INTRODUCTIONTelevision viewing has

INTRODUCTION
Television viewing has been associated with childhood obe-
sity in several epidemiologic studies (1). In a clinical trial, thirdand fourth-grade children who received intervention to reduce television viewing had lower body mass index (BMI; in kg/m2) values, tricep skinfold thicknesses, waist circumferences, and waist-to-hip ratios than did control subjects (2). Children who received the television-reduction intervention reduced the number of meals consumed during television viewing, and a trend toward lower intakes of high-fat foods was observed. Two of the hypothesized mechanisms through which television viewing is thought to promote childhood obesity are increased dietary intake from eating during viewing and eating highly advertised foods (1). Several studies provided ecologic evidence in support of these mechanisms. First, increased television viewing has been associated with increased energy intake (3–5). Adolescents whoreportedwatchingmoretelevisionalsoreportedeatingmore high-fat foods (6) and fast food, drinking more soft drinks, and consuming fewer fruits and vegetables (4). Likewise, in households in which the television is on during meals, children consume more red meat, pizza, snack foods, and soda and fewer fruits and vegetables (7). Second, several content analyses of children’s television programs showed that foods, especially high-fat or high-sugar foods, are frequently advertised on children’s television programs (8–11). Furthermore, an experiment conducted with preschool children showed that only a brief exposure to food advertisements embedded within children’s programming resulted in the children choosing the advertised brand of food over a similar unadvertised product (12). Prior studies of the effects of food advertising on older children’s food choices showed similar effects (13, 14).
Most previous epidemiologic research investigating the relation between television viewing and dietary intake has relied on separate reports of daily television viewing practices and dietary intake.Dataonwhatchildrenactuallyeatduringtelevisionviewing are lacking. Therefore, during 24-h dietary recalls, we collected data on the activities that children participated in while they ate each meal or snack. We used these data to describe the amount and types of foods consumed during television viewing, to examine the association between these types of foods and children’s BMI, and to compare the types of foods that children consumedwhenthetelevisionwasonwiththetypesoffoodsthat they consumed when the television was off.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำดูโทรทัศน์ได้เชื่อมโยงกับโอบีอีเด็ก-sity ในหลายการศึกษา epidemiologic (1) ในทางคลินิก thirdand เกรดสี่เด็กที่ได้รับการแทรกแซงเพื่อลดการดูโทรทัศน์มีดัชนีมวลกายต่ำ (BMI ใน kg/m2) ค่า tricep skinfold ความหนา เส้นรอบวงเอว เอวสะโพกอัตราส่วนกว่าไม่ควบคุม และวัตถุ (2) เด็กที่ได้รับการแทรกแซงโทรทัศน์ลดลดจำนวนอาหารที่ใช้ในระหว่างการดูโทรทัศน์ และโน้มต่ำบริโภคอาหารที่มีไขมันสูงถูกตรวจสอบ สองกลไก hypothesized ผ่านโทรทัศน์ที่ดูเป็นความคิดที่ส่งเสริมโรคอ้วนในวัยเด็กบริโภคอาหารเพิ่มขึ้นจากการรับประทานอาหารในระหว่างการดู และการรับประทานอาหารที่โฆษณาไว้สูง (1) หลายการศึกษาหลักฐานทางธรรมชาติสนับสนุนกลไกเหล่านี้ได้ ครั้งแรก เพิ่มโทรทัศน์ดูได้เชื่อมโยงกับการบริโภคพลังงานเพิ่มขึ้น (3 – 5) อาหารไขมันสูง whoreportedwatchingmoretelevisionalsoreportedeatingmore วัยรุ่น (6) และอาหาร ดื่มเครื่องดื่มเพิ่มเติม และการบริโภคผลไม้และผัก (4) น้อยลง ในทำนองเดียวกัน ในครัวเรือนซึ่งโทรทัศน์อยู่ในมื้ออาหาร