- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Contributory Negligence vs. Compara
Contributory Negligence vs. Comparative Negligence
When a claim for damages caused by an accident is filed with a court, the fact-finder (judge or jury, depending on the proceeding) must determine who caused the accident. The person whose negligence caused the accident typically pays for the resulting damage. If more than one person caused the damage, then negligence is distributed between the parties based on state apportionment laws. The fact-finder may determine that actions of the defendant, the plaintiff, or both, caused the accident. Based on the evidence submitted, the judge or jury will then allocate the amount or percentage that each party was negligent. Depending on the jurisdiction, this allocation will directly impact the damages awarded.
Throughout the United States, there are four systems used in establishing damage awards: pure contributory negligence, pure comparative negligence, modified comparative negligence – 50% bar rule, and modified comparative negligence – 51% bar rule.
Contributory Negligence
Historically, contributory negligence was a common law defense available in tort actions. In the past, if two people were in an accident, the injured person could only recover for his/her injuries and damages if they did not contribute to the accident in any way. This approach was based on a policy originally established in England that stated a person who negligently causes harm to another cannot be held liable if that injured individual contributed to his own suffering and injury, even if it was only a very slight factor. For example, if Dave and Debbie were in an accident where Jane was injured, and Jane was only 5% at fault, she would recover nothing. This method of calculating damages is still followed in states with a pure contributory negligence system. In light of the potentially harsh result, most states have moved from the strict nature of a pure contributory negligence system to some form of a comparative negligence system. Currently, only five (5) states, including the District of Columbia, follow the pure contributory negligence rule.
Comparative Negligence
In a comparative negligence system, the injured party may still recover some of his or her damages even if he or she was partially to blame for causing the accident. Plaintiff’s financial recovery may be reduced, or even prohibited, depending how plaintiff’s actions caused or contributed to the accident. In states using a comparative negligence system, a jury or judge determines the proportion of fault to be assigned to each responsible party. Jurisdictions following a comparative negligence system will typically apportion the damages using one of three variations of comparative negligence: pure comparative negligence, modified comparative negligence – 51% rule, or modified comparative negligence – 50% rule.
Presently, thirteen (13) states follow a pure comparative negligence system: Alaska, Arizona, California, Florida, Kentucky, Louisiana, Mississippi, Missouri, New Mexico, New York, Rhode Island, South Dakota, and Washington. In a pure comparative negligence system, a judge or jury assigns a percentage of fault to each responsible party and then apportions the damage award accordingly. Using this system, an injured person may recover his or her damages even if the injured person was 99% at fault in causing the injury, with those damages reduced by his or her portion of the fault. For example, in a car accident between Dave and Debbie where Debbie was found to be 99% responsible, and the jury found that Debbie suffered $10,000 in damages, that award would be reduced by Debbie’s 99% fault in causing the injury. In the end, Dave would only have to pay 1% of Debbie’s damages, or $100 in this case.
Thirty-three (33) states follow a modified comparative fault system. Similar to a pure comparative negligence system, a judge or jury assigns a percentage of fault to each responsible party and then apportions the damage award accordingly. From that point, depending on how the system is applied, if a plaintiff’s apportioned fault reaches a particular level, he or she may be completely prohibited from recovering a damage award.
Of the thirty-three states following a modified comparative fault system, twelve (12) states follow a 50% rule. In states following a modified comparative fault – 50% rule, an injured party can only recover if it is determined that his or her fault in causing the injury is 49% or less. If the injured party’s fault level reaches 50%, he or she cannot recover any damages resulting from the accident. Arkansas, Colorado, Georgia, Idaho, Kansas, Maine, Nebraska, North Dakota, Oklahoma, Tennessee, Utah, and West Virginia follow the 50% rule.
Of the thirty-three states following a modified comparative fault system, the remaining twenty-one (21) states follow a 51% rule. In states following a modified comparative fault – 51% rule, an injured party can only recover if it is determined that his or her fault does not reach 51%. If the injured party was 50% or less at fault, he or she may still recover damages. In other words, a plaintiff may have caused half of the accident and still recover damages from the court, but if it is found that the plaintiff’s fault was responsible for more than half of the accident, that plaintiff is barred from receiving any damages determined by the court. Here, as in a pure comparative negligence state, a plaintiff’s recovery is reduced by the degree of his or her fault. Connecticut, Delaware, Hawaii, Illinois, Indiana, Iowa, Massachusetts, Michigan, Minnesota, Montana, Nevada, New Hampshire, New Jersey, Ohio, Oregon, Pennsylvania, South Carolina, Texas, Vermont, Wisconsin, and Wyoming follow the 51% rule.
Remember that many exceptions to the standard negligence systems are present in several states. Additionally, some states limit the types of cases to which these negligence systems may apply. The information present in this article and following table should only be used as a guide. Specific questions should be directed to a qualified attorney licensed in your state. Nothing in this summary should be construed as legal advice.
Click here to see a Comparative Fault by State chart that briefly outlines contributory vs. comparative negligence for each state.
For more information on Contributory Negligence vs. Comparative Negligence for a specific state, click on the state below.
When a claim for damages caused by an accident is filed with a court, the fact-finder (judge or jury, depending on the proceeding) must determine who caused the accident. The person whose negligence caused the accident typically pays for the resulting damage. If more than one person caused the damage, then negligence is distributed between the parties based on state apportionment laws. The fact-finder may determine that actions of the defendant, the plaintiff, or both, caused the accident. Based on the evidence submitted, the judge or jury will then allocate the amount or percentage that each party was negligent. Depending on the jurisdiction, this allocation will directly impact the damages awarded.
Throughout the United States, there are four systems used in establishing damage awards: pure contributory negligence, pure comparative negligence, modified comparative negligence – 50% bar rule, and modified comparative negligence – 51% bar rule.
Contributory Negligence
Historically, contributory negligence was a common law defense available in tort actions. In the past, if two people were in an accident, the injured person could only recover for his/her injuries and damages if they did not contribute to the accident in any way. This approach was based on a policy originally established in England that stated a person who negligently causes harm to another cannot be held liable if that injured individual contributed to his own suffering and injury, even if it was only a very slight factor. For example, if Dave and Debbie were in an accident where Jane was injured, and Jane was only 5% at fault, she would recover nothing. This method of calculating damages is still followed in states with a pure contributory negligence system. In light of the potentially harsh result, most states have moved from the strict nature of a pure contributory negligence system to some form of a comparative negligence system. Currently, only five (5) states, including the District of Columbia, follow the pure contributory negligence rule.
Comparative Negligence
In a comparative negligence system, the injured party may still recover some of his or her damages even if he or she was partially to blame for causing the accident. Plaintiff’s financial recovery may be reduced, or even prohibited, depending how plaintiff’s actions caused or contributed to the accident. In states using a comparative negligence system, a jury or judge determines the proportion of fault to be assigned to each responsible party. Jurisdictions following a comparative negligence system will typically apportion the damages using one of three variations of comparative negligence: pure comparative negligence, modified comparative negligence – 51% rule, or modified comparative negligence – 50% rule.
Presently, thirteen (13) states follow a pure comparative negligence system: Alaska, Arizona, California, Florida, Kentucky, Louisiana, Mississippi, Missouri, New Mexico, New York, Rhode Island, South Dakota, and Washington. In a pure comparative negligence system, a judge or jury assigns a percentage of fault to each responsible party and then apportions the damage award accordingly. Using this system, an injured person may recover his or her damages even if the injured person was 99% at fault in causing the injury, with those damages reduced by his or her portion of the fault. For example, in a car accident between Dave and Debbie where Debbie was found to be 99% responsible, and the jury found that Debbie suffered $10,000 in damages, that award would be reduced by Debbie’s 99% fault in causing the injury. In the end, Dave would only have to pay 1% of Debbie’s damages, or $100 in this case.
Thirty-three (33) states follow a modified comparative fault system. Similar to a pure comparative negligence system, a judge or jury assigns a percentage of fault to each responsible party and then apportions the damage award accordingly. From that point, depending on how the system is applied, if a plaintiff’s apportioned fault reaches a particular level, he or she may be completely prohibited from recovering a damage award.
