Before printing a 3D model from an

Before printing a 3D model from an STL file, it must first be examined for "manifold errors". This step being called the "fixup."[citation needed] Generally STLs that have been produced from a model obtained through 3D scanning often have many manifold errors in them that need to be rectified. Examples of these errors are surfaces that do not connect, or gaps in the models.[citation needed]

Once completed, the STL file needs to be processed by a piece of software called a "slicer," which converts the model into a series of thin layers and produces a G-code file containing instructions tailored to a specific type of 3D printer (FDM printers).[citation needed] This G-code file can then be printed with 3D printing client software (which loads the G-code, and uses it to instruct the 3D printer during the 3D printing process).[citation needed]

Printer resolution describes layer thickness and X-Y resolution in dots per inch (dpi) or micrometers (µm). Typical layer thickness is around 100 µm (250 DPI), although some machines can print layers as thin as 16 µm (1,600 DPI).[21] X-Y resolution is comparable to that of laser printers. The particles (3D dots) are around 50 to 100 µm (510 to 250 DPI) in diameter.[citation needed]

Construction of a model with contemporary methods can take anywhere from several hours to several days, depending on the method used and the size and complexity of the model. Additive systems can typically reduce this time to a few hours, although it varies widely depending on the type of machine used and the size and number of models being produced simultaneously.[citation needed]

