Results3.1. Hydrogen production via

Results
3.1. Hydrogen production via fermentation
Using cellobiose (0.25% or 14.6 mM glucose for 2500 mg/L of
cellobiose) as the substrate for fermentation, hydrogen and
CO2 production was observed almost immediately after
reactor inoculation (Fig. 1). The rate of hydrogen production
during the linear phase was 1.65 L H2/L-day, with all the
cellobiose consumed at the end of 40 h. Using lignocellulose
(0.25% or 9.1 mM glucose) as a substrate, however, there was
a longer lag phase of 10 h (Fig. 1). The subsequent hydrogen
production rate during the linear phase was 0.25 L H2/L-day
which was much slower than that of cellobiose. Analysis of
the residual solids at the end of 90 h indicated that the cellulose
component of the added lignocellulose was totally
consumed. Based on the consumption of either cellulose or
cellobiose, the hydrogen molar yield was 1.67 mol/molglucose
for the corn stover lignocellulose, and 1.64 mol/molglucose
for the cellobiose. The ratio of H2 to CO2 was slightly
larger for cellobiose (0.93) than for lignocellulose (0.85), but
both results are within the range reported for fermentation of
a-cellulose and delignified wood [23].
Both fermentation reactions yielded acetic acid and
ethanol as the major by products along with minor amounts
of formic, lactic, and succinic acids (Table 1). However, the
original lignocellulose feed contained sugars and acetic acid
derived from hemicellulose (see Materials and Methods),
although C. thermocellum was unable to metabolize them [21].
As a result, 17% (2.4 mM) of the 14 mM acetic acid in the
fermentation effluent was present in the fermentation
influent for the lignocellulose substrate.
3.2. Volumetric hydrogen production in MECs
Hydrogen production using an inoculum acclimated to the
synthetic fermentation effluent and the synthetic fermentation
effluent (FEI-Syn) declined over successive cycles (Fig. 2A).
However, when the combined inoculum from the MFCs
acclimated to individual substrates was used in MEC tests
(SSI-Syn), there was more consistent gas production over

