5. ConclusionsOur findings are amon

5. Conclusions
Our findings are among the first to demonstrate a relationship between sensation and perception of fat and sucrose and the reinforcing value of food in humans. Although previous work has suggested a link between taste functioning and food intake, our data extend these findings by proving evidence that the mechanism for increased energy intake in people with lower sensation and perception of sucrose and fat may be through increasing the reinforcing value of food. In addition,
we showed that perception of tastes that were restricted to the tongue and not swallowed was a better predictor than those arising from swallowed stimuli. This suggests that post-ingestive feedback from tastes may provide additional cues that regulate the reinforcing value of food in a different way than exposure to taste alone.
Future studies will examine the reinforcing value of food in individuals who have taste dysfunction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

5. บทสรุปผลการวิจัยของเราเป็นคนแรกที่แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างความรู้สึกและการรับรู้ของไขมัน และน้ำตาลซูโครสและเสริมคุณค่าของอาหารในมนุษย์ แม้ว่าก่อนหน้านี้ทำงานได้แนะนำการเชื่อมโยงระหว่างรสชาติปริมาณอาหารและการทำงาน ข้อมูลของเราขยายการค้นพบเหล่านี้ โดยการแสดงหลักฐานว่ากลไกการบริโภคพลังงานที่เพิ่มขึ้นในคนที่มีความรู้สึกและการรับรู้ของซูโครสและไขมันต่ำอาจจะผ่านการเพิ่มคุณค่าของอาหารเสริม นอกจากนี้เราพบว่าการรับรู้ว่ารสชาติที่ถูกจำกัดอยู่ที่ลิ้น และไม่กลืนกินถูกทำนายดีกว่าที่เกิดจากสิ่งเร้าที่กลืนกิน นี้แสดงให้เห็นว่า ผลป้อนกลับ post-ingestive จากรสนิยมอาจให้สัญลักษณ์เพิ่มเติมที่ควบคุมค่าของอาหารเสริมด้วยวิธีอื่นกว่าแสงรสชาติเพียงอย่างเดียว การศึกษาในอนาคตจะทำการตรวจสอบค่าเสริมของบุคคลที่มีความผิดปกติของรสชาติอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

5. สรุป
ผลการวิจัยของเราเป็นกลุ่มแรกที่จะแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างความรู้สึกและการรับรู้ของไขมันและน้ำตาลซูโครสและมูลค่าของอาหารเสริมในมนุษย์ แม้ว่างานก่อนหน้านี้ได้ชี้ให้เห็นความเชื่อมโยงระหว่างการทำงานของรสชาติและการรับประทานอาหาร, ข้อมูลของเราขยายค้นพบเหล่านี้โดยการพิสูจน์หลักฐานว่ากลไกสำหรับการบริโภคพลังงานที่เพิ่มขึ้นในคนที่มีความรู้สึกที่ลดลงและการรับรู้ของน้ำตาลซูโครสและไขมันอาจจะผ่านการเพิ่มมูลค่าของอาหารเสริม นอกจากนี้
เราแสดงให้เห็นว่าการรับรู้ของรสนิยมที่ถูก จำกัด ให้ลิ้นและไม่กลืนกินเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่ดีกว่าผู้ที่เกิดจากสิ่งเร้าที่กลืนกิน นี้แสดงให้เห็นว่าข้อเสนอแนะการโพสต์ ingestive จากรสนิยมอาจให้ตัวชี้นำเพิ่มเติมที่ควบคุมค่าเสริมอาหารในลักษณะที่แตกต่างจากการสัมผัสกับลิ้มรสเพียงอย่างเดียว.
การศึกษาในอนาคตจะตรวจสอบค่าเสริมอาหารในบุคคลที่มีความผิดปกติของรสชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5 . สรุปผลการวิจัยของเราอยู่ในหมู่แรกที่แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างความรู้สึกและการรับรู้ของไขมัน และซูโครส และเสริมคุณค่าของอาหารในมนุษย์ แม้ว่าผลงานที่ผ่านมาได้แนะนำการเชื่อมโยงระหว่างการทำหน้าที่ของรสชาติและการบริโภคอาหาร , ข้อมูลขยายพบเหล่านี้พิสูจน์หลักฐานว่ากลไกเพื่อเพิ่มปริมาณพลังงานในคนที่มีความรู้สึกลดลงและการรับรู้ของน้ำตาลซูโครสและไขมันอาจจะผ่านการเพิ่มเสริมคุณค่าของอาหาร นอกจากนี้เราพบว่า การรับรู้รสชาติที่ถูก จำกัด ให้ลิ้นและไม่กลืนเป็น predictor มากกว่าผู้ที่เกิดจากกลืนสิ่งเร้า นี้แสดงให้เห็นว่าการโพสต์ความคิดเห็นจากรสนิยมความต้องการที่อยู่อาศัยอาจให้เพิ่มคิวที่ควบคุมเสริมคุณค่าของอาหารในวิธีที่แตกต่างกว่าการลิ้มรสเพียงอย่างเดียวการศึกษาในอนาคตจะศึกษาการเสริมคุณค่าของอาหารในบุคคลที่มีรสชาติผิดปกติ