Perfunctory as it was, though, it s

Perfunctory as it was, though, it succeeded in its object. Miss Hartnell, it is true, saw no signs of life. On the contrary, she saw, through the window, Mrs. Spenlow lying on the hearthrug - dead.

'Of course,' said Miss Hartnell, telling the story afterward, 'I managed to keep my head. That Politt creature wouldn't have had the least idea of what to do. 'Got to keep our heads,' I said to her. 'You stay here and I'll go for Constable Palk.' She said something about not wanting to be left, but I paid no attention at all. One has to be firm with that sort of person. I've always found they enjoy making a fuss. So I was just going off when, at that very moment, Mr. Spenlow came round the corn er of the house.'

Here Miss Hartnell made a significant pause. It enabled her audience to ask breathlessly, 'Tell me, how did he look?'

Miss Hartnell would then go on: 'Frankly, I suspected something at once! He was far too calm. He didn't seem surprised in the least. And you may say what you like, it isn't natural for a man to hear that his wife is dead and display no emotion what ever.'

Everybody agreed with this statement.

The police agreed with it too. So suspicious did they consider Mr. Spenlow's detachment that they lost no time in ascertaining how that gentleman was situated as a result of his wife's death. When they discovered that Mrs. Spenlow had been the money ed partner, and that her money went to her husband under a will made soon after their marriage, they were more suspicious than ever.

Miss Marple, that sweet-faced (and some said vinegar-tongued) elderly spinster who lived in the house next to the rectory, was interviewed very early - within half an hour of the discovery of the crime. She was approached by Police Constable Palk, importantly thumbing a notebook. 'If you don't mind, ma'am, I've a few questions to ask you.'

Miss Marple said, 'In connection with the murder of Mrs. Spenlow?'

Palk was startled. 'May I ask, madam, how you got to know of it?'

'The fish,' said Miss Marple.

The reply was perfectly intelligible to Constable Palk. He assumed correctly that the fishmonger's boy had brought it, together with Miss Marple's evening meal.

Miss Marple continued gently, 'Lying on the floor in the sitting room, strangled - possibly by a very narrow belt. But whatever it was, it was taken away.'

Palk's face was wrathful. 'How that young Fred gets to know everything -'

Miss Marple cut him short adroitly. She said, 'There's a pin in your tunic.'

Constable Palk looked down, startled. He said, 'They do say: 'See a pin and pick it up, all the day you'll have good luck.'

'I hope that will come true. Now what is it you want me to tell you?'

Constable Palk cleared his throat, looked important, and consulted his notebook. 'Statement was made to me by Mr. Arthur Spenlow, husband of the deceased. Mr. Spenlow says that at two-thirty, as far as he can say, he was rung up by Miss Marple and asked if he would come over at a quarter past three, as she was anxious to consult him about something. Now, ma'am, is that true?'

'Certainly not,' said Miss Marple.

'You did not ring up Mr. Spenlow at two-thirty?'

'Neither at two-thirty nor any other time.'

'Ah,' said Constable Palk, and sucked his moustache with a good deal of satisfaction.

