A number of wood species is highly

A number of wood species is highly valued for the ability of their
heartwood to naturally resist biodegradation; these include
redwood, cedars, teak, and many tropical hardwoods. The durability
of these species generally relates to the presence of fungitoxic
extractives in the heartwood, although enhanced water resistance
and the presence of mineral deposits can also impart resistance
against specific agents of decay (Scheffer and Cowling, 1966; Hillis,
1987). The reputations of these species for durability were largely
developed through experiences with lumber derived from oldgrowth
trees. As the forest products industry has transitioned
from using old-growth resources to more heavily managed forests,
changes have been observed in durability. In some cases, the
changes are due to a higher proportion of non-durable sapwood,
but a number of studies has shown that heartwood from secondgrowth
teak and redwood may be less durable (Clark and
Scheffer, 1983; Mockus-Lubin et al., 1986; Nault, 1988; Freitag
and Morrell, 2001; Haupt et al., 2003). It has also long been

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำนวนของสายพันธุ์ไม้มีมูลค่าสูงสำหรับความสามารถของแก่น
ของพวกเขาเพื่อต่อต้านการย่อยสลายตามธรรมชาติเหล่านี้รวม
เรดวู้ด, ต้นสนไม้สักและไม้เนื้อแข็งเขตร้อนมากมาย
ความทนทานของสายพันธุ์เหล่านี้โดยทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวของ extractives
fungitoxic ในแก่นแม้ว่าน้ำ
เพิ่มความต้านทานและการปรากฏตัวของเงินฝากแร่นอกจากนี้ยังสามารถให้ความต้านทาน
กับตัวแทนที่เฉพาะเจาะจงของการสลายตัว (Scheffer และ cowling, 1966; Hillis
1987) ชื่อเสียงของสายพันธุ์เหล่านี้ให้มีความคงทนเป็นส่วนใหญ่
พัฒนาผ่านประสบการณ์กับไม้ที่ได้มาจากต้นไม้ oldgrowth
เป็นป่าอุตสาหกรรมผลิตภัณฑ์ได้ transitioned
จากการใช้ทรัพยากรเก่าการเจริญเติบโตเพื่อการจัดการป่าไม้มากขึ้นการเปลี่ยนแปลง
ได้รับการปฏิบัติในความทนทาน ในบางกรณี
การเปลี่ยนแปลงเนื่องจากสัดส่วนที่สูงขึ้นของกระพี้ไม่คงทน
แต่จำนวนของการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าแก่น secondgrowth
สักและเรดวู้ดอาจจะคงทนน้อยกว่า (คลาร์กและ
Scheffer, 1983; Mockus-Lubin, et al, 1986. nault, 1988; Freitag
และ Morrell, 2001; Haupt et al, 2003). มันก็มีมานานแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จำนวนพันธุ์ไม้ที่มีคุณค่าสำหรับความสามารถของตน
heartwood ฝืนธรรมชาติ biodegradation ได้แก่
เรดวูด ซีดาร์ ไม้สัก ไม้เนื้อแข็งเขตร้อนมาก และ อายุการใช้งาน
เหล่านี้ สายพันธุ์ทั่วไปกับของ fungitoxic
extractives ใน heartwood แม้ว่าเพิ่มความต้านทานน้ำ
และของฝากแร่ยังสามารถสอนต้านทาน
กับตัวแทนเฉพาะของผุ (Scheffer และ Cowling, 1966 รับ,
1987) ย่อมพันธุ์สำหรับอายุการใช้งานส่วนใหญ่ถูก
พัฒนาผ่านประสบการณ์กับไม้ที่มาจาก oldgrowth
ต้นไม้ เป็นป่ามี transitioned อุตสาหกรรมผลิตภัณฑ์
ใช้ทรัพยากรเติบโตอายุมากกว่าจัดการป่า,
เปลี่ยนแปลงมีได้พบในอายุการใช้งาน ในบางกรณี การ
เปลี่ยนแปลงได้เนื่องจากสัดส่วนที่สูงของ sapwood ไม่คงทน,
แต่จำนวนของการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่า heartwood จาก secondgrowth
อาจจะทนทานน้อยสักและเรดวูด (Clark และ
Scheffer, 1983 Mockus Lubin et al., 1986 Nault, 1988 อย่างไร Freitag
Morrell, 2001 และ Haupt et al., 2003) ก็ยังได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จำนวนของสายพันธุ์ไม้มีคุณค่าในความสามารถของ
ไม้แก่นของพวกเขาเพื่อต่อต้านธรรมชาติ biodegradation
ซึ่งจะช่วยเป็นอย่างสูงซึ่งรวมถึงต้นสนขนาดใหญ่ไม้สักและไม้เนื้อแข็งแบบเขตร้อนจำนวนมาก ความทนทานที่
ของสายพันธุ์นี้โดยทั่วไปแล้วเกี่ยวข้องกับการมีอยู่ของ extractives fungitoxic
ซึ่งจะช่วยในการต่อต้านไม้แก่นที่แม้ว่าน้ำเพิ่มขึ้น
ซึ่งจะช่วยให้การประชุมและเงินฝากของแร่สามารถให้การต่อต้านยัง
กับ Agent เฉพาะของฟันผุ( scheffer และ cowling 1966 hillis
1987 ) กิตติศัพท์ของพันธุ์ไม้เหล่านี้เพื่อความทนทานได้พัฒนาขึ้นมาจากประสบการณ์พร้อมด้วยไม้ที่ได้จากต้น oldgrowth

ส่วนใหญ่ เป็นอุตสาหกรรม ผลิตภัณฑ์ เป็นป่าที่ได้ถ่ายโอนไป
จากการใช้ทรัพยากรเก่า - การขยายตัวในป่ามากมีการจัดการ
การเปลี่ยนแปลงได้รับการสังเกตเห็นในความทนทาน ในบางกรณีที่
ตามมาตรฐานการเปลี่ยนแปลงจะมีสัดส่วนที่สูงขึ้นของ sapwood ไม่คงทน
แต่จำนวนของการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าไม้แก่นจาก secondgrowth
ไม้สักและเก่าแก่พร้อมขื่อไม้เรดวู้ดอาจน้อยลงความแข็งแรงทนทาน( Clark และ
scheffer 1983 mockus-lubin et al . 1986 nault 1988 freitag
และ morrell 2001 haupt et al . 2003 ) นอกจากนั้นยังมีความยาว