Of the thirty-three states following a modified comparative fault system, twelve (12) states follow a 50% rule. In states following a modified comparative fault – 50% rule, an injured party can only recover if it is determined that his or her fault in causing the injury is 49% or less. If the injured party’s fault level reaches 50%, he or she cannot recover any damages resulting from the accident. Arkansas, Colorado, Georgia, Idaho, Kansas, Maine, Nebraska, North Dakota, Oklahoma, Tennessee, Utah, and West Virginia follow the 50% rule.
Of the thirty-three states following a modified comparative fault system, the remaining twenty-one (21) states follow a 51% rule. In states following a modified comparative fault – 51% rule, an injured party can only recover if it is determined that his or her fault does not reach 51%. If the injured party was 50% or less at fault, he or she may still recover damages. In other words, a plaintiff may have caused half of the accident and still recover damages from the court, but if it is found that the plaintiff’s fault was responsible for more than half of the accident, that plaintiff is barred from receiving any damages determined by the court. Here, as in a pure comparative negligence state, a plaintiff’s recovery is reduced by the degree of his or her fault. Connecticut, Delaware, Hawaii, Illinois, Indiana, Iowa, Massachusetts, Michigan, Minnesota, Montana, Nevada, New Hampshire, New Jersey, Ohio, Oregon, Pennsylvania, South Carolina, Texas, Vermont, Wisconsin, and Wyoming follow the 51% rule.
Remember that many exceptions to the standard negligence systems are present in several states. Additionally, some states limit the types of cases to which these negligence systems may apply. The information present in this article and following table should only be used as a guide. Specific questions should be directed to a qualified attorney licensed in your state. Nothing in this summary should be construed as legal advice.
Click here to see a Comparative Fault by State chart that briefly outlines contributory vs. comparative negligence for each state.
For more information on Contributory Negligence vs. Comparative Negligence for a specific state, click on the state below.
0/5000
ละเลยละเลย contributory เทียบกับเปรียบเทียบเมื่อยื่นข้อเรียกร้องอันเกิดจากอุบัติเหตุกับศาล fact-finder (ผู้พิพากษาหรือคณะ ขึ้นอยู่กับการดำเนินการ) ต้องระบุที่เกิดอุบัติเหตุ คนที่ละเลยที่เกิดอุบัติเหตุโดยทั่วไปที่จ่ายสำหรับความเสียหายได้ ถ้าคนหนึ่งเกิดความเสียหาย ละเลยจะแจกจ่ายระหว่างคู่สัญญาตามกฎหมายจัดสรรเงินของรัฐ Fact-finder ที่อาจกำหนดว่า การกระทำของจำเลย โจทก์ หรือ ทั้งทำให้เกิดอุบัติเหตุ ตามหลักฐานที่ส่ง ผู้พิพากษาหรือคณะลูกขุนจะแล้วปันส่วนยอดเงินหรือเปอร์เซ็นต์ที่แต่ละฝ่ายมี negligent ตามอำนาจศาล การปันส่วนนี้จะได้โดยตรงผลกระทบความเสียหายที่ได้รับรางวัล ทั่วประเทศสหรัฐอเมริกา มีสี่ที่ใช้ในการสร้างความเสียหายของรางวัล: ละเลย contributory บริสุทธิ์ ละเลยบริสุทธิ์เปรียบเทียบ เปรียบเทียบปรับ ละเลย – กฎ 50% บาร์ และ ละเลยเปรียบเทียบแก้ไข – กฎบาร์ 51% Contributory ละเลย ประวัติ ละเลย contributory ถูกป้องกันกฎหมายทั่วไปในการดำเนินการสูญ ในอดีต ถ้าสองคนอยู่ในอุบัติเหตุ คนป่วยเฉพาะฟื้นเขา/เธอบาดเจ็บและความเสียหายถ้าพวกเขาไม่ได้นำไปสู่อุบัติเหตุใด ๆ วิธีการนี้เป็นไปตามนโยบายก่อตั้งขึ้นครั้งแรก ในอังกฤษที่ระบุ negligently ทำให้เกิดอันตรายกับอีกคนไม่ได้ชอบถ้าบุคคลที่บาดเจ็บส่วนทุกข์ของเขาเองและการบาดเจ็บ แม้มันเป็นเพียงปัจจัยเล็กน้อยมาก ตัวอย่าง ถ้าเดฟและเดบบีในอุบัติเหตุที่เจนได้รับบาดเจ็บ และเจนได้เพียง 5% ที่บกพร่อง เธอจะกู้คืนไม่ ยังคงตามวิธีการคำนวณความเสียหายนี้ในอเมริกาด้วยระบบละเลย contributory บริสุทธิ์ เมื่อผลอาจรุนแรง อเมริกาส่วนใหญ่ได้ย้ายจากธรรมชาติที่เข้มงวดของระบบละเลย contributory บริสุทธิ์บางรูปแบบของระบบละเลยเปรียบเทียบ ปัจจุบัน เฉพาะห้า (5) อเมริกา รวมถึงอำเภอของโคลัมเบีย ตามกฎละเลย contributory บริสุทธิ์ ละเลยการเปรียบเทียบในระบบเปรียบเทียบละเลย ฝ่ายบาดเจ็บอาจยังสามารถกู้คืนบางส่วนของความเสียหายของเขา หรือเธอแม้ว่าเขาหรือเธอถูกบางส่วนให้โทษก่อให้เกิดอุบัติเหตุ กู้เงินของโจทก์อาจจะลดลง หรือแม้แต่ ห้าม ขึ้นอยู่กับวิธีการดำเนินการของโจทก์เกิด หรือส่วนเกิดเหตุได้ ในอเมริกาใช้ระบบละเลยเปรียบเทียบ คณะลูกขุนหรือผู้พิพากษากำหนดสัดส่วนของข้อบกพร่องให้กับแต่ละฝ่ายรับผิดชอบ ต่อระบบละเลยเปรียบเทียบเงื่อนไขโดยทั่วไปจะแบ่งกลุ่มความเสียหายโดยใช้รูปแบบที่สามของละเลยเปรียบเทียบ: บริสุทธิ์เปรียบเทียบ เปรียบเทียบละเลย-51% กฎ การปรับเปลี่ยน หรือแก้ไขเปรียบเทียบละเลย – กฎ 50%ปัจจุบัน 13 (13) อเมริกาตามระบบละเลยบริสุทธิ์เปรียบเทียบ: อลาสก้า รัฐแอริโซนา แคลิฟอร์เนีย ฟลอริดา เคนทักกี หลุยเซียน่า มิสซิสซิปปี มิสซูรี นิวเม็กซิโก นิวยอร์ก โรดไอแลนด์ เซาท์ดาโค ตา และวอชิงตัน ในการละเลยเปรียบเทียบแท้ ระบบ ผู้พิพากษา หรือคณะกำหนดเปอร์เซ็นต์ของข้อบกพร่องให้แต่ละฝ่ายรับผิดชอบแล้ว apportions รางวัลความเสียหายตาม ใช้ระบบนี้ คนป่วยอาจกู้คืนความเสียหายของ ตนแม้ว่าคนป่วยถูก 99% ผิดในสาเหตุของการบาดเจ็บ มีความเสียหายเหล่านั้นลดลงตามส่วนข้อบกพร่องของเขา หรือเธอ ตัวอย่าง ในอุบัติเหตุรถยนต์ระหว่างเดฟเดบบีที่พบเดบบีจะ 99% รับผิดชอบ และคณะพบ ว่า เดบบีรับความเดือดร้อนในความเสียหาย ที่ได้รับรางวัล $10000 จะลดลง โดยบกพร่อง 99% ของเดบบีในสาเหตุของการบาดเจ็บ ในสุด เดฟเฉพาะต้องจ่าย 1% ของเดบบีความเสียหาย หรือ $100 ในกรณีนี้สามสิบสาม (33) อเมริกาตามระบบบกพร่องเปรียบเทียบปรับ เช่นเดียวกับระบบเปรียบเทียบละเลยบริสุทธิ์ ผู้พิพากษาหรือคณะกำหนดเปอร์เซ็นต์ของข้อบกพร่องให้แต่ละฝ่ายรับผิดชอบ แล้ว apportions รางวัลความเสียหายตาม จากจุดนั้น ขึ้นอยู่กับวิธีการมีการใช้ระบบ ถ้าแบ่งของโจทก์ บกพร่องถึงระดับใด เขาหรือเธออาจจะทั้งหมดห้ามกู้คืนรางวัลความเสียหายรัฐสามสิบสามต่อระบบบกพร่องเปรียบเทียบปรับ สิบสอง (12) อเมริกาตามกฎ 50% ในอเมริกาต่อการแก้ไขเปรียบเทียบข้อบกพร่อง – กฎ 50% ของการบาดเจ็บสามารถเฉพาะกู้คืน ถ้าจะกำหนดได้ว่าข้อบกพร่องของเขา หรือเธอในการทำให้เกิดการบาดเจ็บ 49% หรือน้อยกว่า ถ้าระดับความบกพร่องของฝ่ายบาดเจ็บถึง 50% เขาหรือเธอไม่สามารถกู้คืนความเสียหายใด ๆ ที่เกิดจากอุบัติเหตุ รัฐอาร์คันซอ โคโลราโด จอร์เจีย ไอดาโฮ แคนซัส เมน รัฐเนแบรสกา นอร์ท โอคลาโฮมา เทนเนสซี ยูทาห์ และเวสต์เวอร์จิเนียตามกฎ 50% รัฐสามสิบสามต่อระบบบกพร่องเปรียบเทียบปรับ เหลือน้อย (21) รัฐตามกฎ 51% ในอเมริกาต่อการแก้ไขเปรียบเทียบข้อบกพร่อง – 51% กฎ ฝ่ายการบาดเจ็บสามารถเฉพาะกู้คืนถ้าจะกำหนดได้ว่า ข้อบกพร่องของเขา หรือเธอถึง 51% ถ้าฝ่ายรับบาดเจ็บ 50% หรือน้อยกว่าที่บกพร่อง เขาหรือเธออาจยังสามารถกู้คืนความเสียหายได้ ในคำอื่น ๆ โจทก์อาจทำให้เกิดอุบัติเหตุและยังกู้คืนความเสียหายครึ่งหนึ่งจากศาล แต่หากมีพบว่า ความบกพร่องของโจทก์ไม่ชอบมากกว่าครึ่งหนึ่งของอุบัติเหตุ โจทก์นั้นถูกกีดขวางจากการได้รับความเสียหายตามที่ศาล ที่นี่ ในรัฐละเลยบริสุทธิ์เปรียบเทียบ กู้ของโจทก์ลดลง โดยระดับของความบกพร่องของเขา หรือเธอ คอนเนตทิคัต เดลาแวร์ ฮาวาย รัฐอิลลินอยส์ อินดีแอนา รัฐไอโอวา แมสซาชูเซตส์ มิชิแกน มินเนโซต้า มอนทาน่า เนวาดา นิวแฮมป์เชียร์ นิวเจอร์ซีย์ โอไฮโอ โอเรกอน เพนซิลวาเนีย เซาท์แคโรไลนา เท็กซัส รัฐเวอร์มอนต์ วิสคอนซิน และไวโอมิงตามกฎ 51% จำได้ว่า อยู่ในอเมริกาหลายข้อยกเว้นจำนวนมากละเลยมาตรฐานระบบ นอกจากนี้ บางรัฐจำกัดชนิดของกรณีและปัญหาซึ่งอาจใช้ระบบเหล่านี้ละเลย ข้อมูลอยู่ในตารางต่อไปนี้และบทความนี้ควรสามารถใช้เป็นคู่มือเท่านั้น คำถามเฉพาะจะถูกส่งไปอัยการมีคุณสมบัติที่ได้รับอนุญาตในรัฐ ควรตีความอะไรในนี้สรุปเป็นคำแนะนำทางกฎหมาย คลิกที่นี่เพื่อดูข้อบกพร่องเปรียบเทียบ โดยแผนภูมิรัฐที่สรุปสั้น ๆ contributory เทียบกับละเลยเปรียบเทียบสำหรับแต่ละรัฐสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Contributory ละเลยกับเปรียบเทียบละเลยในสิ่งเฉพาะ คลิกที่สถานะด้านล่าง
การแปล กรุณารอสักครู่..
สนับสนุนประมาทประมาทเปรียบเทียบกับ
เมื่อการเรียกร้องค่าเสียหายที่เกิดจากอุบัติเหตุที่จะยื่นกับศาลข้อเท็จจริงค้นหา (ผู้พิพากษาหรือคณะลูกขุนขึ้นอยู่กับการดำเนินการ) จะต้องตรวจสอบที่เกิดจากอุบัติเหตุ บุคคลที่มีความประมาททำให้เกิดอุบัติเหตุมักจะจ่ายสำหรับความเสียหายที่เกิด หากมีมากกว่าหนึ่งคนที่ทำให้เกิดความเสียหายแล้วประมาทมีการกระจายระหว่างทั้งสองฝ่ายอยู่บนพื้นฐานของกฎหมายแบ่งปันรัฐ ค้นหาความเป็นจริงอาจกำหนดว่าการกระทำของจำเลยโจทก์หรือทั้งสองที่เกิดจากอุบัติเหตุ บนพื้นฐานของหลักฐานที่ส่งผู้พิพากษาหรือคณะลูกขุนแล้วจะจัดสรรจำนวนเงินหรือเปอร์เซ็นต์ที่แต่ละฝ่ายถูกละเลย ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับอำนาจการจัดสรรครั้งนี้จะส่งผลกระทบโดยตรงต่อความเสียหายที่ได้รับรางวัล. ตลอดสหรัฐอเมริกามีสี่ระบบที่ใช้ในการสร้างความเสียหายได้รับรางวัล: ความประมาทบริสุทธิ์บริจาคประมาทบริสุทธิ์เปรียบเทียบปรับเปลี่ยนความประมาทเปรียบเทียบ - กฎบาร์ 50% และมีการปรับเปลี่ยนความประมาทเปรียบเทียบ -. กฎบาร์ 51% Contributory