This review may contain spoilers. Y

This review may contain spoilers. You've been warned. Twilight was a terrible film adaption of a, let's face it, mediocre novel. I went into the theater with an open mind, not expecting brilliance, but expecting to be entertained. Well, I guess I was technically entertained since I laughed throughout most of the movie. Sadly, I wasn't laughing at purposely funny moments. I was laughing at the awkward "acting" of the actors and the terrible dialogue.

Now this is where it gets tricky: Do we blame the screenwriter or the author? The movie made me realize just how corny the book's dialogue was. I found myself rolling my eyes, when I wasn't laughing, at every word out of the actor's mouth. Especially the dialogue between Edward and Bella. Now, the dialogue could have been over looked if the actors were able to deliver them. Alas, whoever decided to do casting for this film decided to cast every "actor" with the acting ability of a toaster. Now, a toaster is a inanimate object and therefore cannot act. Get the hint? What made me laugh the hardest was at the end of the movie when Bella's mother decides to inform Phil VIA TEXT MESSAGE that Bella is alright. I was so shocked that she was really texting him that I turned to my friend and whispered "Bella's okay, L-O-L". Really, though. Text messages? I would think that informing your potential spouse of your child's well being would warrant a phone call at least.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รีวิวนี้อาจประกอบด้วยสปอยเลอร์ คุณเพิ่ม ทไวไลท์ถูก adaption กลัวฟิล์มเป็นของ a เถิด นวนิยายปานกลาง ไปโรงละครใจ ไม่คาดคิดว่าความหมาย แต่คาดว่าเพื่อความบันเทิง ดี ผมคิดว่า ผมเทคนิคความบันเทิงตั้งแต่ฉันหัวเราะตลอดเวลาส่วนใหญ่ของภาพยนตร์ เศร้า ฉันจะไม่หัวเราะในช่วงเวลาที่จงใจตลก ฉันถูกหัวเราะเวลาน่าอึดอัดใจ "ทำหน้าที่" นักแสดงและบทสนทนาที่น่ากลัวตอนนี้ที่มันจะหากิน: เราตำหนินักเขียนบทความหรือผู้เขียน ภาพยนตร์ทำให้ผมตระหนักว่า corny ของหนังสือโต้ตอบถูก ผมพบว่าตัวเองกลิ้งตาของฉัน เมื่อฉันไม่หัวเราะ ที่ทุกคำจากปากของนักแสดง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเสวนาระหว่างเอ็ดเวิร์ดและเบลล่า ตอนนี้ กล่องโต้ตอบอาจได้รับผ่านดูถ้านักแสดงสามารถส่งพวกเขา อนิจจา ใครตัดสินใจทำหล่อสำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้จึงตัดสินใจโยนทุก "นักแสดง" สามารถทำหน้าที่ของเครื่องปิ้งขนมปัง ตอนนี้ เครื่องปิ้งขนมปังเป็นวัตถุไม่มีชีวิต และไม่สามารถทำหน้าที่ดังนั้น ได้รับคำแนะนำ ทำให้ผมหัวเราะที่สำคือเวลาสิ้นสุดของภาพยนตร์เมื่อแม่ของเบลล่าตัดสินใจแจ้งฟิลผ่านข้อที่เบลล่าไม่เป็นไร ผมตกใจว่า เธอเป็นจริง ๆ ส่งข้อความที่ผมเปิดให้เพื่อน และกระซิบ "เบลล่าของโอเค L-O-L" จริง ๆ แม้ว่า ข้อความ ฉันคิดว่า แจ้งคู่สมรสของคุณอาจเกิดขึ้นของเด็กของดีกำลังจะรับประกันโทรน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รีวิวนี้อาจมีสปอยเลอร์ คุณได้รับการเตือน ทไวไลท์เป็นฟิล์ม adaption ที่น่ากลัวของการปล่อยให้หน้ามันนวนิยายปานกลาง ฉันเดินเข้าไปในโรงละครด้วยใจที่เปิดไม่ได้คาดหวังว่าฉลาด แต่คาดหวังว่าจะได้รับความบันเทิง ดีผมคิดว่าผมได้รับความบันเทิงในทางเทคนิคตั้งแต่ฉันหัวเราะตลอดเวลาส่วนใหญ่ของภาพยนตร์ น่าเศร้าที่ฉันไม่ได้หัวเราะที่ช่วงเวลาที่ตลกจงใจ ผมหัวเราะที่น่าอึดอัดใจ "ทำหน้าที่" ของนักแสดงและบทสนทนาที่น่ากลัว.