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์3.1. ไฮโดรเจนผลิตผ่านการหมักใช้ cellobiose (0.25% หรือ 14.6 มม.กลูโคสสำหรับ 2500 mg/Lcellobiose) เป็นพื้นผิวสำหรับหมัก ไฮโดรเจน และผลิต CO2 ถูกสังเกตเกือบจะทันทีหลังจากเครื่องปฏิกรณ์ inoculation (Fig. 1) อัตราการผลิตไฮโดรเจนระยะเชิงเส้นถูก 1.65 L H2 L-วัน กับการใช้ในตอนท้ายของ 40 h. ใช้ lignocellulose cellobiose(กลูโคส 0.25% หรือ 9.1 mM) เป็นพื้นผิวแบบ อย่างไรก็ตาม มีเป็นระยะยาวความล่าช้าของ 10 h (Fig. 1) ไฮโดรเจนต่อมาอัตราการผลิตระยะเชิงเส้น 0.25 L H2 L-วันซึ่งเป็นช้ากว่าของ cellobiose วิเคราะห์ของแข็งที่เหลือจบ 90 h ระบุที่เซลลูโลสส่วนประกอบของ lignocellulose เพิ่มได้ทั้งหมดการบริโภค ขึ้นอยู่กับปริมาณของเซลลูโลสอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือcellobiose ผลตอบแทนสบไฮโดรเจนได้ molglucose ละ 1.67 โมลlignocellulose stover ข้าวโพด และ molglucose 1.64 โมลสำหรับ cellobiose อัตราส่วนของ H2 กับ CO2 ได้เล็กน้อยขนาดใหญ่สำหรับ cellobiose (0.93) กว่าสำหรับ lignocellulose (0.85), แต่ผลลัพธ์ทั้งสองอยู่ในช่วงรายงานสำหรับหมักมีเซลลูโลส และ delignified ไม้ [23]ปฏิกิริยาการหมักทั้งผลกรดอะซิติก และเอทานอลเป็นหลักสินค้าพร้อมกับจำนวนเล็กน้อยformic แล็กติก และกรด succinic (ตารางที่ 1) อย่างไรก็ตาม การlignocellulose เดิมอาหารมีน้ำตาลและกรดอะซิติกมาจาก hemicellulose (ดูวัสดุและวิธีการ),แม้ว่า C. thermocellum ไม่สามารถ metabolize นั้น [21]เป็นผล 17% (2.4 mM) ของกรดน้ำส้ม 14 มม.ในการน้ำหมักหมักในinfluent สำหรับพื้นผิว lignocellulose3.2. ผลิตไฮโดรเจน volumetric MECsผลิตไฮโดรเจนที่ใช้เป็น inoculum acclimated เพื่อน้ำหมักสังเคราะห์และหมักสังเคราะห์น้ำ (หุย-Syn) ปฏิเสธผ่านรอบต่อเนื่อง (Fig. 2A)อย่างไรก็ตาม เมื่อ inoculum รวมจากเดอร์ใช้ในการทดสอบ MEC acclimated เพื่อแต่ละพื้นผิว(SSI-Syn), มีได้แก๊สมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผล
3.1 การผลิตไฮโดรเจนผ่านการหมัก
โดยใช้ cellobiose (0.25% หรือกลูโคส 14.6 มิลลิสำหรับ 2,500 มิลลิกรัม / ลิตรของ
cellobiose) เป็นสารตั้งต้นในการหมักไฮโดรเจนและ
การผลิต CO2 ก็สังเกตเห็นเกือบจะทันทีหลังจาก
การฉีดวัคซีนเครื่องปฏิกรณ์ (รูปที่ 1). อัตราการผลิตไฮโดรเจน
ระหว่างขั้นตอนการเชิงเส้นเป็น 1.65 L H2 / L-วันกับทุก
cellobiose บริโภคที่ส่วนท้ายของ 40 ชั่วโมง การใช้ลิกโนเซลลูโลส
(0.25% หรือ 9.1 มิลลิกลูโคส) เป็นสารตั้งต้น แต่มี
ขั้นตอนที่ล่าช้านาน 10 ชั่วโมง (รูปที่ 1). ไฮโดรเจนต่อมา
อัตราการผลิตในช่วงเชิงเส้นเป็น 0.25 ลิตร H2 / ลิตรวัน
ซึ่งเป็นได้ช้ากว่าที่ cellobiose การวิเคราะห์
ของแข็งที่เหลือในตอนท้ายของ 90 ชั่วโมงพบว่าเซลลูโลส
เป็นส่วนประกอบของลิกโนเซลลูโลสถูกเพิ่มโดยสิ้นเชิง
บริโภค ขึ้นอยู่กับการบริโภคของทั้งเซลลูโลสหรือ
cellobiose ให้ผลผลิตกรามไฮโดรเจนเป็น 1.67 mol / molglucose
สำหรับลิกโนเซลลูโลสซังข้าวโพดและ 1.64 mol / molglucose
สำหรับ cellobiose อัตราส่วนของ H2 เพื่อ CO2 เล็กน้อย
ขนาดใหญ่สำหรับ cellobiose (0.93) กว่าลิกโนเซลลูโลส (0.85) แต่
ผลทั้งสองอยู่ในช่วงที่มีการรายงานสำหรับการหมักของ
เซลลูโลสและ delignified ไม้ [23].
ทั้งสองปฏิกิริยาการหมักให้ผลผลิตกรดอะซิติกและ
เอทานอล เป็นสำคัญโดยผลิตภัณฑ์พร้อมกับจำนวนเงินที่เล็ก ๆ น้อย ๆ
ของฟอร์มิแลคติกและกรดอินทรีย์ชนิด (ตารางที่ 1) อย่างไรก็ตาม
ฟีลิกโนเซลลูโลสเดิมที่มีน้ำตาลและกรดอะซิติก
ที่ได้มาจากเฮมิเซลลูโลส (ดูวัสดุและวิธีการ)
แม้ว่า C. thermocellum ไม่สามารถที่จะเผาผลาญพวกเขา [21].
เป็นผลให้ 17% (2.4 มิลลิเมตร) 14 มมกรดอะซิติก ใน
น้ำทิ้งจากการหมักในปัจจุบันคือการหมัก
มีอิทธิพลสำหรับพื้นผิวลิกโนเซลลูโลส.
3.2 การผลิตไฮโดรเจนปริมาตรใน mecs
ผลิตไฮโดรเจนโดยใช้หัวเชื้อปรับตัวได้
น้ำทิ้งหมักสังเคราะห์และการหมักสังเคราะห์
น้ำทิ้ง (FEI-Syn) ปรับตัวลดลงต่อเนื่องในช่วงรอบ (รูป. 2A).
แต่เมื่อเชื้อรวมจาก MFCs
ปรับพื้นผิวของแต่ละบุคคลเป็น ใช้ในการทดสอบ MEC
(SSI-Syn) มีการผลิตก๊าซที่สอดคล้องกันมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์
3.1 . การผลิตไฮโดรเจนโดยใช้ที่ผ่านการหมัก
( 0.25 % หรือกลูโคส 14.6 มม. 2500 mg / l
ที่ ) เป็นวัสดุหมัก ไฮโดรเจน และคาร์บอนไดออกไซด์
การผลิตพบว่าเกือบจะทันทีหลังจาก
ใส่ถัง ( รูปที่ 1 ) อัตรา
การผลิตไฮโดรเจนระหว่างขั้นตอนเชิง 1.65 ล. H2 / l-day ที่มีทั้งหมด
ที่บริโภคในตอนท้ายของ 40 ชั่วโมงการใช้ลิกโนเซลลูโลส
( 0.25 % หรือ 9.1 มม. กลูโคส ) เป็นสารตั้งต้น อย่างไรก็ตาม มี
ไม่ lag phase ของ 10 H ( รูปที่ 1 ) ต่อมา ไฮโดรเจน
อัตราการผลิตในระหว่างขั้นตอนเชิง 0.25 ลิตร H2 / l-day
ซึ่งช้ากว่าที่ของที่ . การวิเคราะห์ของแข็งที่เหลือ
เมื่อจบ 90 ชั่วโมง พบว่า องค์ประกอบของลิกโนเซลลูโลสเซลลูโลส

