Madam Du also paused. She didn’t ex

Madam Du also paused. She didn’t expect a small girl like her could be so ruthless and use this much strength. About to speak, she saw Wei Luo swing the dripping with blood hairpin at her. It almost slashed her face, but she retreated in a panic, falling into Ning Xue with a gasp.
Though Wei Luo had just injured someone, she wasn’t the least bit flustered. In a cold and innocent tone, she said: “Does madam know him? Ah Luo doesn’t like others touching me. Tell him not to touch me, alright?”
Were those the words of a six year old? She was simply insane!
Madam Du’s pupils shrank frantically, apparently couldn’t withstand the shock. She had thought Wei Luo was an ignorant little girl, but saw such a brutal side to her all of a sudden.
In that moment, she almost wanted to nod and say ‘alright’.
Having reached that stage, today’s matter wouldn’t have a clean ending. Wuzhou was injured on the ground, rolling back and forth. The other maidservants had seen the bloody scene and were scared of the silver hairpin in Wei Luo’s hand, fearing that if they approached, they’d get their faces disfigured.
No one dared to approach rashly.
Nurse Ye and Jin Lu were also surprised, however, they thought this was Wei Luo reacting in a desperate situation. They couldn’t help but feel she was all the more pitiful.
The leaves shook, the sunshine broke through the trees, casting a mixture of light and shadow on the ground.
There was a person hidden on a tree close by. Having had enough of the show below, he patted his clothes and stood up to jump in the middle of the gathered people.
With a cyan-colored blouse and a vigorous physique, it was one of Zhao Jie’s bodyguards. He smiled at Wei Luo through clenched teeth: “Little girl, I’ve found you.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ม่ายดูหยุดชั่วคราว เธอไม่ได้คาดหวังสาวเหมือนเธออาจจะปรานีให้ และใช้ความแข็งแรงมากนี้ จะพูด เธอเห็น Wei Luo สวิงแหมะกับกิ๊บเลือดเธอ มันเกือบจะเฉือนใบหน้าของเธอ แต่เธอสภาพระส่ำกระโจน ฟอล Xue หนิง ด้วยความตกใจแม้ว่า Wei Luo มีเพียงได้รับบาดเจ็บคน เธอไม่บิตน้อยลน ในโทนสีเย็น และบริสุทธิ์ เธอกล่าวว่า: "ไม่ม่ายรู้เขา อา ลูไม่ชอบคนอื่นสัมผัสฉัน บอกเขาสัมผัสฉัน ไม่เป็นไร"ผู้ที่ถูกคำพูดของหกปีเก่า เธอเป็นเพียงแค่บ้านักเรียนม่ายดูเมามันหด เห็นได้ชัดว่าไม่สามารถทนต่อการ เธอได้คิด Wei Luo สาวน้อยไม่รู้ แต่เห็นเช่นด้านโหดร้ายกับเธอทันทีในช่วงเวลานั้น เธอเกือบต้องพยักหน้า และพูดว่า 'ไม่เป็นไร'มาถึงขั้นตอนที่ เรื่องของวันนี้จะไม่มีสิ้นสุดความสะอาด หวูโจวได้รับบาดเจ็บบนพื้นดิน กลิ้งไปมา โยเอลอื่น ๆ ได้เห็นฉากเลือด และกลัวของกิ๊บเงินในมือเว่ย Luo กลัวว่า ถ้าเข้าหาพวกเขา พวกเขาจะได้รับใบหน้าสงสารกันไม่มีใครกล้าย่างกราย rashlyพยาบาลเย่และ Jin Lu ก็ยังประหลาดใจ อย่างไรก็ตาม พวกเขาคิดว่า นี้คือ Wei Luo ปฏิกิริยาในสถานการณ์ที่หมดหวัง พวกเขาไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกเธอทุกที่ยิ่งน่าสงสารรักใบ แสงแดดอัสดงลอดผ่านต้นไม้ หล่อส่วนผสมของแสงและเงาบนพื้นดินThere was a person hidden on a tree close by. Having had enough of the show below, he patted his clothes and stood up to jump in the middle of the gathered people.With a cyan-colored blouse and a vigorous physique, it was one of Zhao Jie’s bodyguards. He smiled at Wei Luo through clenched teeth: “Little girl, I’ve found you.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ท่านผู้หญิง Du ยังหยุดชั่วคราว เธอไม่ได้คาดหวังว่าผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างเธออาจจะเหี้ยมมากและใช้ความแข็งแรงมากขนาดนี้ เกี่ยวกับการที่จะพูดเธอเห็น Wei Luo แกว่งแหมะกับกิ๊บเลือดของเธอ มันเกือบจะเฉือนใบหน้าของเธอ แต่เธอถอยในความหวาดกลัวล้มลงกับหนิง Xue หอบ.
แม้ว่า Wei Luo ได้รับบาดเจ็บเพียงแค่ใครสักคนที่เธอไม่ได้บิตอย่างน้อยลน ในโทนเย็นและบริสุทธิ์เธอกล่าวว่า "ไม่ทราบว่าแหม่มเขา? อา Luo ไม่เหมือนคนอื่น ๆ สัมผัสฉัน บอกเขาว่าจะไม่แตะต้องฉันไม่เป็นไร? "
เหล่านั้นคำพูดของหกปีเก่าหรือไม่? เธอเป็นคนบ้าเพียง!