ตอนนี้ที่จะได้รับหากิน: เราตำหนิบทหรือผู้เขียน? หนังเรื่องนี้ทำให้ผมรู้เพียงวิธีที่ซ้ำซากบทสนทนาของหนังสือเล่มนี้คือ ฉันพบตัวเองกลิ้งดวงตาของฉันเมื่อฉันไม่ได้หัวเราะในทุกคำที่ออกจากปากของนักแสดง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเจรจาระหว่างเอ็ดเวิร์ดและเบลล่า ตอนนี้การเจรจาจะได้รับการมองข้ามถ้านักแสดงที่มีความสามารถเพื่อให้พวกเขา อนิจจาใครก็ตามที่ตัดสินใจที่จะทำหล่อสำหรับหนังเรื่องนี้ตัดสินใจที่จะทิ้งทุก "นักแสดง" กับการแสดงความสามารถของเครื่องปิ้งขนมปัง ตอนนี้เครื่องปิ้งขนมปังเป็นวัตถุที่ไม่มีชีวิตและดังนั้นจึงไม่สามารถทำหน้าที่ ได้รับคำแนะนำหรือไม่ อะไรที่ทำให้ฉันหัวเราะที่ยากที่สุดก็คือในตอนท้ายของหนังเรื่องนี้เมื่อแม่ของเบลล่าตัดสินใจที่จะแจ้งให้ฟิล VIA ข้อความที่เบลล่าไม่เป็นไร ผมตกใจเพื่อที่เธอถูกจริงๆ texting เขาว่าผมหันไปเพื่อนของฉันและกระซิบ "เบลล่าเอาล่ะฮ่า ๆ " จริงๆแม้ว่า ข้อความ? ฉันคิดว่าแจ้งคู่สมรสที่มีศักยภาพของการเป็นอย่างดีของบุตรของท่านจะรับประกันโทรศัพท์อย่างน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รีวิวนี้อาจประกอบด้วยสปอยเลอร์ คุณได้รับการเตือน สนธยาเป็นการปรับตัวภาพยนตร์ที่น่ากลัวของ ยอมรับความจริงเถอะ นวนิยาย ปานกลาง ฉันเดินเข้าไปในโรงหนัง พร้อมเปิดใจไม่คาดหวังความสุกใส แต่คาดหวังว่าจะได้รับความบันเทิง อืม ฉันคิดว่าฉันมีเทคนิคทำให้ผมหัวเราะตลอดที่สุดของหนัง น่าเสียดาย ผมไม่ได้หัวเราะอย่างตลกช่วงเวลา ผมหัวเราะเขิน " การแสดง " ของนักแสดง และบทสนทนาที่น่ากลัวตอนนี้ที่ได้รับยุ่งยาก : เราจะโทษคนเขียนบท หรือผู้เขียน ? หนังที่ทำให้ผมรู้เพียงวิธีการที่ล้าสมัยของหนังสือการ . ฉันพบตัวเองกลิ้งดวงตาของฉัน เมื่อผมไม่ได้หัวเราะ ทุกๆคำที่ออกมาจากปากของนักแสดง . โดยเฉพาะบทสนทนาระหว่าง เอ็ดเวิร์ด และ เบลล่า ตอนนี้บทสนทนาอาจจะถูกมองข้าม ถ้านักแสดงสามารถให้พวกเขา อนิจจา ใครก็ตามที่ตัดสินใจทำหล่อฟิล์มนี้ตัดสินใจที่จะโยนทุก " นักแสดง " กับการแสดงความสามารถของเครื่องปิ้งขนมปัง ตอนนี้ , เครื่องปิ้งขนมปังที่เป็นวัตถุที่ไม่มีชีวิตและดังนั้นจึงไม่สามารถแสดงได้ ได้รับคำใบ้ ? อะไรที่ทำให้ฉันหัวเราะได้ยากที่สุดคือในตอนจบของหนัง เมื่อแม่ของเบลล่าตัดสินใจบอกฟิลผ่านข้อความเบลล่าค่ะ ผมตกใจมากที่เธอส่งหาเขาแล้วจริงๆ ที่ผมหันไป เพื่อนกระซิบ " เบลล่าก็โอเค l-o-l " จริงๆ นะ ข้อความ ? ผมว่าแจ้งคู่สมรสของคุณศักยภาพของเด็กเป็นอย่างดี จะหมายโทรศัพท์อย่างน้อย