I'm a junior in high school. I'm 16

I'm a junior in high school. I'm 16 years old. I've always been the out going bubbly person at school and here lately I've felt a little of what seems to be depressed. I only really have two friends at the school I'm at now and they are both in a "steady relationship" each of about 3 years. I feel like I don't really fit in anymore. I sit alone at my house on the weekends and don't really talk to anyone anymore. It's gotten to the point where I cry about going to school or I just don't go. I hate being there. I feel so lonely. There is a school about 15 minutes away from my house where I'm starting to become friends with the people there and I'm thinking about transferring there hoping I'll be happier. I don't know if I should stay at my other school and stick it out seeing as I only have a year and a half left or if I should take a leap and go somewhere I think I'll be happier at. I also don't know if it's a good idea to transfer because I am a junior and I'm so close to being done. If really love if I could get some advice. I just don't feel like myself any more and I hate who I'm becoming.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมจูเนียร์ในโรงเรียนมัธยม ผมอายุ 16 ปี จะได้ออกไปมอบบุคคลที่โรงเรียนและที่นี่เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รู้สึกเล็กน้อยของสิ่งที่ดูเหมือนว่าจะตกต่ำ เท่านั้นจริง ๆ มี 2 เพื่อนที่โรงเรียนเราในตอนนี้ และทั้งใน "สัมพันธ์มั่นคง" ของ 3 ปี ฉันรู้สึกเหมือนฉันไม่จริง ๆ พอดีในอีกต่อไป ผมนั่งคนเดียวที่บ้านในช่วงสุดสัปดาห์ และไม่คุยกับใครอีกต่อไป มันจะมาถึงจุดที่ฉันร้องไห้เกี่ยวกับการไปโรงเรียน หรือเพียงแค่ไม่ไป ฉันเกลียดการมี ผมรู้สึกโดดเดี่ยวดังนั้น มีโรงเรียนประมาณ 15 นาทีจากบ้านของฉันที่ฉันเริ่มเป็น เพื่อนกับคนมี และฉันคิดเกี่ยวกับการถ่ายโอนมีหวังที่จะมีความสุข ผมไม่ทราบว่าผมควรพักที่โรงเรียนของฉัน และติดออกมาเห็นเป็นเพียงมีมาได้ปีครึ่งซ้าย หรือหากผมควรใช้ก้าว และไปไหน คิดจะมีความสุขที่ ยังไม่ทราบว่า จะต้องโอน เพราะผมเจ้า และฉันจึงใกล้เคียงกับการทำ ถ้ารักถ้าไม่ได้รับคำแนะนำ ผมเพียงไม่รู้สึกเหมือนตัวเองเกลียดใด ๆ เพิ่มเติมและที่ฉันฉันกลายเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันจูเนียร์ในโรงเรียนมัธยม ฉันอายุ 16 ปี. ฉันได้รับเสมอออกไปคนฟองที่โรงเรียนและที่นี่เร็ว ๆ นี้ฉันรู้สึกเล็ก ๆ น้อย ๆ ของสิ่งที่ดูเหมือนว่าจะมีความสุข ฉันเพียงจริงๆมีเพื่อนสองคนที่โรงเรียนฉันที่ตอนนี้และพวกเขาทั้งสองใน "ความสัมพันธ์ที่มั่นคง" ของแต่ละคนประมาณ 3 ปี ฉันรู้สึกเหมือนฉันไม่ได้จริงๆพอดีอีกต่อไป ฉันนั่งอยู่คนเดียวที่บ้านของฉันในวันสุดสัปดาห์และไม่ได้จริงๆพูดคุยกับทุกคนอีกต่อไป อากาศมันถึงจุดที่ฉันร้องไห้เกี่ยวกับการไปโรงเรียนหรือผมก็ไม่ไป ฉันเกลียดการอยู่ที่นั่น ฉันรู้สึกโดดเดี่ยว. มีโรงเรียนประมาณ 15 นาทีห่างจากบ้านของฉันที่ฉันเริ่มที่จะกลายเป็นเพื่อนกับคนที่มีและฉันคิดเกี่ยวกับการถ่ายโอนมีหวังว่าฉันจะมีความสุขคือ ผมไม่ทราบว่าผมควรจะอยู่ที่โรงเรียนอื่น ๆ ของฉันและติดมันออกมาเห็นเป็นฉันมีเพียงหนึ่งปีครึ่งซ้ายหรือว่าฉันควรจะก้าวกระโดดและไปที่ไหนสักแห่งผมคิดว่าผมจะมีความสุขที่ ฉันยังไม่ทราบว่าเป็นความคิดที่ดีในการถ่ายโอนเพราะผมจูเนียร์และฉันเพื่อให้ใกล้เคียงกับการทำ ถ้ารักจริงๆว่าฉันจะได้รับคำแนะนำบางอย่าง ผมก็ไม่รู้สึกเหมือนตัวเองใด ๆ มากขึ้นและฉันเกลียดที่ฉันกลายเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันเป็นนักเรียนมัธยมปลาย ผมอายุ 16 ปี ฉันก็ออกไปมีคนเรียนที่นี่ แล้วผมรู้สึกเล็ก ๆน้อย ๆของสิ่งที่ดูเหมือนจะเศร้า ฉันมีเพื่อนสองคนที่โรงเรียนผมอยู่ในตอนนี้ และพวกเขาทั้งคู่อยู่ใน " มั่นคงความสัมพันธ์แต่ละ " ประมาณ 3 ปี ผมรู้สึกว่าผมไม่เหมาะกับอีก ฉันนั่งคนเดียวที่บ้านในวันหยุดสุดสัปดาห์ และไม่ค่อยพูดกับใครอีกต่อไป เมื่อมันมาถึงจุดที่ฉันร้องไห้ไปโรงเรียน หรือ ผมไม่ไป ฉันเกลียดที่นั่น ฉันรู้สึกโดดเดี่ยว มีโรงเรียนประมาณ 15 นาทีห่างจากบ้านของฉันที่ฉันเริ่มกลายเป็นเพื่อนกับผู้คนที่นั่นและฉันคิดเกี่ยวกับการถ่ายโอนก็หวังว่าผมจะมีความสุข ผมไม่รู้ว่าผมควรจะอยู่ที่โรงเรียนอื่น ๆของฉันและมันยื่นออกมาเห็นเป็น ฉันมีเพียงปีครึ่งซ้าย หรือถ้าฉันควรก้าวไปที่ไหนสักแห่งที่ฉันคิดว่าฉันจะมีความสุขมากกว่าที่ ผมก็ไม่รู้ว่ามันเป็นความคิดที่ดีที่จะถ่ายโอน เพราะเป็นรุ่นน้อง และผมก็ใกล้จะเสร็จแล้ว ถ้าชอบ ถ้าฉันสามารถได้รับคำแนะนำ ฉันแค่รู้สึกไม่ชอบตัวเองอีกแล้ว ฉันเกลียดที่ฉันเป็น