ประมาทในอดีตเป็นความประมาทที่สนับสนุนการป้องกันกฎหมายที่มีอยู่ในการกระทำละเมิด ในอดีตที่ผ่านมาถ้าคนสองคนอยู่ในที่เกิดเหตุคนที่ได้รับบาดเจ็บเท่านั้นที่สามารถกู้คืนสำหรับ / การบาดเจ็บและความเสียหายของเขาถ้าพวกเขาไม่ได้นำไปสู่การเกิดอุบัติเหตุในทางใดทางหนึ่ง วิธีการนี้ก็ขึ้นอยู่กับนโยบายก่อตั้งขึ้นครั้งแรกในประเทศอังกฤษระบุว่าเป็นคนที่ประมาทเลินเล่อทำให้เกิดอันตรายไปยังอีกที่ไม่สามารถรับผิดชอบต่อว่าบุคคลที่ได้รับบาดเจ็บส่วนร่วมกับความทุกข์ทรมานของเขาเองและได้รับบาดเจ็บถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงปัจจัยที่เล็กน้อยมาก ตัวอย่างเช่นถ้าเดฟและเด็บบี้อยู่ในอุบัติเหตุที่เจนได้รับบาดเจ็บและเจนเป็นเพียง 5% ที่ผิดเธอจะกู้คืนอะไร วิธีการคำนวณความเสียหายนี้จะตามยังคงอยู่ในรัฐที่มีระบบช่วยเหลือเอาใจใส่บริสุทธิ์ ในแง่ของผลที่รุนแรงที่อาจเกิดขึ้นรัฐส่วนใหญ่ได้ย้ายจากธรรมชาติที่เข้มงวดของระบบช่วยเหลือเอาใจใส่บริสุทธิ์รูปแบบของระบบประมาทเปรียบเทียบบาง ขณะนี้มีเพียงห้า (5) รัฐรวมทั้งอำเภอโคลัมเบียทำตามกฎประมาทบริจาคบริสุทธิ์. เปรียบเทียบประมาทในระบบประมาทเปรียบเทียบผู้เสียหายยังอาจกู้คืนบางส่วนของความเสียหายของเขาหรือเธอแม้ว่าเขาหรือเธอเป็นบางส่วน โทษที่ก่อให้เกิดอุบัติเหตุ การกู้คืนการเงินของโจทก์อาจจะลดลงหรือต้องห้ามแม้กระทั่งขึ้นอยู่ว่าการกระทำของโจทก์ที่เกิดหรือมีส่วนทำให้เกิดอุบัติเหตุ ในรัฐใช้ระบบประมาทเปรียบเทียบคณะลูกขุนหรือผู้พิพากษากำหนดสัดส่วนของความผิดที่จะได้รับมอบหมายให้แต่ละฝ่ายรับผิดชอบ เขตอำนาจศาลดังต่อไปนี้ระบบความประมาทเปรียบเทียบโดยทั่วไปจะแบ่งความเสียหายโดยใช้หนึ่งในสามรูปแบบของความประมาทเปรียบเทียบ:. ประมาทบริสุทธิ์เปรียบเทียบปรับเปลี่ยนความประมาทเปรียบเทียบ - กฎ 51% หรือแก้ไขความประมาทเปรียบเทียบ - กฎ 50% ปัจจุบันสิบสาม (13) รัฐตาม ระบบประมาทบริสุทธิ์เปรียบเทียบ: อลาสก้า, แอริโซนา, แคลิฟอร์เนีย, ฟลอริดา, เคนตั๊กกี้ลุยเซียนามิสซิสซิปปีมิสซูรี, New Mexico, New York, Rhode Island, เซาท์ดาโคตาและวอชิงตัน ในระบบประมาทเปรียบเทียบบริสุทธิ์เป็นผู้พิพากษาหรือคณะลูกขุนกำหนดร้อยละของความผิดให้กับแต่ละบุคคลที่มีความรับผิดชอบและแจกรางวัลแล้วความเสียหายที่ตาม การใช้ระบบนี้คนที่ได้รับบาดเจ็บอาจกู้คืนความเสียหายของเขาหรือเธอแม้ว่าคนที่ได้รับบาดเจ็บเป็น 99% ที่ผิดในการก่อให้เกิดการบาดเจ็บที่มีความเสียหายเหล่านั้นลดลงตามส่วนของเขาหรือเธอของความผิด ยกตัวอย่างเช่นในอุบัติเหตุทางรถยนต์ระหว่างเดฟและเด็บบี้ที่เด็บบี้พบว่า 99% มีความรับผิดชอบและคณะลูกขุนพบว่าเด็บบี้ได้รับความเดือดร้อน 10,000 $ ในความเสียหายและได้รับรางวัลที่จะลดลง 99% ความผิดเด๊บบี้ในทำให้เกิดการบาดเจ็บ ในท้ายที่สุดเดฟจะต้องจ่าย 1% ของความเสียหายของเด็บบี้หรือ $ 100 ในกรณีนี้. สามสิบสาม (33) รัฐปฏิบัติตามระบบความผิดเปรียบเทียบปรับเปลี่ยน คล้ายกับระบบความประมาทเปรียบเทียบบริสุทธิ์เป็นผู้พิพากษาหรือคณะลูกขุนกำหนดร้อยละของความผิดให้กับแต่ละบุคคลที่มีความรับผิดชอบและแจกรางวัลแล้วความเสียหายที่ตาม จากจุดนั้นขึ้นอยู่กับวิธีการที่ระบบถูกนำไปใช้ในกรณีที่ความผิดพลาดเฉลี่ยของโจทก์ถึงระดับโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เขาหรือเธออาจจะไม่ได้รับอนุญาตอย่างสมบูรณ์จากการกู้คืนความเสียหายที่ได้รับรางวัล. ของสามสิบสามรัฐต่อไปนี้มีการปรับเปลี่ยนระบบความผิดเปรียบเทียบสิบสอง ( 12) รัฐทำตามกฎ 50% ในรัฐดังต่อไปนี้ความผิดเปรียบเทียบปรับเปลี่ยน - กฎ 50% ผู้เสียหายเท่านั้นที่สามารถกู้คืนหากมีการระบุว่าเป็นความผิดของเขาหรือเธอในการทำให้เกิดการบาดเจ็บเป็น 49% หรือน้อยกว่า ถ้าระดับความผิดของผู้เสียหายถึง 50% เขาหรือเธอไม่สามารถกู้คืนความเสียหายใด ๆ ที่เกิดจากอุบัติเหตุ อาร์คันซอ, โคโลราโด, จอร์เจีย, ไอดาโฮ, แคนซัสซิเมนเนบราสก้า, นอร์ทดาโคตา, โอคลาโฮมา, เทนเนสซี, ยูทาห์และเวสต์เวอร์จิเนียทำตามกฎ 50%. ของสามสิบสามรัฐต่อไปนี้ระบบความผิดเปรียบเทียบปรับเปลี่ยนส่วนที่เหลืออีกยี่สิบเอ็ด (21) รัฐทำตามกฎ 51% ในรัฐดังต่อไปนี้ความผิดเปรียบเทียบปรับเปลี่ยน - 51% กฎผู้เสียหายเท่านั้นที่สามารถกู้คืนหากมีการระบุว่าเป็นความผิดของเขาหรือเธอไม่ถึง 51% ถ้าผู้เสียหายเป็น 50% หรือน้อยกว่าความผิดที่เขาหรือเธออาจจะยังคงกู้คืนความเสียหาย ในคำอื่น ๆ โจทก์อาจเกิดขึ้นครึ่งหนึ่งของอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นและยังคงกู้คืนความเสียหายจากศาล แต่ถ้าพบว่าเป็นความผิดของโจทก์เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับมากกว่าครึ่งหนึ่งของการเกิดอุบัติเหตุที่โจทก์ที่ถูกกันออกไปจากที่ได้รับความเสียหายใด ๆ ที่กำหนดโดย ศาล ที่นี่ในขณะที่รัฐประมาทเปรียบเทียบบริสุทธิ์กู้คืนของโจทก์จะลดลงตามระดับของความผิดของเขาหรือเธอ เนตทิคัตเดลาแวร์, ฮาวาย, Illinois, Indiana, Iowa, แมสซาชูเซต, มิชิแกน, Minnesota, มอนแทนา, เนวาดา, New