาไรด์ ( เดกซ์ทริน ) สูงกว่า g6pdh กิจกรรมเทียบกับปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารกลูโคสหรือเซลลูโลส ซึ่งสอดคล้องกับผลของไขมันในร่างกายและปริมาณไขมันในเลือด .ผลที่คล้ายกันได้รับการรายงานใน gilthead ปลาเก๋า ปลาตะเพียนและปลานิล ( enes et al . , 2010 , หลิน และ shiau , 2538 และ shiau และหลิน , 2002 ) ในทางตรงกันข้าม , ปลาช่อนทะเล และปลาเรนโบว์เทราท์เลี้ยงด้วยอาหารกลูโคส พบกิจกรรม g6pdh สูงกว่าปลาที่เลี้ยงด้วยอาหาร ( แป้งซุย et al . , 2010 และแขวนและ storebakken , 1994 ) .
สรุปผลพบว่า เดกซ์ทรินเป็นดีที่สุดแหล่งคาร์โบไฮเดรตสำหรับทื่อจมูกแดง ซึ่งการปรับปรุงวิถีไกลโคลิซีสและเพนโตสฟอสเฟต สัมภาระ และหดหู่กลูโคนีโอเจเนซิสเส้นทาง แม้ว่าแหล่งคาร์โบไฮเดรตที่ย่อยไม่มีผลต่อการเจริญเติบโต การใช้อาหารมีประสิทธิภาพในปลาที่เลี้ยงด้วยสารอาหาร เมื่อเทียบกับผู้ที่เลี้ยงด้วยอาหารกลูโคสไม่ได้ใช้จมูกแดงโดยมีเซลลูโลส ซึ่งเกิดจากการใช้อาหารที่ไม่ดีและการบริโภคอาหารสูง .