'What else did Mr. Spenlow say?'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขอไปทีก็ แม้ว่า มันประสบความสำเร็จในวัตถุของ นางสาว Hartnell มันเป็นความจริง เห็นไม่มีร่องรอยของสิ่งมีชีวิต ดอก เธอเห็น ผ่านหน้าต่าง Spenlow นางนอน hearthrug - ตาย'แน่นอน กล่าวว่า นางสาว Hartnell บอกเรื่องราวหลัง, ' ฉันจัดการให้หัวของฉัน สิ่งมีชีวิตที่ Politt จะไม่ได้มีความคิดน้อยที่สุดของสิ่งที่ต้องทำ 'มีให้หัวของ ผมพูดกับเธอ "คุณอยู่ที่นี่ และฉันจะไปคอนสตาเบิล Palk" เธอพูดอย่างไม่อยากถูกทิ้ง แต่ฉันจ่ายไม่สนใจเลย หนึ่งยังต้องยืนยัน ด้วยการเรียงลำดับที่ของบุคคล เสมอฉันได้พบพวกเขาเพลิดเพลินไปกับการทำยุ่งยาก เพื่อฉันเพียงจะปิดเมื่อ ขณะที่มาก นาย Spenlow มาปัดข้าวโพดเอ้อ บ้าน.'ที่นี่ Hartnell นางสาวได้หยุดชั่วคราวอย่างมีนัยสำคัญ มันเปิดเธอฟังสอบถาม breathlessly 'บอกฉัน วิธีทำเขาดูบ้าง'แล้วจะไป Hartnell นางสาว: ' ตรงไปตรงมา ผมสงสัยว่าบางสิ่งบางอย่างในครั้งเดียว เขาเงียบสงบเกินไป เขาไม่ได้ดูประหลาดใจอย่าง และคุณอาจพูดอะไรที่คุณชอบ ไม่ธรรมชาติสำหรับมนุษย์จะได้ยินว่าภรรยาของเขาตาย และแสดงอารมณ์ไม่อะไรเคย 'ทุกคนตกลงกับคำสั่งนี้ตำรวจยอมรับกับมันเกินไป ดังนั้นสงสัยพวกเขาไม่พิจารณาปลดนาย Spenlow ที่พวกเขาสูญเสียเวลาใน ascertaining วิธีตั้งสุภาพบุรุษที่เป็นผลมาจากความตายของภรรยาของเขา เมื่อพวกเขาพบว่า นาง Spenlow ได้เงินคู่ ed และว่า เงินของเธอไปเธอสะสมภายใต้จะเกิดขึ้นเร็ว ๆ นี้หลังจากแต่งงานของพวกเขา พวกเขาสงสัยมากขึ้นกว่าเดิมนางสาว Marple ที่หวานหน้า (และบางคนกล่าวว่า tongued น้ำส้มสายชู) spinster ผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในบ้านติดเร็ค ได้สัมภาษณ์เร็วมาก- ภาย ในครึ่งชั่วโมงของการค้นพบของอาชญากรรม เธอถูกทาบทาม โดยตำรวจคอนสตาเบิล Palk, thumbing สำคัญคือสมุดบันทึก 'ถ้าคุณไม่ทราบ ma'am ผมคำถามจะถามคุณ'นางสาว Marple กล่าวว่า 'พร้อมกับฆ่านาง Spenlow 'Palk ถูก startled ' ผมขอให้ ผู้หญิง วิธีคุณได้รับรู้มันหรือไม่ ''ปลา นางสาว Marple กล่าวการตอบถูก intelligible เชิญไปคอนสตาเบิล Palk เขาถือว่าถูกต้องให้เด็กของ fishmonger ได้นำมัน พร้อมอาหารเย็นนางสาว Marpleนางสาว Marple ต่อเบา ๆ, ' นอนอยู่บนพื้นในห้องนั่งเล่น ผูกคอตายอาจ โดยสายพานแคบมาก แต่สิ่งที่มันเป็น มันถูกตัดออกไป 'ใบหน้าของ Palk พล่านได้ 'วิธี Fred ที่เยาวชนได้รับรู้ทุกอย่าง-'นางสาว Marple ด้วนเขากายทะมัดทะแมงขึ้น เธอกล่าวว่า 'ไม่มี pin ในเสื้อคลุมของคุณ'Palk คอนสตาเบิลมองลง startled เขากล่าวว่า, ' ว่า: 'ดู pin และรับ ทุกวันคุณจะมีโชคดี'' หวังที่จะมาเป็นจริง ตอนนี้ มันคืออะไรคุณต้องการให้ฉันบอกคุณ? "Palk คอนสตาเบิลล้างคอเขา สำคัญ ดู และรับคำแนะนำสมุดบันทึกของเขา ' งบทำผม โดยคุณ Arthur Spenlow สามีของผู้ตาย นาย Spenlow กล่าวว่า ที่สองสามสิบ เท่าที่เขาสามารถพูด เขารุ่งขึ้น โดยนางสาว Marple และขอถ้า เขาจะมาในสามไตรมาสผ่านมา ขณะที่เธอกังวลที่จะปรึกษาเขาเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง ตอนนี้ ma'am เป็นที่ true หรือไม่ '"ไม่แน่นอน นางสาว Marple กล่าว'คุณไม่ไม่บันทึก Spenlow นายที่สามสิบสองหรือไม่''ไม่เวลาสองสามสิบ หรือใด ๆ อื่น ๆ "'Ah กล่าวว่า คอนสตาเบิล Palk และดูด moustache ของเขา ด้วยความประทับใจความพึงพอใจ'อะไรได้ Spenlow นายว่า '