Hampshire, New Jersey, โอไฮโอ, โอเรกอน, Pennsylvania, เซาท์แคโรไลนา, เท็กซัส, เวอร์มอนต์, วิสคอนซินและไวโอมิงทำตามกฎ 51% . โปรดจำไว้ว่าข้อยกเว้นจำนวนมากที่จะประมาทระบบมาตรฐานที่มีอยู่ในหลายรัฐ นอกจากนี้บางรัฐ จำกัด ชนิดของกรณีที่ระบบประมาทเหล่านี้อาจนำไปใช้ นำเสนอข้อมูลในบทความนี้และตารางต่อไปนี้ควรจะใช้เพื่อเป็นแนวทางเท่านั้น คำถามที่เฉพาะเจาะจงควรถูกนำไปเป็นทนายความที่มีคุณสมบัติได้รับใบอนุญาตในรัฐของคุณ ไม่มีสิ่งใดในบทสรุปนี้ควรจะตีความว่าเป็นคำแนะนำทางกฎหมาย. คลิ๊กที่นี่เพื่อดูความผิดพลาดโดยการเปรียบเทียบแผนภูมิของรัฐที่มีส่วนช่วยในเวลาสั้น ๆ แสดงเปรียบเทียบกับความประมาทของแต่ละรัฐ. สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Contributory ประมาทประมาทเปรียบเทียบสำหรับรัฐที่เฉพาะเจาะจงให้คลิกที่ รัฐด้านล่าง
เมื่อการเรียกร้องค่าเสียหายที่เกิดจากอุบัติเหตุที่จะยื่นกับศาลข้อเท็จจริงค้นหา (ผู้พิพากษาหรือคณะลูกขุนขึ้นอยู่กับการดำเนินการ) จะต้องตรวจสอบที่เกิดจากอุบัติเหตุ บุคคลที่มีความประมาททำให้เกิดอุบัติเหตุมักจะจ่ายสำหรับความเสียหายที่เกิด หากมีมากกว่าหนึ่งคนที่ทำให้เกิดความเสียหายแล้วประมาทมีการกระจายระหว่างทั้งสองฝ่ายอยู่บนพื้นฐานของกฎหมายแบ่งปันรัฐ ค้นหาความเป็นจริงอาจกำหนดว่าการกระทำของจำเลยโจทก์หรือทั้งสองที่เกิดจากอุบัติเหตุ บนพื้นฐานของหลักฐานที่ส่งผู้พิพากษาหรือคณะลูกขุนแล้วจะจัดสรรจำนวนเงินหรือเปอร์เซ็นต์ที่แต่ละฝ่ายถูกละเลย ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับอำนาจการจัดสรรครั้งนี้จะส่งผลกระทบโดยตรงต่อความเสียหายที่ได้รับรางวัล. ตลอดสหรัฐอเมริกามีสี่ระบบที่ใช้ในการสร้างความเสียหายได้รับรางวัล: ความประมาทบริสุทธิ์บริจาคประมาทบริสุทธิ์เปรียบเทียบปรับเปลี่ยนความประมาทเปรียบเทียบ - กฎบาร์ 50% และมีการปรับเปลี่ยนความประมาทเปรียบเทียบ -. กฎบาร์ 51% Contributory ประมาทในอดีตเป็นความประมาทที่สนับสนุนการป้องกันกฎหมายที่มีอยู่ในการกระทำละเมิด ในอดีตที่ผ่านมาถ้าคนสองคนอยู่ในที่เกิดเหตุคนที่ได้รับบาดเจ็บเท่านั้นที่สามารถกู้คืนสำหรับ / การบาดเจ็บและความเสียหายของเขาถ้าพวกเขาไม่ได้นำไปสู่การเกิดอุบัติเหตุในทางใดทางหนึ่ง วิธีการนี้ก็ขึ้นอยู่กับนโยบายก่อตั้งขึ้นครั้งแรกในประเทศอังกฤษระบุว่าเป็นคนที่ประมาทเลินเล่อทำให้เกิดอันตรายไปยังอีกที่ไม่สามารถรับผิดชอบต่อว่าบุคคลที่ได้รับบาดเจ็บส่วนร่วมกับความทุกข์ทรมานของเขาเองและได้รับบาดเจ็บถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงปัจจัยที่เล็กน้อยมาก ตัวอย่างเช่นถ้าเดฟและเด็บบี้อยู่ในอุบัติเหตุที่เจนได้รับบาดเจ็บและเจนเป็นเพียง 5% ที่ผิดเธอจะกู้คืนอะไร วิธีการคำนวณความเสียหายนี้จะตามยังคงอยู่ในรัฐที่มีระบบช่วยเหลือเอาใจใส่บริสุทธิ์ ในแง่ของผลที่รุนแรงที่อาจเกิดขึ้นรัฐส่วนใหญ่ได้ย้ายจากธรรมชาติที่เข้มงวดของระบบช่วยเหลือเอาใจใส่บริสุทธิ์รูปแบบของระบบประมาทเปรียบเทียบบาง ขณะนี้มีเพียงห้า (5) รัฐรวมทั้งอำเภอโคลัมเบียทำตามกฎประมาทบริจาคบริสุทธิ์. เปรียบเทียบประมาทในระบบประมาทเปรียบเทียบผู้เสียหายยังอาจกู้คืนบางส่วนของความเสียหายของเขาหรือเธอแม้ว่าเขาหรือเธอเป็นบางส่วน โทษที่ก่อให้เกิดอุบัติเหตุ การกู้คืนการเงินของโจทก์อาจจะลดลงหรือต้องห้ามแม้กระทั่งขึ้นอยู่ว่าการกระทำของโจทก์ที่เกิดหรือมีส่วนทำให้เกิดอุบัติเหตุ ในรัฐใช้ระบบประมาทเปรียบเทียบคณะลูกขุนหรือผู้พิพากษากำหนดสัดส่วนของความผิดที่จะได้รับมอบหมายให้แต่ละฝ่ายรับผิดชอบ เขตอำนาจศาลดังต่อไปนี้ระบบความประมาทเปรียบเทียบโดยทั่วไปจะแบ่งความเสียหายโดยใช้หนึ่งในสามรูปแบบของความประมาทเปรียบเทียบ:. ประมาทบริสุทธิ์เปรียบเทียบปรับเปลี่ยนความประมาทเปรียบเทียบ - กฎ 51% หรือแก้ไขความประมาทเปรียบเทียบ - กฎ 50% ปัจจุบันสิบสาม (13) รัฐตาม ระบบประมาทบริสุทธิ์เปรียบเทียบ: อลาสก้า, แอริโซนา, แคลิฟอร์เนีย, ฟลอริดา, เคนตั๊กกี้ลุยเซียนามิสซิสซิปปีมิสซูรี, New Mexico, New York, Rhode Island, เซาท์ดาโคตาและวอชิงตัน ในระบบประมาทเปรียบเทียบบริสุทธิ์เป็นผู้พิพากษาหรือคณะลูกขุนกำหนดร้อยละของความผิดให้กับแต่ละบุคคลที่มีความรับผิดชอบและแจกรางวัลแล้วความเสียหายที่ตาม การใช้ระบบนี้คนที่ได้รับบาดเจ็บอาจกู้คืนความเสียหายของเขาหรือเธอแม้ว่าคนที่ได้รับบาดเจ็บเป็น 99% ที่ผิดในการก่อให้เกิดการบาดเจ็บที่มีความเสียหายเหล่านั้นลดลงตามส่วนของเขาหรือเธอของความผิด ยกตัวอย่างเช่นในอุบัติเหตุทางรถยนต์ระหว่างเดฟและเด็บบี้ที่เด็บบี้พบว่า 99% มีความรับผิดชอบและคณะลูกขุนพบว่าเด็บบี้ได้รับความเดือดร้อน 10,000 $ ในความเสียหายและได้รับรางวัลที่จะลดลง 99% ความผิดเด๊บบี้ในทำให้เกิดการบาดเจ็บ ในท้ายที่สุดเดฟจะต้องจ่าย 1% ของความเสียหายของเด็บบี้หรือ $ 100 ในกรณีนี้. สามสิบสาม (33) รัฐปฏิบัติตามระบบความผิดเปรียบเทียบปรับเปลี่ยน คล้ายกับระบบความประมาทเปรียบเทียบบริสุทธิ์เป็นผู้พิพากษาหรือคณะลูกขุนกำหนดร้อยละของความผิดให้กับแต่ละบุคคลที่มีความรับผิดชอบและแจกรางวัลแล้วความเสียหายที่ตาม จากจุดนั้นขึ้นอยู่กับวิธีการที่ระบบถูกนำไปใช้ในกรณีที่ความผิดพลาดเฉลี่ยของโจทก์ถึงระดับโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เขาหรือเธออาจจะไม่ได้รับอนุญาตอย่างสมบูรณ์จากการกู้คืนความเสียหายที่ได้รับรางวัล. ของสามสิบสามรัฐต่อไปนี้มีการปรับเปลี่ยนระบบความผิดเปรียบเทียบสิบสอง ( 12) รัฐทำตามกฎ 50% ในรัฐดังต่อไปนี้ความผิดเปรียบเทียบปรับเปลี่ยน - กฎ 50% ผู้เสียหายเท่านั้นที่สามารถกู้คืนหากมีการระบุว่าเป็นความผิดของเขาหรือเธอในการทำให้เกิดการบาดเจ็บเป็น 49% หรือน้อยกว่า ถ้าระดับความผิดของผู้เสียหายถึง 50% เขาหรือเธอไม่สามารถกู้คืนความเสียหายใด ๆ ที่เกิดจากอุบัติเหตุ อาร์คันซอ, โคโลราโด, จอร์เจีย, ไอดาโฮ, แคนซัสซิเมนเนบราสก้า, นอร์ทดาโคตา, โอคลาโฮมา, เทนเนสซี, ยูทาห์และเวสต์เวอร์จิเนียทำตามกฎ 50%. ของสามสิบสามรัฐต่อไปนี้ระบบความผิดเปรียบเทียบปรับเปลี่ยนส่วนที่เหลืออีกยี่สิบเอ็ด (21) รัฐทำตามกฎ 51% ในรัฐดังต่อไปนี้ความผิดเปรียบเทียบปรับเปลี่ยน - 51% กฎผู้เสียหายเท่านั้นที่สามารถกู้คืนหากมีการระบุว่าเป็นความผิดของเขาหรือเธอไม่ถึง 51% ถ้าผู้เสียหายเป็น 50% หรือน้อยกว่าความผิดที่เขาหรือเธออาจจะยังคงกู้คืนความเสียหาย ในคำอื่น ๆ โจทก์อาจเกิดขึ้นครึ่งหนึ่งของอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นและยังคงกู้คืนความเสียหายจากศาล แต่ถ้าพบว่าเป็นความผิดของโจทก์เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับมากกว่าครึ่งหนึ่งของการเกิดอุบัติเหตุที่โจทก์ที่ถูกกันออกไปจากที่ได้รับความเสียหายใด ๆ ที่กำหนดโดย ศาล ที่นี่ในขณะที่รัฐประมาทเปรียบเทียบบริสุทธิ์กู้คืนของโจทก์จะลดลงตามระดับของความผิดของเขาหรือเธอ เนตทิคัตเดลาแวร์, ฮาวาย, Illinois, Indiana, Iowa, แมสซาชูเซต, มิชิแกน, Minnesota, มอนแทนา, เนวาดา, New Hampshire, New Jersey, โอไฮโอ, โอเรกอน, Pennsylvania, เซาท์แคโรไลนา, เท็กซัส, เวอร์มอนต์, วิสคอนซินและไวโอมิงทำตามกฎ 51% . โปรดจำไว้ว่าข้อยกเว้นจำนวนมากที่จะประมาทระบบมาตรฐานที่มีอยู่ในหลายรัฐ นอกจากนี้บางรัฐ จำกัด ชนิดของกรณีที่ระบบประมาทเหล่านี้อาจนำไปใช้ นำเสนอข้อมูลในบทความนี้และตารางต่อไปนี้ควรจะใช้เพื่อเป็นแนวทางเท่านั้น คำถามที่เฉพาะเจาะจงควรถูกนำไปเป็นทนายความที่มีคุณสมบัติได้รับใบอนุญาตในรัฐของคุณ ไม่มีสิ่งใดในบทสรุปนี้ควรจะตีความว่าเป็นคำแนะนำทางกฎหมาย. คลิ๊กที่นี่เพื่อดูความผิดพลาดโดยการเปรียบเทียบแผนภูมิของรัฐที่มีส่วนช่วยในเวลาสั้น ๆ แสดงเปรียบเทียบกับความประมาทของแต่ละรัฐ. สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Contributory ประมาทประมาทเปรียบเทียบสำหรับรัฐที่เฉพาะเจาะจงให้คลิกที่ รัฐด้านล่าง
การแปล กรุณารอสักครู่..
กระเบื้องเคลือบ vs
ถวิลหา เมื่อเรียกร้องค่าเสียหายที่เกิดจากอุบัติเหตุ คือ ยื่นต่อศาล , โอหัง ( ผู้พิพากษาหรือคณะลูกขุน ขึ้นอยู่กับการ ) ต้องพิจารณาที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุ คนที่ประมาทก่อให้เกิดอุบัติเหตุมักจะจ่ายสำหรับที่เกิดความเสียหาย ถ้าคนมากกว่าหนึ่งคน ทำให้เกิดความเสียหายแล้วละเลยการกระจายระหว่างฝ่ายกฎหมายการจัดสรรตามรัฐ ความเป็นจริง Finder อาจกำหนดว่า การกระทำของจำเลย โจทก์ หรือทั้งสอง ทำให้เกิดอุบัติเหตุ ตามหลักฐานที่ส่ง ผู้พิพากษาหรือคณะลูกขุนจะจัดสรรปริมาณหรือเปอร์เซ็นต์ที่แต่ละฝ่ายรอบคอบ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับศาลการจัดสรรโดยตรงจะส่งผลกระทบต่อความเสียหายที่ได้รับรางวัล
ทั่วประเทศสหรัฐอเมริกามี 4 ระบบที่ใช้ในการสร้างรางวัลความเสียหายละเลยเสริมบริสุทธิ์ ถวิลหา บริสุทธิ์ การเปรียบเทียบความประมาท– 50% บาร์กฎและการเปรียบเทียบความประมาทและ 51% บาร์กฎ
กระเบื้องเคลือบ
ในอดีตกระเบื้องเคลือบ เป็นกฎหมายที่ใช้ในการป้องกันการกระทำละเมิด ในอดีต ถ้า 2 คน ประสบอุบัติเหตุ ผู้เสียหายสามารถกู้คืนของเขา / เธอบาดเจ็บและความเสียหายหากพวกเขาไม่ได้มีส่วนร่วมในการเกิดอุบัติเหตุใด ๆวิธีการนี้ถูกยึดนโยบายเดิมก่อตั้งขึ้นในอังกฤษที่ระบุว่า คนที่จงใจให้เกิดอันตรายต่อไม่ได้อีก รับผิดชอบถ้าบาดเจ็บส่วนบุคคลทำให้ทุกข์และการบาดเจ็บของเขาเอง แม้ว่าจะเป็นเพียงเล็กน้อยในด้าน ตัวอย่างเช่น ถ้าเดฟและเด็บบี้เป็นอุบัติเหตุที่เจนได้รับบาดเจ็บ และเจนมีเพียง 5% ที่บกพร่องเธอจะได้อะไร วิธีคำนวณความเสียหายนี้ยังคงตามในสหรัฐอเมริกา ด้วยระบบประมาทเสริมบริสุทธิ์ ในแง่ของผลที่อาจรุนแรง รัฐส่วนใหญ่ได้ย้ายจากธรรมชาติอย่างเข้มงวดของระบบประมาทเสริมเพียวบางรูปแบบของระบบโดยการเปรียบเทียบ . ขณะนี้มีห้า ( 5 ) รัฐ รวมทั้งเมืองโคลัมเบียตามกฎไม่บริสุทธิ์เสริม .