นักเรียนท่านผู้หญิง Du หดตัวเมามันเห็นได้ชัดว่าไม่สามารถทนต่อช็อต เธอเคยคิดว่า Wei Luo เป็นสาวน้อยไม่รู้ แต่เห็นเช่นด้านที่โหดร้ายกับเธอทั้งหมดในทันที.
ในขณะที่เธอเกือบจะต้องการที่จะพยักหน้าและพูดว่า 'ไม่เป็นไร'.
เมื่อมาถึงขั้นตอนที่ว่าวันนี้จะไม่ได้ ตอนจบที่สะอาด Wuzhou ได้รับบาดเจ็บบนพื้นดินที่กลิ้งไปมา สาวใช้คนอื่น ๆ ได้เห็นฉากเลือดและกลัวปิ่นเงินในมือ Wei Luo ของกลัวว่าถ้าพวกเขาเดินเข้ามาใกล้พวกเขาต้องการได้รับใบหน้าของพวกเขาเสียโฉม.
ไม่มีใครกล้าที่จะเข้าใกล้ผลีผลาม.
พยาบาลเยจินลูก็มีความประหลาดใจ แต่พวกเขาคิดว่านี่คือ Wei Luo ปฏิกิริยาในสถานการณ์ที่ล่อแหลม พวกเขาไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกว่าเธอเป็นทั้งหมดที่น่าสงสารมากขึ้น.
ใบส่ายแสงแดดยากจนผ่านต้นไม้หล่อส่วนผสมของแสงและเงาบนพื้นดิน.
มีคนที่ซ่อนอยู่บนต้นไม้ในบริเวณใกล้เคียงเป็น มีมีมากพอที่จะแสดงดังต่อไปนี้เขาตบเสื้อผ้าของเขาและลุกขึ้นยืนเพื่อกระโดดในช่วงกลางของคนรวมตัวกันได้.
ด้วยเสื้อสีฟ้าและสีร่างกายที่แข็งแรงมันเป็นหนึ่งในบอดี้การ์ด Zhao ขื่น เขายิ้มที่ Wei Luo ผ่านฟัน clenched: "สาวน้อยที่ฉันได้พบคุณ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาดาม ดู ก็ชะงัก เธอไม่ได้คาดหวังว่าผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างเธอจะเป็นคนโหดเหี้ยม และใช้แรงมากขนาดนี้ เรื่องที่จะพูด เธอเห็นเว่ยหลัวสวิงหยดเลือดกิ๊บที่เธอ มันเกือบจะปาดหน้า แต่เธอถอยหนีในความตื่นตระหนกตกหนิงเซียะกับอ้าปากค้างแม้ว่า Wei หลัวเพิ่งบาดเจ็บบางคน ก็เลยสงสัย ในเย็นและเสียงบริสุทธิ์ เธอกล่าวว่า : " ท่านรู้จักเขาเหรอ ? อาหลัว ไม่ชอบให้คนอื่นมาแตะผม บอกเค้าว่าไม่ต้องติดต่อผมนะครับ "เป็นคำพูดของเด็กหกขวบ ? เธอเพียงแค่บ้า !มาดาม ดู ม่านตาหดตัวอย่างเห็นได้ชัดไม่สามารถทนต่อการกระแทก เธอเคยคิดว่าเว่ยหลัวคือสาวน้อยคนไร้การศึกษา แต่เห็นด้านที่โหดร้ายกับเธอในทันทีในช่วงเวลานั้น เธอเกือบจะพยักหน้าและบอกว่า " ไม่เป็นไร "มีมาถึงที่เวที เรื่องในวันนี้คงไม่มีความสิ้นสุด Wuzhou บาดเจ็บบนพื้น กลิ้งไปมา ทั้งชายหญิง อื่นๆ ได้เห็นฉากนองเลือด และกลัวปิ่นสีเงินในมือของ Wei หลัว กลัวว่าถ้าพวกเขาเข้ามา พวกเขาต้องการได้รับใบหน้าเสียโฉม .ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ บุ่มบ่ามพยาบาลท่านและจินลู่ยังแปลกใจแต่ก็คิดว่านี้คือ Wei หลัวตอบสนองในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง พวกเขาไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกว่าเธอยิ่งน่าสงสารใบไม้สั่น แสงแดดยากจนผ่านต้นไม้ , หล่อผสม แสง และ เงาบนพื้นมีคนซ่อนบนต้นไม้ใกล้ๆ มีเพียงพอของการแสดงด้านล่าง เขาตบเสื้อผ้าของเขาและลุกขึ้นกระโดดกลางที่รวบรวมคนกับสีฟ้าเสื้อและร่างกายที่แข็งแรง สี มัน เป็นหนึ่งในบอดี้การ์ด เส้า เจีย เขายิ้มให้เว่ยหลัวผ่านกำฟัน : " สาวน้อย ฉันพบคุณ”