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พอเป็นพิธีที่มันเป็น แต่ก็ประสบความสำเร็จในวัตถุ นางสาวฮาร์ตเนมันเป็นความจริงที่เห็นสัญญาณของชีวิตไม่มี ในทางตรงกันข้ามเธอเห็นผ่านหน้าต่างนาง Spenlow นอนอยู่บน hearthrug -. ตาย'แน่นอน' กล่าวว่านางสาวฮาร์ตเน, เล่าเรื่องหลังจากนั้น 'ฉันจัดการเพื่อให้หัวของฉัน สิ่งมีชีวิตที่ Politt ที่จะไม่ได้มีความคิดที่น้อยที่สุดของสิ่งที่ต้องทำ 'Got เพื่อให้หัวของเรา' ผมพูดกับเธอ 'คุณอยู่ที่นี่และฉันจะไปหาตำรวจป้าพอล์ค.' เธอบอกว่าบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับการไม่ต้องการที่จะถูกทิ้งไว้ แต่ผมให้ความสนใจที่ไม่ทั้งหมด หนึ่งจะต้องมี บริษัท ที่มีการจัดเรียงของบุคคลนั้น ฉันได้พบเสมอพวกเขาสนุกกับการทำเอะอะ ดังนั้นผมก็จะออกเมื่อในขณะที่นาย Spenlow มารอบเอ้อข้าวโพดของบ้าน. ' นี่นางสาวฮาร์ตเนทำให้หยุดอย่างมีนัยสำคัญ มันใช้งานผู้ชมของเธอจะถามกระหืดกระหอบ 'บอกฉันว่าเขามอง?' นางสาวฮาร์ตเนจากนั้นก็จะไปใน: 'ตรงไปตรงมาผมสงสัยว่าบางสิ่งบางอย่างในครั้งเดียว! เขาก็ยังห่างไกลความสงบเกินไป เขาไม่ได้ดูเหมือนประหลาดใจในอย่างน้อย และคุณอาจจะบอกว่าสิ่งที่คุณต้องการก็ไม่ได้เป็นธรรมชาติสำหรับคนที่ทราบว่าภรรยาของเขาตายไปแล้วและแสดงอารมณ์ความรู้สึกที่ไม่มีสิ่งที่เคย. ' ทุกคนเห็นด้วยกับคำสั่งนี้. ตำรวจเห็นด้วยกับมันมากเกินไป ดังนั้นไม่น่าสงสัยพวกเขาพิจารณาปลดนาย Spenlow ที่พวกเขาไม่เสียเวลาในการค้นคว้าวิธีสุภาพบุรุษที่อยู่เป็นผลมาจากการตายของภรรยา เมื่อพวกเขาค้นพบว่านาง Spenlow ได้รับเงินหุ้นส่วนเอ็ดและที่เงินของเธอไปกับสามีของเธอภายใต้จะทำเร็ว ๆ นี้หลังจากการแต่งงานของพวกเขาพวกเขาเป็นที่น่าสงสัยมากขึ้นกว่าเดิม. มิสมาร์เปิ้ลที่หวานเผือด (และบางน้ำส้มสายชูกล่าวว่า -tongued) สามีผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในบ้านที่อยู่ติดกับบ้านพักได้รับการสัมภาษณ์มากในช่วงต้น - ภายในครึ่งชั่วโมงของการค้นพบของอาชญากรรม เธอได้รับการติดต่อจากตำรวจป้าพอล์คที่สำคัญพลิกโน๊ตบุ๊ค ถ้าคุณไม่ทราบแหม่ม, ฉันได้ไม่กี่คำถามที่จะถามคุณ. ' มิสมาร์เปิ้ลกล่าวว่า "ในการเชื่อมต่อกับการฆาตกรรมนาง Spenlow? ' ป้าพอล์คก็ต้องสะดุ้ง 'ฉันขอถามแหม่มวิธีการที่คุณได้รู้ว่ามันได้หรือไม่' 'ปลา' กล่าวว่ามิสมาร์เปิ้. ตอบเป็นที่ดีที่สุดที่จะเข้าใจตำรวจป้าพอล์ค เขาคิดว่าถูกต้องว่าเด็กคนขายปลาที่ได้นำมาร่วมกับอาหารเย็นของมิสมาร์เปิ้. มิสมาร์เปิ้ยังคงเบา ๆ 'นอนอยู่บนพื้นในห้องนั่งเล่น, รัดคอ - อาจจะเป็นเข็มขัดแคบมาก แต่สิ่งที่มันเป็นก็ถูกนำตัวไป. ' ใบหน้าป้าพอล์คเป็นแค้น 'วิธีที่หนุ่มเฟร็ดได้รับรู้ทุกอย่าง -' มิสมาร์เปิ้ตัดเขาสั้นช่ำชอง เธอบอกว่า 'มีขาในเสื้อคลุมของคุณเป็น.' ตำรวจป้าพอล์คมองลงไปตกใจ เขากล่าวว่า 'พวกเขากล่าวว่า. ดูขาและหยิบมันขึ้นมาทุกวันคุณจะมีโชคดี' 'ผมหวังว่าจะเป็นจริง ตอนนี้มันเป็นสิ่งที่คุณต้องการให้ฉันไปบอกคุณ? ' ตำรวจป้าพอล์ล้างลำคอของเขามองที่สำคัญและปรึกษาสมุดบันทึกของเขา 'งบถูกสร้างขึ้นมาให้ฉันโดยนายอาร์เธอร์ Spenlow สามีของผู้ตาย นาย Spenlow กล่าวว่าที่ 2-30 เท่าที่เขาสามารถพูดได้ว่าเขาได้รับรุ่งขึ้นโดยมิสมาร์เปิ้และถามว่าเขาจะมาที่ 03:15 ขณะที่เธอก็อยากจะปรึกษาเขาเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง ตอนนี้แหม่มคือว่าจริงหรือไม่? ' 'ไม่แน่นอน' กล่าวว่ามิสมาร์เปิ้. 'คุณไม่ได้แหวนขึ้นนาย Spenlow ที่ 2-30?' 'ทั้งที่ 2-30 หรือเวลาอื่น ๆ .' 'อา 'ตำรวจป้าพอล์คกล่าวและดูดหนวดของเขากับการจัดการที่ดีของความพึงพอใจ. 'อะไรไม่นาย Spenlow พูด?'