เปรียบเทียบความประมาทในการเปรียบเทียบระบบประมาท ผู้เสียหายยังอาจกู้คืนบางส่วนของความเสียหาย ของเขาหรือเธอ แม้ว่าเขาหรือเธอสมควรถูกต่อว่า เพราะก่อให้เกิดอุบัติเหตุ กู้เงินโจทก์อาจจะลดลง หรือแม้แต่ห้าม ขึ้นอยู่กับว่าการกระทำของโจทก์เกิด หรือมีส่วนร่วมในการเกิดอุบัติเหตุในสหรัฐอเมริกาใช้ระบบประมาทเปรียบเทียบหรือผู้พิพากษา คณะลูกขุนจะกำหนดสัดส่วนของความผิดจะได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบในแต่ละงาน เงื่อนไขต่อไปนี้ระบบประมาทเปรียบเทียบ มักจะเจียดความเสียหายโดยใช้หนึ่งในสามรูปแบบของถวิลหา : ถวิลหาบริสุทธิ์ การเปรียบเทียบความประมาทและ 51% ของกฎหรือการเปรียบเทียบความประมาท– 50% กฎ
ปัจจุบัน สิบสาม ( 13 ) รัฐตามระบบถวิลหาบริสุทธิ์ : อลาสก้า , อาริโซน่า , แคลิฟอร์เนีย , ฟลอริดา , เคนตั๊กกี้ , Louisiana , มิชิแกน , Missouri , New Mexico , นิวยอร์ก , Rhode Island , South Dakota , และวอชิงตัน ในระบบถวิลหาบริสุทธิ์ผู้พิพากษาหรือคณะลูกขุนกำหนดเปอร์เซ็นต์ของความผิดแต่ละรับผิดชอบพรรคแล้ว apportions รางวัลความเสียหายตาม การใช้ระบบนี้ ผู้เสียหายอาจกู้คืนความเสียหายของเขาหรือเธอ แม้ผู้เสียหายคือ 99% ผิดในการก่อให้เกิดการบาดเจ็บ ความเสียหายที่ลดลงโดยการ ของเขาหรือเธอ ส่วนของความผิด ตัวอย่างเช่นในอุบัติเหตุทางรถยนต์ ระหว่าง เดฟ กับ เด็บบี้ที่เด็บบี้ พบว่า 99% ที่รับผิดชอบและคณะลูกขุนพบว่าเด็บบี้ได้รับ $ 10 , 000 ในความเสียหายที่ได้รับรางวัลจะลดลง โดย เด็บบี้ 99% ผิดในการก่อให้เกิดการบาดเจ็บได้ ในที่สุด เดฟจะต้องจ่าย 1% ของเด็บบี้ความเสียหายหรือ $ 100 ในคดีนี้
สามสิบสาม ( 33 ) รัฐตามการเปรียบเทียบความผิดของระบบคล้ายกับระบบถวิลหาบริสุทธิ์ ผู้พิพากษาหรือคณะลูกขุนกำหนดเปอร์เซ็นต์ของความผิดแต่ละรับผิดชอบพรรคแล้ว apportions รางวัลความเสียหายตาม จากจุดนั้น ขึ้นอยู่กับระบบที่ใช้ ถ้าโจทก์ apportioned ผิดถึงระดับใด เขาหรือเธออาจถูกห้ามอย่างสมบูรณ์จากการกู้คืนความเสียหายได้รับรางวัล
ของ 33 รัฐต่อไปนี้ดัดแปลงเปรียบเทียบผิดระบบ สิบสอง ( 12 ) รัฐตาม 50% กฎ ในสหรัฐอเมริกาตามการเปรียบเทียบความผิด– 50% กฎ ผู้เสียหายสามารถกู้คืนถ้าจะพิจารณาว่าเป็นความผิดของเขา หรือเธอในการก่อให้เกิดการบาดเจ็บเป็น 49 % หรือน้อยกว่า ถ้าผู้เสียหายเป็นระดับความผิดถึง 50 %เขาหรือเธอไม่สามารถกู้คืนความเสียหายที่เกิดจากอุบัติเหตุ อาร์คันซอ , โคโลราโด , จอร์เจีย , ไอดาโฮ , แคนซัส , Maine , เนบราสก้า , North Dakota , โอคลาโฮมา , เทนเนสซี , ยูทาห์และเวสต์เวอร์จิเนียตาม 50% กฎ
ของ 33 รัฐต่อไปนี้ดัดแปลงเปรียบเทียบผิดระบบ อีกยี่สิบเอ็ด ( 21 ) สหรัฐอเมริกาเป็น 51% ตามกฎในสหรัฐอเมริกาตามการเปรียบเทียบความผิด– 51 % กฎ ผู้เสียหายสามารถกู้คืนถ้าจะพิจารณาว่าเป็นความผิดของเขา หรือเธอไม่ได้ถึง 51% ถ้าผู้เสียหายได้ 50% หรือน้อยกว่า ผิด เขาหรือเธออาจจะยังกู้คืนความเสียหาย ในคำอื่น ๆที่โจทก์อาจทำให้ครึ่งหนึ่งของอุบัติเหตุและยังกู้คืนความเสียหายจากศาลแต่ถ้าพบว่าเป็นความผิดของโจทก์รับผิดชอบมากกว่าครึ่งหนึ่งของอุบัติเหตุ ที่โจทก์ถูกห้ามจากการได้รับความเสียหายใด ๆที่กำหนดโดยศาล ที่นี่ ในสถานะถวิลหาบริสุทธิ์ , กู้ของโจทก์จะลดลงตามระดับของความผิด ของเขาหรือเธอ Connecticut , เดลาแวร์ , ฮาวาย , Illinois , Indiana , ไอโอวา , Massachusetts , มิชิแกน , Minnesota , Montana ,เนวาดา , เนวาดา , New Jersey , โอไฮโอ , Oregon , Pennsylvania , South Carolina , เท็กซัส , ยูทาห์ , วิสคอนซิน , และไวโอมิงตาม 51% กฎ
จำได้ว่าหลายข้อยกเว้นระบบการละเลยมาตรฐานที่มีอยู่ในหลายรัฐ นอกจากนี้ บางรัฐ จำกัด ประเภทคดี ซึ่งระบบเหล่านี้ไม่อาจใช้ข้อมูลที่นำเสนอในบทความนี้ และตารางต่อไปนี้ควรจะใช้เป็นคู่มือ คำถามที่เฉพาะเจาะจงควรกำกับให้มีคุณสมบัติทนายความได้รับใบอนุญาตในรัฐของคุณ ไม่มีอะไรในการสรุปนี้ควรถูกตีความว่าเป็นคำแนะนำทางกฎหมาย
คลิกที่นี่ เพื่อดูความผิดเปรียบเทียบโดยรัฐแผนภูมิที่สั้น ๆ ร่างเสริมและถวิลหาสำหรับแต่ละรัฐ .
สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมบนกระเบื้องเคลือบและถวิลหาสำหรับเฉพาะรัฐคลิกภาพด้านล่าง
ถวิลหา เมื่อเรียกร้องค่าเสียหายที่เกิดจากอุบัติเหตุ คือ ยื่นต่อศาล , โอหัง ( ผู้พิพากษาหรือคณะลูกขุน ขึ้นอยู่กับการ ) ต้องพิจารณาที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุ คนที่ประมาทก่อให้เกิดอุบัติเหตุมักจะจ่ายสำหรับที่เกิดความเสียหาย ถ้าคนมากกว่าหนึ่งคน ทำให้เกิดความเสียหายแล้วละเลยการกระจายระหว่างฝ่ายกฎหมายการจัดสรรตามรัฐ ความเป็นจริง Finder อาจกำหนดว่า การกระทำของจำเลย โจทก์ หรือทั้งสอง ทำให้เกิดอุบัติเหตุ ตามหลักฐานที่ส่ง ผู้พิพากษาหรือคณะลูกขุนจะจัดสรรปริมาณหรือเปอร์เซ็นต์ที่แต่ละฝ่ายรอบคอบ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับศาลการจัดสรรโดยตรงจะส่งผลกระทบต่อความเสียหายที่ได้รับรางวัล
ทั่วประเทศสหรัฐอเมริกามี 4 ระบบที่ใช้ในการสร้างรางวัลความเสียหายละเลยเสริมบริสุทธิ์ ถวิลหา บริสุทธิ์ การเปรียบเทียบความประมาท– 50% บาร์กฎและการเปรียบเทียบความประมาทและ 51% บาร์กฎ
กระเบื้องเคลือบ
ในอดีตกระเบื้องเคลือบ เป็นกฎหมายที่ใช้ในการป้องกันการกระทำละเมิด ในอดีต ถ้า 2 คน ประสบอุบัติเหตุ ผู้เสียหายสามารถกู้คืนของเขา / เธอบาดเจ็บและความเสียหายหากพวกเขาไม่ได้มีส่วนร่วมในการเกิดอุบัติเหตุใด ๆวิธีการนี้ถูกยึดนโยบายเดิมก่อตั้งขึ้นในอังกฤษที่ระบุว่า คนที่จงใจให้เกิดอันตรายต่อไม่ได้อีก รับผิดชอบถ้าบาดเจ็บส่วนบุคคลทำให้ทุกข์และการบาดเจ็บของเขาเอง แม้ว่าจะเป็นเพียงเล็กน้อยในด้าน ตัวอย่างเช่น ถ้าเดฟและเด็บบี้เป็นอุบัติเหตุที่เจนได้รับบาดเจ็บ และเจนมีเพียง 5% ที่บกพร่องเธอจะได้อะไร วิธีคำนวณความเสียหายนี้ยังคงตามในสหรัฐอเมริกา ด้วยระบบประมาทเสริมบริสุทธิ์ ในแง่ของผลที่อาจรุนแรง รัฐส่วนใหญ่ได้ย้ายจากธรรมชาติอย่างเข้มงวดของระบบประมาทเสริมเพียวบางรูปแบบของระบบโดยการเปรียบเทียบ . ขณะนี้มีห้า ( 5 ) รัฐ รวมทั้งเมืองโคลัมเบียตามกฎไม่บริสุทธิ์เสริม .
