CONCLUSIONSMost of the models used

CONCLUSIONS
Most of the models used to assess the adhesion of
probiotics in vitro represent simplifications of in vivo
conditions. However, some recommendations may be
made to bring the in vitro observations more in line with
the in vivo situation (Table II). Great care must be taken to
extrapolate from in vitro observations. In vitro models are
of great help in selecting probiotic candidates and are
indispensable instruments in the study of adhesion mechanisms.
Nonetheless, transient colonization and in vivo adhesion
of probiotics must be determined in vivo. Due to hostspecific
physiology, anatomy and intestinal microbiota
factors, this should be performed in the host for which
the probiotic is intended.
Considering all the factors influencing in vivo adhesion
that cannot be simulated in vitro, the validity of results from
in vitro adhesion assays remains extremely uncertain. The
assumed correlation between in vitro and in vivo adhesion
therefore requires urgent investigation, using adherent and
low-adherent isogenic strains with in vitro and in vivo

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยสรุปแล้ว
ส่วนใหญ่ของแบบจำลองที่ใช้ในการประเมินการยึดเกาะของ
โปรไบโอติกในหลอดทดลองตัวแทนของ simplifications ในร่างกาย
เงื่อนไข อย่างไรก็ตามคำแนะนำบางอย่างอาจจะ
ทำที่จะนำข้อสังเกตในหลอดทดลองมากขึ้นสอดคล้องกับ
สถานการณ์ในร่างกาย (ตารางที่ II) การดูแลที่ดีจะต้องนำไป
คาดการณ์จากการสังเกตในหลอดทดลอง ในหลอดทดลองรุ่นมี
การช่วยเหลือที่ดีในการเลือกผู้สมัครโปรไบโอติกและเป็น
เครื่องมือที่ขาดไม่ได้ในการศึกษากลไกการยึดเกาะ.
อย่างไรก็ตามการล่าอาณานิคมชั่วคราวและในการยึดเกาะที่ร่างกาย
ของโปรไบโอติกจะต้องได้รับการพิจารณาในร่างกาย เนื่องจาก hostspecific
สรีรวิทยากายวิภาคศาสตร์และ microbiota ลำไส้
ปัจจัยนี้ควรจะดำเนินการในการเป็นเจ้าภาพที่
โปรไบโอติกที่มีวัตถุประสงค์.
พิจารณาทุกปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อในร่างกายการยึดเกาะ
ที่ไม่สามารถจำลองในหลอดทดลอง, ความถูกต้องของผลที่ได้จาก
การยึดเกาะที่ตรวจในหลอดทดลองซาก มีความไม่แน่นอนอย่างมาก
ความสัมพันธ์ระหว่างสันนิษฐานในหลอดทดลองและในการยึดเกาะที่ร่างกาย
ดังนั้นจึงจำเป็นต้องตรวจสอบข้อเท็จจริงอย่างเร่งด่วนโดยใช้สานุศิษย์และ
ต่ำสานุศิษย์สายพันธุ์พันธุ์ที่มีในหลอดทดลองและในร่างกาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุปที่สุดของแบบจำลองที่ใช้ประเมินการยึดเกาะของโปรไบโอติกในหลอดทดลองโดยเป็นตัวแทนของ Simplificationsเงื่อนไข แต่บางข้ออาจเป็นให้นำหลอดตัวอย่างในบรรทัดกับในสถานการณ์ที่ตัว ( ตารางที่ 2 ) การดูแลที่ดีต้องถ่ายต่อคาดการณ์จากการสังเกต ในหลอดทดลองเป็นรุ่นช่วยที่ดีในการเลือกผู้สมัครของ โปรไบโอติก และเครื่องมือที่ขาดไม่ได้ในการศึกษากลไกการยึดเกาะอย่างไรก็ตาม มีการล่าอาณานิคมและฤทธิ์ในการยึดเกาะของโปรไบโอติกต้องมุ่งมั่นในสิ่งมีชีวิต เนื่องจาก hostspecificสรีรวิทยา กายวิภาคศาสตร์และลำไส้ไมโครไบโ ้าปัจจัยนี้ควรดำเนินการในพื้นที่ที่ส่วนโปรไบโอติกที่มีวัตถุประสงค์พิจารณาปัจจัยทั้งหมดที่มีผลต่อฤทธิ์ในการยึดเกาะที่ไม่สามารถจำลองในหลอดทดลอง , ความถูกต้องของผลลัพธ์จากในการยึดติดมาก ) ยังคงไม่แน่นอน ที่ถือว่าความสัมพันธ์ระหว่างในหลอดทดลองและในสัตว์ทดลอง การยึดเกาะดังนั้นจึงต้องมีการสอบสวนอย่างเร่งด่วน ใช้ติดและพลพรรค isogenic ต่ำในหลอดทดลองและในสัตว์สายพันธุ์ด้วย