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขอไปที ตามที่มันเป็น แต่มันก็เป็นวัตถุ คุณฮาร์ตเนล มันเป็นจริง เห็นไม่มีสัญญาณของชีวิต ในทางตรงกันข้าม เธอเห็นผ่านทางหน้าต่าง คุณนาย spenlow นอนบน hearthrug - ตาย ทุ่มทุนสร้างอย่างมากแถบจะแน่นอน

' ' มิสฮาร์ตเนล บอกเรื่องราวหลังจากนั้น ฉันจัดการเพื่อให้หัวของฉัน ที่เพอลิตสิ่งมีชีวิตไม่ได้มีความคิดน้อย ทำอะไร . . . ต้องเก็บหัวของเรา ' ผมพูดกับเธอคุณอยู่นี่นะ ฉันไปให้ตำรวจ พ็อก ' เธอพูดบางอย่างเกี่ยวกับ ไม่อยากทิ้ง แต่ผมจ่าย ไม่มีความสนใจเลย หนึ่งจะต้องมั่นคงกับคนแบบนั้น ฉันได้พบเสมอว่าพวกเขาสนุกกับการก่อความวุ่นวาย ฉันแค่จะปิดเมื่อไหร่ ในช่วงเวลานั้น คุณ spenlow เข้ามาโพดเอ้อของบ้าน '

ที่นี่คุณฮาร์ตเนลทำให้สถิติหยุดทำให้ผู้ชมถาม breathlessly ' บอก เขาดูเป็นยังไง ?

