of its range (i.e., the utility den

of its range (i.e., the utility density distribution, Powell (2000)). The
bandwidth (h) chosen for fixed kernel was 15 m, which we considered
as a good approximation of the perception radius (Powell
2000) of this species (see also Montgomery and Sunquist 1975).
Scaling factor used was 108 and raster cell size was 10 due to the
small areas under analysis.
Interpretation of aerial photographs provided by Instituto de
Estudos Socioambientais do Sul da Bahia (unpublished data) was
used as an initial source for the land cover of the region. However,
this method did not discriminate cabrucas from secondary logged
forest, due to similarities in canopy structure between these two
vegetation types. We therefore modified the original maps using
field observations in order to delimitate more accurately the extent
of cabrucas in the study site. The home ranges (MCP and kernel)
were clipped from the land cover map using the intersect function
from ArcMap 9.2. We then calculate the proportion of cabruca
falling within each home range using the resulting shape file

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช่วงที่เป็น (เช่น ประโยชน์ความกระจาย พาวเวลล์ (2000)) การแบนด์วิธ (h) สำหรับเคอร์เนลถาวรไม่ 15 m ซึ่งเราถือว่าเป็นการประมาณที่ดีของรัศมีการรับรู้ (พาวเวลล์2000) พืช (ดูยังอรีและ Sunquist 1975)108 ตัวคูณมาตราส่วนที่ใช้ และขนาดเซลล์สเตอร์ 10 เนื่องจากการพื้นที่ขนาดเล็กภายใต้การวิเคราะห์ตีความภาพถ่ายทางอากาศตามสไตล์เดรับทำ Estudos Socioambientais Sul da Bahia (ไม่เปิดเผยข้อมูล)ใช้เป็นแหล่งเริ่มต้นสำหรับครอบคลุมดินแดนของภูมิภาค อย่างไรก็ตามวิธีนี้ไม่ได้เลือกปฏิบัติ cabrucas จากรองบันทึกไว้ป่า เนื่องจากความคล้ายคลึงกันในโครงสร้างหลังคาระหว่างสองคนนี้พืชชนิดนี้ เราจึงปรับแผนที่เดิมที่ใช้สังเกตฟิลด์เพื่อ delimitate ในขอบเขตที่ชัดเจนยิ่งขึ้นของ cabrucas ในการศึกษา ช่วงแรก (MCP และเคอร์เนล)ถูก clipped จากแผนที่ครอบคลุมที่ดินที่ใช้ฟังก์ชัน intersectจาก ArcMap 9.2 เรามีการคำนวณสัดส่วนของ cabrucaอยู่ภายในแต่ละช่วงแรกใช้แฟ้มรูปร่างผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของเทือกเขา (เช่นการกระจายความหนาแน่นของยูทิลิตี้พาวเวล (2000))
แบนด์วิดธ์ (H) เลือกสำหรับเคอร์เนลคงเป็น 15 เมตรซึ่งเราถือว่า
เป็นประมาณการที่ดีของรัศมีการรับรู้ (พาวเวล
2000) ของสายพันธุ์นี้ (ดูเพิ่มเติมกอเมอรีและ Sunquist 1975).
คูณมาตราส่วนที่ใช้เป็น 108 และเซลล์แรสเตอร์ขนาดเป็น 10 เนื่องจากการที่
พื้นที่ขนาดเล็กภายใต้การวิเคราะห์.
ตีความภาพถ่ายทางอากาศให้โดย Instituto de
Estudos Socioambientais do Sul da Bahia (ข้อมูลที่ไม่ถูกเผยแพร่) ถูก
ใช้เป็นแหล่งเริ่มต้นสำหรับสิ่งปกคลุมดินของภูมิภาค แต่
วิธีนี้ไม่ได้แตกต่างจากบันทึกการเข้า cabrucas รอง
ป่าเนื่องจากความคล้ายคลึงกันในโครงสร้างหลังคาระหว่างทั้งสอง
ประเภทพืชผัก ดังนั้นเราจึงมีการปรับเปลี่ยนแผนที่เดิมโดยใช้
การสังเกตข้อมูลเพื่อ delimitate ถูกต้องมากขึ้นขอบเขต
ของ cabrucas ในเว็บไซต์การศึกษา ช่วงบ้าน (MCP และเคอร์เนล)
ถูกตัดจากแผนที่ปกคลุมดินโดยใช้ฟังก์ชั่นตัด
จาก ArcMap 9.2 แล้วเราคำนวณสัดส่วนของ cabruca
ตกอยู่ในช่วงแต่ละบ้านใช้ไฟล์รูปที่เกิดขึ้น