Traditional techniques like injection moulding can be less expensive for manufacturing polymer products in high quantities, but additive manufacturing can be faster, more flexible and less expensive when producing relatively small quantities of parts. 3D printers give designers and concept development teams the ability to produce parts and concept models using a desktop size printer.[citation needed]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนพิมพ์แบบ 3D จากไฟล์ STL มันต้องแรกจะตรวจสอบ "ความหลากหลายนับข้อผิดพลาด" ขั้นตอนนี้จะเรียกว่าการ "แก้ไขการเชื่อมด้วย" [ต้องการอ้างอิง] โดยทั่วไป STLs ที่มีการผลิตจากแบบที่ได้รับผ่าน 3D สแกนมักจะ มีความหลากหลายนับข้อผิดพลาดที่ต้องแก้ไขใน ตัวอย่างของข้อผิดพลาดเหล่านี้คือ พื้นผิวที่เชื่อมต่อ หรือช่องว่างในรูปแบบ [ต้องการอ้างอิง]เสร็จแล้ว ไฟล์ STL ต้องดำเนินการ โดยชิ้นส่วนของซอฟต์แวร์ที่เรียกว่าเป็น "เครื่องตัด ที่แปลงรูปแบบเป็นชุดของชั้นบาง และสร้างแฟ้มรหัส G ประกอบด้วยคำแนะนำที่เหมาะกับชนิดของเครื่องพิมพ์ 3 มิติ (FDM พิมพ์) [ต้องการอ้างอิง] จากนั้นสามารถพิมพ์แฟ้มนี้รหัส G กับ 3D ซอฟต์แวร์ไคลเอนต์พิมพ์ (ซึ่งโหลดรหัส G และใช้ในการแนะนำเครื่องพิมพ์ 3D ในระหว่างกระบวนการพิมพ์ 3D) [ต้องการอ้างอิง]พิมพ์อธิบายชั้นความหนาและความละเอียดของ X-Y ในจุดต่อนิ้ว (dpi) หรือคัลไมโครมิเตอร์แบบ (µm) ชั้นทั่วไปความหนาจะประมาณ 100 µm (250 DPI), แต่บางเครื่องสามารถพิมพ์ชั้นขนาดบางที่ 16 µm (1600 DPI) [21] ความละเอียด X-Y จะเทียบได้กับเครื่องพิมพ์เลเซอร์ อนุภาค (3D จุด) จะประมาณ 50 ถึง 100 µm (510-250 DPI) เส้นผ่านศูนย์กลาง [ต้องการอ้างอิง]ก่อสร้างแบบจำลองด้วยวิธีทันสมัยสามารถใช้ที่ใดก็ได้จากหลายชั่วโมงในหนึ่งวัน ขึ้นอยู่กับวิธีการใช้ขนาด และความซับซ้อนของรูปแบบ ระบบสามารถสามารถโดยทั่วไปลดเวลานี้กี่ชั่วโมง แม้ว่ามันแตกต่างกันขึ้นอยู่กับชนิดของเครื่องที่ใช้ และขนาดและจำนวนรุ่นที่ผลิตกัน [ต้องการอ้างอิง]เทคนิคแบบดั้งเดิมเช่นฉีดอาจแพงสำหรับการผลิตผลิตภัณฑ์พอลิเมอร์ในปริมาณสูง แต่สามารถผลิตได้เร็วขึ้น แพงเมื่อผลิตปริมาณชิ้นส่วนค่อนข้างเล็ก และมีความยืดหยุ่น เครื่องพิมพ์ 3 มิติให้นักออกแบบและพัฒนาทีมความสามารถในการผลิตชิ้นส่วนและใช้เครื่องพิมพ์ขนาดเดสก์ท็อปรุ่นแนวคิดแนวคิด [ต้องการอ้างอิง]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนที่จะพิมพ์รูปแบบ 3 มิติจากไฟล์ STL ก็จะต้องถูกตรวจสอบสำหรับ "ข้อผิดพลาดต่าง ๆ นานา" ขั้นตอนนี้จะถูกเรียกว่า "fixup." [อ้างจำเป็น] STLs โดยทั่วไปที่ได้รับการผลิตจากแบบจำลองที่ได้รับผ่านการสแกน 3 มิติมักจะมีข้อผิดพลาดมากมายหลายในพวกเขาที่จะต้องมีการแก้ไข ตัวอย่างของข้อผิดพลาดเหล่านี้มีพื้นผิวที่ไม่ได้เชื่อมต่อหรือช่องว่างในรูปแบบ. [อ้างจำเป็น] เมื่อเสร็จไฟล์ STL จะต้องมีการประมวลผลโดยชิ้นส่วนของซอฟต์แวร์ที่เรียกว่า "ตัด" ซึ่งจะแปลงรูปแบบเป็นชุดของ ชั้นบาง ๆ และสร้างไฟล์ G-รหัสที่มีคำแนะนำที่เหมาะกับประเภทเฉพาะของเครื่องพิมพ์ 3D (เครื่องพิมพ์ FDM). [อ้างจำเป็น] ไฟล์นี้ G-รหัสจากนั้นจะสามารถพิมพ์ด้วยซอฟต์แวร์ไคลเอ็นต์การพิมพ์ 3 มิติ (ที่โหลด G-รหัส และใช้มันเพื่อสั่งให้เครื่องพิมพ์ 3D ในระหว่างขั้นตอนการพิมพ์ 3D). [อ้างจำเป็น] ความละเอียดเครื่องพิมพ์อธิบายความหนาของชั้นและความละเอียด XY ในจุดต่อนิ้ว (dpi) หรือไมโครเมตร (ไมครอน) ความหนาของชั้นโดยทั่วไปคือประมาณ 100 ไมครอน (250 DPI) แม้ว่าบางเครื่องสามารถพิมพ์ชั้นเป็นบางเป็น 16 ไมครอน (1,600 DPI). [21] XY คือความละเอียดเทียบเท่ากับที่ของเครื่องพิมพ์เลเซอร์ อนุภาค (จุด 3D) อยู่ที่ประมาณ 50-100 ไมครอน (510-250 DPI) มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง. [อ้างจำเป็น] ก่อสร้างของรูปแบบด้วยวิธีการร่วมสมัยสามารถใช้ที่ใดก็ได้จากหลายชั่วโมงหลายวันทั้งนี้ขึ้นอยู่กับวิธีการที่ใช้และขนาด และความซับซ้อนของรูปแบบ ระบบเสริมมักจะสามารถลดเวลาในการนี้เพื่อไม่กี่ชั่วโมงแม้ว่ามันจะแตกต่างกันขึ้นอยู่กับชนิดของเครื่องใช้และขนาดและจำนวนของรูปแบบการผลิตพร้อมกัน. [อ้างจำเป็น] เทคนิคแบบดั้งเดิมเช่นการฉีดขึ้นรูปจะมีราคาแพงน้อยลงสำหรับการผลิตโพลีเมอ ผลิตภัณฑ์ในปริมาณที่สูง แต่ผลิตสารเติมแต่งได้เร็วและมีความยืดหยุ่นมากขึ้นและมีราคาแพงน้อยลงเมื่อปริมาณการผลิตที่ค่อนข้างเล็กของชิ้นส่วน เครื่องพิมพ์ 3D ให้นักออกแบบและทีมพัฒนาแนวความคิดความสามารถในการผลิตชิ้นส่วนและรูปแบบแนวคิดการใช้เครื่องพิมพ์ขนาดเดสก์ทอป. [อ้างจำเป็น]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนพิมพ์โมเดล 3D จาก STL ไฟล์มันต้องแรกจะตรวจสอบข้อผิดพลาด " " มากมาย ขั้นตอนนี้ถูกเรียกว่า " fixup . อ้างอิง [ จำเป็น ] โดยทั่วไป stls ที่ได้รับการผลิตจากแบบจำลองที่ได้รับผ่าน 3D สแกนมักจะมีข้อผิดพลาดมากมายในพวกเขาที่ต้องแก้ไข . ตัวอย่างของข้อผิดพลาดเหล่านี้มีพื้นผิวที่ไม่ได้เชื่อมต่อ หรือช่องว่างในรูปแบบ . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้วไฟล์ STL ต้องมีการประมวลผลโดยใช้ชิ้นส่วนของซอฟต์แวร์ที่เรียกว่า " ตัด " ซึ่งจะแปลงรูปแบบเป็นชุดของชั้นบางและผลิตจี - รหัสแฟ้มที่มีคำแนะนำที่เหมาะกับประเภทเฉพาะของเครื่องพิมพ์ ( เครื่องพิมพ์ FDM ) . [ อ้างจำเป็น ] ไฟล์จี - รหัสนี้แล้วสามารถพิมพ์ 3 มิติ ไคลเอ็นต์ซอฟต์แวร์การพิมพ์ ( ซึ่งโหลดสร้างรหัสจีและใช้มันเพื่อสั่งให้เครื่องพิมพ์ 3D ใน 3D การพิมพ์ ) . [ อ้างจำเป็น ]