เด็กกินเนื้อแดงมากขึ้น พิซซ่า อาหาร และโซดา และน้อยกว่าผัก และผลไม้ (7) วินาที หลายเนื้อหาวิเคราะห์ของเด็กโปรแกรมพบว่า มีโฆษณาอาหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไขมันสูง หรือ น้ำตาลสูงอาหาร ในรายการโทรทัศน์สำหรับเด็ก (8-11) บ่อย นอกจากนี้ การทดลองที่ดำเนินการกับเด็กก่อนวัยเรียนพบว่า เฉพาะค่าแสงโดยย่อการโฆษณาอาหารที่ฝังอยู่ภายในการเขียนโปรแกรมสำหรับเด็กให้เด็กเลือกแบรนด์โฆษณาของอาหารมากกว่าผลิตภัณฑ์ unadvertised คล้ายกัน (12) การศึกษาผลกระทบของการโฆษณาอาหารในอาหารของเด็กก่อนแสดงผลที่คล้ายกัน (13, 14)สุดก่อนหน้า epidemiologic วิจัยตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการดูโทรทัศน์และการบริโภคอาหารมีพึ่งรายงานแยกต่างหากของบริการดูวิธีปฏิบัติและการบริโภคอาหาร Dataonwhatchildrenactuallyeatduringtelevisionviewing จะขาด ดังนั้น ในระหว่างการเรียกคืนอาหาร 24 ชม. เราเก็บข้อมูลในกิจกรรมที่เด็กได้เข้าร่วมในขณะที่กินแต่ละมื้อหรืออาหารว่าง เราใช้ข้อมูลเหล่านี้เพื่ออธิบายปริมาณ และชนิดของอาหารที่บริโภคระหว่างโทรทัศน์ดู ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างชนิดของอาหารเหล่านี้และเด็ก BMI และเปรียบเทียบชนิดของอาหาร consumedwhenthetelevisionwasonwiththetypesoffoodsthat เด็กที่พวกเขาบริโภคเมื่อโทรทัศน์ปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
การชมโทรทัศน์ได้รับการเชื่อมโยงกับวัยเด็ก obe-
Sity ในการศึกษาทางระบาดวิทยาหลาย (1) ในการทดลองทางคลินิก thirdand เด็กสี่ชั้นประถมศึกษาปีที่ได้รับการแทรกแซงเพื่อลดการดูโทรทัศน์มีดัชนีมวลกายต่ำ (BMI; กก / m2) ค่า tricep skinfold ความหนาเส้นรอบวงเอวและอัตราส่วนกว่ากลุ่มควบคุมเอวต่อสะโพก (2) เด็กที่ได้รับการแทรกแซงโทรทัศน์ลดลงลดจำนวนของอาหารที่บริโภคในช่วงการดูโทรทัศน์และแนวโน้มการบริโภคที่ลดลงของอาหารไขมันสูงเป็นที่สังเกต สองของกลไกการตั้งสมมติฐานที่ผ่านการดูโทรทัศน์เป็นความคิดที่ส่งเสริมโรคอ้วนในเด็กเพิ่มขึ้นการบริโภคสารอาหารจากการรับประทานอาหารในระหว่างการดูและการรับประทานอาหารที่โฆษณาสูง (1) งานวิจัยหลายชิ้นให้หลักฐานเกี่ยวกับระบบนิเวศน์ในการสนับสนุนของกลไกเหล่านี้ ครั้งแรกที่ดูโทรทัศน์ที่เพิ่มขึ้นมีความเกี่ยวข้องกับการบริโภคพลังงานที่เพิ่มขึ้น (3-5) วัยรุ่น whoreportedwatchingmoretelevisionalsoreportedeatingmore อาหารที่มีไขมันสูง (6) และอาหารอย่างรวดเร็ว, การดื่มน้ำอัดลมมากขึ้นและการบริโภคผลไม้และผักน้อย (4) ในทำนองเดียวกันที่อยู่ในครัวเรือนที่มีโทรทัศน์อยู่ในระหว่างมื้ออาหารเด็กกินเนื้อแดงมากขึ้น, พิซซ่า, ขนมขบเคี้ยวและน้ำอัดลมและผลไม้น้อยลงและผัก (7) ประการที่สองหลายวิเคราะห์เนื้อหาของรายการโทรทัศน์สำหรับเด็กที่แสดงให้เห็นว่าอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีไขมันสูงหรือน้ำตาลสูงอาหารมีการโฆษณาบ่อยในรายการโทรทัศน์สำหรับเด็ก (8-11) นอกจากนี้การทดลองดำเนินการกับเด็กก่อนวัยเรียนพบว่ามีเพียงการสัมผัสสั้น ๆ กับการโฆษณาอาหารที่ฝังอยู่ภายในการเขียนโปรแกรมของเด็กส่งผลให้เด็กเลือกยี่ห้อที่โฆษณาของอาหารมากกว่าสินค้าที่คล้ายกัน unadvertised (12) การศึกษาก่อนจากผลกระทบของการโฆษณาอาหารในเด็กที่มีอายุมากกว่าการเลือกอาหารที่แสดงให้เห็นผลกระทบที่คล้ายกัน (13, 14).
ส่วนใหญ่การวิจัยทางระบาดวิทยาก่อนหน้าการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการดูโทรทัศน์และการบริโภคอาหารได้อาศัยในรายงานที่แยกต่างหากจากการปฏิบัติที่ดูโทรทัศน์ทุกวันและ intake.Dataonwhatchildrenactuallyeatduringtelevisionviewing อาหาร จะขาด ดังนั้นในระหว่างการเรียกคืนอาหาร 24 ชั่วโมงเราเก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับกิจกรรมที่เด็กมีส่วนร่วมในขณะที่พวกเขากินอาหารแต่ละมื้อหรืออาหารว่าง เราใช้ข้อมูลเหล่านี้ในการอธิบายถึงจำนวนและประเภทของอาหารที่บริโภคในช่วงการดูโทรทัศน์เพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างอาหารประเภทนี้และค่าดัชนีมวลกายของเด็กและเพื่อเปรียบเทียบประเภทของอาหารที่เด็ก consumedwhenthetelevisionwasonwiththetypesoffoodsthat พวกเขาบริโภคเมื่อโทรทัศน์เป็นปิด