คุณฮาร์ตเนลก็แล้วไป : ' ผมสงสัยอะไรเลย เขาอยู่ไกล นิ่งเกินไป เขาดูไม่ประหลาดใจเลยแม้แต่น้อย และคุณอาจจะพูดในสิ่งที่คุณต้องการ มันไม่ธรรมชาติสำหรับผู้ชายได้ยินว่าภรรยาของเขาตาย และไม่แสดงอารมณ์อะไรเลย . . .

ทุกคนเห็นด้วยกับแถลงการณ์นี้

ตำรวจเห็นด้วยกับมันด้วย งั้นสงสัยพวกเขาพิจารณาปลดนาย spenlow ที่พวกเขาสูญเสียเวลาในการสืบหาว่า สุภาพบุรุษ ตั้งอยู่ที่เป็นผลจากการตายของภรรยาของเขา เมื่อพวกเขาค้นพบว่าคุณได้รับเงิน spenlow หุ้นส่วนเอ็ด และเงินที่เธอได้ไปกับสามีของเธอภายใต้จะทำในไม่ช้าหลังจากแต่งงานของพวกเขาที่พวกเขาสงสัยมากขึ้นกว่าเดิม มิสมาร์เปิ้ล

,หวานจนเจอ ( และบางคนบอกว่าส้มปาก ) ผู้สูงอายุโสดที่อาศัยอยู่ในบ้านข้างๆโบสถ์ ให้สัมภาษณ์เช้ามาก - ภายในครึ่งชั่วโมงของการค้นพบของอาชญากรรม เธอได้รับการติดต่อจาก พลตำรวจพ็อกที่สําคัญ thumbing โน๊ตบุ๊ค’ ถ้าคุณไม่รังเกียจ ผมมีคำถามบางอย่างจะถามคุณค่ะ '

มิสมาร์เปิ้ลกล่าวว่าในการเชื่อมต่อกับการตายของนาง spenlow ?

' พ็อกตกใจ ขอถามหน่อยครับ ว่าคุณต้องรู้ว่ามัน ?

' ปลา ' มิสมาร์เปิ้ล

ตอบกลับเป็นอย่างดีรวมถึงตำรวจพ็อก . เขาสันนิษฐานได้อย่างถูกต้องที่ร้านขายปลาบอยนำมันกันกับมิสมาร์เปิ้ลมื้ออาหารเย็น

มิสมาร์เปิ้ลยังคงเบา ๆ " นอนบนพื้นในห้องนั่งเล่น รัดด้วยเข็มขัด - อาจจะแคบมาก แต่ยังไงก็เถอะมันถูกถ่ายค่ะ

พ็อกหน้าก็โกรธมาก . . . ว่าหนุ่มเฟร็ดจะรู้เรื่องทุกอย่าง -

มิสมาร์เปิ้ลตัดมันสั้น adroitly . เธอกล่าวว่า ' มีเข็มในเสื้อของคุณ . '

ตำรวจพ็อกก้มลงมองด้วยความตกใจ เขากล่าวว่า , ' เขาพูดว่า ' เห็นขาและหยิบมันขึ้นมาทุกวันคุณจะโชคดี "

ฉันหวังว่าจะเป็นจริง ตอนนี้นายต้องการให้ฉันบอกคุณ ?

ตำรวจพ็อกล้างคอ เขาดูที่สำคัญ และใช้โน๊ตบุ๊คของเขา’ สั่งให้ฉัน โดย นายอาร์เธอร์ spenlow สามีของผู้ตาย นาย spenlow บอกว่าสองสามสิบ เท่าที่เขาสามารถพูดได้ เขากำลังรุ่ง โดยมิสมาร์เปิ้ลและถามว่าเขาจะเข้ามาในไตรมาสสามที่ผ่านมา ในขณะที่เธอกังวลที่จะปรึกษาเขาเรื่องอะไร ตอนนี้ คุณผู้หญิง จริงหรือ ?

'certainly ไม่' มิสมาร์เปิ้ล

คุณไม่ได้โทรหานาย spenlow ที่สอง 30 ?

'neither ที่สอง 30 หรือเวลาอื่น ๆ . . .

'ah ' ตำรวจพ็อกและดูดหนวดของเขา ด้วยการจัดการที่ดีของความพึงพอใจ

'what อื่นคุณ spenlow พูด ?