เพิ่มทั้งหมดที่บริโภคขึ้นอยู่กับการบริโภคให้เซลลูโลสหรือ
เซลโลไบโอสไฮโดรเจนฟันกรามผลผลิตคือ 1.67 mol / molglucose
สำหรับข้าวโพดฝักลิกโนเซลลูโลสและ 1.64 mol / molglucose
สำหรับที่ . อัตราส่วนของ H2 กับคาร์บอนไดออกไซด์เล็กน้อย
ขนาดใหญ่ที่ ( 0.93 ) กว่าลิกโนเซลลูโลส ( 0.85 ) แต่
ทั้งผลในช่วงการรายงานสำหรับหมักและ
a-cellulose delignified ไม้ [ 23 ] .
ทั้งปฏิกิริยาจากการหมักกรดอะซิติกและ
เอทานอลเป็นหลัก โดยผลิตภัณฑ์พร้อมกับปริมาณเล็กน้อย
ของมิคแลคติกและกรดซัคซินิก ( ตารางที่ 1 ) อย่างไรก็ตาม อาหารที่มีน้ำตาลและลิกโนเซลลูโลสเดิม

ได้มาจากเฮมิเซลลูโลสกรด ( ดูวัสดุและวิธีการ ) ,
c thermocellum แม้ว่าไม่สามารถเผาผลาญพวกเขา [ 21 ] .
เป็นผล 17% ( 214 มม. 4 มม. ) ของกรดในน้ำหมักอยู่ใน

เหมาะสำหรับการหมักวัสดุลิกโนเซลลูโลส .
2 . โดยการผลิตไฮโดรเจนในการผลิตไฮโดรเจนที่ใช้เป็นเชื้อ mecs

acclimated เพื่อสังเคราะห์และน้ำทิ้งจากการหมักการหมัก
สังเคราะห์ ( เฟย ; ) ลดลงกว่ารอบต่อเนื่อง ( รูปที่ 2A ) .
อย่างไรก็ตามเมื่อโดยรวมจาก MFCs
acclimated พื้นผิวแต่ละใช้ MEC การทดสอบ
( SSI ) ) มีการผลิตที่สอดคล้องกันมากขึ้นกว่าก๊าซ