เครื่องพิมพ์ความละเอียดและอธิบายถึงความหนาชั้น x-y ในความละเอียดจุดต่อนิ้ว ( dpi ) หรือไมโครเมตร ( µ M ) ความหนาของชั้นโดยทั่วไปคือประมาณ 100 µ M ( 250 dpi ) แม้ว่าบางเครื่องสามารถพิมพ์ชั้นเป็นบางเป็น 16 µเมตร ( 1 , 600 จุดต่อนิ้ว ) [ 21 ] XY ความละเอียดเทียบเท่ากับที่ของเครื่องพิมพ์แบบเลเซอร์อนุภาค ( 3 จุด ) ประมาณ 50 ถึง 100 µ M ( 510 250 dpi ) ในเส้นผ่าศูนย์กลาง . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

สร้างแบบจำลองด้วยวิธีการร่วมสมัยสามารถใช้ที่ใดก็ได้จากหลายชั่วโมงถึงหลายวัน ขึ้นอยู่กับวิธีการที่ใช้ และขนาดและความซับซ้อนของรูปแบบ ระบบเสริมโดยทั่วไปจะสามารถลดเวลานี้ไปไม่กี่ชั่วโมงแม้ว่าจะแตกต่างกันอย่างกว้างขวางขึ้นอยู่กับชนิดของเครื่องที่ใช้และขนาดและจำนวนของรุ่นถูกผลิตพร้อมกัน . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

แบบดั้งเดิม เทคนิคเหมือนฉีดสามารถน้อยราคาแพงในการผลิตพอลิเมอร์ผลิตภัณฑ์ในปริมาณสูง แต่การผลิตสารเติมแต่งได้เร็วขึ้น , มีความยืดหยุ่นและราคาไม่แพงเมื่อผลิตในปริมาณที่ค่อนข้างเล็กของชิ้นส่วน .เครื่องพิมพ์ 3D ให้นักออกแบบและพัฒนาแนวคิดทีมความสามารถในการผลิตชิ้นส่วน และแนวคิดแบบใช้ขนาดเครื่องพิมพ์เดสก์ทอป . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]