My first day at primary school is a

My first day at primary school is as clear as day. I remember the excitement in the morning, putting on my new uniform and packing my bag. The journey to school was interesting riding through Galway City on the back of my mother’s bicycle. Then we arrived and I walked into the classroom. It seemed that I was the only child who was traumatised by the situation. Lots of little eyes looking at me cry while my mother tried to scramble away from me. I grasped onto her leg but eventually she got away. The kind teacher took me under her wing and quickly enough I forgot about my mother. A few minutes later I had lots of friends and I was having fun!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันแรกที่โรงเรียนจะเป็นเป็นวัน ผมจำความตื่นเต้นในตอนเช้า วางบนเครื่องแบบใหม่ของฉัน และบรรจุกระเป๋า การเดินทางไปโรงเรียนน่าสนใจขี่ผ่านเมืองกัลเวย์บนด้านหลังของจักรยานของแม่ เรามาถึง แล้วผมเดินเข้าไปในห้องเรียน ดูเหมือนว่า ผมเป็นเด็กเท่านั้นที่ถูก traumatised จากสถานการณ์ มายลิตตามองที่ฉันร้องไห้ในขณะที่แม่พยายามแปลงจากฉัน ฉัน grasped บนขาของเธอ แต่ในที่สุดเธอได้ไป ครูประเภทเอาฉันภายใต้ปีกของเธอ และได้อย่างรวดเร็วเพียงพอฉันลืมเกี่ยวกับแม่ ครู่ต่อมามีเพื่อนมากมาย และมีความสนุกสนาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันแรกของฉันที่โรงเรียนหลักคือเป็นที่ชัดเจนเป็นวัน ผมจำได้ว่าตื่นเต้นในตอนเช้าที่วางเครื่องแบบใหม่ของฉันและบรรจุถุงของฉัน การเดินทางไปโรงเรียนเป็นที่น่าสนใจขี่ผ่านเมืองกัลเวย์ที่ด้านหลังของจักรยานแม่ของฉัน จากนั้นเราก็มาถึงแล้วและฉันเดินเข้าไปในห้องเรียน ดูเหมือนว่าผมเป็นลูกคนเดียวที่ไ​​ด้รับการบอบช้ำจากสถานการณ์ จำนวนมากของดวงตาของเล็ก ๆ น้อย ๆ กำลังมองหาที่ฉันร้องไห้ในขณะที่แม่ของฉันพยายามที่จะแย่งไปจากฉัน ฉันคว้าลงบนขาของเธอ แต่ในที่สุดเธอก็หนีไป ครูชนิดเอาฉันภายใต้ปีกของเธอและได้อย่างรวดเร็วพอฉันลืมเกี่ยวกับแม่ของฉัน ไม่กี่นาทีต่อมาผมมีเพื่อนมากมายและฉันก็มีความสนุกสนาน!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันแรกของฉันที่โรงเรียน มันชัดเจนราวกับกลางวัน ผมจำความตื่นเต้นในตอนเช้า ใส่ชุดนักเรียนใหม่ และบรรจุถุงของฉัน การเดินทางไปโรงเรียนน่าสนใจขี่ผ่านเมือง Galway บนด้านหลังของจักรยานของแม่ฉัน แล้วเราก็มาถึง ฉันเดินเข้าไปในห้องเรียน มันดูเหมือนว่าฉันเป็นเพียงเด็กที่ถูก traumatised โดยสถานการณ์ จํานวนเล็กน้อยสายตามองฉันร้องไห้ในขณะที่แม่ของฉันพยายามจะแย่งไปจากฉัน ผมจับขาเธอ แต่ในที่สุดเธอก็ต้องจากไป ครูใจดีคอยดูแลฉันและรวดเร็วเพียงพอ ผมลืมเรื่องแม่ของฉัน ไม่กี่นาทีต่อมา ฉันมีเพื่อนมากมาย และก็มีความสนุกสนาน !