เปรียบเทียบความประมาทในการเปรียบเทียบระบบประมาท ผู้เสียหายยังอาจกู้คืนบางส่วนของความเสียหาย ของเขาหรือเธอ แม้ว่าเขาหรือเธอสมควรถูกต่อว่า เพราะก่อให้เกิดอุบัติเหตุ กู้เงินโจทก์อาจจะลดลง หรือแม้แต่ห้าม ขึ้นอยู่กับว่าการกระทำของโจทก์เกิด หรือมีส่วนร่วมในการเกิดอุบัติเหตุในสหรัฐอเมริกาใช้ระบบประมาทเปรียบเทียบหรือผู้พิพากษา คณะลูกขุนจะกำหนดสัดส่วนของความผิดจะได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบในแต่ละงาน เงื่อนไขต่อไปนี้ระบบประมาทเปรียบเทียบ มักจะเจียดความเสียหายโดยใช้หนึ่งในสามรูปแบบของถวิลหา : ถวิลหาบริสุทธิ์ การเปรียบเทียบความประมาทและ 51% ของกฎหรือการเปรียบเทียบความประมาท– 50% กฎ
ปัจจุบัน สิบสาม ( 13 ) รัฐตามระบบถวิลหาบริสุทธิ์ : อลาสก้า , อาริโซน่า , แคลิฟอร์เนีย , ฟลอริดา , เคนตั๊กกี้ , Louisiana , มิชิแกน , Missouri , New Mexico , นิวยอร์ก , Rhode Island , South Dakota , และวอชิงตัน ในระบบถวิลหาบริสุทธิ์ผู้พิพากษาหรือคณะลูกขุนกำหนดเปอร์เซ็นต์ของความผิดแต่ละรับผิดชอบพรรคแล้ว apportions รางวัลความเสียหายตาม การใช้ระบบนี้ ผู้เสียหายอาจกู้คืนความเสียหายของเขาหรือเธอ แม้ผู้เสียหายคือ 99% ผิดในการก่อให้เกิดการบาดเจ็บ ความเสียหายที่ลดลงโดยการ ของเขาหรือเธอ ส่วนของความผิด ตัวอย่างเช่นในอุบัติเหตุทางรถยนต์ ระหว่าง เดฟ กับ เด็บบี้ที่เด็บบี้ พบว่า 99% ที่รับผิดชอบและคณะลูกขุนพบว่าเด็บบี้ได้รับ $ 10 , 000 ในความเสียหายที่ได้รับรางวัลจะลดลง โดย เด็บบี้ 99% ผิดในการก่อให้เกิดการบาดเจ็บได้ ในที่สุด เดฟจะต้องจ่าย 1% ของเด็บบี้ความเสียหายหรือ $ 100 ในคดีนี้
สามสิบสาม ( 33 ) รัฐตามการเปรียบเทียบความผิดของระบบคล้ายกับระบบถวิลหาบริสุทธิ์ ผู้พิพากษาหรือคณะลูกขุนกำหนดเปอร์เซ็นต์ของความผิดแต่ละรับผิดชอบพรรคแล้ว apportions รางวัลความเสียหายตาม จากจุดนั้น ขึ้นอยู่กับระบบที่ใช้ ถ้าโจทก์ apportioned ผิดถึงระดับใด เขาหรือเธออาจถูกห้ามอย่างสมบูรณ์จากการกู้คืนความเสียหายได้รับรางวัล
ของ 33 รัฐต่อไปนี้ดัดแปลงเปรียบเทียบผิดระบบ สิบสอง ( 12 ) รัฐตาม 50% กฎ ในสหรัฐอเมริกาตามการเปรียบเทียบความผิด– 50% กฎ ผู้เสียหายสามารถกู้คืนถ้าจะพิจารณาว่าเป็นความผิดของเขา หรือเธอในการก่อให้เกิดการบาดเจ็บเป็น 49 % หรือน้อยกว่า ถ้าผู้เสียหายเป็นระดับความผิดถึง 50 %เขาหรือเธอไม่สามารถกู้คืนความเสียหายที่เกิดจากอุบัติเหตุ อาร์คันซอ , โคโลราโด , จอร์เจีย , ไอดาโฮ , แคนซัส , Maine , เนบราสก้า , North Dakota , โอคลาโฮมา , เทนเนสซี , ยูทาห์และเวสต์เวอร์จิเนียตาม 50% กฎ
ของ 33 รัฐต่อไปนี้ดัดแปลงเปรียบเทียบผิดระบบ อีกยี่สิบเอ็ด ( 21 ) สหรัฐอเมริกาเป็น 51% ตามกฎในสหรัฐอเมริกาตามการเปรียบเทียบความผิด– 51 % กฎ ผู้เสียหายสามารถกู้คืนถ้าจะพิจารณาว่าเป็นความผิดของเขา หรือเธอไม่ได้ถึง 51% ถ้าผู้เสียหายได้ 50% หรือน้อยกว่า ผิด เขาหรือเธออาจจะยังกู้คืนความเสียหาย ในคำอื่น ๆที่โจทก์อาจทำให้ครึ่งหนึ่งของอุบัติเหตุและยังกู้คืนความเสียหายจากศาลแต่ถ้าพบว่าเป็นความผิดของโจทก์รับผิดชอบมากกว่าครึ่งหนึ่งของอุบัติเหตุ ที่โจทก์ถูกห้ามจากการได้รับความเสียหายใด ๆที่กำหนดโดยศาล ที่นี่ ในสถานะถวิลหาบริสุทธิ์ , กู้ของโจทก์จะลดลงตามระดับของความผิด ของเขาหรือเธอ Connecticut , เดลาแวร์ , ฮาวาย , Illinois , Indiana , ไอโอวา , Massachusetts , มิชิแกน , Minnesota , Montana ,เนวาดา , เนวาดา , New Jersey , โอไฮโอ , Oregon , Pennsylvania , South Carolina , เท็กซัส , ยูทาห์ , วิสคอนซิน , และไวโอมิงตาม 51% กฎ
จำได้ว่าหลายข้อยกเว้นระบบการละเลยมาตรฐานที่มีอยู่ในหลายรัฐ นอกจากนี้ บางรัฐ จำกัด ประเภทคดี ซึ่งระบบเหล่านี้ไม่อาจใช้ข้อมูลที่นำเสนอในบทความนี้ และตารางต่อไปนี้ควรจะใช้เป็นคู่มือ คำถามที่เฉพาะเจาะจงควรกำกับให้มีคุณสมบัติทนายความได้รับใบอนุญาตในรัฐของคุณ ไม่มีอะไรในการสรุปนี้ควรถูกตีความว่าเป็นคำแนะนำทางกฎหมาย
คลิกที่นี่ เพื่อดูความผิดเปรียบเทียบโดยรัฐแผนภูมิที่สั้น ๆ ร่างเสริมและถวิลหาสำหรับแต่ละรัฐ .
สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมบนกระเบื้องเคลือบและถวิลหาสำหรับเฉพาะรัฐคลิกภาพด้านล่าง
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ฉันไม่สามารถปล่อยหมีของฉันให้ใครคะ
- แอดแวร์ เป็นโปรแกรมแอบแฝงที่เมื่อโปรแกรม
- without me
- พรุ่งนี้เขาถึงจะเอาของมาให้
- ポインセチア
- Air over the sea is damp. The sun warms
- ขอให้มีคืนที่ดี
- Wanted
- Temporary
- ยินดีคะ
- ผู้ชาย
- วุ่นวาย
- คืนพุ่งนี้นะ
- ฉันและป้าทำกับข้าว
- together forever
- สั่งอะไรก็ไม่ทำ ทำไม่ได้
- หลาน
- แอดแวร์ เป็นโปรแกรมแอบแฝงที่เมื่อโปรแกรม
- หลาน
- ฉันเข้างาน 11.00 น.
- อีกไม่กี่เดือนก็จะได้เจอกัน
- Is very hot the stove?
- ไม่สะดวก
- เดียววันจันทร์จะอธบายให้ฟัง
